مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

video

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

sound

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید:

9,511
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

دانلود:

0
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

ذهن و زبان

صفحات

 صفحه شروع 0 | صفحه پایان 0

کلیدواژه

ثبت نشده است

چکیده

 می اندیشم، ذهنم حاصل اندیشه را در قالب کلام می ریزد تا بتوانم با دیگران ارتباط برقرار کنم . در فلسفه مشاء که از ارسطو سرچشمه می گیرد ، ذهن یا شعور به آیینه ای تشبیه می گردد که صورت اشیاء در آن نقش می بندد . اما یک وجه اختلاف بین ذهن و آیینه وجود دارد: در آیینه صور محسوسات نقش می بندد حال آنکه در ذهن یا شعور انسان همه آنچه که از معبر حواس عبور می کند نقش می بندد. علم را در واقع صورت حاصل در ذهن می دانند. علم بر دو گونه است:1- علم حصولی: علم به اشیا و امور دنیای خارج (مثل علم به دیوار و درخت پس از دیدن آن)، 2- علم حضوری: علم به حالات و کیفیات خود نفس ( مثلا عشق، نفرت، خشم). ذهن یا شعور دارای دو کیفیت کاملا متفاوت است: علم به دنیای خارج و علم به ذات خود. علم به دنیای خارج را آگاهی و علم به ذات خود را خودآگاهی می نامند. خودآگاهی حالت اصلی ذهن و وجه تمایز ذ ی شعور و غیرذی شعور شمرده می شود. برای مثال انسان به ذات خود آگاهی دارد اما درخت خودآگاهی ندارد.هوسرل معتقد است خودآگاهی وابسته به آگاهی است. یعنی اگر در دنیای خارج چیزی وجود نمی داشت که به آن آگاهی پیدا کنم به نفس خودآگاهی پیدا نمی کردم . هوسرل این جمله معروف را بیان می کند: «هر شعوری شعور به چیزی است».از گفته های هوسرل این چنین برمی آید که ذهن یا شعور و جهان یکجا و با هم حاصل می شوند در واقع ذهن یا شعور بدون جهان نامفهوم است .هایدگر معتقد است: بودن یعنی «بودن در جهان» و این «بودن در» را به معنای حرکت و جنبش تلقی می کند. که این در واقع همان نگرش هوسرل است، یعنی اگر بودن را تجربه کنیم و در جهان قرار بگیریم دارای ذهن و شعور خواهیم بود. به عقیده هوسرل و سایر فنومنولوژیست ها ، شعوری که ما به اشیاء پیدا می کنیم فقط منحصر به شناسایی آنها نیست. حواس پنج گانه آن چه در دنیای خارج است را گرفته و به ذهن یا شعور ما می فرستد. در آنجا آن شی با ارتباط با گذشته ها که در ذهن ثبت است شناسایی می گردد. اما این گونه شناسایی یا تجسم ذهنی فقط یکی از اشکال شعور است. علاوه بر این می توانم آن شیء را دوست داشته باشم، از آن بترسم یا از آن نفرت داشته باشم. این حالت ذهن یا شعور که می تواند از حد خود فراتر رود حیث التفاتی (Intentionality) نام دارد. در اینجا آن واکنش های ذهنی، نفرت، عشق، ترس، همدردی از ذهن جدا می شوند. آن گاه اشیا به صورت نفرتاور، خوش آیند، ترسناک و دوست داشتنی خود را به ما نشان می دهند. این ها چیزی نیستند مگر شیوه هایی برای کشف جهان، همان طور که می بینید هوسرل وحشت و جاذبه را در اشیاء مستقر کرد. او می گوید: اگر ما زنی را دوست داریم به این دلیل است که آن زن دوست داشتنی است. این گونه او ما را از زندگی «درونی» رهانید، زیرا همه چیز در بیرون است، همه چیز حتی خود ما: بیرون در جهان میان دیگران. و این با تعریف هربرت اسپنسر از انسان و جامعه تقریبا همخوانی دارد.هانری برگسون می گوید ذهن عین مغز نیست، ذهن و خودآگاهی به مغز وابسته است و با فنای آن از میان می رود. برای موجودی که خودآگاهی دارد زندگی یعنی تغییر و تغییر عبارت است از کمال و کمال عبارت است از آفرینش لایتناهی خویشتن. شاید هر حقیقتی عبارت است از زمان و استمرار و ضرورت و تغییر. برگسون زمان را نیز مانند مکان اساسی می داند و می گوید شکی نیست که زمان جوهر حیات و شاید هر حقیقت دیگر است. زمان عبارت است از تجمع و تکامل و استمرار. استمرار عبارت است از تکامل دایمی زمان گذشته که در آینده فرو می رود و افزون تر می شود. پس حیات امری زمانی است نه مکانی، وضع نیست بلکه تغییر است، کمیت نیست بلکه کیفیت است، تقسیم مجدد ماده وحرکت نیست بلکه ابداع مبرم و ساری است. اگر لحظه ای از تفکر بازایستیم و نفس خود را مشاهده کنیم، آنچه خواهیم دید ذهن است نه ماده، زمان است نه مکان فعل است نه انفعال، اختیار است نه جبر (فکر عبارت است از رقص ذرات مغز). زبان: مهم ترین، ساده ترین و پیچیده ترین وسیله ارتباطی افراد بشر و در واقع لازمه زندگی اجتماعی. گاهی زبان به مرتبه ادبیات و هنر نیز ترقی می کند. زبان دستگاهی از نشانه هاست (sign). هر چیزی که نماینده چیز دیگری جز خودش باشد نشانه است. کلمه از لفظ و معنی تشکیل شده که لفظ بر معنی دلالت دارد.نشانه= دال، مدلول، دلالت، لفظ، معنی=کلمهنشانه شامل کوچک ترین جزء معنی دار تا طولانی ترین جمله ها می گردد. مانند سکه دو رویه دارد یک رویه آن دال (significant) و رویه دیگر آن مدلول (signify) و رابطه میان آنها دلالت (signification) است. «مدلول» با عین خارجی یکی نیست بلکه به سمت آن نشانه می رود، همان گونه که دال بر مدلول دلالت دارد. نشانه حاصل قرارداد است. لفظ درخت بنا بر قرارداد ما دلالت بر درخت دارد، اما در طبیعت چنین رابطه ای وجود ندارد. شییی خارجی بدون قرارداد ما وجود دارد اما هم دال و هم مدلول امری قراردادی است. چون ارتباط مستقیم و در واقع بی واسطه میان افراد بشر ممکن نیست و برای این کار لازم است از ابزار زبان یا ابزار دیگری استفاده شود، این گونه می توان استنتاج کرد که: میان افراد بشر همیشه دو سد وجود دارد که تفهیم و تفهم بدون عبور از این دو سد میسر نخواهد بود. بنابراین می گویند زبان صورت اشیا را تغییر می دهد و برخی آن را مانع یا حجابی در راه تفاهم واقعی میان افراد بشر می دانند. نکته مهم این که بین ذهن و زبان کدام یک ابتدا به وجود آمده است؟ ابتدا ذهن بوجود آمده و در مسیر تکاملی زبان به تدریج شکل گرفته است . هر دو هم زمان در مسیر تکاملی رشد کرده اند . تکامل و پیدایش زبان مقدم بر ذهن بوده (نگاه چامسکی و میشل فوکو) برای بررسی نگاه اول که ذهن مقدم بر زبان است می توان به داستان «آهنگ روستایی» نوشته نویسنده فرانسوی آندره ژید اشاره کرد. این داستان دخترکی در یک خانواده روستایی است که از بدو تولد تقریبا از تمام حواس در حد امکان محروم می گردد و حتی در ابتدای سال های جوانی قادر به تکلم نیست و بسیاری از احساسات متعارف این دوران را دارا نمی باشد.

استنادها

  • ثبت نشده است.

    • ارجاعات

  • ثبت نشده است.

    • استناددهی

    APA: کپی

    رازافشا، محسن. (1389). ذهن و زبان. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران (اندیشه و رفتار)، 16(3 (ضمیمه مجله شماره 62))، 0-0. SID. https://sid.ir/paper/16741/fa

    Vancouver: کپی

    رازافشا محسن. ذهن و زبان. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران (اندیشه و رفتار)[Internet]. 1389؛16(3 (ضمیمه مجله شماره 62)):0-0. Available from: https://sid.ir/paper/16741/fa

    IEEE: کپی

    محسن رازافشا، “ذهن و زبان،” مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران (اندیشه و رفتار)، vol. 16، no. 3 (ضمیمه مجله شماره 62)، pp. 0–0، 1389، [Online]. Available: https://sid.ir/paper/16741/fa

    مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.

    • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.

    • کارگاه های پیشنهادی






    مرکز اطلاعات علمی SID
    strs
    دانشگاه امام حسین
    بنیاد ملی بازیهای رایانه ای
    کلید پژوه
    ایران سرچ
    ایران سرچ
    فایل موجود نیست.
    بازگشت به بالا
    telegram sharing button
    whatsapp sharing button
    linkedin sharing button
    twitter sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    sharethis sharing button