پژوهش های مشاوره (تازه ها و پژوهش های مشاوره)
سال:1389 | دوره:9 | شماره:33 |تعداد مقالات:11

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر فرآیند داوری بر کاهش میل به طلاق زوج های متقاضی طلاق و مقایسه آن با فرآیند مشاوره می باشد. در این راستا 15 زوج داوری و 15 زوج مشاوره به صورت نمونه در دسترس از زوج های مراجعه کننده به مرکز «مداخله در خانواده به منظور کاهش طلاق» سازمان بهزیستی شهر اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این پژوهش برای گردآوری داده ها از پرسشنامه میل به طلاق (سنجش بی ثباتی ازدواج) ثنایی ذاکر و براتی استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که فرآیند داوری در کاهش میل به طلاق زوج های متقاضی طلاق موثر نبوده است (p>0.05) در صورتی که فرآیند مشاوره در کاهش میل به طلاق زوج های متقاضی طلاق موثر بوده است (p<0.05). در هیچ یک از فرآیندهای داوری و مشاوره تفاوتی در تاثیر بر حسب جنسیت مشاهده نشد .(p>0.05)

پژوهش حاضر به منظور مطالعه و مقایسه ملاک های همسرگزینی در موقعیت هنگام ازدواج و اکنون پس از گذشت حداقل 5 سال از ازدواج بر روی نمونه ای از خانواده های شهر شیراز انجام شده است. نمونه انتخابی شامل 1086 نفر (543 زوج) بود که از طریق نمونه گیری چند مرحله ایی تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه اولویت بخشی ملاک های همسرگزینی محقق ساخته (22 سوالی) با اعتبار آلفای کرونباخ 0.88 و روایی سازه با قدرت تبیین 75 درصد واریانس کل در دو بعد محتوایی و فرآیندی بود. به منظور کسب اطلاعات موردنیاز از نمونه مورد مطالعه، پرسشنامه فوق به همراه یک پرسشنامه خصوصیات فردی و خانوادگی جهت پاسخگویی در اختیار آنها قرار داده شد. نتایج نشان داد که زنان بیش از مردان در همسرگزینی به ملاک های محتوایی توجه دارند. بین ملاک های همسرگزینی قبل از ازدواج و اکنون پس از گذشت حداقل 5 سال، در هر دو جنس رابطه وجود دارد. همچنین بین ملاک های فرآیندی همسرگزینی و تعامل سن، سطح تحصیلات و شغل در مردان و بین ملاک های محتوایی و فرآیندی همسرگزینی و خصوصیات جمعیت شناختی زنان رابطه وجود دارد.

پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه خودپنداره، تیپ شخصیتی و آرزوهای شغلی دانش آموزان پیش دانشگاهی شهرکرد می پردازد. از مدارس پیش دانشگاهی با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، 200 نفر به نسبت جمعیت در سه رشته نظری: علوم انسانی، علوم تجربی و ریاضی - فیزیک انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش آزمون خودپنداره راجرز و آزمون رغبت سنج تحصیلی - شغلی بودند. داده ها از طریق آزمونهای آماری مجذور خی، t مستقل ‏‏و‏‎ تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه قرار گرفتند در بررسی فرضیه اول پژوهش که ارتباط سطوح همخوانی بین تیپ شخصیتیی و نوع آرزوهای شغلی زمان گذشته و حال دانش آموزان پیش دانشگاهی را مطرح می ساخت، نتایج مجذور خی نشان داد که ارتباط سطوح همخوانی برای زمان حال در سطح 0.05 جز در تیپ های قراردادی، واقع گرا و متهور معنادار بوده است. اما در مورد آرزوهای زمان گذشته، ارتباط معنادار را در تمام تیپها نشان داد ((P<0.05. یافته های دیگر حاکی از تفاوت فراوانی تیپ های شخصیتی در دو جنس بود که در پسران بیشتر تیپ جستجوگر بعد متهورو در دختران بیشتر تیپ اجتماعی بعد جستجوگر بودند. همچنین نتایج بررسی فرضیات سوم و چهارم نشان داد که میانگین نمرات خودپنداره در دو جنس متفاوت است، اما میزان نمرات خودپنداره در رشته های مختلف تحصیلی تفاوتی نداشت.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین 5 عامل بزرگ شخصیتی روان آزرده خویی، برونگرایی، خوشایندی، پذیرا بودن به تجارب و وجدانی بودن با رضایت زناشویی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه های دولتی شهر تهران، ساکن در خوابگاه های متاهلی، و حجم نمونه در برگیرنده 174 نفر دانشجوی متاهل (87 زوج) بود که از طریق انتخاب تصادفی چند مرحله ای در پژوهش شرکت داده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه NEO-FF-I و پرسشنامه ENRIC به ترتیب برای گردآوری داده های مربوط به 5 عامل شخصیت و رضایت زناشویی بود. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که از بین 5 عامل شخصیت، روان آزرده خویی رابطه منفی و معنادار، برونگرایی، خوشایندی و وجدانی بودن رابطه مثبت و معناداری با رضایت زناشویی دارند. بین پذیرا بودن به تجارب با رضایتمندی زناشویی رابطه ای وجود نداشت. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که که از بین این پنج عامل به ترتیب روان آزرده خویی و بعد از آن خوشایندی قویترین پیش بین کننده های رضایت زناشویی بوده و توان پیش بینی آن را در سطح معناداری دارا می باشند.

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش مهارت های جستجوی شغلی به روش کلوپ شغلی بر خودکارآمدی شغلی و سخت رویی دانشجویان بوده است. بدین منظور از بین دانشجویان نیمسال آخر دانشگاه آزاد اسلامی واحد کنگاور از طریق فراخوان جهت شرکت در کارگاه آموزش مهارت های جستجوی شغل به روش کلوپ شغلی دعوت به عمل آمد. از بین افراد ثبت نام کننده 58 نفر نمرات متوسط و زیر متوسط را در پیش آزمون کسب کردند که از بین آنها 30 نفر (15 نفر مرد و 15 نفر زن) جهت نمونه به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت آموزش مهارت های جستجوی شغل قرار گرفتند و گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزارهای اندازه گیری پرسشنامه های مهارت های کاریابی، خودکارآمدی عمومی شرر و زمینه یابی دیدگاه های شخصی بود. نتایج (با استفاده از آزمون t) حاکی از آن بود که آموزش مهارت های جستجوی شغلی به روش کلوپ شغلی، میزان مهارت های کاریابی، خودکارآمدی شغلی و سخت رویی دانشجویان را در مقایسه با گروه گواه افزایش داده است.

در این پژوهش، تاثیر مشاوره گروهی به شیوه عقلانی - عاطفی - رفتاری الیس بر عزت نفس کلی و خرده مقیاس های آن در دانش آموزان دختر پایه سوم مقطع راهنمایی شهر بهبهان مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر سال سوم مقطع راهنمایی شهر بهبهان در سال تحصیلی 87-1386 است. نمونه آن را 48 نفر که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده و در دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند، تشکیل داده اند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت بود. مداخله آزمایشی بر روی گروه آزمایشی، طی 12 جلسه 90 دقیقه ای اعمال و پس از اتمام آن از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از میانگین، انحراف معیار و تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که مشاوره گروهی به شیوه عقلان - عاطفی - رفتاری الیس باعث افزایش عزت نفس کلی و خرده مقیاس های آن در دانش آموزان گروه آزمایشی در مقایسه با گروه گواه شد.

در پژوهش حاضر، اثربخشی دو روش آموزش ایمن سازی در مقابل استرس و روش پذیرش و تعهد درمانی در کاهش اضطراب ریاضی دانش آموزان سال دوم دبیرستان های شهر اصفهان مورد بررسی قرار گرفت. نمونه این پژوهش شامل 150 نفر از دانش آموزان مبتلا به اضطراب ریاضی بود که به طور تصادفی به گروه های آزمایشی و کنترل گمارده شدند. در این پژوهش شش گروه وجود داشت (هر گروه 25 نفر). دو گروه آموزش ایمن سازی در مقابل استرس (دختر و پسر)، دو گروه پذیرش و تعهد درمانی (دختر و پسر) و دو گروه کنترل (دختر و پسر). دو روش ایمن سازی در مقابل استرس و پذیرش و تعهد درمانی به عنوان روش های مداخله به کار برده شد. مقیاس اضطراب ریاضی و مصاحبه بالینی به عنوان ابزارهای تحقیق مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس با اندازه های مکرر نشان داد که بین گروه آموزش ایمن سازی در مقابل استرس، پذیرش و تعهد درمانی و گروه کنترل در اضطراب ریاضی تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج آزمون تعقیبی شفه نیز نشان داد که اضطراب ریاضی در گروه های آموزشی ایمن سازی در مقابل استرس و پذیرش و تعهد درمانی در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافت. نتایج حاصل از مقایسه روش های درمانی نشان داد که روش آموزش ایمن سازی در مقابل استرس در کاهش اضطراب ریاضی نسبت به روش پذیرش و تعهد درمانی، کارآمدتر است.