عملکرد گیاه و مصرف آب تحت تاثیر کود و آبیاری می باشد. بنابراین مصرف بهینه کود نه تنها باعث افزایش کارایی مصرف کود می شود، بلکه کارآیی مصرف آب را نیز افزایش می دهد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر کود- آبیاری بر عملکرد و کارآیی مصرف آب در زراعت ذرت به روش آبیاری قطره ای- خطی بود. این آزمایش در قالب طرح آماری کاملا تصادفی با دو فاکتور مقدار آب آبیاری در چهار سطح، و مقدار کود شیمیایی در پنج سطح، در سه تکرار انجام گردید. برای این آزمایش، سیستم آبیاری قطره ای- خطی طراحی و اجرا گردید. برای تعیین تیمارهای آبیاری از تخلیه رطوبتی خاک استفاده گردید، و با توجه به دور معمول آبیاری منطقه (7 روز) و درصد تخلیه مجاز (50 درصد) نیاز آبی گیاه به عنوان تیمار 100 درصد آبیاری در نظر گرفته شد و سایر تیمارهای آبیاری به عنوان درصدی از این مقدار منظور گردید. تیمارهای آبیاری شامل چهار سطح آبیاری (%120, %100, %80, %80 تیمار محاسبه شده) بود. تیمارهای کودی شامل پنج سطح کودی (شاهد، %120, %100, %80, %60 ترکیب کودی) بود. در روش کود- آبیاری، کودهای ازت و پتاسیم در 5 نوبت و با فواصل 14 روز و کودهای دارای آهن، روی، منگنز، مس و بر در 4 نوبت با فواصل 14 روز در طی فصل رشد ذرت مصرف گردید. نتایج پژوهش نشان داد که عملکرد ماده خشک، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، شاخص برداشت و کارآیی مصرف آب ذرت تحت تاثیر میزان آب آبیاری، مقدار کود مصرفی و اثر متقابل این دو عامل قرار دارد. اختلاف در عملکرد ماده خشک، عملکرد بیولوژیکی و عملکرد دانه بین تیمارهای آبیاری در سطح %5 معنی دار بود. در روش کود- آبیاری بیشترین عملکرد ماده خشک و بیشترین عملکرد بیولوژیکی در تیمار%120 آبیاری به دست آمد. لیکن اختلاف آن با تیمار %100 آبیاری در سطح %5 معنی دار نبود. از نظر میزان عملکرد دانه بیشترین عملکرد در تیمار %120 آبیاری به دست آمد که اختلاف آن با سایر تیمارهای آبیاری در سطح %5 معنی دار بود. همچنین اختلاف بین تیمارهای کودی از نظر عملکرد ماده خشک، عملکرد بیولوژیکی و عملکرد دانه در سطح %5 معنی دار بود. لیکن از نظر عملکرد ماده خشک تفاوت معنی داری در سطح %5 بین تیمارهای 80، 100، و %120 توصیه کودی و بین تیمارهای صفر (شاهد) و %60 توصیه کودی وجود نداشت. از نظر عملکرد بیولوژیکی، نیز بین تیمار 80 و %100 توصیه کودی تفاوت معنی داری در سطح %5 وجود نداشت. تفاوت بین تیمارهای کودی از نظر عملکرد دانه در سطح %5 معنی دار بوده است. کارآیی مصرف آب نیز تحت تاثیر مقدار آب آبیاری و مقدار مصرف کود و اثر متقابل بین این دو عامل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که کارآیی مصرف آب هم براساس عملکرد دانه، عملکرد ماده خشک و عملکرد بیولوژیکی بین تیمارهای مختلف آبیاری در سطح %5 معنی دار است. نتایج نشان داد که با افزایش عملکرد کارآیی مصرف آب در زراعت ذرت افزایش یافت. اثر مقدار کود مصرفی نیز بر کارآیی مصرف آب در سطح %5 معنی دار بود. نتایج نشان داد که با افزایش کود مصرفی کارآیی مصرف آب نیز افزایش یافت. اختلاف بین تیمارهای آبیاری از نظر شاخص برداشت در سطح 5% معنی دار بود. بین تیمارهای 80، 100 و 120 درصد تامین نیاز آبیاری تفاوت معنی دار در این شاخص دیده نشد. همچنین نتایج نشان داد که اختلاف بین تیمارهای کودی از نظر شاخص برداشت معنی دار بوده است.