درمان های برپایه گیرنده های آنتی ژن کایمری (CAR) سلول های T، به عنوان یکی از روش های نوین ایمنی درمانی، تحول شگرفی را در درمان سرطان پدید آورده اند. ازآنجا که CAR از یک آنتی بادی ایجاد می شوند، سلول حاصل دارای ویژگی هدف گیری مطلوب یک آنتی بادی مانند نیازنداشتن به شناسایی توسط مجموعه سازگاری بافتی (MHC) و توانایی شناسایی آنتی ژن های خودی است. این مزایای بالقوه، به شناسایی آنتی ژن های ویژه سلول های توموری منجر می شود که با فراخواندن سیتوکین ها و مولکول های کمک تحریکی دیگر، سلول های توموری را از بین می برد. در مقاله پیش رو، ساختار پایه ای و کارکرد CARها و چگونگی انتخاب اهداف آنتی ژنی آنها توصیف شده و پیشرفت و توسعه این فن از ابتدا تاکنون برای بهبود کارکرد در ریزمحیط تومور بررسی شد. در ادامه، چندین نمونه از درمان های موفق با کمک این فناوری ارائه شده و در انتها، نگاه اجمالی به عوارض جانبی این روش شده است.