علوم کشاورزی ایران
سال:1385 | دوره:37 | شماره:4 |تعداد مقالات:22

استفاده از سمپاشهای با پاشش نقطه ای با کاهش قابل ملاحظه میزان سم مصرفی و نتیجتا کاهش هزینه ها، از آلودگی محیط زیست نیز خواهد کاست. بدلیل اهمیت و هزینه زیاد حذف علفهای هرز، تلاشهای زیادی در زمینه استفاده از ماشین بینایی در این بخش در حال انجام می باشد. در این تحقیق با عکسبرداری دیجیتالی در شرایط واقعی مزرعه، اطلاعات لازم جهت تشخیص چغندر قند از علف هرز فراهم گردید. این اطلاعات از 300 تصویر مختلف با وضوح 1200´1600 پیکسل از میدان دید 70´60 سانتیمتر مربع بدست آمد. با استفاده از آنالیز تشخیصی، روابط تشکیل دهنده نسبت رنگهای اصلی در هر ترکیب رنگ منسوب به گیاه و هفت علف هرز مرسوم در مزارع استان فارس استخراج گردید. بر اساس روابط مذکور الگوریتمی ارایه گردیده است که قادر به جداسازی علفهای هرز از گیاه چغندرقند در شرایط مختلف نوری خواه در نور مستقیم آفتاب یا سایه برگها یا دستگاه می باشد. نرخ طبقه بندی درست در مورد هر یک از هفت گونه علف هرز به صورت جداگانه مقایسه و تفسیر شده است. در بین علفهای هرز، کمترین نرخ طبقه بندی درست مربوط به پیچک صحرایی در سایه (%70.8) و بیشترین نرخ مربوط به ارزن دم روباهی در روشنایی (%95.2) بود. در الگوریتم نهایی جداسازی، نرخ طبقه بندی درست برابر با %88.5 در روشنایی و %81.8 در سایه بدست آمد.

فشردگی خاک یکی از مسایل و مشکلات جدی بسیاری از خاکها می باشد. که از بین بردن لایه فشرده خاک نیاز به خاک ورزی عمیق دارد و سالیانه هزینه بالایی را به خود اختصاص می دهد. خاک ورزی دقیق (زیرشکنی در عمق متغیر) که خصوصیات فیزیکی خاک را در نواحی مختلف مزرعه تا عمق های مختلفی اصلاح می کند، از لحاظ کاهش هزینه ها، مصرف سوخت و انرژی موردنیاز می تواند بسیار مفید باشد. اگر چه فناوری خاک ورزی دقیق در دسترس می باشد، ولی اطلاعات بسیار اندکی در مورد مصرف سوخت و احتیاجات انرژی این نوع سیستم خاک ورزی جدید در دسترس می باشد. آزمایش ها در سه نوع بافت (شنی، شنی لومی، لومی شنی) به منظور مقایسه انرژی خاک ورزی در عمق یکنواخت (زیرشکنی در عمق ثابت) با خاک ورزی دقیق انجام شد. همچنین اثرات سرعت پیشروی تراکتور، بافت، رطوبت و هدایت الکتریکی خاک بر روی انرژی خاک ورزی و سوخت مصرفی تراکتور تعیین گردید. با بکاربردن خاک ورزی دقیق در مقایسه با خاک ورزی در عمق یکنواخت به ترتیب 50 و 30 درصد در خاک لومی شنی و 26 و 8.5 درصد برای خاک شنی لومی و 21 و 8 درصد برای خاک شنی در انرژی خاک ورزی و سوخت مصرفی صرفه جویی گردید. با افزایش سرعت پیشروی مقاومت کششی زیرشکن در تمامی بافت ها افزایش یافت. با وجود این عمق خاک ورزی دارای درصد اثر بیشتری روی میزان انرژی خاک ورزی و مقاومت کششی نسبت به سرعت پیشروی تراکتور داشت. تاثیر رطوبت خاک روی مقاومت کششی و مصرف سوخت در خاک های لومی شنی و شنی لومی معنی دار نبود. با وجود این، مقادیر مقاومت کششی و سوخت مصرفی تراکتور دارای همبستگی منفی با محتوی رطوبتی خاک بودند. در خاک شنی تاثیر رطوبت خاک روی مقاومت کششی و مصرف سوخت معنی دار بود. هدایت الکتریکی خاک دارای همبستگی بالا و مثبتی با درصد رس خاک (R2=0.916) و نیروی کششی تراکتور داشت.

در این تحقیق آلودگی میکروبی سطح لاشه ها در مراحل مختلف کاری کشتار بررسی شد. لذا بر روی 12 لاشه که بطور تصادفی انتخاب شدند در پنج مرحله کشتار و بر روی هفت منطقه از لاشه با مساحت تقریبی (5´5) سانتیمتـر مربـع توسـط سـوآب نمونـه برداری شـد. باکتریهـای مزوفیل هـوازی شمـارش و وجود پاتـوژنهـای اشرشیا کلی و سالمونلا بررسی گردید. نتایج نشان داد پس از پوست کنی لاشه، میکروارگانیسم هایی از سطح پوست به لاشه منتقل شده اند هر چند که شمارش باکتریایی میزان آلودگی را در حد "خوب" نشان داد. همچنین آلوده ترین و پاکترین ناحیه بترتیب ماهیچه پا و سینه تعیین شد. پاتوژنها نیز در تمامی سطوح خارجی لاشه پس از پوست کنی شناسایی شدند. پس از مرحله تخلیه امعاء و احشاء از قسمتهای داخلی لاشه (دنده ها و قلوه گاه) نیز نمونه برداری شد که میزان آلودگی این نواحی در حد عالی تعیین شد و هیچ پاتوژنی نیز شناسایی نگردید. در این مرحله در نواحی سردست و سینه افزایش قابل توجهی در میزان بار میکروبی دیده شد. همچنین تعداد نمونه های سالمونلا و اشرشیا کلی مثبت در این نواحی افزایش یافت. اما در سایر نواحی لاشه تغیر قابل توجهی دیده نشد. میزان آلودگی اکثر نواحی لاشه در طی اولین مرحله شستشو حدود 0.2 و پس از شستشوی نهایی نیز 0.2 سیکل لگاریتمی کاهش پیدا کرد. اما شستشوی لاشه در جهت حذف کامل پاتوژنها نیز موثر عمل نکرد. نتایج آزمون آب شامل (شمارش کلی و کلیفرم) آلودگی آنرا در حد قابل قبول نشان داد. اما در مورد ابزار شامل (چاقوها و اره) میزان آلودگی بالا بوده و پاتوژنهای اشرشیا کلی و سالمونلا نیز تشخیص داده شد که نشانه ناکارآمد بودن روشهای شستشوی موجود می باشد.

در این تحقیق برای تحلیل تنش های تماسی در اتصالات پیچی از دو روش کشسان نگاری و اجزای محدود استفاده گردید. نمونه ها از مواد فتوالاستیک ساخته شد و تصویر آنها هنگام بارگذاری در پلا ریسکوپ تهیه گردید. مدل های مختلف اجزای محدود مربوط به نمونه های تهیه شده با نرم افزار ANSYS 5.6 شبیه سازی و تحلیل شدند و با داده های تجربی حاصل ازروش کشسان نگاری مقایسه گردید. بطور کلی مدل های اجزای محدود در قیاس با داده های حاصل از روش کشسان نگاری با ضریب تبین R2=0.99 مورد تایید قرار گرفتند. پس از تایید مدل های اجزای محدود، اثر تعداد رزوه های درگیر و جنس پیچ و مهره بر توزیع بار روی دندانه ها با شرایط مرزی متفاوت برای دو حالت «پیچ در بدنه» و «پیچ و مهره» با استفاده از نرم افزار ذکر شده مورد بررسی قرار گرفت و ضرایب تمرکز تنش در ریشه دندانه های درگیر نیز بدست آمد. با توجه به نتایج بدست آمده مشخص شد که با افزایش تعداد رزوه های درگیر و طول گام، بار روی دندانه اول کاسته می شود و توزیع بار یکنواخت تری بدست می آید. البته نحوه توزیع بار برای حالت «پیچ در بدنه» و «پیچ و مهره» یکسان نمی باشد. در هر دو حالت وقتی تعداد رزوه های درگیر از20 عدد تجاوز میکند دیگر تاثیری بر یکنواختی توزیع تنش مشاهده نمی شود. در بررسی اثرجنس پیچ ومهره در یکنواختی توزیع بار، برای حالت «پیچ در بدنه» وقتی نسبت مدول الاستیسته بدنه به پیچ حدود 0.5 تا 1 باشد، یکنواخت ترین شرایط توزیع بار حاصل شد، در حالیکه برای حالت «پیچ و مهره» یکنواختی توزیع بار در نسبت حدود 0.1 حاصل گردید.

برای خشک کردن برشهای نازک سیب (قطر 22 و ضخامت 5 میلیمتر) از روش خشک کردن انجمادی استفاده شد. برای کاهش رطوبت محصول پیش از خشک کردن انجمادی، پیش فرایند اسمزی (محلول 60% وزنی- حجمی شربت ذرت) مورد استفاده قرار گرفت. به منظور جلوگیری از فعالیت های آنزیمی نامطلوب، آنزیم بری حرارتی با آب داغ (80oC به مدت 1 دقیقه) مورد استفاده قرار گرفت. در بررسی هایی که با استفاده از میکروسکوپ الکترونی به عمل آمد مشخص شد که تغییرات ساختمان سلولی محصول طی خشک شدن بسیار اندک است. در بررسی اثرات پیش فرآیند اسمزی وجود یک لایه قند بر روی سطح محصول مشاهده شد که موجب کندی عملیات انتقال مولکولهای بخار آب می شود. مشخص گردید که فرآیند آنزیم بری حرارتی توام با پیش فرایند اسمزی موجب بهبود شاخص های کیفی محصول و صرفه جویی در مصرف انرژی می شود.

در این تحقیق اثر مواد آنتی اکسیدان و پلی فسفات سدیم بر روی زمان ماندگاری ماهی کیلکای آنچوی منجمد شده مورد بررسی قرار گرفت. پنج مخلوط از مواد آنتی اکسیدان بوتیلیتد هیدروکسی آینزول و اسید سیتریک به ترتیب 3.5، 1.5 و 0.02 درصد از بوتیلیتد هیدروکسی آینزول و 1.5 و 3.5 درصد اسید سیتریک در محلول 5 درصد پلی فسفات سدیم تهیه گردید. سپس نمونه های ماهی به دو دسته تقسیم شدند. دسته اول بمدت 10 دقیقه و دسته دوم بمدت 60 دقیقه در هر یک از محلول ها غوطه ور گردیدند. نمونه شاهد بدون غوطه وری در این محلول ها نیز تهیه گردید. سپس تمام نمونه ها بوسیله انجماد صفحه ای در -40oC منجمد و در سردخانه -18oC نگهداری گردیدند. بر اساس یک برنامه زمان بندی شده در زمان صفر و سپس هر ماه یکبار بمدت شش ماه بر روی کلیه تیمارها، آزمایش های ارگانولپتیک، تعیین مقدار پراکسید، مقدار کل نیتروژن های فرار و شمارش کلی باکتری ها انجام گردید. نتایج بدست آمده از این آزمایش ها نشان داد که نمونه های غوطه ور شده در محلول حاوی 1.5 و 3.5 درصد از بوتیلیتد هیدروکسی آینزول از نظر طعم و مزه مورد قبول واقع نشدند و فقط نمونه غوطه ور شده در محلول حاوی 2% از این آنتی اکسیدان از نظر چشایی مورد پسند واقع گردید. از طرف دیگر تغییرات پراکسید در این نمونه از 0.06meq/1000g به 2.15 meq/1000g و مقدار کل نیتروژن های فرار از 9.8mg/100g به 16.5mg/100g افزایش نشان دادند. در صورتیکه شمارش کلی باکتری ها در این مدت از 17´102cfu/gr به 3´10cfu/gr کاهش داشت. نتایج بدست آمده برای نمونه شاهد به ترتیب برای پراکسید از 0.06meq/1000g به 3.2meq/1000g در ماه چهارم، مقدار کل نیتروژن های فرار از 9.8mg/100g به 19.6mg/100g بعد از شش ماه افزایش نشان دادند و شمارش کلی باکتری ها در این مدت از 68´102cfu/gr به 10´102cfu/gr کاهش داشت. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که غوطه ور نمودن کیلکا آنچوی بمدت ده دقیقه در محلول حاوی 2% درصد بوتیلیتد هیدروکسی آینزول، 5 درصد پلی فسفات سدیم و اسید سیتریک و منجمد نمودن آن و نگهداری در سردخانه -18oC باعث افزایش زمان نگهداری این ماهی بمدت حداقل شش ماه می گردد.

هیدروکربنهای ترپنی، ترکیبات اصلی اسانسی پوست میوه مرکبات می باشند؛ مهمترین این ترپنها، لیمونین است. این ترکیب به حرارت حساس بوده و روشهای استخراجی مبتنی بر حرارت مانند تقطیر با آب جوش یا بخار آب جوش برای استخراج آن مناسب نیست. دو روش مناسب استخراج، استخراج با دی اکسید کربن فوق بحرانی (SF-CO2) و روش صنعتی پرس سرد می باشد. در این پژوهش، همزمان از روش استخراج پرس سرد و روش استخراج با سیال فوق بحرانی (SFE) با استفاده از فلاودو پوست تازه میوه نارنج وارتیه آمارا استفاده شد. در روش پرس سرد، از قسمت فلاودو پوست تازه با پرس، عصاره گیری شد، بعد از چند سانتریفوژ مکرر روغن بدست آمد، با جدا سازی اسلاج (Sludge) و موم زدایی روغن خالص استحصال شد. برای جلوگیری از یخ زدن و مسدود شدن بخش فشار شکن در روش SFE، داخل محفظه استخراج گر به همراه فلاودو پوست نارنج تازه چرخ شده، پودر سولفات سدیم خشک بعنوان آبگیر ریخته شد. دراین تحقیق با استفاده از طرح آماری تاگوشی در 9 وضعیت (راند) اثر چهار عامل در سه سطح شامل؛ فشار (200،100 و 300 اتمسفر)، دما (45، 35 و 55 درجه سانتیگراد) زمان دینامیک استخراج (25، 15 و 35 دقیقه) و درصد حجمی اصلاحگر «متانول» (5، 0 و10%) بر میزان درصد حداکثر استخراج لیمونین بررسی شد. برای شناسایی مواد متشکله روغن استحصالی، از روش کروماتوگرافی گازی GC-MS و ستون HP-5 استفاده شد. نتایج آزمایش ها نشان دادند که در نمونه پرس سرد حدود 87% و در بهترین راند روش SFE (فشار 300 اتمسفر، دما 45oC، زمان دینامیک استخراج 15 دقیقه و میزان درصد اصلاحگر 10%) حدود 94% لیمونین شناسایی شد.

رسوبات حاصل از باد شامل دو گروه رسوبات لسی و ماسه بادی می باشند که در فواصل نزدیک به منشا بصورت ماسه بادی و سپس بشکل لس ظاهرمی شوند. رسوبات لسی معمولا برنگ زرد مایل به خاکستری بوده و غنی از ذرات به اندازه سیلت هستند. لسهای ایران عمدتا در منطقه شمال شرق واقع شده اند و هدف از این تحقیق بررسی خصوصیات مورفوسکوپی (شکل ظاهری) آنها، اجزای تشکیل دهنده و نیز تعیین ارتباط یا پیوستگی بین سکانسها یا لایه هایی از مقاطع مورد مطالعه که شرایط رسوبگذاری احتمالا در آنها متفاوت می باشد. مقاطع مورد مطالعه در دو اقلیم نیمه خشک قپان و مرطوب جنوب گرگان قرار دارند. مراحل مختلف این مطالعه شامل عملیات صحرایی، آزمایشات شیمیایی، شناسایی اجمالی اجزای لس در بخش ماسه (بزرگتر از 53 میکرون) و بررسی شکل ظاهری دانه های کوارتز می باشد. بررسی اجزای لس نشان داد که در مقطع قپان، کلوخه های گچی- رسی و کانیهای اولیه غالب بوده در حالیکه در مقاطع جنوب گرگان، کلوخه های آهکی- رسی ثانویه فراوان هستند. بررسی مورفوسکوپی کانی کوارتز نشان داد که درصد بالایی از نمونه ها (بیش از70 درصد) در طبقه زاویه دار تا نیمه زاویه دار قرار گرفته که نشان می دهد رسوبات فاصله زیادی را از مناطق منشا طی نکرده اند. از نظر بافت سطحی، ذرات کوارتز عمدتا (حدود 75 درصد) هاله مانند و بعضا (حدود 25 درصد) مات شده هستند که هاله مانند بودن بخش اعظمی از رسوبات بیانگر برداشت از بستر رودخانه های قدیمی و فاصله حمل نه چندان دور از منشا بوده و مات بودن نمونه ها عموما ناشی ازرنگ آمیزی با اکسیدهای آهن وتاثیرآهک ثانویه است که بیانگر مدت زمان نسبتا طولانی انباشت رسوبات و حاکمیت شرایط متغیر اقلیمی همراه با آبشویی املاح از افقهای بالاتر و ترسیب آنها در لایه های پایین تر می باشد.

در طول دو فصل زراعی 1379 و 1380، از مزارع سویای شمال کشور در استانهای مازندران و گلستان، نمونه های برگی مشکوک به ویروس موزاییک سویا (Soybean Mosaic Virus=SMV) جمع آوری گردیدند. نمونه های بذر سویا بدست آمده از این مناطق، جهت بررسی آلودگی به SMV در گلخانه داخل گلدان کشت شدند. طیف وسیعی از علایم ویروسی در مزارع دیده شد بطوریکه تشخیص میزان آلودگی به SMV مشکل بود. برای تشخیص ویروس از میزبانهای تکثیری آن یعنی ارقام مختلف سویا و گیاهان محک آن در گلخانه استفاده گردید. از آزمونهای سرولوژیکی با بکارگیری آنتی سرم پلی کلونال اختصاصی جهت شناسایی ویروس استفاده شد. در الکترون میکروسکوپی ویروس پیکره های رشته ای و قابل انعطاف این ویروس مشاهده شد. خالص سازی ویروس طبق دو روش انجام گرفت. طی این بررسی ملاحظه گردید که این ویروس یکی از شایعترین بیماریهای ویروسی در دو استان مزبور بوده و موزاییک از معمول ترین علایم آلودگی به این ویروس می باشد. گسترش SMV در هر دو استان تقریبا مشابه بوده لیکن در بعضی مناطق مانند هاشم آباد گرگان، دشت ناز، نکا، بندر گز، جویبار و بادله در استان مازندران بیشترین میزان آلودگی وجود داشت. در آزمایشهای گلخانه ای، تنها 10-15 درصد بذور ایجاد گیاهچه های آلوده نمودند. آزمون وسترن بلات باند 28 کیلو دالتونی پروتئین پوششی را در ویروس خالص و نمونه های برگی آلوده ثابت کرد.

سلولازها پروتئین هایی هستند که پلی مرهای سلولز را به چندقندی های کوچکتر، سلوبیوز و گلوکز آبکافت می کنند. هدف اصلی این پژوهش شناسایی ویژگی هایی از خاک است که بر فعالیت آنزیم های آبکافت کننده سلولز در خاک های آهکی همدان موثر هستند. زمین های بررسی شده دارای کاربری چراگاه، جنگل پهن برگ و سوزنی برگ، دیمزار و کشتزارهای آبی است که برخی از آنها با آب رودخانه و برخی دیگر با آب فاضلاب تیمار نشده (خام) برای چندین دهه آبیاری شده اند. از لایه 30-0 سانتی متری خاک ها به روش تصادفی نامتعادل نمونه برداری شد. برخی از ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیک خاک ها بر طبق روش های استاندارد اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که فعالیت آنزیم های آبکافت کننده سلولز در خاک های با کاربری و مدیریت گوناگون به اندازه معنی داری ناهمانند است. دامنه فعالیت این آنزیم ها از 0.170 میکروگرم گلوکز بر گرم خاک در دقیقه در خاک دیمزارها تا 0.384 میکروگرم گلوکز بر گرم خاک در دقیقه در خاک جنگل پهن برگ بود. آزمون همبستگی فعالیت آنزیم سلولاز با ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیک خاک ها نشان داد که رویهمرفته فعالیت این آنزیم ها از نظر آماری همبستگی مثبت و معنی داری با کربن آلی، نیتروژن کل، نسبت کربن به نیتروژن، تنفس پایه و برانگیخته، و همچنین فعالیت آنزیم های فسفاتاز اسیدی و بازی خاک دارد. همبستگی فعالیت آنزیم سلولاز با پ-اچ خاک ها منفی و معنی دار بود (p<0.01). از میان ریزجانداران بررسی شده تنها همبستگی فعالیت آنزیم سلولاز با فراوانی قارچ ها معنی دار بود (p<0.001). شاید بتوان نتیجه گیری کرد که فعالیت آنزیم های آبکافت کننده سلولز در خاک های آهکی بیشتر بستگی به ویژگی هایی از خاک دارد که بر فعالیت میکروبی آن موثر هستند.

مازاد انرژی مصرفی یکی از معیارهای اندازه گیری بازده در گاو شیرده است که می تواند به صورت تفاوت بین مقدار انرژی مصرفی و مقدار برآورد نیاز انرژی برای نگهداری، شیردهی و تغییرات وزن بدن تعریف شود. در این مطالعه، پارامترهای ژنتیکی مازاد انرژی مصرفی و ارتباط آن با مصرف خوراک و صفات تولیدی، با استفاده از 3503 رکورد انفرادی و ماهانه 906 راس گاو شیرده هلشتاین در سطح سه گله مورد بررسی قرار گرفت. نیازهای مختلف انرژی با استفاده از مدل های ارایه شده توسط انجمن ملی تحقیقات (NRC) برآورد شد. پارامترهای ژنتیکی صفات مورد نظر، با روش حداکثر درست نمایی محدود شده و با استفاده از الگوریتم بی نیاز از مشتق گیری، به صورت تجزیه چندصفتی برآورد گردید. مدل های حیوانی مورد استفاده حاوی عوامل ثابت گله ـ سال ـ فصل، دوره شیردهی و مرحله شیردهی، و عوامل تصادفی ژنتیکی افزایشی، محیطی دایم حیوان و عوامل باقی مانده بودند. وراثت پذیری مازاد انرژی مصرفی 0.21±0.02 برآورد شد. نتایج این تحقیق نشان داد که انتخاب در جهت کاهش مازاد انرژی مصرفی، می تواند بازده خوراک را در حد متوسطی بهبود ببخشد. به نظر می رسد که استفاده از مازاد انرژی مصرفی به همراه صفات تولیدی در شاخص انتخاب موجب بهبود توأم بازده خوراک و صفات تولیدی شود.

تسطیح اراضی در زمره فعالیت های اساسی و پر هزینه پروژه های آبیاری و زهکشی می باشد. با وجود این روش های برآورد حجم عملیات تسطیح که تاکنون ارایه شده و در دفاتر مهندسی به کار می روند، کم دقت و بسیار زمان بر هستند. در این مقاله روش تسطیح جدیدی ارایه شده که از شبکه با سلول های مثلثی بجای شبکه مربعی بهره می جوید و برای رسیدن به سطح بهینه، محاسبه احجام عملیات خاکی به کمک روش نیوتن رافسون صورت می گیرد. مقایسه نتایج روش پیشنهادی با نتایج روش های متداول برای دو مثال که دارای حل تحلیلی هستند، نشان می دهد که روش پیشنهادی دقت محاسبات را به میزان بسیار قابل توجهی افزایش داده است. بنابراین با بکار بردن روش یادشده علاوه بر دست یابی به سطوح مطلوبتر تسطیح که می تواند اثر مستقیم در افزایش راندمان آبیاری داشته باشد، افزایش دقت برآورد هزینه های این نوع عملیات که سهم قابل توجهی در هزینه های عمرانی دارد، میسر می شود.

در این تحقیق خاصیت آنتاگونیستی 158 باکتری جدا شده از ریزوسفر سویا در مقابل Phytophthora sojae عامل بوته میری سویا به روش کشت متقابل بررسی شد. از این تعداد 66 جدایه گرم مثبت، 92 جدایه گرم منفی تشخیص داده شدند. برای مطالعات گلخانه ای 100 جدایه آنتاگونیست که هاله بازدارندگی 3 و بیش از 3 میلیمتر در مقابل P. sojae ایجاد کرده بودند انتخاب شدند. نتایج آزمایشات گلخانه ای که در قالب طرح فاکتوریل با دو عامل محلول پاشی خاک و پوشش بذر انجام شد، نشان داد جدایه های B63, B51, B43, B12, B80, B3 و B64 در هر دو روش تاثیر یکسان یا بیشتری نسبت به قارچکش ریدومیل ام-زد از لحاظ کاهش درصد بیماری داشتند. در روش محلول پاشی خاک هر کدام از جدایه های B3 و B43 با %70.84 ، جدایه های B63 و B51 هر کدام با %58.34 جدایه B12 با %66.67 ، جدایه B80 با %54.17 و جدایه B64 با 50% بیشترین تاثیر را در کاهش بوته میری سویا داشتند. در روش پوشش بذر هر کدام از جدایه های B51, B43 و B63 موجب 50 درصد کاهش بیماری شدند در حالیکه این میزان برای جدایه های B80, B12, B3 و B64 به ترتیب 45.84, 58.34, 62.5 و 37 درصد بود. نوع روش کاربرد آنتاگونیست ها تاثیرات متفاوتی در کاهش درصد بوته میری داشت. دو جدایه B3 و B12 در روش محلول پاشی خاک تاثیر بیشتری در کنترل بیماری نسبت به روش پوشش بذر داشتند. جدایه های B80, B51, B63, B43 و B64 در هر دو روش محلول پاشی خاک و پوشش بذر تاثیر یکسانی در کنترل بیماری داشتند. نتایج حاصل از ضرایب رگرسیون مشخص کرد که بین قابلیت کلونیزاسیون ریشه سویا توسط جدایه های آنتاگونیست با کنترل بیماری در هر دو روش محلول پاشی خاک و پوشش بذر همبستگی بالایی وجود دارد. بر اساس آزمون های افتراقی جدایه های B12, B3 و B80 در جنس Bacillus spp. و جدایه های B63, B51, B43 و B64 در جنس Pseudomonas spp. قرار گرفتند. در بررسی تاثیر ترکیبات فرار آنتاگونیست ها، 3 جدایه B12, B3) Bacillus و B80) از رشد کلنی Phytophthora sojae جلوگیری کرده و افزودن 2% گلوکز به محیط کشت های PDA و NA این خاصیت را افزایش داد. ترشحات مایع برون یاخته ای جدایه های Bacillus نیز موجب توقف رشد کلنی P. sojae گردید. هر 4 جدایه Pseudomonas علاوه بر تولید آنتی بیوتیک، با تولید ترکیبات فرار نیز از رشد P. sojae جلوگیری کردند. دو جدایه B43 و B63 قادر به تولید سیدروفور بودند همچنین هر 4 جدایه Pseudomonas سیانید هیدروژن تولید کردند اما جدایه های Bacillus نتوانستند HCN تولید نمایند. بررسی کلونیزاسیون ریشه سویا نشان داد که جدایه های B80, B51, B43, B63, B12, B3 و B64 به ترتیب با 655, 694, 700, 703, 771, 814 و 541 برابر کردن جمعیت خود، بیشترین میزان قابلیت کلونیزاسیون ریشه سویا را داشتند.

شب پره های جنس Mythimna از جمله مهمترین آفات گیاهان تیره گرامینه بخصوص غلات محسوب می شوند که با تغذیه از برگ و خوشه باعث کاهش شدید عملکرد محصول می شوند. لارو این آفات بنام کرم های پیاده نظام با تغذیه گروهی در سنین مختلف لاروی قادرند تا در شرایط مساعد یک مزرعه برنج را در عرض یک مدت کوتاه بطور کلی نابود سازند. خسارت این آفات بصورت دوره ای و هر چند سال یکبار در مزارع برنج غرب مازندران دیده شده که خسارت جبران ناپذیری را به مزارع برنج وارد می سازند. در بررسی های جامع بعمل آمده که در قالب مطالعه دینامیسم جمعیت شب پره های جنس Mythimna در فاصله سالهای 1378 تا 1380 انجام گردید مجموعا 3 گونه از این جنس بنام های علمی Mythimna unipuncta (Haworth) و Mythimna pudorina (Denis & Schiffermuller) و Mythimna vitellina (Hübner) از مزارع برنج غرب مازندران جمع آوری گردید. در این میان گونه M. unipuncta گونه غالب بوده که عمده خسارت را وارد می سازد. بررسی های انجام شده روی تغییرات جمعیت لاروی و حشرات بالغ نشان داد که این گونه دارای 3 نسل بوده که حداکثر فعالیت لاروی در ماههای تیر، مرداد و شهریور دیده می شود. فعالیت لاروهای نسل دوم بسیار شدید بوده و بیشترین خسارت را ایجاد می کنند. طول مراحل مختلف رشدی آفت در شرایط انسکتاریوم به ترتیب نسل اول 48.27 روز و نسل دوم 37.48 روز و نسل سوم 44.44 روز محاسبه گردید. درصد بقا از مرحله سن اول لاروی به بعد بتدریج کاهش یافته و تعداد کمی از لاروها قادرند به مرحله حشره بالغ برسند. نتایج بدست آمده از تله رابینسون نشان داد که 3 پیک پرواز در ماههای اوایل تیر، اواسط مرداد و شهریور دیده می شود که مربوط به نسل اول، دوم و سوم آفت می باشد.

قابلیت ترک‏ خوردگی تنشی دو رقم برنج هاشمی و خزر طی فرآیند خشک ‏کردن شلتوک مورد بررسی قرار گرفت. شلتوک‏ های هر دو رقم با دماهای هوای خشک کردن 55oC, 45oC, 35oC و 65oC بصورت لایه نازک (ضخامت لایه محصول به اندازه سه دانه) خشک شدند. واکنش توسعه ترک ‏تنشی درون آندوسپرم دانه‏ های آن ‏ها در گذر از رطوبت‏ های %15, %18 و نهایتا 12% بر پایه تر مورد بررسی قرار گرفت. برای کمی‏ کردن میزان شدت ترک‏ های توسعه یافته یا به عبارت دیگر شدت صدمه وارده به آندوسپرم دانه‏ها، از شاخص‏ ترک ‏خوردگی تنشی (SCI) استفاده شد. دمای هوای خشک‏ کردن اثر قابل ملاحظه ‏ای در توسعه ترک ‏های تنشی دارد. برای رقم هاشمی از حدود دمای 45oC و برای رقم خزر از دمای کم تر از 45oC با افزایش دما، دانه‏ های بیشتر و ترک ‏های بیشتری در درون آندوسپرم دانه توسعه می ‏یابد و شاخص ترک ‏خوردگی تنشی بشدت افزایش می ‏یابد. برداشت رطوبت از دانه ‏های هر دو رقم در فرآیند خشک ‏کردن تا رسیدن به رطوبت حدود 15% بر پایه تر، بکارگیری دماهای بالاتر شاخص ترک ‏تنشی را چندان افزایش نمی ‏دهد. برای رقم هاشمی تا دمای 55oC و رقم خزر قدری بالاتر دمای 45oC را می ‏توان اعمال کرد. لیکن از این رطوبت بعد حتما بایستی از هوای با دمای پایین ‏تر استفاده کرد. رقم هاشمی نسبت به ترک ‏خورگی تنشی مقاوم ‏تر است.

چهارصد جدایه باکتری از خاک ناحیه ریزوسفر گندم جدا و بر اساس قدرت آنها در ممانعت از تندش تلیوسپورهای نژاد L10 قارچ Tilletia laevis مورد ارزیابی قرار گرفتند. تعداد 17 جدایه نماینده گروههای مختلف آنتاگونیستی در آزمایشات گلخانه ای مورد استفاده قرار گرفت. در بررسیهای آزمایشگاهی، قدرت آنتاگونیستی جدایه ها در محیط مایع و جامد، بر مبانی تولید مواد فرار گازی، آنتی بیوتیک، سیدروفور و توانایی رشد جدایه ها در حضور سم کاربوکسین - تیرام ارزیابی شد. جدایه های باکتریایی با روش های معمول باکتری شناسی تا حد گونه شناسایی شد و سپس آزمایشهای گلخانه ای برای بررسی اثر باکتریهای آنتاگونیست به همراه تیمار پودر شیر کم چربی علیه بیماری سیاهک پنهان معمولی گندم انجام شد. نتایج نشان داد که متابولیتهای مترشحه جدایه های Pseudomonas fluorescens bio I B9،P.fluorescens bioIII D22، P.putida bioA E16 P.fluorescens bioV D23، ، ،P.fluorescens bioV E2 توانایی کاهش درصد جوانه زنی تلیوسپورها را داشتند. جدایه های P.fluorescens bioIII D22 و P.fluorescens bio I B9 با تولید مواد فرار ممانعت کننده، از تندش تلیوسپور جلوگیری کردند. در آزمایش تولید سیدروفور جدایه های E16 P.putida bioA و P.fluorescens bioV E2 با تولید سیدروفور، دارای خواص بازدارندگی از رشد بودند. در بررسیهای گلخانه ای جدایه P .fluorescens bioIII D22 دارای توان قابل ملاحظه ای در کاهش درصد آلودگی بوته های گندم بود. پودر شیر در کلیه تیمارها به عنوان بستری مناسب برای فعالیت جدایه های آنتاگونیست عمل نمود.

در این تحقیق، اثر دو زمان قلمه گیری و دو نوع تنظیم کننده رشد IBA و NAA بصورت محلول (در پنج سطح 5000, 4000, 2000, 0 و 8000 میلی گرم در لیتر) و همراه با پودر تالک بر روی ریشه زایی قلمه های سه گــونه نــوئل مسن (P. glauca 'Albertiana Conica', P. abies 'Ohlendorfii' and P. pungens 'Koster') بررسی گردید. این به صورت طرح پایه کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که اثر زمان قلمه گیری بر درصد ریشه زایی، طول ریشه، و درصد قلمه های پینه دار در سطح 5% معنی دار گردیده است. بیشترین درصد ریشه زایی (%24.4) در تیمار 8000 میلی گرم در لیتر IBA حاصل شد و بیشترین طول ریشه مربوط به تیمار 5000 میلی گرم در لیتر IBA بود که با تیمار 8000 میلی گرم در لیتر اختلاف معنی دار نداشت. تیمار 5000 میلی گرم در لیتر IBA، بیشترین تعداد ریشه های نابجا را تولید نمود که با تیمار 4000 و 8000 میلی گرم در لیتر و %0.5 پودر IBA تفاوت معنی دار نداشت. بیشترین درصد قلمه های پینه دار در تیمار 2000 میلی گرم در لیتر IBA در گونه glauca و در قلمه زنی اوایل اسفند بدست آمد.

شب ‎پره Hyles euphorbiae L. حشره ‎ای تکخوار است که از تعدادی از گونه های علفی جنس Euphorbia تغذیه می نماید. در این تحقیق، بیواکولوژی این شب ‎پره در شرایط صحرایی و آزمایشگاهی در طول سال های 1381 تا 1383 در غرب دریاچه ارومیه مورد مطالعه قرار گرفت. بررسی ‎های صحرایی نشان داد که لاروهای این شب ‎پره از برگ، جوانه و ساقه های نرم فرفیون گونه‎های Euphorbia macroclada Boiss. و E. denticulata Lam. تغذیه می ‎کند. در آزمایش ‎های تعیین دامنه میزبانی در شرایط آزمایشگاهی، لاروهای این شب‎ پره روی گونه‎هایE. boissiriana Prokh. ، E. heteradena Jaub & Spach. و E. seguiriana Neck. نیز پرورش یافتند. این شب ‎پره که در نواحی غربی دریاچه ارومیه دارای دو نسل در سال می‎باشد، دوره زندگی آن از اواخر فروردین تا دهه سوم تیر ماه و نسل دوم آن از دهه سوم مرداد تا اوایل آبان تعیین گردید. حداکثر شمار تخم ‎های گذاشته شده در هر دسته 62 و میانگین آنها در هر دسته 19 عدد مشاهده شد. میانگین تعداد تخم گذاشته شده توسط هر فرد ماده 162 عدد و توانایی تخمریزی هر فرد ماده 191 عدد ارزیابی شد. بررسی های آزمایشگاهی و صحرایی نشان داد که دوره رشد و نمو جنینی این شب‎ پره در دمای 18±0.5 درجه سانتی گراد در آزمایشگاه 9±0.5 روز و در دمای متوسط روزانه 14.7 و 24.3 درجه سانتی ‎گراد در طبیعت به ترتیب 12±1 و 7±1 روز می ‎باشد. نتایج نشان داد که این شب ‎پره دارای 5 سن لاروی است و دوره رشد و نمو لاروی در دمای متوسط روزانه 19.4 و 24.1 درجه سانتی ‎گراد به ترتیب 23±2 و 19±2 روز طول می ‎کشد. در بررسی پارازیتوییدهای این شب‎ پره، دو گونه مگس پارازیتویید از خانواده Tachinidae از روی شفیره ‎های آن جمع ‎آوری و تحت عناوین Exorista grandis (Zetterstedt) و Masicera sphingivora (Robineau-Desvoidy) شناسایی شدند که برای اولین بار از ایران گزارش می‎شوند.

پارامترهای ژنتیکی و روند ژنتیکی طول عمر تولیدی گاوهای هلشتاین ایران با استفاده از تجزیه بقا و مدل ویبول مختلط براساس مدل پدر- پدربزرگ مادری برآورد شد. از اطلاعات 423578 دوره شیردهی مربوط به زایش های اول تا پنجم و 172551 رکورد طول عمر تولیدی 606 گله از گاوهای هلشتاین کشور استفاده شد. اطلاعات مذکور مربوط به دختران 857 پدر و پدربزرگ و اولین زایش آنها بین سالهای 1366 الی 1382 بود. طول عمر تولیدی براساس تعداد روز از زایش اول تا زمان حذف با سانسور داده ها تعریف شد. حدود 44.5 درصد از کل داده ها مربوط به رکوردهای سانسور شده بود. وراثت پذیری طول عمر مفید، برمبنای لگاریتمی و تبدیل یافته به ترتیب 0.063 و 0.180 و برای طول عمر تولیدی واقعی به ترتیب 0.059 و 0.164 برآورد شد. عوامل تولید شیر، گله-سال-فصل، سن اولین زایش، دوره و مرحله شیردهی و درصد خلوص هلشتاین تاثیر معنی داری بر طول عمر تولیدی داشتند (p<0.01). با افزایش سن اولین زایش، طول عمر تولیدی کاهش معنی داری داشت. تولید شیر عامل مهمی در ماندگاری گاوهای هلشتاین بود و بیشترین تغییر را در تابع درستنمایی ایجاد کرد. خطر حذف گاوهای کم تولید با تولید شیر 1.5 انحراف معیار کمتر از میانگین گله-سال زایش مربوطه حدود چهار برابر بیشتر از گاوهای پرتولید با تولید شیر 1.5 انحراف معیار بیشتر از میانگین گله-سال زایش بود. دامنه تغییرات ارزشهای اصلاحی پیش بینی شده براساس خطر نسبی حذف 0.45 تا 1.74 بود. یعنی خطر حذف دختران مولدهای نری که دارای پایین ترین ارزش اصلاحی بودند، بیش از چهار برابر بیشتر از پدرهای ممتاز بود. روند ژنتیکی طول عمر حدود 0.06 انحراف معیار ژنتیکی در سال بود.

به منظور تعیین موثرترین مرحله زندگی نماتد مولد گره ریشه Meloidogyne javanica ، در تشدید بیماری پژمردگی آوندی گوجه فرنگی ناشی از قارچ Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici و بررسی روند تغییرات کمی فنل کل به عنوان یکی از فاکتورهای مقاومت در گیاه گوجه فرنگی، آزمایشهایی در شرایط گلخانه انجام گرفت. مقایسه روند تغییرات کمی فنل کل طی یازده روز در نشاهای مایه کوبی شده با قارچ مذکور، نماتد و گیاه سالم به طور جداگانه نشان داد که مایه کوبی رقم مقاوم گوجه فرنگی (Roma VF) در مقابل قارچ عامل پژمردگی آوندی با قارچ مزبور موجب القای سنتز فنل می گردد، به طوریکه میزان آن از روز سوم، به طور معنی داری نسبت به روزهای قبل افزایش یافت و در روز نهم بعد از مایه کوبی به حداکثر میزان خود رسید. این افزایش در مایه کوبی رقم مزبور (حساس به نماتد) با نماتد به تنهایی، به کندی صورت گرفت، به طوریکه میزان آن شش روز بعد از مایه کوبی به حداکثر خود رسید و طی روزهای بعد به تدریج کاهش یافت. مقایسه روند تغییرات کمی فنل کل گیاه درتیمار مایه کوبی گیاه با قارچ در مراحل مختلف زیستی نماتد (به طور جداگانه) نشان داد که مرحله ظهور بالغ های جوان نماتد (مصادف با 15 روز بعد از نفوذ نماتد به داخل ریشه گیاه)، بیشترین میزان تاثیر در کاهش القا یا سنتز فنل کل گیاه در مقابل قارچ را دارد. این کاهش در مراحل تشکیل سلولهای غول آسا و تخم گذاری نماتد که به ترتیب چهار و بیست ویک روز بعد از نفوذ نماتد به داخل ریشه گیاه می باشد و مایه کوبی همزمان گیاه توسط قارچ و نماتد نیز علیرغم کاهش میزان فنل کل گیاه در مقابل قارچ، به ترتیب در مراتب بعدی قرار داشتند. بر اساس نتایج بدست آمده در این آزمایش ها وهمچنین با توجه به میزان و نحوه ارتباط تغذیه ای نماتد با گیاه، در هر یک از مراحل زیستی، چنین به نظر می رسد که عامل کاهش دهنده یا خاموش کننده القا یا سنتز فنل در گیاه، به نحوی وابسته به تغذیه نماتد می باشد. از طرف دیگر، نماتد نه تنها قادر است القا یا سنتز فنل در گیاه را کاهش دهد، بلکه توانایی کاهش القا یا سنتز فنل تحریک شده (القا شده) در مقابل قارچ را نیز دارد.