مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
سال:1384 | دوره:4 | شماره:4-ب (پی در پی 17) |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: گزارش پاتولوژی صحیح و کامل از ضروریات درمان بدخیمی ها از جمله سرطان پستان می باشد. هدف مطالعه حاضر تعیین هم خوانی گزارش های پاتولوژی با استانداردهای گزارش نویسی می باشد. مواد و روش ها: گزارش های پاتولوژی 112 مورد پیاپی از سرطان های مهاجم پستان که تحت عمل جراحی ماستکتومی و برداشت غدد لنفاوی زیر بغل در مرکز درمانی شهر کرمان قرار گرفته بودند در طی سال های 1383-1380 بررسی گردیدند و میزان هم خوانی با استانداردهای گزارش نویسی از نظر معیارهای ماکروسکوپی و میکروسکوپی تعیین شد. گزارش های پاتولوژی از مراکز دانشگاهی؛ مرکز تامین اجتماعی و مراکز خصوصی استخراج گردیدند. پرسش نامه ارایه شده توسط Rosai به عنوان استاندارد گزارش نویسی مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتیجه گزارش معیارهای تعیین کننده پیش آگهی در سرطان پستان به این شرح می باشد: نوع بافت شناسی (100%)، درگیری غدد لنفاوی (4/96%)، اندازه تومور (7/93%)، محل قرارگیری تومور (2/91%)، درجه بافت شناسی (5/87%)، تهاجم عروقی (7/85%)، تهاجم اطراف عصبی (9/83%)، وضعیت برش جراحی (3/82%)، کلسیفیکاسیون (75%)؛ نکروز (1/74%)، حضور سرطان درجا (3/39%)؛ چند کانونی بودن تومور (4/38%)، وسعت درگیری غدد لنفاوی (33%)، وسعت سرطان درجا (2/23%) و سطح درگیری غدد لنفاوی (8/0%). نتیجه گیری: در اکثر گزارش ها وسعت و حضور سرطان درجا، سطح و وسعت درگیری غدد لنفاوی و چندکانونی بودن تومور مورد توجه قرار نگرفته است. با توجه به تاثیر نتایج در پیش آگهی بیماران توصیه می شود در گزارش های سرطان پستان از یک پروتکل استاندارد استفاده شود.  

زمینه و هدف: تجویز خوراکی محلول های شیرین، درک درد را در طول انجام پروسیجرهای دردناک کاهش می دهد. اخیرا مشخص شده است که کرم ضد درد املا در نوزادان بی ضرر است. این مطالعه تاثیر کرم املا را با گلوکز خوراکی در کاهش درد نوزادان در زمان رگ گیری مقایسه می نماید. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 220 نوزاد که به علت زردی به بیمارستان مراجعه کرده بودند و تحت رگ گیری قرار گرفتند، انجام شد. 106 نوزاد کرم املا و پلاسبو خوراکی (آب مقطر) دریافت کردند و 114 نوزاد گلوکز خوراکی 35% و پلاسبو (ویتامین A+D) دریافت کردند. نشانه های درد هنگام رگ گیری با روش نمره بندی درد در نوزادان ( NIPS) اندازه گیری شد. مدت زمان گریه نیز ثبت گردید. سپس شدت درد و مدت زمان گریه در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که نمره NIPS به طور مشخصی در گروه دریافت کننده گلوکز (Mean=1.89) در مقایسه با گروه املا (Mean=2.81) پایین تر بود (p=0). طول مدت گریه در دو دقیقه اول به طور مشخصی در گروه گلوکز (2 Second=Median) نسبت به گروه املا (9 Second=Median) پایین تر بود (p=0.005). 3/12 درصد از نوزادان در گروه گلوکز نمره NIPS بالای 3 داشتند (نمره زیر 3 نشان دهنده درد خفیف یا فقدان درد است)، در حالی که در گروه املا 3/29 درصد از نوزادان نمره بالای 3 داشتند.نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد گلوکز خوراکی نشانه های درد ناشی از رگ گیری نوزادان را نسبت به کرم ضد درد املا بیشتر کاهش می دهد.  

زمینه و هدف: بیماری های قلبی عروقی به ویژه ایسکمی قلبی به علت آتروسکلروز عمده ترین علت مرگ در جوامع صنعتی می باشند. در جریان ایسکمی استرس اکسیداتیو رخ می دهد. این یافته توسط مطالعات in vitro که تغییر غلظت آنتی اکسیدان ها را حین ایسکمی نشان داده اند، تایید شده است. اما وضعیت سیستم آنتی اکسیدان در بیماران مبتلا به ایسکمی قلبی و ارتباط آن با سرولوپلاسمین به عنوان یک فاکتور خطر بررسی نشده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی این وضعیت انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی روی 99 مرد 35 تا 55 ساله انجام گرفت. دو گروه شامل 29 بیمار مبتلا به ایسکمی قلبی با تنگی عروق کرونر بالای 70 درصد که توسط تست ورزش و آنژیوگرافی تایید شده بود و 70 فرد سالم بدون سابقه بیماری قلبی، دیابت و فشار خون بالا مورد بررسی قرار گرفتند. از هر یک، نمونه خون صبحگاهی گرفته شد و سپس فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) و غلظت آنتی اکسیدان کل سرم (TAS)، سرولوپلاسمین و مالون دی آلدهید به روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. یافته ها: مقدارTAS ، فعالیت آنزیم های SOD و کاتالاز در بیماران به ترتیب 0.9±0.04 میلی مولار، 1224±21.40 و 5657±290.60 واحد در گرم هموگلوبین به دست آمد که نسبت به مقدار همین عوامل در  گروه کنترل 1.6±0.02 مـیلی مـولار، 1488±13.03 و 7546±176.80 واحـد در گرم هموگلوبین به طور معنی داری کمتر بود (P<0.05). غلظت سرولوپلاسمین و مالون دی آلدهید در بیماران 36±0.92 میلی گرم در دسی لیتر و 277±6.90 نانومول در گرم هموگلوبین و در گروه کنترل به ترتیب 29±0.60 میلی گرم در دسی لیتر و 247±4.20 نانومول در گرم هموگلوبین بود که اختلاف معنی داری داشتند (P<0.05). بین آنتی اکسیدان ها و سرولوپلاسمین در این گروه ها ارتباط آماری مشاهده نشد. نتیجه گیری: ظرفیت سیستم آنتی اکسیدان در بیماران مبتلا به ایسکمی قلبی کمتر از گروه شاهد است که این امر می تواند افزایش پراکسیداسیون لیپیدی را در بیماران توجیه کند. هم چنین نمی توان از روی مقدار سرولوپلاسمین، شدت پراکسیداسیون لیپیدی را پیش گویی کرد زیرا رابطه ای بین آن ها مشاهده نشد.  

زمینه و هدف: دیابت یک عامل خطرساز مهم برای ایجاد آسیب های عروقی مغز است. کلیه آمارها به طور واضح شیوع بالاتر، پیش آگهی بدتر، عود ، عوارض و مرگ و میر بیشتر سکته مغزی را در بیماران دیابتی نشان می دهند. این خطرسازی مستقل از اثر سایر عوامل خطرساز بوده و امروز مطالعات گوناگونی از جهات مختلف من جمله توپوگرافی ضایعات سکته مغزی در بیماران دیابتی در حال انجام است که نتایج متناقضی را در بر داشته است. هدف اصلی این مطالعه مقایسه فراوانی محل و تعداد ضایعات ناشی از سکته مغزی ترومبوتیک در بیماران دیابتی شهر رفسنجان بود.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی و با روش نمونه گیری غیراحتمالی آسان بر روی بیماران مبتلا به سکته مغزی ترومبوتیک انجام گرفت. برای 60 بیمار دیابتی و 60 بیمار غیردیابتی که از نظر عوامل دموگرافیک و عوامل خطرساز سکته مغزی مشابه بودند MRI انجام و نتایج توسط آزمون آماری کای دو و فیشر مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها:7/56% نمونه ها، مونث و میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 5/67 سال بود. اکثر نمونه ها دارای سابقه فشاری خون بالا (7/66%) بودند. در مجموع 99 مورد ضایعه عروقی در بیماران دیابتی و 118 مورد در بیماران غیردیابتی مشاهده شد که با بالا رفتن سن ، تعداد ضایعات به طرز معنی داری افزایش یافته بود. در بیماران دیابتی به ترتیب لوب پاریتال ، لوب اکسی پتیال و ساقه مغز و در بیماران غیر دیابتی به ترتیب لوب های پاریتال، فرونتال و تمپورال بیشترین فراوانی محل ضایعات را به خود اختصاص دادند. اکثر بیماران مورد مطالعه (70%) بیش از دو ضایعه عروقی داشتند. تعداد و محل ضایعات عروقی در بیماران دیابتی تفاوت معنی داری با بیماران غیردیابتی نداشت.نتیجه گیری: در این مطالعه تعداد و محل ضایعات عروقی در بیماران دیابتی تفاوت معنی داری با بیماران غیردیابتی نشان نداد. سکته مغزی ترومبوتیک در بیماران دیابتی توام با فشاری خون بالا، دارای الگوی خاص بالینی و پیشرفت ضعیف ولی به صورت بروز ناگهانی و با عوارض و مرگ و میر فراوان همراه است. یافته های فوق تشخیص و درمان به موقع سکته مغزی را الزامی می نماید.  

زمینه و هدف: پروتیازها جزو مهم ترین آنزیم های صنعتی هستند پروتئازهای قلیایی در ترکیب شوینده ها استفاده می شوند. از آن جایی که مقاومت در برابر حرارت و محیط قلیایی دو خصوصیت مهم آنزیم ها به هنگام افزودن به ترکیب پاک کننده ها است لذا جستجو برای یافتن منابع آنزیمی و آنزیم های قلیایی دارای اهمیت بسیاری می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی جداسازی باسیلوس قلیا دوست از خاک و امکان تولید آنزیم پروتئاز قلیایی از سوش جدا شده و خالص سازی آنزیم تولید شده بود. مواد و روش ها: عملیات جدا سازی و تخلیص باسیلوس قلیا دوست از نمونه های خاک با استفاده از کشت در محیط اختصاصی با هدف شناسایی فعالیت پروتئازی اولیه و سپس تخلیص سویه های دارای فعالیت پروتئازی انجام گردید. پس از آن گونه باسیلوس 5-2 در محیط مناسب با شرایط معین کشت داده شد. و خالص سازی آن از طریق: 1- رسوب دهی فاز آنزیمی از طریق اشباع سازی با آمونیوم سولفات 55%. 2- تغلیظ توسط اولترافیلتراسیون 3- کروماتوگرافی تعویض کاتیونی توسط رزین کربوکسی متیل سلولز صورت گرفت. در تمام مراحل فعالیت پروتئاز قلیایی از طریق هیدرولیز سوبسترای کازئین در 10pH برای مدت زمان مشخص و سپس اندازه گیری محصول پروتئولیز (میزان معادل تیروزین) در طول موج 275 نانومتر انجام می گرفت. یافته ها: با مقایسه خصوصیات بیوشیمیایی و تاکسونومیک، باسیلوس 5-2 با باسیلوس آلکالوفیلیک تطابق داشت. هم چنین این سویه در pH های قلیایی دارای فعالیت پروتئولیتیک و آمیلولیتیک بود ولی فعالیت ژلاتینولیتیک نداشت. پیشرفت خالص سازی با روش الکتروفورز روی ژل پلی آکریل آمید (PAGE) بررسی و جرم ملکولی آنزیم با روش SDS-PAGE و با کمک استانداردهای پروتیینی معادل 24700 دالتون معین گردید. نتیجه گیری: پس از اتمام خالص سازی راندمان کل 24% و مرتبه خالص سازی 50 بار تعیین شد که راندمان خالص سازی نهایی به دست آمده مشابه راندمان به دست آمده در سایر تحقیقات بود. به نظر می رسد ملکول این آنزیم یک ملکول منومر باشد چون میزان تحرک الکتروفورتیک تک باند های به دست آمده در PAGE وSDS-PAGE  مشابه یکدیگر بود.  

زمینه و هدف: از MTA خارجی به عنوان ماده پر کننده انتهای ریشه در مواردی نظیر تصحیح و ترمیم استخوان، پوشش مستقیم پالپ، ترمیم پرفوراسیون ریشه و ناحیه انشعاب ریشه ها و آپکسی فیکیشن استفاده می شود. با معرفی MTA ایرانی (Root MTA)، تست های اولیه نظیر بررسی سمیت سلولی در مورد آن باید انجام گردد تا در صورت امکان به عنوان جایگزین مناسب برای MTA خارجی معرفی شود. هدف این مطالعه مقایسه سمیت 24 و 48 ساعته MTA ایرانی با MTA خارجی بر روی سلول های تک هسته ای خون محیطی با استفاده از روش MTT می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی پس از خونگیری، سلول های تک هسته ای خون محیطی با استفاده از روش گرادیان فایکول جدا گردیدند. سپس سلول های جدا شده پس از چند مرحله شستشو، در محیط کشت سلول RPMI حاوی 10 درصد FCS در شرایط 37 درجه سانتی گراد و در انکوباتور حاوی 5 درصد Co2 در درون پلیت های 96 خانه U شکل کشت داده شدند. رقت های مختلف از MTA خارجی و MTA ایرانی به محیط کشت سلول ها اضافه گردید و پس از زمان های 24 و 48 ساعت از مجاورت ماده، سمیت سلولی این مواد با استفاده از تست MTT مورد سنجش قرار گرفت. از آزمون های آماری ANOVA  و t-test برای آنالیز داده ها استفاده گردید. یافته ها: یافته های این تحقیق نشان می دهد که سمیت سلولی MTA ایرانی از MTA خارجی کمتر است. در کشت 24 ساعته سه غلظت 20، 50، 100 میکرولیتر MTA ایرانی با غلظت های مشابه از MTA خارجی تفاوت معنی داری از لحاظ زنده ماندن سلول ها نشان می دهند (P<0.05). در محیط کشت 48 ساعته غلظت های 50 و 100 میکرولیتر MTA ایرانی با MTA خارجی تفاوت معنی داری از لحاظ زنده ماندن سلول ها نشان می دهند (P<0.05).نتیجه گیری: MTA ایرانی جایگزین مناسبی برایMTA  خارجی می باشد. با این وجود بررسی های بیشتر نظیر تحقیقات بالینی به شدت توصیه می گردد.

زمینه و هدف: صدمات ناشی از حوادث از مهم ترین علت های مرگ و میر و معلولیت در جوامع انسانی هستند. در این میان حوادث ناشی از فعالیت های ساختمانی از اهمیت خاصی برخوردارند. مطالعه حاضر بر آن است تا به بررسی فاکتورهای موثر در بروز و عوارض ناشی از حوادث ساختمانی در مراجعین به اداره کار و امور اجتماعی شهر رفسنجان بپردازد. مواد و روش ها: تمامی مصدومین شاغل در فعالیت ساختمان سازی که طی سال های 1381-1379 فهرست آن ها در اداره کار و امور اجتماعی شهر ثبت شده بودند بررسی شدند. اطلاعات با مراجعه به پروند های موجود در مرکز فوق الذکر، افراد حادثه دیده و اطرافیان آن ها وارد یک چک لیست گردیده است. اطلاعات شامل سن، جنس، سطح سواد، وضعیت تاهل، وضعیت بیمه، نوع فعالیت، سابقه کار، علت حادثه، عضو آسیب دیده و نتیجه حادثه بوده است. از روش های آماری پارامتریک (آزمون نسبت ها، t-test، آزمون همبستگی) و غیررپارامتریک (Chi-Square، Fisher-Exact) برای بررسی اختلافات بین گروه ها استفاده شده است. یافته ها: میانگین سنی مصدومین (70 نفر)، 11.1±35.8 (حداقل=11 و حداکثر=55) سال بود. (6/98%، 69 نفر) آسیب دیدگان مرد و بیش از چهارپنجم آن ها (83%، 58 نفر) متاهل بوده اند. علت (36%، 25 نفر) حوادث بی احتیاطی و (30%، 21 نفر) به علت عدم استفاده از وسایل ایمنی گزارش شده بود. (23%، 16 نفر) افراد آسیب دیده در بخش جوشکاری ساختمان مشغول بوده و کمترین تعداد حادثه دیدگان در قسمت برقکاری ساختمان (9/7%، 5 نفر) فعالیت داشته اند. مصدومین اکثرا سابقه کار کمتر از 5 سال (45%، 31 نفر) داشته اند. حدود (18%، 12 نفر) از مصدومین فوت شده بودند و (30%، 21 نفر) حوادث منجر به معلولیت دایمی فرد شده بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد آموزش های مربوط به ایمنی و رعایت اصول مربوطه در حین انجام کار به ویژه برای افرادی که سابقه کار کمی دارند به پیشگیری از بروز حوادث کمک خواهد نمود. اگرچه در دسترس بودن و التزام به استفاده از وسایل حفاظت فردی از اهمیت بالایی برخوردار است.

زمینه و هدف: نیکوتین از مهم ترین داروهای اعتیادآور محسوب می شود. آزمایش ها نشان داده اند که مصرف مکرر نیکوتین باعث افزایش حساسیت حیوان به این دارو می شود به نحوی که مصرف مقادیر کم این دارو می تواند به بروز رفتارهای مختلفی از جمله افزایش حرکت منجر شود. هدف از این مطالعه بررسی نقش اکسید نیتریک و واسطه گری احتمالی دوپامین در حساسیت حرکتی القا شده توسط نیکوتین است. با توجه به این که در بروز حساسیت، مسیرهای دوپامینی مغز را دخیل می دانند و برای اثبات آن از داروی آپومورفین استفاده می کنند، در این تحقیق نیز داروی آپومورفین به عنوان شاهدی بر تداخل اکسید نیتریک با مسیرهای دوپامینی مغز مورد استفاده قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی اثر ال- آرژینین (پیش ساز اکسید نیتریک) و L-NAME (مهارگر سنتز اکسید نیتریک) بر کسب و بیان القای حساسیت توسط نیکوتین در موش کوچک آزمایشگاهی ماده نژاد N-MARI در محدوده وزنی 25-20 گرم بررسی شد (n=7 سر موش در هر گروه آزمایشی). فعالیت حرکتی حیوانات با استفاده از دستگاه سنجش حرکت مادون قرمز سنجیده شد. دوزهای مختلف نیکوتین (1.5, 1, 0.75, 0.5, 0.25 mg/kg)، ال-آرژینین (50, 20, 10, 5 mg/kg)، L-NAME (20, 10, 5 mg/kg) و یا آپومورفین (2, 0.5, 0.125mg/kg) تزریق شده و اثر این داروها بر فعالیت حرکتی حیوانات ثبت شد. ال-آرژینین و یا L-NAME در روزهای القا حساسیت و قبل از تجویز نیکوتین یا آپومورفین (کسب) و یا در روز آزمون قبل از تجویز دوز بی اثر نیکوتین و یا آپومورفین (بیان) به حیوانات تزریق شدند.یافته ها: آزمایش ها نشان دادند که تجویز نیکوتین در دوز 1 mg/kg  باعث کاهش معنی دار فعالیت حرکتی حیوانات می شود. تجویز آپومورفین در دوز 0.125 mg/kg باعث افزایش معنی دار حرکت حیوانات شد. در حالی که تجویز ال-آرژینین اثری بر فعالیت حرکتی حیوانات نداشت، تجویز L-NAME در دوزهای 10 mg/kg و 20 باعث کاهش زیادی در فعالیت حرکتی حیوانات گردید. ال-آرژینین (50, 10, 20, 5 mg/kg) اثری بر کسب حساسیت حرکتی ناشی از نیکوتین نداشت اما از کسب حساسیت حرکتی به آپومورفین جلوگیری کرد. تجویز ال-آرژینین در دوزهای فوق از بروز بیان حساسیت حرکتی توسط نیکوتین و آپومورفین جلوگیری کرد. تجویز L-NAME (20, 10, 5 mg/kg) نیز از بروز کسب و بیان حساسیت حرکتی به نیکوتین و آپومورفین جلوگیری کرد.نتیجه گیری: از این آزمایش ها نتیجه گیری می شود که مهار ساخت اکسید نیتریک باعث مهار حساسیت حرکتی به نیکوتین و آپومورفین می شود. با توجه به این مساله به نظر می رسد که اکسید نیتریک با تداخل با مسیرهای دوپامینی مغز باعث مهار حساسیت حرکتی به نیکوتین و آپومورفین شده است.

زمینه و هدف: اسینتوباکترها پـاتـوژن هـای فـرصـت طلب هستنـد. این باکتری ها، امروزه یکی از عوامل مهم عفونت های  بیمارستانیبه شمار می روند. به همین دلیل، هدف از این بررسی، یافتن موارد اسینتوباکتر در بخش مراقبت های ویژه جراحی در مجتمع حضرت رسول اکرم (ص) و امکان انتقال مقاومت آنتی بیوتیکی از طریق هم یوغی (cojugation) بوده است.مواد وروش ها: در ایـن بـررسـی که به صورت توصیفی انجام شده است، 100 نمـونـه از لـولـه هـای تـنـفسـی، ترشحات تنفسی، محیط اطراف بخش مراقبت های ویژه، سینی غذا، چرخ تخت، لوله سرم و ملحفه بیمار در بخش مراقبت های ویژه جراحی مجتمع رسول اکرم (ص) جمع آوری شد. باکتـری هـا بـا استفـاده از روش های استاندارد باکتریولوژی، جداسازی و شناسایی شدند. پس از شناسـایـی، آزمایش آنتی بیوگرام بـه مـنظـور تـعیـیـن حساسیت آنتی بیوتیکی، انجـام شـد. سپـس عـمل کـانجـوگیشـن سویه های دهنده و گیرنده در محیط BHI براث انجام گرفت.یافته ها: از 100 نمونه جمع آوری شده، در 21 نمونه (21%) اسینتوباکتر جدا شد. اسینتو بـاکتـرهـای جدا شده، مقاومت 100% نسبت به ریفامپین، پنی سیلین، اریترومایسین و تتراسایکلیـن، 2/95% نسبت به جنتامیسین، نالیدیکسیک اسید، آمیکاسین، سفتیزوکسیم، استرپتومایسین، سفازولین و کلر امفنیکل، 5/90% به سفتازیدیم و سیپروفلوکساسین نـشان دادند. درصد حساسیت در بالاترین موارد 6/28% نسبت به سولفومتوکسازول بود.نتیجه گیری: جـداسـازی اسیـنتوبـاکتـر از بـخـش مراقبت های ویژه جراحی، نشان دهنده آلودگـی این بخش با این باکتری بیماری زای فرصت طلب بود. از این رو، توصیه می شود که به استریل کردن این بخش و لوازم و وسایل مورد استفاده توجه بیشتری شود. هم چنین استفاده صحیح از آنتی بیوتیک ها به منظور پیشگیری از ایجاد باکتری های مقاوم به چند دارو و عفونت های بیمارستانی ضروری است.  

زمینه و هدف: دیابت نوع 2 شایع ترین نوع دیابت بوده و 90% موارد بیماری را به خود اختصاص داده است. در حال حاضر تعداد بیماران دیابتی در ایران حدود 5/1 میلیون نفر تخمین زده شده است. شناسایی ریسک فاکتورهای دیابت و سعی در برطرف ساختن آن ها می تواند از دیابت جلوگیری کرده یا بروز آن را به تعویق اندازد. ارتباط ژنتیک با دیابت نوع 2 نسبت به ارتباط آن با دیابت نوع 1 قوی تر می باشد. میزان بروز هم زمان دیابت نوع 2 در دو قلوهای یکسان بین 70 تا 90% است. چاقی به ویژه از نوع مرکزی در دیابت نوع 2 بسیار شایع است. با افزایش سن خطر دیابت افزایش می یابد. شیوع دیابت در میان گروه های نژادی به طور قابل توجهی متفاوت است. خانم هایی که مبتلا به دیابت بارداری هستند، با احتمال 50% در 20 سال بعد دچار دیابت آشکار خواهند شد. فشار خون بالا (140.90 mmHg <= BP) می تواند یک نشانه زودرس مقاومت انسولین به علت چاقی مرکزی باشد. و خطر پیشرفت دیابت در افراد با فشار خون بالا 2 برابر بیشتر از افراد عادی است. وزن پایین هنگام تولد با تسریع رشد بعد از تولد همراه است و این می تواند در خطر ایجاد دیابت مهم باشد. اختلال تست تحمل گلوکز به طور تیپیک با هیپرگلیسمی و مقاومت به انسولین مشخص می شود و افراد با تست تحمل گلوکز مختل، بدون تغییر شیوه زندگی ظرف 10 سال به سمت دیابت نوع 2 پیشرفت می کنند. در خانم های مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاومت به انسولین دیده می شود. تخمین زده می شود که 50-35 درصد زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تست تحمل گلوکز مختل دارند. استرس باعث تحریک ترشح هورمون های مختلفی شده که می تواند باعث افزایش سطح گلوکز خون گردد. هر چند که دیابت و بیماری های عروق کرونری دارای علل مشترک بسیاری می باشند ولی سیگار یک ریسک فاکتور مستند برای دیابت نوع 2 محسوب نمی شود. مطالعات آینده نگر وسیع نشان دهنده این مطلب هستند که سیگار همراه با ایجاد دیابت نوع 2 است ولی به طور کلی برای مشخص شدن سیگار به عنوان ریسک فاکتور دیابت نوع 2 به مطالعات وسیع تر و طولانی تری نیاز است.