مجله علوم شیلاتی ایران (انگلیسی)
سال:1390 | دوره:10 | شماره:4 |تعداد مقالات:21

با تکمیل اطلاعات پرسشنامه ای از 295 خانوار مناطق22  گانه شهر تهران در سال 1387 میزان مصرف ماهی آنان بررسی شد. پس از بررسی آمارهای توصیفی و تحلیل استنباطی آماره های ناپارامتریک، میزان مصرف سرانه از فرمول های مربوطه بدست آمد. میانگین خرید هر خانوار در هر نوبت 5.1 کیلوگرم و 11 بار در سال می باشد. علاقه مندی به ترتیب به گوشت مرغ، گوسفند، گاو، قزل آلا، ماهیان وحشی و سپس کپورماهیان پرورشی است. بالاترین انگیزه خرید بدلیل ارزش غذایی آبزیان است. بطور متوسط 33.2 درصد خرید را ماهیان پرورشی تشکیل می دهند. 59 درصد خریداران علاقه مند به بسته بندی ماهی اند و درج ارزش غذایی ماهی را بالاترین اولویت می دانند. مصرف سرانه ماهی 13.3 کیلوگرم است که 6.4 کیلوگرم آنرا ماهی پرورشی، 5.8 کیلوگرم آنرا ماهی وحشی و 1.1 کیلوگرم آنرا کنسرو ماهی تشکیل می دهد. مصرف سرانه ماهی تهرانی ها بیشتر از سایر شهرستانی های مقیم است، زیرا گرایش آنها به ماهیان پرورشی و تازگی آن است. در مقابل، مصرف کنسرو و ماهیان وحشی شهروندان استان های ساحلی مقیم تهران بیشتر از سایرین است.

در این تحقیق اثر ناپلئوس آرتمیای غنی شده با اسیدهای چرب ضروری و ویتامین C روی میزان رشد، بقاء و مقاومت به استرس دما (دمای بالا) در لاروهای قزل آلای رنگین کمان پروش یافته در حوضچه ها مورد بررسی قرار گرفته شد. لاروهای تازه به تغذیه افتاده(با متوسط وزن 120.43±13.5 میلی گرم) روزانه 6 بار تغذیه شدند. به مدت یک هفته 4 تیمار هر کدام با سه تکرار که تیمار 1) غذای آغازین تجاری برای قزل آلای رنگین کمان٬ تیمار 2) ناپلئوس آرتمیا تازه تخمه گشایی (غنی نشده) ٬تیمار 3) ناپلئوس آرتمیای غنی شده با اسیدهای چرب بلند زنجیره + ویتامین  Cو تیمار 4) ترکیب 10 درصد از ناپلئوس آرتمیای غنی شده با اسیدهای چرب بلند زنجیره + ویتامین C به همراه غذای آغازین تجاری ماهی قزل آلا است. بعد از یک هفته ٬همه تیمارهای ماهی از غذای تجاری به مدت 3 هفته استفاده کردند. آنالیز آماری از رشد بعد از یک هفته و پایان دوره آزمایش نشان داد که میزان رشد در تیمارهای مختلف دارای اختلاف معنی دار بود .(P<0.05) بعد از 4 هفته لاروهای تیمار 3 با متوسط وزن657.50±57.93  میلی گرم بیشترین وزن را نشان دادند .(P<0.05) بیشترین درصد بقا (96 درصد) در تیمار 3 مشاهده شد. بررسی از ترکیبات تقریبی بدن لارو قزل آلای رنگین کمان در هفته اول نشان داد که میزان پروتئین در لاروهای تیمار 3 و 4 اختلاف معنی دار با بقیه تیمارها داشته است .(P<0.05) بهترین نتیجه از میزان مقاومت لارو در مقابل استرس دما (بالای 24 درجه سانتی گراد ) در تیمار 3 به میزان 1.52±91.34 درصد مشاهده شد.

این مطالعه از زمستان سال 1387 تا زمستان سال 1388 بر روی تعداد 108 عدد نمونه ماهی کفشک راست گرد (کفشک گرد) با نام علمی Brachirus orientalis اخذ شده از اسکله های صیادی شهرستان بندری آبادان واقع در شمال خلیج فارس جهت بررسی انگل های داخلی روده انجام گرقته است. بر اساس نتایج این مقاله 4 گونه انگل از روده و محوطه شکمی مذکور شناسایی گردید که شامل دو ترماتود Lepocreadioides zebrini با میانگین آلودگی 58 درصد و Allocreadium brachirusii با میانگین آلودگی 73 درصد، یک نماتود Hysterothylacium aduncum با میانگین آلودگی 23 درصد و یک سستود Proteocephalus با میانگین آلودگی 16 درصد بود اغلب انگل ها برای اولین بار از این ماهی گزارش گردید و Allocreadium brachirusii بعنوان یک گونه جدید در این ماهی گزارش می گردد.

برخی از خصوصیات تولیدمثلی ماهی سیاه کولی Vimba vimba persa)) از مهر ماه سال 1387 تا شهریور ماه سال 1388 در آبهای ساحلی دریای خزر (آبهای استان مازندران) مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد کل 994 نمونه ماهی به صورت ماهانه از 6 منطقه صیادی رامسر، تنکابن، چالوس، محمود آباد، فرح آباد و امیرآباد جمع آوری گردیدند که از میان آنها هم آوری 92 نمونه مطالعه شد. بالاترین میزان فراوانی این آبزی در فصل بهار (بالاخص فروردین و اردیبهشت) تعیین گردید. از نظر جنسیت نسبت جنسی 1.35 : 1 = M: F محاسبه شد. مراحل باروری پیشرفته (مراحل 4 و 5) در فروردین و اردیبهشت بدست آمد. بالاترین شاخص گنادوسوماتیک جنس ماده در اردیبهشت ماه و حداقل آن در تیر ماه بود. حداکثر میزان هم آوری مطلق و نسبی بترتیب 34640 و 260.9 محاسبه گردید.حداقل میزان هم آوری مطلق و نسبی بترتیب 5400 و 94.5 بود. میانگین هم آوری مطلق و نسبی به ترتیب 7710±17198 و 48.8± 171.85بود.

ساختار ژنتیکی تاسماهی ایرانی (Acipenser percicus) حوضه آبریز رودخانه های سفیدرود و گرگانرود سواحل جنوبی دریای خزر طی گشت ارزیابی ذخایر تاسماهیان سال های 1388-1385 با استفاده از روش ریزماهواره (Microsatellite) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 50 نمونه از هر منطقه (جمعا 100 نمونه) جمع آوری و به آزمایشگاه ژنتیک مولکولی انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری دکتر دادمان (رشت) منتقل گردید. پس از استخراج DNA ژنومی، از 4 جفت آغازگر (Primer) ریزماهواره (microsatellite) جهت انجام واکنش های زنجیره ای پلیمراز (PCR) و تعیین ساختار ژنتیکی استفاده شد که همگی تولید باندهای چند شکلی (پلی مورف) نمودند. در مجموع 109 الل مشاهده شد که بیشترین تعداد الل واقعی (17) متعلق به جایگاه Spl 168 حوزه آبریز رودخانه سفیدرود و کمترین تعداد الل واقعی (10) در جایگاه Ls 68 متعلق به حوزه آبریز رودخانه گرگانرود بود. بین نمونه های دو منطقه اختلاف آماری معنی داری بر اساس میانگین تعداد الل مشاهده شده (Na) و هتروزایگوسیتی مشاهده شده (Ho) در هر جایگاه ژنی مشاهده نشد (p>0.05). میزان Fst و Rst که نشانه جدایی جمعیت ها از یکدیگر می باشد به ترتیب 0.07 و 0.17 بدست آمد و اختلاف جمعیتی بین نمونه های دو منطقه معنی دار بود (p<0.01). نمونه های حوزه آبریز رودخانه سفیدرود در جایگاههای Spl 173، Afu 68 و Spl 168 و نمونه های حوزه آبریز رودخانه گرگانرود در جایگاه های Afu 68 و Spl 168 در تعادل هاردی واینبرگ بوده و در بقیه جایگاه های ژنی نمونه های هر دو منطقه انحراف از تعادل را نشان دادند. فاصله ژنتیکی بین نمونه های دو منطقه 0.4 محاسبه شد که بیانگر تفاوت ژنتیکی قابل توجهی بین نمونه های مناطق مورد مطالعه می باشد. بررسی نتایج فوق نشان می دهد که جمعیت تاسماهی ایرانی مناطق مورد مطالعه از یکدیگر مجزا بوده و هریک جمعیت مستقلی را نشان می دهند. بنابراین مدیریت شیلاتی ذخایر منحصر بفرد این گونه و حفظ خزانه ژنی آنها قویا توصیه می گردد.

تحمل شوری و توانائی تنظیم عوامل خونی و مواد معدنی در تاسماهی روسی با اندازه و سنین مختلف در آب شیرین (شوری: %0.5>)، مصبی (شوری: 9.5%) و لب شور دریای خزر (شوری: 12.5%) مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان مستقیما از آب شیرین به آب مصبی و دریا انتقال داده شدند. پیامد های احتمالی فرآیند تنظیم یونی - اسمزی روی برخی از شاخص های وابسته در پایان 168 ساعت تحمل شوری ماهیان مورد بررسی قرار گرفت. مرگ و میر در آب مصبی و دریا بیش از 35% نبود. درصد بقا و تحمل به شوری با افزایش سن واندازه ماهی افزایش یافته بود. مکانیزم عملکردی هموستازی اسمزی و یونی در همه گروه ها مشابه بود (0.05<p)، اما نسبت به شرایط محیطی مختلف، متفاوت بود (0.05>p). تفاوت های معنی داری بین سطوح غلظت های یونی پلاسما در محیط های مختلف مشاهده گردید (0.01>p). غلظت یون های سدیم، پتاسیم و کلسیم پلاسما آن ها در آب شیرین، بیشتر و در آب دریا کمتر بود (0.05>p). غلظت یون منیزیم پلاسمای آن ها در آب شیرین و دریا کمتر و نزدیک به محیط آب مصبی بود (0.05>p). هماتوکریت و متوسط حجم سلولی کاهش، اما متوسط غلظت هموگلوبین سلولی، اسمولاریته و سطوح کورتیزول پلاسما از محیط آب شیرین به محیط آب دریا افزایش یافته است (0.05>p). غلظت هموگلوبین، مقدار هموگلوبین در اریتروسیت و تعداد گلبول های قرمز و سفید تغییر نکرد (0.05<p). بنابراین، نتایج نشان داد که پارامتر های فوق در بچه ماهیان در محیط جدید به سطوح مقادیر اولیه باز نگشت و در پی آن تغییرات فیزیولوژیک اتفاق افتاد.

توسعه پرورش میگو، علی رغم ضرورت جهانی آن، مشکلات اکولوژیک و پاتولوژیک بسیاری را برای کشورهای تولیدکننده میگو ایجاد کرده است. سیستم ایمنی میگو، عنصری کلیدی در طراحی استراتژی های کنترلی، جهت کنترل بیماری های تهدیدکننده این صنعت می باشد. در این مطالعه تعداد هموسیت کل (THC)، تعداد افتراقی هموسیت ها (DHC)، میزان پروتئین پلاسمای کل (TPP)، فعالیت فاگوسیتی، توان حذف باکتریایی و توانایی باکتری کشی، در میگوهای سفید هندی با میانگین وزنی (11.32±1.20 g) پس از غوطه وری در آب دریا (شوری 39 ppt و دما (25±1oC) حاوی 100، 300 و 500 mg/l عصاره آب گرم جلبک قهوه ای Sargassum glaucescens پس از 1، 2، 3 و 4 ساعت غوطه وری اندازه گیری و تعیین گردید. این پارامترها در تیمار 100 mg/l پس از 3 ساعت و در تیمارهای 300 و 500 mg/l پس از 1 ساعت غوطه وری افزایش معنی دار نشان داد. میگوهای سفید هندی پس از 2 ساعت غوطه وری در غلضت های 300 و 500 mg/l افزایش مغنی داری را در فعالیت فاگوسیتی و توان خذف باکتری های Vibrio spp. مشاهده گردید اما فعالیت باکتری کشی در برخی از تیمارها پس از 1 ساعت نیز افزایش معنی داری را نشان داد.

غنی سازی محیطی از روشهای جدید در بهبود عملکرد رشد ماهی است. در تحقیق حاضر، اثر رنگ نور و موسیقی بر عملکرد رشد و نرخ بازماندگی ماهی قرمز (Carassius auratus) (میانگین وزن اولیه: 4.15±0.08 گرم) به مدت 2 ماه مورد ارزیابی قرار گرفت. دو تیمار نور (رنگ سفید و رنگ قرمز) و سه تیمار موسیقی (M0: بدون موسیقی، M30: 30 دقیقه پخش موسیقی و M60: 60 دقیقه پخش موسیقی) در نظر گرفته شد. در پایان دوره پرورش، عملکرد رشد بچه ماهیان شامل وزن اکتسابی (WG)، نرخ رشد ویژه (SGR)، نرخ رشد روزانه (DGR) و ضریب تبدیل غذایی (FCR) و همچنین نرخ بازماندگی (SR) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تاثیر موسیقی و نیز اثر متقابل نور و موسیقی بر عملکرد رشد بچه ماهیان معنی دار نبود (P>0.05) در حالیکه تاثیر نور بر نرخ رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی بچه ماهیان معنی دار گزارش گردید (P<0.05). بر طبق نتایج بدست آمده در تحقیق حاضر، بچه ماهیان قرمز در نور سفید نسبت به نور قرمز رشد بهتری را نشان دادند (P<0.05) در حالیکه تیمارهای موسیقی بر عملکرد رشد تاثیر معنی داری نداشتند (P>0.05). کاربرد موسیقی در محیط پرورش بچه ماهیان قرمز هیچگونه تاثیر مثبت یا منفی بر رشد آنها نداشت که این امر بیان کننده این است که ماهی قرمز قادر به تشخیص موسیقی از سایر صداهای استرس زای محیطی می باشد.

در این تحقیق که در مرکز ملی تحقیقات فرآوری آبزیان انجام شد، گروه شاهد به عنوان تیمار 1 در نظر گرفته شد و اثر پوشش خوراکی سدیم آلژینات با غلظت های 0.25 در صد W/V (تیمار 2)، 0.75 درصد W/V (تیمار 3)، 1.25 درصد W/V (تیمار 4) و 1.75 درصد W/V (تیمار 5) بر عمر ماندگاری ماهی کیلکای شکم خالی در سردخانه بررسی شد. نمونه های آماده شده ماهی کیلکا به مدت یک ساعت به روش غوطه وری پوشش داده شدند. نمونه های بدون پوشش و پوشش دار در 75 بسته 250 گرمی با پوشش سلوفان قرار گرفتند و آزمایشات شیمیایی شامل اندازه گیری درصد رطوبت، خاکستر، پروتئین، مواد ازته فرار (TVN) و درصد چربی در فاز صفر، 1، 2، 3 و 4 ماه نگهداری در سردخانه با دمای انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS16.0، تست ANOVA one way و آزمون توکی در سطح معنی داری 5 درصد استفاده شد. بر اساس نتایج بدست آمده میانگین درصد رطوبت نمونه ها در طی فاز صفر، 1، 2، 3 و 4 ماه کاهش معنی دار و حتی با افزایش غلظت سدیم آلژینات نیز کاهش معنی داری نشان داد. میانگین درصد خاکستر و پروتئین نمونه ها فاقد اختلاف معنی دار بوده است. میانگین TVN نمونه ها در طی فاز 3 و 4 دارای اختلاف معنی دار بود و نمونه های شاهد دارای بیشترین مقدار TVN بوده و همواره با افزایش غلظت سدیم آلژینات، کاهش معنی داری در مقدار TVN مشاهده شد. میانگین درصد چربی نمونه ها در فاز 4 دارای اختلاف معنی دار بود و تقریبا با افزایش غلظت سدیم آلژینات، بر مقدار چربی نمونه ها افزوده شد. با توجه به اینکه استفاده از پوشش خوراکی سدیم آلژینات در بسته بندی ماهی کیلکا بدلیل کاهش تولید TVN و ممانعت از کاهش چربی سبب افزایش عمر ماندگاری ماهی کیلکا می شود و با در نظر گرفتن این نکته که غلظت های بالای سدیم آلژینات سبب افزایش افت رطوبت می شود، بنابراین مناسب ترین غلظت مورد استفاده، غلظت 1.25 درصد W/V انتخاب شد.

به منظور شناخت وضعیت پساب مزارع پرورش میگوی گواتر در شرق شهرستان چابهار در استان سیستان و بلوچستان، 15 ایستگاه در سه منطقه کانال آبرسان (ورودی آب مزارع)، کانال زهکش اصلی (خروجی زهکش های فرعی) و خلیج گواتر (محل تخلیه پساب) انتخاب گردید. نمونه برداری از آب، طی یک دوره پرورش در سال 83 (تیر تا آذر) جهت اندازه گیری نیتریت، نیترات، آمونیوم انجام پذیرفت. نتایج حاصل از این بررسی نشان دهنده این موضوع است که این سه منطقه از نظر زیست محیطی با هم تفاوت دارند. بطوریکه در نیمه دوم پرورش ترکیبات نیتروژن در کانال زهکش و بعد از مانسون در خلیج گواتر افزایش داشته است. نتایح حاصل از آنالیز واریانس یک طرفه با احتمال 99% نشان داده است که بین میانگین فاکتورهای اندازه گیری شده در زمان های نمونه برداری و همچنین بین ایستگاه ها اختلاف معنی داری وجود دارد (P<0.01). با توجه به اینکه 25% از مزارع پرورش میگوی منطقه در دوره مورد بررسی فعال بوده اند، ترکیبات نیتروژن پساب مزارع پرورش میگوی گواتر در محدوده مجاز قرار دارد.

در این مطالعه، مجموعه ای از آزمایشات برای جداسازی و شناسایی باکتری های تولیدکننده هیستامین و آنالیز میزان هیستامین، جهت ارزیابی روش های صید و پس از صید انجام شد. ماهی هوور مسقطی (Katsuwonus pelamis) صید شده از آب های دریای عمان با روش های تورگوشگیر و تورگردان پیاله ای برای این منظور استفاده شد. جداسازی سویه های باکتری ها و تعیین میزان هیستامین، با استفاده از عضلات اطراف آبشش ها انجام شد. نتایج حاصله نشان داد که میانگین شمارش کلی باکتری ها (TPC) و شمارش سرمادوست ها به ترتیب 7.2´106 و CFU/g 2.9´106 بود. باکتری های تولیدکننده هیستامین به نسبت پایینی در مقایسه با کل باکتری ها شمارش شدند. باکتری های متنوعی به عنوان باکتری های تولیدکننده هیستامین شناسایی شدند. از میان آنها، گونه های پروتئوس با بیشترین فراوانی (24.5%) و پس از آن کلستریدیوم پرفرینجنس (22.5%)، گونه های کلبسیلا (15.0%)، گونه های انتروباکتر (11.5%) و سایر باکتری ها (26.5%) در تولید هیستامین نقش داشتند. میزان هیستامین در نمونه های مورد آزمون متفاوت بود و 35.6، 22.2 و 42.2 درصد نمونه ها به ترتیب حاوی مقادیر > ppm 20،20-50 ppm  و > 50 ppm هیستامین بودند، بنابراین مخاطرات سلامتی در خصوص روش های صید و پس از صید موجود در مورد تون ماهی هوور مسقطی وجود دارد و روش های پیشگیری مناسب جهت جلوگیری از تولید هیستامین پیشنهاد می شود.

در این مقاله به معرفی مهندسی ارزش و تکنیک SWOT در تجزیه و تحلیل مسائل و تدوین راهبرد در بخش شیلات استان یزد در ایران پرداخته می شود. استفاده از هر دو تکنیک در بسیاری از موارد و زمینه های مختلف باعث کاهش هزینه و همچنین بهبود کیفیت شده است که حتی بسیاری از شرکت های مختلف آنها را به عنوان ابزاری مفید به کار برده اند و با کاربرد آنها بسیاری از عوامل ناکارآمد و نامناسب در تصمیم گیری ها می توانند حل و فصل شوند. نتایج حاصل ازاین مطالعه می تواند در راستای بکارگیری مهندسی ارزش و تکنیک SWOT برای رسیدن به بهترین نتیجه، تصمیم گیری و حتی مسائل مربوط به مدیریت از طریق توجه به ایده های خلاق مورد استفاده قرار گیرد. بر اساس تجزیه و تحلیل مسائل شیلات، یافته ها نشان می دهند که سیاست بهینه آن است که رستوران های زنجیره ای مواد غذایی دریایی جدید در استان احداث شوند.

ویروس لکه سفید میگو و ویروس نکروز پوستی و مراکز خون ساز به ترتیب در سال های 2004 و 2008 میلادی از استان بوشهر گزارش شد. هدف از انجام این مطالعه جداسازی ویروس های اشاره شده در طی سال های 2009 تا 2010 است. تعداد نمونه ها 364 عدد بود که از مراکز تکثیر و پرورش میگو در بوشهر و سیستان و بلوچستان جداسازی شد. ویروس لکه سفید از نمونه های جوان، نابالغ و مولدین و ویروس نکروز پوستی و مراکز خون ساز از میگوهای نابالغ و مولد جداسازی شد. مشاهدات هیستوپاتولوژیک ویروس لکه سفید با حضور انکلوژن بادی ها از همه بافت ها از جمله آبشش، بافت خون ساز، بافت پوششی، لمفوئید ارگان و بافت همبند ثبت گردیده است.

تحلیل تغییر سهم عوامل هزینه تمام شده ممکن است در تصمیم سازی و تنظیم تغییرات به مدیر مزرعه کمک کند. در دو دهه گذشته تولید و رهاسازی بچه ماهی سفید در ایران افزایش یافت و به بیش از 229 میلیون بچه ماهی در سال 1384 رسید، هر چند در سال 1387 به 187 میلیون عدد کاهش یافت. برای محاسبه هزینه های تولید و تغییر سهم عوامل هزینه و قیمت تمام شده هر عدد بچه ماهی سفید در سال های 1381 الی 1384 پرسشنامه ای تهیه و توسط یک تیم کارشناسی اقدام به جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از مراکز تکثیر و بازسازی ذخایر ماهی سفید در شمال ایران گردید. برای تکمیل اطلاعات از سایر واحدهای استانی و ستاد سازمان شیلات ایران نیز استفاده شد. در بین هزینه های مختلف، نیروی انسانی با اختصاص حدود 40 درصد هزنیه کل بیشترین سهم و بعد از آن غذا و کود مصرفی با بیش از 15 درصد هزینه کل را به خود اختصاص می دهد. بطور متوسط قیمت تمام شده هر عدد بچه ماهی سفید 100 ریال می باشد که از 37 ریال در سال 1381 به 130 و 157 ریال در سال های 1383 و 1384 افزایش یافته است. هر چند در طول دوره فوق قیمت بچه ماهی سالانه 50 درصد افزایش یافته است. نتایج حاصل از مقایسه عوامل هزینه درسال های 1380 الی 1383 به روشنی نشان داد، سهم هزینه کارگر و «غذا و کود» کاهش یافت، در صورتیکه سهم «آب و انرژی» و سهم هزینه های متفرقه در قیمت تمام شده افزایش می یابد. تحلیل حساسیت هزینه تولید بچه ماهی سفید نشان می دهد که هزینه نیروی انسانی بیشترین حساسیت را دارد و کاهش 50 درصدی هزینه نیروی انسانی می تواند هزینه کل را تا 20 درصد کاهش دهد.

ماهی کپور وحشی یا بومی دریای خزر، یکی از مهمترین ماهیان شمال ایران محسوب می گردد که به آبزی پروری معرفی شده است. در تحقیق حاضر خصوصیات ژنتیکی آن مورد بررسی قرار گرفته تا در برنامه های اصلاحی مورد استفاده قرار گیرد. استفاده از کپور وحشی در آبزی پروری به دلیل تنوع کنترل نشده مولدین محدود می باشد. طرح تلاقی فاکتریل 7×7 برای آزمون اثر مولدین نر و ماده بر روی رشد و وراثت پذیری این صفت بر اساس خصوصیات برادر و خواهر ناتنی انجام گرفت. مولدین از دریای خزر صید گردیده و پس از تلاقی 49 مولد نر و ماده، فرزندان آن ها به تعداد 1470 بچه ماهی در 49 حوضچه فایبرگلاس جداگانه با شرایط یکسان پرورش یافتند. طول و وزن بدن در سه دوره رشد ثبت گردید. تخمین وراثت پذیری وزن  0.23±0.05و 0.30±0.07 برای ماهیان ماده و 0.15±0.03 تا 0.26±0.04 برای ماهیان نر بوده است. نتیجه مشابهی برای صفت طول ولی با واریاسیون کمتر به دست آمد (0.24±0.02 تا 0.26±0.01 برای ماهیان ماده و 0.20±0.02 تا 0.22±0.03 برای ماهیان نر به دست آمد). وراثت پذیری کل وزن و طول به ترتیب0.23±0.04  و 0.23±0.01 به دست آمد. اثر مولین نر و ماده بر رشد معنی دار بوده و نشان دهنده وجود تنوع در ماهیان وحشی کپور دریای خزر می باشد. در این تحقیق پیشنهاد گردیده برای انتخاب ماهیان بر اساس طول ماهی انتخاب صورت گرفته زیرا صفت طول نسبت به وزن کمتر تحت تاثیر شرایط محیطی قرار داشته و از طرف دیگر همبستگی شدیدی بین طول و وزن مشاهده شده است (0.87-0.95). در مطاله حاضر علی رغم اینکه از ماهیان وحشی کپور استفاده گردید، ولی میزان وراثت پذیری آن در مقایسه با ماهیان پرورشی خیلی زیاد نبوده است. این نتیجه نشان می دهد که تنوع ژنتیکی برای صفت های کمی برای ماهی کپور دریای خزر کم بوده و یا تحت اثر همخونی قرار دارد و باید مورد بررسی بیشتر قرار گیرد.