مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

video

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

sound

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید:

1,024
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

دانلود:

587
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

بررسی اثر دکسترومتورفان بر رفتار Licking القا شده توسط آپومورفین در Rat

صفحات

 صفحه شروع 14 | صفحه پایان 19

چکیده

 سابقه و هدف: دکسترومتورفان یکی از آنتاگونیست های گیرنده NMDA سیستم گلوتاماترژیک می باشد. امروزه گزارشاتی وجود دارد که نشان می دهد, مکانیسم گیرنده NMDA سیستم گلوتاماترژیک, اثر تحریکی بر آزاد شدن دوپامین در نقاط مختلف مغزی دارد. این اثر می تواند رفتارهای استرئوتایپی سیستم دوپامینرژیک را تعدیل نماید. این مطالعه برای بررسی اثر دکسترومتورفان بر رفتار استرئوتایپی Licking یا لیس زدن در rat طراحی شده است.مواد و روشها: در مطالعه حاضر اثر دکسترومتورفان و آنتاگونیست های مختلف گیرنده دوپامینی بر رفتار لیس زدن القا شده توسط آپومورفین در rat مورد بررسی قرار گرفت. برای القا رفتار لیس زدن, آپومورفین با دوز 0.5 میلی گرم / کیلوگرم بصورت زیر جلدی بکار گرفته شد.یافته ها: دکسترومتورفان (10 الی 30 میلی گرم / کیلوگرم, داخل صفاقی) بطور وابسته به دوز رفتار لیس زدن را کاهش داد. تزریق داخل صفاقی دوز 15 میلی گرم / کیلوگرم (ED50) دکسترومتورفان اثر مهاری دوزهای کم آنتاگونیست گیرنده D1 دوپامینی, SCH 23390 (0.00625 و 0.0125 میلی گرم / کیلوگرم, داخل صفاقی) و همچنین پاسخ ایجاد شده توسط آنتاگونیست گیرنده D2 دوپامینی, پیموزاید (0.5 الی 1 میلی گرم / کیلوگرم, داخل صفاقی) را بطور معنی داری تقویت کرد.نتیجه گیری: نتایج پیشنهاد می کند که اثر مهاری دکسترومتورفان بر رفتار لیس زدن القا شده توسط آپومورفین, از طریق مکانیسم گیرنده D1 دوپامینی واسطه گری می شود.

استنادها

  • ثبت نشده است.
  • ارجاعات

  • ثبت نشده است.
  • استناددهی

    APA: کپی

    فرزین، داوود، و علی نژاد، مروارید. (1384). بررسی اثر دکسترومتورفان بر رفتار Licking القا شده توسط آپومورفین در Rat . مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل، 7(4 (پی در پی 28))، 14-19. SID. https://sid.ir/paper/73147/fa

    Vancouver: کپی

    فرزین داوود، علی نژاد مروارید. بررسی اثر دکسترومتورفان بر رفتار Licking القا شده توسط آپومورفین در Rat . مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل[Internet]. 1384؛7(4 (پی در پی 28)):14-19. Available from: https://sid.ir/paper/73147/fa

    IEEE: کپی

    داوود فرزین، و مروارید علی نژاد، “بررسی اثر دکسترومتورفان بر رفتار Licking القا شده توسط آپومورفین در Rat ،” مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل، vol. 7، no. 4 (پی در پی 28)، pp. 14–19، 1384، [Online]. Available: https://sid.ir/paper/73147/fa

    مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.
  • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.
  • کارگاه های پیشنهادی






    بازگشت به بالا
    telegram sharing button
    whatsapp sharing button
    linkedin sharing button
    twitter sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    sharethis sharing button