مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

video

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

sound

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید:

1,366
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

دانلود:

500
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

اثرات آنتی هیپرگلیسمیک مهار فسفودی استرازهای نوکلئوتید حلقوی (PDEs) در موش صحرایی

صفحات

 صفحه شروع 51 | صفحه پایان 58

چکیده

 زمینه و اهداف: افزایش غلظت آدنوزین منوفسفات حلقوی (Cyclic Adenosine Monophosphate, cAMP) در سلولهای بتا سبب تحریک ترشح انسولین گردیده و آنزیمهای فسفودی استراز (Phosphodiesterases, PDEs) نوکلئوتید حلقوی تنها عامل تجزیه کننده cAMP بشمار میروند. ایزوآنزیمهای مختلفی از PDE در پانکراس و کبد بیان میشوند که مهمترین آنها PDE3 میباشد. هدف این مطالعه بررسی اثر ترکیبات مهار کننده PDE در حضور گلوکز (بعنوان مهمترین محرک فیزیولوژیک) بر ترشح انسولین و متابولیسم در حیوان بیهوش و شرایط آزمایشگاهی بوده است.روش بررسی: اثر مهارکننده های PDE نظیر IBMX (غیر انتخابی), میلرینون, آمرینون و ترکوئینزین (انتخابی PDE3) و دی پیریدامول (انتخابی PDE5) بر ترشح انسولین از جزایر جدا شده رت و مقدار گلوکز و انسولین خون و گلیکوژن کبدی رت بیهوشی (با تزریق گلوکز هیپرتونیک بمدت 90 دقیقه) بررسی و اندازه گیری شد.یافته ها: ترکوئینزین, میلرینون و آمرینون برخلاف دیپیریدامول, سبب تحریک ترشح انسولین از جزایر جدا شده گردیدند. تزریق تمام ترکیبات در رت بیهوشی سبب کاهش گلوکز خون به نسبتهای متفاوت گردید. دیپیریدامول و IBMX اثری بر انسولین خون نداشتند. میلرینون و ترکوئینزین موجب افزایش و آمرینون سبب کاهش انسولین شدند. گلیکوژن کبدی رتها با آمرینون, ترکوئینزین و IBMX کاهش و دیپیریدامول افزایش داشت.نتیجه گیری: در جزایر جدا شده رت, مهار کننده های PDE3 بر خلاف PDE5 سبب تحریک ترشح انسولین شدند. در رت هیپرگلیسمیک نیز برخی اثرات کاملا متفاوت از مهارکننده های PDE دیده شد. نتیجه آنکه ترکیبات مذکور با بروز اثرات متفاوت, علاوه بر مهار PDE از طریق مکانیسمهای دیگری نیز اعمال اثر میکنند.

استنادها

  • ثبت نشده است.

    • ارجاعات

    استناددهی

    APA: کپی

    پورعلی بهزاد، ناصر، شفیعی نیک، رضا، و پری زاده، سیدمحمدرضا. (1386). اثرات آنتی هیپرگلیسمیک مهار فسفودی استرازهای نوکلئوتید حلقوی (PDEs) در موش صحرایی. مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، 29(3)، 51-58. SID. https://sid.ir/paper/47186/fa

    Vancouver: کپی

    پورعلی بهزاد ناصر، شفیعی نیک رضا، پری زاده سیدمحمدرضا. اثرات آنتی هیپرگلیسمیک مهار فسفودی استرازهای نوکلئوتید حلقوی (PDEs) در موش صحرایی. مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز[Internet]. 1386؛29(3):51-58. Available from: https://sid.ir/paper/47186/fa

    IEEE: کپی

    ناصر پورعلی بهزاد، رضا شفیعی نیک، و سیدمحمدرضا پری زاده، “اثرات آنتی هیپرگلیسمیک مهار فسفودی استرازهای نوکلئوتید حلقوی (PDEs) در موش صحرایی،” مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، vol. 29، no. 3، pp. 51–58، 1386، [Online]. Available: https://sid.ir/paper/47186/fa

    مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.

    • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.

    • کارگاه های پیشنهادی






    بازگشت به بالا
    telegram sharing button
    whatsapp sharing button
    linkedin sharing button
    twitter sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    sharethis sharing button