مقدمه : با توجه به تناقضات، خلاء اطلاعاتی و برخی از کاستی ها در زمینه شناخت تاثیر ماکرونوترینت ها بر پاسخ های قلبی- عروقی نظیر برون ده قلبی، ضربان قلب ، حجم ضربه ای ، فشار خون سیستولیک ، فشار خون دیاستولیک و فشار متوسط شریانی تحقیق حاضر در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1380 صورت پذیرفت.روش بررسی : این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی روی 10 فرد سالم و 15 فرد دیابتی نوع II انجام و پاسخ های قلبی - عروقی، قبل و تغییرات آن تا 5 مرحله یعنی 15،30،60،90و120 دقیقه بعد از مصرف نشاسته گندم، کازئینات سدیم و روغن زیتون تعیین شد.میزان کالری درشت مغذی ها 10کیلو کالری به ازای هر کیلوگرم وزن مطلوب بدن بود.داده ها با آزمونهای آماری آنالیز واریانس دو طرفه با اندازه گیریهای تکراری، t مستقل و t زوج مورد قضاوت قرار گرفت.یافته ها: 10 فرد سالم (4 زن و 6 مرد) در سنین 8/5± 6/36 و نمایه توده بدن kg/m2 2/1±24 و 15 فرد دیابتی نوع II (4 زن و 11 مرد) در سنین 2/5± 9/38 سال و نمایه توده بدن kg/m2 6/1±24 مورد بررسی قرار گرفتند. مصرف ماکرونوترینتها در افراد سالم سبب افزایش معنی دار و تدریجی در برون ده قلبی شد (p<0.05)، در حالیکه در افراد دیابتی تغییرات برون ده قلبی معنی دار نبود. در افراد سالم فشار خون سیستولیک و فشار متوسط شریانی بعداز دریافت ماکرونوترینت ها افزایش یافت (p<0.05) ، در حالی که فشار خون سیستولیک افراد دیابتی کاهش یافت (p<0.05) و فشا ر متوسط شریانی افت معنی داری نشان داد(p<0.05).در هر دو گروه فشار خون دیاستولیک تغییری نشان نداد.نتیجه گیری: پاسخ های قلبی - عروقی افراد سالم و دیابتی نوع II بعد از دریافت ماکرونوترینت ها اختلاف معنی داری نشان داد (p<0.05).بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که دیابت در همان مراحل اولیه سیستم قلبی - عروقی این بیماران را درگیر می سازد. اما تحقیقات دیگری با تعداد نمونه ی بیشتر توصیه می شود.

سابقه و هدف: علی رغم شناخت بعضی از تغییرات متابولیک و همودینامیک ناشی از غذا در افراد سالم، پاسخ های افراد دیابتی نوع II بعد از مصرف غذا و فرآیند هضم، هم چنان در پرده ابهام می باشد.به منظور شناخت تغییرات متابولیک و همودینامیک ناشی از مصرف درشت مغذی ها در افراد دیابتی نوع II تحقیق حاضر در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1380 صورت پذیرفت. مواد و روش ها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی روی 15 فرد دیابتی نوع II انجام و پاسخ های متابولیک شامل انسولین، نوراپی نفرین و قند خون، قبل و تغییرات آن تا 6 مرحله زمانی (15، 30، 60، 90، 120 و 180 دقیقه) بعد از مصرف نشاسته گندم، کازئینات سدیم و روغن زیتون و پاسخ های قلبی - عروقی شامل برون ده قلبی و فشار خون سیستولیک قبل و تغییرات آن تا 5 مرحله زمانی (تا محدوده دو ساعت) بعد از مصرف مواد فوق تعیین شد. نتایج با آزمون های آماری تی زوج و آنالیز واریانس با اندازه گیری های تکراری و تی وابسته مورد قضاوت قرار گرفت. یافته ها: 15 فرد دیابتی نوع 24) زن و 11 مرد) با متوسط سنی 2/5± 9/38 سال و متوسط نمایه توده بدن 6/1±24 کیلوگرم بر متر مربع مورد بررسی قرار گرفتند. پاسخ انسولین در افراد دیابتی بعد از کربوهیدرات و پروتئین افزایش یافت (P<0.05) ولی بعد از دریافت چربی تغییری مشاهده نشد. پاسخ انسولین 3 ساعت بعد از دریافت کربوهیدرات (6± 24 میکرو واحد بر میلی لیتر) بالاتر از میزان ناشتا (7/2±9/12 میکرو واحد بر میلی لیتر) بود (P<0.01). نوراپی نفرین به دنبال دریافت درشت مغذی ها افزایش یافت(P<0.05) . برون ده قلبی صرفا بعد از دریافت پروتئین افزایش نشان داد و از  226±4020میلی لیتر در دقیقه، قبل از مداخله 262 ± 4389 میلی لیتر در دقیقه بعد از مداخله رسید (P<0.005). فشار خون سیستولیک بعد از دریافت هر سه ماده مغذی کاهش یافت و کاهش بعد از مصرف چربی معنی دار بود (P<0.005). نتیجه گیری و توصیه ها: پاسخ های متابولیک و قلبی - عروقی افراد دیابتی نوع 2 تحت تاثیر درشت مغذی های مختلف، متفاوت بود. تحقیقات دیگری با تعداد نمونه بیشتر توصیه می شود.

مقدمه: با توجه به تناقضات, خلاء اطلاعاتی و برخی از کاستی ها در زمینه شناخت تأثیر ماکرونوترینت ها بر پاسخ های قلبی – عروقی نظیر برون ده قلبی, ضربان قلب, حجم ضربه ای, فشار خون سیستولیک, فشار خون دیاستولیک و فشار متوسط شریانی تحقیق حاضر در دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی در سال 1380 صورت پذیرفت. روش بررسی: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی روی 10 فرد سالم و 15 فرد دیابتی نوع II انجام و پاسخ هایقلبی – عروقی, قبل و تغییرات آن تا 5 مرحله یعنی 15, 30, 60, 90, 120 دقیقه بعد از مصرف نشاسته گندم, کازئینات سدیم و روغن زیتون تعیین شد. میزان کالری درشت مغذی ها 10 کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم وزن مطلوب بدن بود. داده ها با آزمونهای آماری آنالیز واریانس دو طرفه با اندازه گیریهای تکراری, t مستقل و t زوج مورد قضاوت قرار گرفت. یافته ها: 10 فرد سالم (4 زن و 6 مرد) در سنین 5.8±36.6 و نمایه توده بدن kg.m2 1.2±24 و 15 فرد دیابتی نوع II (4 زن و 11 مرد) در سنین 5.2±38.9 سال و نمایه توده بدن kg.m2 1.6±24 مورد بررسی قرار گرفتند. مصرف ماکرونوترینتها در افراد سالم سبب افزایش معنی دار و تدریجی در برون ده قلبی شد (0.05>P), در حالی که در افراد دیابتی تغییرات برودن  ده قلبی معنی دار نبود. در افراد سالم فشار خون سیستولیک و فشار متوسط شریانی بعد از دریافت ماکرونوترینت ها افزایش یافت (0.05>P), در حالی که فشار خون سیستولیک افراد دیابتی کاهش یافت (0.05>P) و فشار متوسط شریانی افت معنی داری نشان داد (0.05>P). در هر دو گروه فشار خون دیاستولیک تغییری نشان نداد. نتیجه گیری: پاسخ های قلبی – عروقی افراد سالم و دیابتی نوع II بعد از دریافت ماکرونوترینت ها اختلاف معنی داری نشان داد (0.05>P). بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که دیابت در همان مراحل اولیه سیستم قلبی – عروقی این بیماران را درگیر می سازد. اما تحقیقات دیگری با تعداد نمونه ی بیشتر توصیه می شود.  

در این تحقیق اثر مواد لیپیدی اسید استئاریک و اسید اولئیک بر ویژگی های مکانیکی، نفوذپذیری و ریزساختاری فیلم های حاصل از کازئینات سدیم مورد بررسی قرار گرفت. از امولسیفایرهای اسپان 80 و 85 به منظور ایجاد امولسیون مناسب جهت تهیه مخلوط پایه ی فیلم استفاده گردید. قدرت کشش، درصد افزایش طول و مدول الاستیک برای فیلم  A(فیلم ها ی شاهد) و فیلم B (امولسیون شده) تعیین و مقایسه شد. نتایج نشان داد که حضور اسیدهای چرب اولئیک و استئاریک سبب کاهش قدرت کشش و کاهش مدول الاستیک شده در صورتیکه E% را افزایش می دهد. همچنین نتایج حاصل از آزمون نفوذپذیری به بخار آب نشان داد که حضور اسیدهای چرب اولئیک و استئاریک به میزان زیادی (بیش از 50 درصد) سبب کاهش نفوذپذیری به بخار آب در فیلم B می شود. مطالعه ریزساختار نیز حضور اسید چرب استئاریک را روی سطح داخلی و خارجی فیلم تایید کرد که این امر کاهش نفوذ پذیری به بخار آب در فیلم حاوی مواد لیپیدی را توجیه می کند.

در این تحقیق، خصوصیات امولسیون روغن در آب تثبیت شده با مخلوط کازئینات سدیم (2، 5 و 10 درصد وزنی) و سوربیتان منو 9- اکتادکنوئات (Tween 80)) 0.5، 1 و 1.5 درصد وزنی) در pHهای (3، 5 و 7) و غلظت های مختلف نمک کلرورکلسیم (0.2، 0.4 و 0.6 درصد وزنی) مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تولید امولسیون از یک دستگاه مولد امواج فراصوت با قدرت 750 وات و فرکانس 20 کیلوهرتز برای مدت زمان 3 دقیقه در حداکثر شدت صوت استفاده شد و قطر متوسط، سطح مخصوص و توزیع اندازه قطرات امولسیون اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که به طور کلی با افزایش غلظت کازئینات سدیم و Tween 80 اندازه گویچه ها کاهش یافت، هر چند بر هم کنش بین آن ها در بعضی موارد باعث افزایش اندازه قطرات گردید. تغییرات pH و غلظت یون کلسیم تاثیر معنی داری بر اندازه متوسط قطرات و سطح مخصوص آنها داشت (p<0.05) کوچکترین اندازه قطرات در pH=7، غلظت%10  کازئینات سدیم و %1 TWeen 80 و در غیاب یون کلسیوم مشاهده شد. حضور یون کلسوم در محیط موجب افزایش اندازه قطرات گردید. با این وجود، غلظت %0.2 یون کلسیوم افزایش معنی داری را در انداره متوسط قطرات موجود نگردید (p<0.001).

به منظور مطالعه اثر نیتروژن منبع پپتیدی بر قابلیت هضم مواد مغذی، الگوی تخمیر شکمبه ‎ای و سنتز نیتروژن میکروبی از 3 راس گاو شیری چند بار زایش کرده دارای فیستولای دایم شکمبه ‎ای با وزن بدن 682±13 کیلوگرم و روزهای شیردهی 210±20 روز در قالب طرح چرخشی با سه دوره 21 روزه (14 روز اول آن به منظور دوره عادت ‎دهی و 7 روز آخر به منظور جمع ‎آوری نمونه ‎ها) استفاده گردید. جیره ‎های آزمایشی حاوی جیره پایه به همراه سه سطح متفاوت کازئینات سدیم به عنوان منبع پپتیدی (سطوح صفر، 50 و 100 گرم در روز به ترتیب به عنوان جیره ‎های 1، 2 و 3) بودند. جیره پایه توسط نرم ‎افزار CPM-Dairy متوازن گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که غلظت نیتروژن آمونیاکی و نیتروژن پپتیدی حدود 3 ساعت پس از مصرف خوراک به حداکثر رسید و اثر معنی ‎داری بر روی این فراسنجه ‎ها با مصرف کازئینات سدیم مشاهده شد (P<0.01). نسبت نیتروژن آمونیاکی به نیتروژن پپتیدی تفاوت معنی ‎داری را در اثر مصرف منبع پپتید نشان داد (0.58، 0.70 و 0.82 به ترتیب برای جیره‎ های 1، 2 و 3) (P<0.05). میانگین pH مایع شکمبه و کل اسیدهای چرب فرار شکمبه ‎ای در میان جیره ‎ها تفاوت معنی‎ داری نداشت. پروپیونات و بوتیرات مایع شکبمه نیز در بین جیره‎ ها تفاوت معنی ‎داری نداشتند. ولی استات تولید شده به طور معنی ‎داری در جیره سوم بیشتر بود (P<0.01). قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ماده آلی و پروتئین خام جیره پایه تحت تاثیر نیتروژ پپتیدی قرار نگرفت. ولی قابلیت هضم فیبر نامحلول در شوینده خنثی (P<0.05)، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی (P<0.05) و بویژه قابلیت هضم همی سلولز (P<0.01) جیره پایه با مصرف کازئینات سدیم افزایش یافت. بتاهیدروکسی بوتیریک اسید، اسیدهای چرب استریفه نشده و گلوکز خون گاوها تفاوت معنی ‎داری را نشان نداده و فقط نیتروژن اوره ‎ای خون گاوهای تغذیه شده با جیره ‎های حاوی کازئینات سدیم افزایش یافت. مقدار ادرار تولیدی روزانه گاوهای آزمایشی با مصرف کازئینات سدیم افزایش پیدا کرد. همچنین دفع آلانتوئین، اسید اوریک و کراتینین در ادرار به طور معنی‎ داری افزایش یافت. نیتروژن میکروبی روزانه تولید شده در شکمبه که بر اساس مشتقات پورینی ادرار محاسبه گردید، تفاوت معنی ‎داری در بین جیره‎ ها داشت (P<0.05). با توجه به نتایج این آزمایش، علیرغم اینکه افزایش نسبت نیتروژن آمونیاکی به نیتروژن پپتیدی با مصرف کازئینات بیشتر باعث بهبود قابلیت هضم الیاف گردید، اما نیتروژن اوره ‎ای خون نیز افزایش یافت. بنابراین با توجه به در نظر گرفتن همه صفات، نسبت نیتروژن آمونیاکی به نیتروژن پپتیدی به میزان 0.70 برای گاوهای اواخر شیردهی قابل توصیه است.

لیمونین یکی از پرمصرف ترین ترکیبات طبیعی مولد عطر و طعم در صنایع غذایی است که به لحاظ فراریت بالا و حساسیت به اکسیداسیون، غالبا بخش قابل ملاحظه ای از آن در حین فرآوری و نگهداری مواد غذایی از دست می رود. از این رو ریزپوشانی این ترکیب با هدف حفاظت آن در مقابل شرایط محیطی با استفاده از روش خشک کردن انجمادی مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور امولسیون روغن در آب حاوی 10% وزنی ماده خشک لیمونین در محلول آبی حاوی 2، 5 و 10% کازئینات سدیم و نشاسته اصلاح شده با کمک امواج فراصوت تهیه شد و تاثیر نوع و غلظت ماده دیواره بر خصوصیات ریزکپسول های حاصل نظیر مقدار روغن باقی مانده، روغن سطحی، راندمان ریزپوشانی، مقدار رطوبت و سرعت رهایش مورد سنجش قرار گرفت. مقایسه ویژگی های ریزکپسول ها دلالت بر این داشت که پودرهای حاوی 10% نشاسته اصلاح شده از قابلیت بالاتری در نگهداری لیمونین نسبت به غلظت های پایین تر و نمونه های دارای کازئینات سدیم برخوردار بودند و در طول 6 هفته نگهداری در دمای 25oC نیمه عمر بیشتری داشتند.

تاثیر pH، غلظت های مختلف Tween 80 و یون کلسیم بر پایداری امولسیون لیمونین در آب تثبیت شده با غلظت های مختلف کازئینات سدیم مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور نمونه های امولسیون روغن در آب حاوی %10 (وزنی/ وزنی) لیمونین بازای ماده دیواره در محلول آبی دارای 2، 5 و %10 کازئینات سدیم با کمک امواج فراصوت تهیه شد و خصوصیات آن ها نظیر توزیع اندازه قطرات، میانگین قطر و سطح مخصوص قطرات و عدد اسپان مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که امولسیون تثبیت شده با %10 کازئینات سدیم از قطرات کوچک تر با عدد اسپان های کمتر و منحنی توزیع اندازه قطرات باریک تر و تیزتر نسبت به غلظت های پایین تر برخوردار بودند. از سوی دیگر با افزایش غلظت Tween 80 تا حد %1.5 اندازه قطرات و عدد اسپان کاهش یافت، اما بعد از آن افزایش نشان داد. همچنین، pH و یون کلسیم تاثیر معنی داری بر پایداری امولسیون ها داشتند.