پژوهش حاضر به بررسی رابطه تجارب زوجین در خانواده های پدری (خانواده ای که در آن رشد یافته اند) و میزان تجربه تعارض خصمانه در رابطه زناشویی پرداخته است. 95 زوج دارای فرزند خردسال مراجعه کننده به مراکز مهدکودک در شهر تهران و کرمانشاه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با استفاده از پرسشنامه های 1) آمادگی برای ازدواج (PREP-M) و 2) پرسشنامه تعارض خصمانه مورد مطالعه قرار گرفتند. عوامل خانواده پدری که مورد برسی قرار گرفتند شامل کیفیت انضباط والدین، رابطه مادر - فرزندی، رابطه پدر - فرزندی، کیفیت فضای خانواده، و رضایت زناشویی والدین بودند. نتایج نشان داد که بین همه متغیرهای خانواده پدری شوهران با میزان تعارض خصمانه ادراک شده آنها رابطه منفی وجود دارد. از بین متغیرهای خانواده پدری زنان فقط کیفیت رابطه مادر - فرزندی با میزان تعارض ادراک شده مردان مرتبط بود. از طرف دیگر، میزان خصومت ادراک شده زنان با همه متغیرهای خانواده پدری شوهران به استثنای کیفیت فضای خانواده، و سه عامل خانواده پدری زنان شامل رابطه مادر - فرزندی، کیفیت فضای خانواده و رضایت زناشویی والدین رابطه منفی معنادار داشت. یافته مهم پژوهش این بود که متغیرهای خانواده پدری شوهران بیشتر از زنان با میزان تعارضات خصمانه ادراک شده زناشویی مرتبط است.