هدف کلی پژوهش، ارزیابی کیفیت عملکرد اعضای هیات علمی رشته های علوم انسانی دانشگاه پیام نور از دید دانشجویان واستادان در فرایند کلاس های رفع اشکال گروهی بوده است. روش تحقیق، توصیفی از نوع پیمایشی بوده و جامعه آماری پژوهش، شامل، 150 هزار نفر از دانشجویان رشته های علوم انسانی دانشگاه پیام نور و نیز 320 نفر عضو هیات علمی دانشگاه بوده اند. به منظور برآورد تعداد نمونه مورد نیاز از جدول کرجسی و مورگان استفاده و به کمک روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی 1980 نفر از دانشجویان و نیز 98 نفر از اعضای هیات علمی انتخاب شدند. ابزار گردآوری د اده ها، دو پرسش نامه محقق ساخته، ناظر بر ابعاد و عناصر رفتارهای کلاسی و مهارت های تدریس شامل مولفه های، روش تدریس و تسلط بر موضوع، مدیریت کلاس و جنبه های انگیزشی و عاطفی فرایند آموزش- یادگیری بوده که مراحل تعیین روایی و پایایی در آن ها انجام و سپس جهت کسب نظرات دانشجویان به علاوه خود ارزیابی استادان، استفاده شده است. داده های گرد آوری شده با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آزمون های، t در گروه های مستقل و تحلیل واریانس دو طرفه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش حاکی از آن است که، بین ارزیابی دانشجویان از کیفیت عملکرد اعضای هیات علمی بر حسب برخی عوامل شخصی و علمی، شامل، رشته تحصیلی، محل خدمت، سن و جنس ازیک سو و نیز روش تدریس و تسلط بر موضوع درس، مدیریت کلاس و رعایت جنبه های انگیزشی و عاطفی کلاس های رفع اشکال ازسوی دیگر، تفاوت معنی دار وجود ندارد، هم چنین نتایج پژوهش، نشان داد، بین ارزیابی دانشجویان از کیفیت تدریس اعضای هیات علمی و خود ارزیابی اعضای هیات علمی در تمامی عوامل، تفاوت معنی دار وجود دارد بدین معنا که اعضای هیات علمی، خود را در سطحی بالاتر مورد ارزیابی قرار داده اند درحالی که دانشجویان، چنین باوری نداشته اند.