مدیریت شهری
سال:1389 | دوره:8 | شماره:26 |تعداد مقالات:20

«باززنده سازی منظر فرهنگی»، روند منسجم و منظمی در راستای احیا و حفاظت از «هویت فرهنگی و طبیعی» یک مجموعه تاریخی است که تداوم و بازشناسی آن، درک و شناخت ارزش های یک سرزمین را تعالی می بخشد. «مطالعه تحلیلی»، «ثبت اطلاعات به دست آمده»، «ارزش گذاری» و در نهایت «حفاظت و مدیریت»، مراحل باززنده سازی یک اثر تاریخی را شکل می دهند. رویکردهای حاضر، همچون: سرویس احیا و حفاظت از میراث و سرویس پارک ملی نیز چنین روندی را پیش  رو گرفته اند. مناظر تاریخی به جا مانده از گذشته هر سرزمین، نماد و سمبلی از هویت فرهنگی و تمدن غنی اجداد آن است که هر آینه به زندگی امروز قوم و ملتش معنا می بخشد و موجبات تفاخر و عزت آن را فراهم می آورد. بدین سبب، هر کوششی در راستای بازنمایی و حفظ آن، در اصل کمکی به بقای فرهنگ و سنت های کهن یک سرزمین است. هدف از این تحقیق، باززنده سازی منظر فرهنگی تخت سلیمان با پیاده سازی اصول رویکردهای حفظ و بازآفرینی میراث و برنامه مدیریتی پارک ها می باشد. روش تحقیق در حوزه ادبیات نظری و پیشینه در این پژوهش، «تاریخی» و «توصیفی- تحلیلی» و در حوزه مطالعات میدانی، روش تحلیلی با ابزار گردآوری داده از طریق مشاهدات محلی و تکمیل پرسشنامه و روش مشاهدات میدانی (مصاحبه، رولوه، و تهیه عکس) و در ضمن روش تحلیل، تحلیل توصیفی می باشد. نتایج پژوهش حاضر، دست یابی به روندی قانون مند در احیا و باززنده سازی مناظر فرهنگی با تاکید بر هویت تاریخی و طبیعی سایت می باشد که به گونه ای یکپارچه در هم ادغام شده اند.

یکی از ثمرات بزرگ «انقلاب شکوهمند اسلامی ایران»، شکل گیری «شورای های اسلامی» شهر و روستا بوده است. امروزه اهمیت شوراها در اداره امور به حدی است که در شرایط کنونی، مهم ترین ویژگی «عدم تمرکز دولت ها» محسوب می شود و از طریق آن، قدرت سیاسی و اداری به سطوح استانی، شهری و روستایی انتقال داده می شود. نگرش مثبت مردم به شوراها، موجب تقویت پایه های آن می شود. طبیعی است عملکرد شوراها از ابعاد مختلف در شکل گیری و تغییر نگرش مردم تاثیر زیادی دارد. با توجه به اهمیت این امر، در تحقیق حاضر به بررسی نگرش مردم نسبت به شوراهای شهری و ارزیابی عملکرد شوراهای اسلامی در استان آذربایجان شرقی در سال 1387 پرداخته شده است. هدف اصلی این مطالعه، شناخت رابطه بین نگرش مردم نسبت به شوراهای شهری و ارزیابی عملکرد آن در سطح استان بوده است. در این راستا، با مطالعه مبانی نظری پژوهش و شناسایی مولفه ها و متغیرهای پژوهش، با استفاده از «روش پیمایشی»، داده های مورد نیاز از «جامعه آماری» که شامل افراد بالای 18 سال مرکز شهرستان های استان بودند، گردآوری؛ و با بکارگیری فنون «آماری توصیفی و استنباطی» مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج توصیفی این تحقیق نشان داد که 2.74 درصد پاسخ گویان عملکرد شوراها را در انتخاب مدیر توانا برای اداره شهر و نیز 3.71 درصد عملکرد شوراها را در شناخت کمبودها، همکاری با مسوولین اجرایی نهادها نارسایی ها و امکانات شهری را ضعیف ارزیابی نموده اند. همچنین پاسخگویان عملکرد شوراها را در نظارت بر حسن اجرای مصوبات شورا، مشارکت مردم در انجام خدمات اجتماعی، اقتصادی، عمرانی، فرهنگی، آموزشی و سایر امور رفاهی، تشکیل انجمن ها، نهادهای اجتماعی، امدادی، فرهنگی، ارشادی، تاسیس تعاونی های تولید، توزیع و مصرف، وضع مقررات و نظارت بر حفاری و مسیرهای تاسیسات شهری، ایجاد و توسعه معابر، خیابانها و میادین و فضاهای سبز و تاسیسات عمومی شهر و وضع مقررات مربوط به ایجاد و اداره میادین عمومی میوه و تره بار ضعیف ارزیابی نموده اند. همچنین بررسی و نتایج فرضیات تحقیق نشان داد که بین آگاهی از وظایف شوراها و میزان پذیرش شوراها با ارزیابی عملکرد شوراهای اسلامی رابطه وجود دارد. همچنین شهروندان وجود نهاد شورا را برای مدیریت شهری و نظارت بر عملکرد شهرداری ضروری می دانستند.

با توجه به اینکه فرایند مدیریت پسماند یک مقوله چند وجهی است، جهت رسیدن به نقطه ای قابل قبول در این عرصه، باید عوامل داخلی و خارجی سازمان اعم از چالش ها و عوامل کندکننده و همچنین پتانسیل های شتاب دهنده و فرصتها را مورد بررسی قرار داد و سپس به تدوین استراتژیهای بهینه اقدام کرد. اطلاعات مورد نیاز تحقیق از طریق تکمیل پرسشنامه، مصاحبه با مدیران و کارشناسان پسماند شهرداری و استانداری، بازدید میدانی و بررسی گزارشات و مستندات موجود تهیه گردید. در نهایت تعداد 14 عامل مهم داخلی شامل 6 قوت و 8 ضعف در ارتباط با سیستم مدیریت پسماند شهر ساری برای تشکیل ماتریس ارزیابی عوامل داخلی موسوم به IFE و 14 عامل مهم خارجی شامل 6 فرصت و 8 تهدید برای تشکیل ماتریس ارزیابی عوامل خارجی موسوم به EFE شناسایی و انتخاب شدند. بر اساس نتایج حاصله، نمره نهایی سازمان در ماتریس IFE، برابر با 2.53 که حاکی از وضعیت خوب سازمان نسبت به عوامل داخلی است و در  ماتریس EFE، برابر با 2.45 که نشان دهنده وضعیت نسبتا ضعیف سازمان نسبت به عوامل خارجی می باشد. در ادامه، جهت تدوین استراتژی های بهینه سیستم مدیریت پسماند شهر ساری از روش SWOT و تکمیل ماتریس برنامه ریزی راهبردی کمی موسوم به QSPM استفاده شد. بدین ترتیب که عوامل داخلی و خارجی حاصل شده از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی پس از قرار گرفتن در ماتریس SWOT بصورت زوجی با یکدیگر مقایسه شده و استراتژی های چهار گانه؛ So، WO،ST  و WT تعیین گردیدند. در مجموع، تعداد 15 استراتژی جهت مدیریت بهینه سیستم پسماند شهر ساری معرفی شد. در مرحله آخر با استفاده از نتایج ماتریس ارزیابی عوامل داخلی، خارجی و SWOT، نسبت به تشکیل ماتریس QSPM جهت تعیین جذابیت و اولویت استراتژی های منتخب اقدام شد که بر اساس نتایج حاصله از ماتریس QSPM، استراتژی های؛ توسعه برنامه های تفکیک از مبدا و تسریع در انجام آن جهت تامین مواد اولیه صنایع بازیافت و همچنین توسعه صنایع بازیافت در سطح شهرستان و ایجاد فضای رقابت بین صنایع موجود بازیافت و در نتیجه افزایش کیفی مواد جداسازی شده، به عنوان راهبردهای برتر مدیریت پسماند شهر ساری برای رسیدن به توسعه پایدار از لحاظ توسعه اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی مشخص گردیدند.

«ارزیابی عملکرد»، یکی از ابزارهای اساسی و اصلی مدیریت جهت تحقق اهداف، استراتژی ها و برنامه های سازمان ها می باشد. در سازمان های عمومی نظیر شهرداری ها، طراحی و استقرار نظام ارزیابی عملکرد و کنترل، می تواند منجر به هدایت صحیح مدیران در راستای تحقق اهداف، کارایی و اثربخشی فعالیت ها و پاسخگویی مطلوب نسبت به شهروندان گردد. از این رو این مقاله در تلاش است تا با استفاده از دیدگاه شهروندان، میزان رضایت آنان از عملکرد شهرداری قاین بین سالهای 1388-1384 را در زمینه های عمرانی، خدمات شهری و نظارت مورد سنجش قرار دهد. روش پژوهش «پیمایشی- اسنادی» است و «جامعه آماری» را کلیه ساکنان شهر قاین در پاییز سال 1388 تشکیل می دهند. حجم نمونه با «فرمول کوکران» و نمونه گیری به شیوه «نمونه گیری متناسب با حجم» در محله های نوزده گانه شهر قاین تعین گردید. نتایج بدست آمده نشان داد بیشترین رضایت شهروندان از وظایف خدمات شهری و عمران شهری و کمترین رضایتمندی از عملکرد نظارتی شهرداری است. مدل تحلیلی پژوهش نیز نشان می دهد که متغیر مشکلات در سطح محله با ضریب تاثیر 65.0- اثرگذارترین متغیر بر میزان رضایتمندی از عملکرد شهرداری است. متغیر اطلاع رسانی به عنوان دومین متغیر اثرگذار بر متغیر وابسته، تاثیر مثبت و معنادار برابر با ضریب استاندار 27.0 دارد. سایر متغیرهای اثرگذار بر متغیر وابسته به ترتیب، نگرش نسبت به انتخاب شهردار از سوی شورای شهر و عملکرد کارکنان شهرداری قاین است که با افزایش در هر یک از این دو متغیر، میزان رضایتمندی شهروندان از عملکرد شهرداری ارتقا می یابد.

«کریستین نوربری شولتز» در تبیین نظریات خود در رابطه با معماری و بطور عام تر، «مکان»؛ وامدار اندیشه های «هایدگر» و «هوسرل» بوده است؛ چنانچه از دیدگاه وی، پدیدارشناسی معماری به مثابه پدیدارشناسی محیطی بازتعریف دارد. از سویی دیگر، روش پدیدارشناسی این توان را دارد تا به ایجاد محیطهای واجد معنا و فراخوانی «حس مکان»، «روح مکان» و «معنای مکان» بپردازد که مولفه های اساسی در هویت مکانی بشمار می روند؛ بنابراین ضرورت به تدقیق در نظریات این اندیشمند نروژی الاصل در رابطه با مفهوم «مکان و تصویر ذهنی» پرداخته شده است. بر این اساس در این مقاله در رویکردی پدیدارشناسانه، به بررسی پدیده مکان از دیدگاه نوربری شولتز پرداخته می شود تا امکان احراز و بازخوانی مفهوم مکان از دیدگاه وی ممکن شود. پژوهش حاضر از روش تحقیق توصیفی و تحلیلی در بستر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و با رجوع به مدارک و اسناد مکتوب و غیرمکتوب، بهره برده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که از دیدگاه نوربری شولتز مکان، فضایی است که انسان از وجود خود آگاه است و در واقع فضا تنها زمانی که به نظامی از مکانهای بامعنا و بر انگیزاننده احساس برای ما تبدیل شود، برای ما زنده می شود و شکل می گیرد. وی در بستر برشماری سه اصل برای مکانهای بامعنا «گونه شناسی، مکان شناسی، و ریخت شناسی» اشاره دارد که «گونه شناسی» از طریق چهار محرک وجود آدمی «حالات روحی، ادراک و فهم، گفتگو و هستی با دیگران» به دست می آید. در باب «مکان شناسی» به تقسیم بندی هستومندها به هستومندهای «با هستی مستقل و مصنوعات بشری» اشاره دارد و در «رویکرد توصیفی» مکان، به چشم اندازها «چشم انداز رمانتیک، چشم انداز کلاسیک، چشم انداز کیهانی و چشم انداز ترکیبی» و مجتع های زیستی «آبادی، نهاد، شهر و غیره» و در عین حال، در «رویکرد تحلیلی» مکان، به «فضا و کاراکتر» اشاره دارد. در ریخت شناسی نیز به مولفه های فضا: «دیالکتیک درون و بیرون، مرکزیت و محصوریت فضایی، مرز و حصار فضایی» و مولفه های کاراکتر «ادراک (شناسایی) و جهت یابی» اشاره دارد.

این پژوهش با هدف بررسی وضعیت موجود نظام آموزش کارکنان شهرداری کرج و میزان اثربخشی آن از دیدگاه مدیران و فراگیران که طی سالهای 1387 تا 1382 در کلاسهای ضمن خدمت کوتاه مدت شرکت کرده اند، انجام گرفته است. روش تحقیق، «توصیفی» و «روش گردآوری داده ها» نیز به صورت مطالعات کتابخانه ای و تحقیقات میدانی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و بررسی اسناد و مدارک واحد آموزش شهرداری کرج  جمع آوری شده است. در این سالها تعداد 75 دوره آموزشی برای 3989 نفر از پرسنل شهرداری کرج به میزان 3927 ساعت برگزار شده است که بیشترین میانگین ساعت آموزشی گذرانده شده برای هر فرد مربوط به سال 86 برابر با 74 ساعت و سپس، سال 87 برابر با 57 ساعت است. نتایج پژوهش بر اساس مدل چهار سطحی«کرک پاتریک»، نشان داد که میزان اثربخشی دوره های آموزشی گذرانده شده در شهرداری کرج از دیدگاه مدیران و فراگیران در سطوح واکنش‏، رفتار و نتایج، «مطلوب» و در سطح یادگیری در حد «متوسط» بوده است.

«فضاهای باز شهری» بخشی تاثیرگذار از محیط های شهری هستند که به دلیل اهمیت شان بر «نظام اجتماعی سکونت شهری»، تصمیم گیری در خصوص آنها یکی از دغدغه های اصلی برنامه ریزان و طراحان شهری است و از مدلهای مختلفی برای برآورد ارزشهای ناشی از فضاهای عمومی شهری به عنوان یک کالای غیر بازاری استفاده می شود که از جمله می توان به مدل های CE، TCM،CVM  و HPM اشاره کرد. در این پژوهش از مدل HPM با توجه به مزایای آن نسبت به سایر مدل ها، جهت سنجش ارزش فضای باز شهری استفاده شده است. نمونه مورد مطالعه محدوده مسکونی بلافصل رود- دره ولنجک واقع در شمال شهر تهران است. چشم انداز به عنوان یکی از  پارامترهای محیطی موثر بر قیمت مسکن جهت برآورد ارزش فضای باز در نظر گرفته شده است و  با استفاده از 9 فاکتور موثر و اطلاعات حاصله از 94 مورد  داد و ستد واحد آپارتمانی در منطقه مورد مطالعه، مدلی مبتنی بر HPM برای برآورد قیمت مسکن با توجه به پارامترهای موثر با R2=0.92 ارایه شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد چشم انداز به فضای باز مورد مطالعه تاثیر مثبت قابل توجهی بر قیمت واحدهای مسکونی اطراف داشته است، بطوری که بعد از سطح زیر بنا با ضریب تاثیر %21 به عنوان دومین پارامتر موثر بر قیمت مسکن در محدوده شناسایی شد. ضرایب تاثیر برای جهت قرار گیری (جنوبی بودن بنا) ساختمان 6.4%، تعداد اتاق خواب 4.1% ، طبقه قرارگیری واحد مسکونی 85.0%، داشتن بالکن 3.7% و  داشتن استخر 5.3% بدست آمده است که باعث افزایش در قیمت واحدهای مسکونی شده اند. تعداد واحد مسکونی در طبقه با ضریب 2.0% و عمر بنا با 2.1% منجر به کاهش قیمت مسکن شده اند. مدل ارایه شده در این تحقیق قابلیت توسعه برای سایر مناطق مشابه جهت سنجش ارزشهای کیفی فضای باز را داراست.

امروزه معضل کمبود محل توقف وسایل نقلیه بخصوص در مناطق مرکزی شهر، گریبانگیر اکثر شهرهای بزرگ می باشد. «پارکینگهای عمومی» بعنوان یکی از اجزای مهم یک «سیستم حمل و نقل شهری مدرن»، وظیفه فراهم آوردن سطوحی، برای خارج کردن ترافیک ساکن از سیستم ارتباط شهری و در نتیجه کاهش شلوغی و راهبندانی های ترافیکی مرکز شهر را بر عهده دارند. مکانیابی مناسب پارکینگهای عمومی باعث افزایش کارایی پارکینگ و در نتیجه کاهش پارک حاشیه ای و بطور غیر مستقیم افزایش عرض خیابانها و روانی ترافیک می گردد. در حال حاضر، مکانیابی پارکینگهای عمومی به روش سنتی و با بازدید از محل انجام می گیرد. در این روش در نظر گرفتن کلیه پارامترهای موثر در مکانیابی پارکینگهای عمومی امکان پذیر نبوده و مکانهای انتخابی فقط با لحاظ نمودن تعداد محدودی از پارامترها مانند «قیمت زمین» انجام می گیرد. این امر باعث دورافتادن پارکینگ از مراکز جاذب سفر و احداث پارکینگ در خیابانهای شلوغ و افزایش ترافیک این خیابانها می شود. «سیستمهای اطلاعات جغرافیایی»(GIS)  که علم و فناوری تجزیه و تحلیل داده های مکانی هستند، سیستمی مناسب جهت یافتن بهینه ترین مکان جهت احداث پارکینگهای عمومی بشمار می آیند. استفاده از GIS در این زمینه باعث کاهش بازدیدهای زمینی و افزایش دقت و صحت کار می گردد. این مقاله نحوه مکانیابی پارکینگهای عمومی با استفاده از GIS را با در نظر گرفتن کلیه پارامترهای موثر در مکانیابی بطور همزمان، ارایه می دهد. در این مقاله، پارامترهای موثر در مکانیابی پارکینگهای عمومی از سه دیدگاه، «1. نزدیکی پارکینگ به مراکز جاذب سفر»، «2. عوامل ترافیکی» و «3. مشکل آزادسازی زمین بخصوص در مناطق مرکزی شهرها» بررسی شده است و با توجه به این سه دیدگاه مدل مفهومی مکانیابی پارکینگ تهیه شده است. در ادامه، مکان مناسب احداث پارکینگ برای منطقه هفت شهرداری شهر تهران ارایه شده است. در این مقاله از روشهای مختلف وزندهی و تلفیق اطلاعات نظیر وزندهی تخصیص امتیاز، AHP nine degree  و Fuzzy AHP و روش همپوشانی شاخص و فازی  بعنوان روش تلفیق استفاده گردیده و نتایج این روشها با یکدیگر مقایسه شد و در نهایت روشهای مناسب پیشنهاد گردید.

حس مکان عاملی است که موجب تبدیل یک فضا به مکانی با خصوصیات حسی و رفتاری ویژه برای افراد خاص می گردد. تعلق مکانی از لحاظ فرهنگی، منعکس کننده مولفه های اصلی حیات اجتماعی – فرهنگی است. علیرغم تنوع زیاد مقیاس مکانهایی که ممکن است مردم احساس تعلق بیشتری نسبت به آنها داشته باشند، بیشترین مطالعات صورت گرفته در این زمینه مربوط به مقیاس واحد همسایگی است. پژوهش حاضر در مقیاسهای مختلف تاثیر نقش مقیاس مکان در میزان حس تعلق به مکان را مورد بررسی قرار می دهد.نتایج این تحقیق نشان دهنده این موضوع می باشد که در جنوب شهر تهران در محلاتی که دارای سابقه و پیشینه مثبت بوده میزان حس تعلق به محله در اولویت اول و در محلاتی که وجهه عمومی مثبتی ندارند میزان حس تعلق به شهر تهران در اولویت اول می باشد. در مناطق مرکزی تهران اولویت با میزان حس تعلق به محله و واحد همسایگی و همچنین مقیاس شهر بیشتر از مقیاسهای دیگر می باشد. در مناطق شمالی شهر، در محلات خوش نام و با سابقه ترجیح تعلق مکانی به محله و در اولویت بعدی منطقه شهری (شمال شهر) می باشد و در محلات با سابقه و معروفیت کمتر اولویت با منطقه  و در رتبه بعدی محله می باشد.

«سرمایه اجتماعی» به عنوان یکی از «پیش شرطهای لازم برای توسعه شهری»، دارای عناصری چون اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، انسجام اجتماعی، آگاهی اجتماعی و درجه دینداری است که میزان هر یک از این مولفه ها در جوامع مختلف متفاوت است. مقاله حاضر به بررسی تاثیرات سرمایه اجتماعی بر حسب مولفه های آن بر توسعه شهری پرداخته است. «حجم نمونه» در این پژوهش 384 نفر از ساکنین بالای 16 سال شهر محلات می باشد که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. روش تحقیق پیمایش و ابزار جمع آوری اطلاعات، «پرسشنامه» است  که بر اساس «مقیاس پنج درجه ای لیکرت» تنظیم گردیده است. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار spss صورت گرفته که در سطح آمار استنباطی از آزمون کندال و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. نتایج حاصله از تحقیق نشان می دهد که بین متغیرهای مستقل سرمایه اجتماعی، اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی و درجه دینداری با توسعه شهری به عنوان متغیر وابسته، رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد در حالی که بر خلاف نتایج تحقیقات پیشین بین انسجام اجتماعی و توسعه شهری رابطه معکوس و معنادار مشاهده گردید. همچنین هیچ رابطه ای بین متغیر مستقل آگاهی اجتماعی و متغیر وابسته توسعه شهری دیده نشد.

قرن بیست و یکم، گواه رشد وابستگی متقابل و همگرایی در جهان است؛ این تغییرات بنابر دیدگاه بسیاری از اندیشمندان، همانطور که به «همگرایی فرهنگها» منجر می شود می تواند تفاوت های قومی را نیز پایدار نماید و منجر به تمایلات ملی، دینی، نژادی و قومی شود چرا که اصلی ترین مشخصه ای را که می توان به «پسامدرنیته» نسبت داد، عبارت از «تکثرگرائی» دایم و غیر قابل کاهش فرهنگ ها، سنت های همگانی و جهان بینی ها می باشد. یکی از دستاوردهای آن، برنامه ریزی برای اوقات فراغت انسانها است؛ از این رو می توان بزرگترین تولید و مصرف قرن بیست و یکم را حول محور «تولید و مصرف اوقات فراغت» دانست. از آنجا که صنعت گردشگری می تواند در پر کردن اوقات فراغت نقش بسزایی داشته باشد. لذا امروزه این صنعت به یکی از بزرگترین منابع درآمد ملی و در عین حال از عوامل موثر در تبادلات فرهنگی میان کشورها تبدیل شده است. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیرات توسعه گردشگری قومی بر موضوعات فرهنگی- اجتماعی جامعه می باشد. روش پژوهش این مطالعه، از لحاظ هدف در دسته پژوهش های توسعه ای- کاربردی قرار می گیرد و یک پژوهش توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش، گروه های ذی نفع توسعه گردشگری قومی روستاهای هدف گردشگری واقع در استان کرمانشاه می باشند. بر اساس نتایج تحقیق، فرضیات فرعی و فرضیه اصلی در سطح اطمینان 95% تایید و مشخص شد که از نظر گروه های ذی نفع، «توسعه گردشگری قومی» بر ابعاد اجتماعی- فرهنگی جامعه تاثیرگذار می باشد. طبق نتایج آزمون دوجمله ای و شاخص های آماری رتبه بندی گویه های مرتبط با موضوعات فرهنگی - اجتماعی گردشگری قومی نشان می دهد که موضوعات مرتبط با ابعاد چهارگانه اجتماعی- فرهنگی، دارای یک درجه اهمیت نیستند از دیدگاه گروه های ذی نفع توسعه گردشگری قومی، بعد هنجارهای فرهنگی در برترین اولویت قرار دارد و به ترتیب موضوعات بعد اجتماعی، بعد محافظت فرهنگی و بعد اصالت قومی در اولویت های بعدی می باشند.

توسعه مناطق روستایی به همراه شناخت قابلیت ها و تنگناهای آنها با توجه به تجربه تاریخی فرآیند توسعه، یکی از محورهای اساسی برنامه های توسعه، و یک ضرورت بنیادی برای توسعه محلی- منطقه ای- ملی است و در هر کشوری به برنامه ریزی منسجم و هماهنگ نیازمند است. در این راستا مدیریت نوین روستایی می تواند روستاها را در مسیر توسعه یکپارچه و هماهنگ قرار دهد. این پایان نامه به دنبال تحلیل چالش های مدیریت روستایی با تاکید بر عملکرد شوراهای اسلامی روستا و رسیدن به اهداف توسعه است. جهت تحقق این اهداف، از روش کتابخانه ای و پیمایشی استفاده شده است. در این پژوهش پس از تهیه مبانی نظری تحقیق، جهت بررسی کارکرد و عملکرد شوراهای اسلامی روستا، اقدام به عملیات میدانی گردید. برای این کار  دو نوع پرسش نامه (مردم و مسوولین) استفاده شده است. پس از تکمیل پرسش نامه ها، برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و excel استفاده گردید. آزمون فرضیه تحقیق به روش تجزیه و تحلیل توصیفی و پرسش نامه و آزمون کای اسکور انجام گرفت و نشان داد که سطح سواد اعضای شورا می تواند به موفقیت آنان در امور اجرایی نقاط روستایی کمک کند ولی به عنوان تنها عامل موفقیت شوراهای اسلامی روستا نمی تواند تلقی شود داده های پرسش نامه در 22 روستای مورد مطالعه در شهرستان دیر، نشان داد که مردم به طور کامل از عملکرد شوراهای اسلامی روستا، رضایت ندارند.

در بررسی «مکان یابی» و «برنامه ریزی امنیتی» و «پدافند غیر عامل شهر»، موقعیت طبیعی، نحوه پراکنش کاربری ها، موقعیت استقرار زیرساخت ها و تاسیسات و تجهیزات شهری، ملاحظات امنیتی (استتار، اختفا، پراکندگی و استحکامات) مورد بررسی قرار می گیرد. بررسی این عوامل و تهدیدات، هزینه های شهر را هنگام وقوع بحران بسیار کاهش می دهد و زندگی مطلوب تری را برای شهروندان پدید می آورد. از جمله عواملی که شهر را تهدید می کند به «عوامل طبیعی» (سیل، زمین لرزه، گردباد، طوفان، رعد و برق، آتش سوزی)، و «عوامل مخاطرات انسانی» (تهاجمات دشمن، آشوبهای داخلی و خیابانی)، «عوامل اجتماعی، اقتصادی» (تحریم و بایکوت)، «سیاسی و فرهنگی و فضایی» و بسیاری عوامل دیگر می توان اشاره نمود. هدف این پژوهش، کنکاشی در پدافند غیر عامل و نحوه بکارگیری ضوابط خاص آن در جهت بالا بردن ایمنی شهرهاست. با این رویکرد؛ به ضرورت درک موضوع در سطح ملی و منطقه ای و سپس به درک بکارگیری راهبردهای پدافند غیرعامل در سطح شهر سقز پرداخته شده است. روش پژوهش در مقاله حاضر توصیفی- تحلیلی است؛ جهت بررسی میزان شناخت و آگاهی از پدافند غیرعامل از پرسشنامه ای که بین نمونه 25 نفری از کارشناسان ادارات و سازمانهای دولتی- عمومی و بخش خصوصی توزیع و گردآوری شده، استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که کارشناسان یاد شده به موضوع یادشده و راهکارهای اجرائی آن در مواجه با بحران تاحدی آگاه هستند و نگارندگان در پایان راهکارهای اجرایی جهت ایمنی شهر سقز ارایه داده اند.

گردشگری از جمله صنعتهای رو به گسترش در جهان حاضر است که میزان ارزش افزوده و درآمد حاصل از آن، نقشی عمده در «تولید ناخالص ملی» و برخورداری شهروندان از «معیشت پایدار» دارد؛ چنان که امروزه، التفات به مراتب و شکلگیری گردشگری در انواع مختلف آن، از گردشگری روستایی گرفته تا گردشگری سلامت، مورد توجه بیشینه کشورهای در حال توسعه با شرایط متناسب با ایران، قرار گرفته است؛ لذا در مواجهه با این پدیده باید به گونه ای اندیشید که ضمن رفع تمامی ابهامات و تصورات ناسازگار با واقعیات جاری در روستا، «محدودیتها» را به «امکانات» و «تهدیدات» را به «فرصتها» تبدیل نمود. در این راستا، توجه به برخی اثرات این راهبرد در توسعه منطقه ای بسیار راهگشا خواهد بود. هدف از این مقاله، بررسی اثرات توریسم روستایی در توسعه پایدار مناطق روستایی می باشد. روش تحقیق در این مقاله، مبتنی بر «روش تحلیلی ـ توصیفی» بوده و اطلاعات مورد نیاز آن با استفاده از ابزار گردآوری داده ها: کتابخانه ای و در عین حال، برخی مطالعات میدانی جمع آوری شده است. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که این رهیافتها، تلفیقی مبتنی بر وابستگی و ارتباط متقابل بین همه عناصر و دست اندرکاران صنعت گردشگری روستایی و همچنین نیازهای زیرساختی و فیزیکی برای هر کدام از این عناصر به همراه یک برنامه ریزی جامع جهت همکاری و هماهنگی بین برنامه ریزان و کارشناسان در ارتباط با میزان منابع و نیازهای مردمی جهت ایجاد توسعه پایدار روستایی می باشد. در پایان، ضمن اشاره به اثرات گردشگری در مناطق هدف، مواردی چند در جهت بهبود گردشگری روستایی در ایران بالاخص در نمونه موردی در قالب سیاستها، راهبردها و برنامه های اقدام، بیان می گردد.

هدف از این پژوهش، تبیین نقش «مدیریت هماهنگ شهری» در «امنیت اجتماعی» و ارایه مدلی مطلوب برای شهرهای استان اصفهان می باشد. تحقیق حاضر، از نوع کاربردی با دیدگاه توسعه ای با بهره گیری از روش میدانی و پیمایشی، و در حوزه نظری، بطور توصیفی تحلیلی با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفته است که جامعه آماری، شامل شهرداران استان اصفهان، اعضای شوراهای اسلامی شهرهای استان و همچنین مدیران مناطق شهر اصفهان بوده و جامعه نمونه، دویست نفر از جامعه آماری می باشد. یافته های پژوهش مبین آن است که دستیابی به ساختار مناسب در مدیریت هماهنگ شهری می تواند با همگرایی و تقویت امکانات اجرایی و اداری شهرها و قادر ساختن مقامات محلی برای شناسایی مشکلات و اولویت ها، ایجاد و اجرای سیاست های توسعه پایدار را تسهیل کند و با نظامی غیر متمرکز؛ سیاست گذاری، برنامه ریزی و نظارت دقیق تر دولت؛ اقتدار و کارآمدی، پیشبرد سریع  برنامه ها و همسو کردن امور محلی و ملی و احساس تعلق و همبستگی میان شهروندان را افزایش داده و در تحقق امنیت اجتماعی موثر باشد.

«عنصر رنگ» از عناصر ویژه ای است که شناخت ویژگیها، خصوصیات و تاثیرات آن بر انسان، راهی برای خلق محیط ها و فضاهای شهری دلپذیر است. این مساله زمانی اهمیت بیشتری می یابد که امروزه شهرهای خود را به لحاظ رنگی آشفته و نابسامان می بینیم. در کنار هم ایستادن ناهماهنگ بناها، استفاده از رنگ های ناموزون و عدم توجه به ویژگیهای روانشناختی رنگ ها، فضاهایی را در شهرها رقم زده است که با روحیه انسان سازگار نیست و دیگر در آن احساس آرامش نمی کنیم. از اینرو، این نوشتار تلاشی برای بیان اهمیت موضوع رنگ و چگونگی برخورد و استفاده از آن در شهر است. در این پژوهش مفاهیم مربوط به رنگ، نقش رنگها در بهبود مدیریت شهری و اهمیت تهیه طرح جامع رنگی برای شهر تبیین می گردد. همچنین با انتخاب یک نمونه مطالعاتی، رهنمودهایی مبتنی بر چگونگی تهیه این طرح ها و تدوین ضوابط در این زمینه ارایه شده است. این نوشتار از روش تحقیق «توصیفی- تحلیلی» و شیوه تحقیق «مرور متون و اسناد کتابخانه ای» و همچنین از روش تحقیق موردی و شیوه تحقیق مشاهده و جمع آوری اطلاعات در بستر مطالعات میدانی بهره گرفته است. یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد که این نکته حساس است که در هر مکان، نمونه هایی مناسب در رابطه با کیفیات رنگی موجود می باشد که می تواند به عنوان الگو برای طراحی های جدید مورد استفاده قرار گیرد. تهیه طرح جامع رنگی تلاشی در جهت بهره وری همه جانبه و هدفمند بکارگیری رنگ در مناطق مختلف شهری است.