INTERNATIONAL CONFERENCE ON SPORTS SCIENCES | Year:2019 | دوره:5 |Papers Count:18

زمینه و هدف: تورم عصب سیاتیک از بیماری های معمول اعصاب محیطی به شمار می رود. درد سیاتیک، یکی از هزینه برترین اختلالات برای جامعه از نظر کیفیت زندگی و ناتوانی است. ت اکنون برای حل این مشکل روش های متعددی از جمله جراحی، فیزیوتراپی و... مطرح شده اند. همچنین زاویه q برای تشخیص بسیاری از بیماری ها، مقایسه زانوی سالم و اسیب دیده و ارزیابی بهبود پس از فیزیوتراپی به کار می رود. این تحقیق به تاثیر تمرینات منتخب اصلاحی بر تغییر زاویه q افراد مبتلا به سایاتیکا می پردازد.مواد و روش ها: در این پژوهش 52 نفر از دانشجویان مبتلا به درد سیاتیک که دچار زانوی پرانتزی و ضربدری بودند به 4 گروه (دو گروه تجربی و دو گروه کنترل) تقسیم شدند. دو گروه تجربی به مدت 8 هفته تحت تمرینات منتخب اصلاحی قرار گرفتند.یافته ها: بر اساس نتایچ آزمون LSD مشخص شد که تمرینات اصلاحی منتخب منجر به کاهش شدت درد سیاتیک در هر دو گروه زانوی پرانتزی و ضربدری می شود (p<0.05).نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که تمرینات اصلاحی منتخب منجر به کاهش شدت درد سیاتیک در هر دو گروه زانوی پرانتزی و ضربدری می شوند. همچنین مشخص شد که کاهش زاویه Q (زانوی پرانتزی) منجر به کاهش درد سیاتیک می شود.

زمینه و هدف: پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی، بازتوانی دقیق آن به منظور دستیابی به نتایج مطلوب جراحی ضروری است. بنابراین هدف از پژوهش حاظر تعین تاثیر تمرینات متقابل بر میزان درد و ناتوانی ورزشکاران بعد از جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی می باشد.روش پژوهش: پژوهش حاظر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس از ازمون است. 20 مرد ورزشکار که عمل جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی انجام دادند، شرکت کنندگان در پژوهش بودند که به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (10 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. پرسشنامه خاص بصری درد (vas) و پرسشنامه بین اللملی کمیته مستندات زانو (IKDC) برای اندازه گیری نشانه ها و عملکرد زانو به منظور اندازه گیری درد و ناتوانی مورد استفاده قرار گرفت. هر دو گروه درمان رایج 8 هفته اول بعد از جراحی را انجام دادند. از گروه تجربی خواسته شد در برنامه تمرینی متقابل (سه جلسه در هفته) برای زانوی سالم شرکت کند. دو گروه پرسشنامه را در پیش آزمون و مجددا پس از اتمام دوره تمرینی پر کردند. برای تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون شاپیرو-ویلک و برای تعیین اختلاف درون گروهی و بین گروهی پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب از آزمون های T همبسته و T مستقل در سطح معناداری 95 درصد (p£0.05) استفاده شد.یافته ها: آزمون تی همبسته نشان از تفاوت معنی دار درد و ناتوانی هر دو گروه داشت (p£0.05). اگرچه ازمون تی مستقل عدم تفاوت معنی دار در پیش آزمون رادر دو گروه تجربی و کنترل نشان داد (p³0.05). با این حال در پس آزمون، تفاوت بین گروهی فقط در ناتوانی دو گروه مشاهده شد (p£0.05).نتیجه گیری: نتایج نشان داد تمرینات متقابل بر کاهش ناتوانی در ورزشکاران بعد از عمل جراحی رباط صلیبی قدامی تاثیر دارد. بنابراین به نظر میرسد استفاده از این تمرینات در برنامه بازتوانی این افراد میتواند فواید قابل توجهی برای آن ها داشته باشد.

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرینات عضلات ناحیه مرکزی بدن بر تعادل ایستا و پویای دختران بسکتبالیست مبتلا به آسیب اسپرین مزمن مچ پا بود.روش تحقیق: آزمودنی های این مطالعه 20 نفر از دختران بسکتبالیست مبتلا به آسیب مزمن مچ پا بودند که با توجه به معیارهای ورود به مطالعه در دو گروه همگن 10 نفره تجربی و کنترل قرار گرفتند. به منظور ارزیابی تعادل ایستا و پویا به ترتیب از آزمون های تعادلی لک لک Y قبل و بعد از اعمال برنامه تمرینی، استفاده شد. سپس گروه تجربی به مدت شش هفته (سه جلسه در هفته) تمرینات عضلات ناحیه مرکزی را انجام دادند. به منظور تجزیه تحلیل داده ها جهت بررسی تفاوت بین گروهی و درون گروهی از آزمون های تی مستقل و زوجی استفاده شد.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که تفاوت معنی داری در میزان تعادل ایستا و پویا در گروه تجربی پس از اعمال برنامه تمرینی وجود دارد. درحالیکه در گروه کنترل هیچگونه تفاوتی مشاهد نشد. نتایج نشان داد که انجام شش هفته تمرینات عضلات ناحیه مرکزی بدن سبب بهبود تعادل ایستا و پویا دختران بسکتبالیست مبتلا به آسیب مچ پا می گردد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، توصیه می شود که در برنامه توانبخشی این دسته از افراد از تمرینات عضلات ناحیه مرکزی بدن در کنار سایر روش های تمرینی استفاده شود.

هدف از پژوهش، شناسایی راهکارهای پرورش دادن استعدادهای هاکی ایران است. جامعه آماری این پژوهش را مربیان فعال هاکی کل کشور، تعداد 60 نفر تشکیل می دهند که اعضای نمونه به صورت تمام شمار از جامعه اماری انتخاب گردید. در این تحقیق به منظور گرداوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته ای که بدین منظور طراحی شده بود استفاده گردید. این پرسشنامه با 11 سوال بر اساس طیف لیکرت طراحی شد. برای تعیین روایی پرسشنامه از روایی سازه و محتوا استفاده گردید. پایایی از طریق آلفای کرونباخ a=0.88 حاص شد. به منظور تجزیه و تحلیل از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و جداول) و استنباطی (تحلیل عاملی) با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس نسخه 22 استفاده شد. نتایج پزوهش نشان داد، شاخص های برگزار کردن مسابقات لیگ کشوری در رده های مختلف سنی بین تمامی استان های کشور به صورت منظم، تشکیل آکادمی هاکی استانی، برای تمامی استان ها، برای تمامی سنین و بهاء دادن به بازیکنان رده های پایه در تیم بزرگسالان از مهم ترین شاخص ها در پرورش دادن استعدادهای هاکی از دیدگاه مربیان این رشته می باشند.

هدف از این پژوهش، بررسی نقش تعدیلگر کیفیت زندگی کاری بر رابطه عدالت سازمانی و بهره وری کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان خراسان جنوبی بود. نمونه آماری 66 نفر از کارکنان اداره کل ورزش و جوانان خراسان جنوبی بود که به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. روش تحقیق، توصیفی پیمایشی و جمع آوری اطلاعات به شکل میدانی انجام گرفت. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه عدالت سازمانی، بهره وری و کیفیت زندگی بود. از روش محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج حاکی از اثر مثبت مستقیم عدالت سازمانی بر بهره وری و اثر مثبت غیرمستقیم این متغیر از طریق کیفیت زندگی کاری بر بهره وری بود. با توجه به نتایج حاضر می توان نتیجه گرفت، مدیران در سازمان ها، برای تسهیل و تسریع بهره وری به عدالت سازمانی و بهبود کیفیت زندگی کاری توجه لازم داشته باشند.

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر برنامه حرکتی اسپارک بر مهارت های بنیادی کودکان 3 تا 5 ساله بود. بدین منظور در این مطالعه نیمه تجربی، 35 کودک (دختر و پسر) 3 تا 5 ساله از مهد کودکی در شهر رشت به عنوان نمونه های در دسترس انتخاب شدند. نمونه ها به صورت تصادفی بعد از اجرای پیش آزمون (آزمون مهارت های حرکتی درشت- ویرایش دوم اولریخ (TGMD2)) به دو گروه کنترل (17 نفر) و تجربی (18 نفر) تقسیم شدند. برنامه اسپارک به مدت 2 ماه (8 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 30 دقیقه) بر روی گروه تجربی انجام گرفت. در هفته نهم پس آزمون انجام شد. برای آزمون فرضیه ها از روش های تی استیودنت وابسته و کوواریانس استفاده شد (p£0.05). نتایج نشان داد گروه برنامه حرکتی اسپارک در مهارت های جابه جایی نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند (p£0.0001). گروه تجربی نسبت به گروه کنترل رشد بهتری در مهارت های دستکاری داشت (p£0.0001). باتوجه به نتایج به دست آمده، برنامه حرکتی اسپارک مورد استفاده در تحقیق حاضر می تواند تجربه حرکتی مناسبی برای کودکان باشد.

هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط میان برخی شاخص های آنتروپومتریکی و آزمونهای مهارتی فوتبال است. تحقیق حاضر توصیفی - مقایسه ای و از نوع میدانی است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان پسر 13-12 ساله تشکیل می دهند. نمونه آماری شامل 34 نفر با میانگین و قد 153.9±5.3 سانتی متر و وزن 43.68±10.1 کیلوگرم می باشد. سپس آزمونهای مهارتی دریبل با توپ و پاس مورکریستین شرکت کردند. در این پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد: بین قد، وزن، طول دست و طول پا رابطه معناداری وجود داشت (p<0.05). بین قد با سرعت مهارت دریبل (p=0.021) و طول دست (p=0.031) و طول پا با مهارت سرعت دریبل (p=0.03) رابطه معنادار معکوس وجود داشت. و هیچ رابطه ای بین وزن با مهارت سرعت دریبل یافت نشد. همچنین بین قد، وزن، طول دست و طول پا با مهارت پاس یافت نشد.

هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی میزان ارتباط بین شادکامی با رفتار سازمانی مثبت گرا در بین کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار می باشد.مطالعه حاضر از نوع مقطعی و علی-پس از وقوع می باشد. جامعه آماری شامل کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه صنعتی اصفهان در سال 1396 بود. 193 نفر از جامعه مذکور به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند و هر شرکت کننده همزمان به چهار پرسشنامه پاسخ داد (پرسشنامه ویژگیهای دموگرافیک، شادی آکسفورد، شوخ طبعی و رفتار سازمانی). جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آمار توصیفی و آزمون همبستگی پیرسون استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار 24.SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.نتایج نشان داد، که بین مردان با سابقه ورزشی و بدون سابقه ورزشی از منظر رفتار سازمانی و شادی و شوخ طبعی ارتباط معنی داری وجود دارد، همچنین، داده ها نشان از ارتباط معنی داری بین زنان ورزشکار و غیر ورزشکار ندارد. روحیه و سبک زندگی شاد، می تواند باعث بهبود میزان رفتار سازمانی مثبت گرا، شادکامی و شوخ طبعی گردد، و ورزش به عنوان یک عامل مهم در سبک زندگی شاد و فعال همیشه مطرح بوده، و در نتیجه می توان ورزشکار بودن را به عنوان یک عامل مهم در زمینه ارتقاء رفتار سازمانی و میزان بهره وری سازمانی در نظر گرفت.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر ورزش صبحگاهی بر میزان مهارت های حرکتی درشت و ظریف کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر است. 30 دانش آموز پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر 9-14 ساله مشغول به تحصیل در پایه های مختلف مدارس استثنایی استان چهارمحال و بختیاری به شیوه تصادفی ساده انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. پژوهش به صورت نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل همراه با پیگیری انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، مجموعه آزمون استاندارد رشد حرکتی لینکلن-اوزرتسکی است که به صورت کلی، توانایی های حرکتی کودکان را ارزیابی می کند. برای تحلیل داده ها از روش اندازه گیری مکرر و با بکارگیری نرم افزار SPSS استفاده شد.نتایج نشان دادند که اجرای برنامه ورزش صبحگاهی به طور معناداری میزان مهارت های حرکتی درشت و ظریف آزمودنی ها را افزایش داده است و بعد از یک ماه، یعنی در آزمون پیگیری نیز آشکار شد که نتایج به دست آمده پایدار مانده اند (p<0.001). ورزش صبحگاهی در مدارس کودکان کم توان ذهنی، مهارت های حرکتی آن ها را بهبود می بخشد.

هدف این پژوهش، تاثیر یک دوره برنامه آموزشی ذهن آگاهی بر پیشگیری از آسیب و بهبود عملکرد ورزشی فوتبالیست ها بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری 4 ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه تیم های لیگ دسته دوم (گروه اول و گروه دوم) تهران سال 97-96 به تعداد 26 تیم بودند که 5 تیم به صورت تصادفی انتخاب شدند که از این تعداد 44 بازیکن، 22 نفر برای گروه کنترل و 22 نفر برای گروه آزمایش با توجه به آسیب های ورزشی پیشین خود به صورت نمونه در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. یافته ها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته و آزمون نا پارامتریک فریدمن مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که برنامه آموزشی موردنظر، ذهن آگاهی آزمودنی ها را افزایش داده است و موجب پیشگیری از آسیب ورزشی و بهبود عملکرد ورزشی انفرادی شده است. به نظر می رسد که یافته های این پژوهش تلویحات قابل توجهی در خصوص آموزش ذهن آگاهی در پیشگیری از آسیب فوتبالیست ها و بهبود عملکرد ورزشی در بردارد.

در این پژوهش توصیفی- همبستگی، هدف بررسی رابطه شایستگی های فرهنگی مربیان و اعتماد به مربی با نقش میانجی رابطه مربی- ورزشکار از دیدگاه ورزشکاران تیم ملی کبدی بود. بدین منظور کلیه ورزشکاران کبدی رده نوجوانان، جوانان و بزرگسالان تیم ملی کشور به صورت تمام شمار به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شده (n=45) و به پرسشنامه های استاندارد شایستگی فرهنگی آنگ و همکاران (2004) رابطه مربی- ورزشکار جوویت و نومینس (2004) و اعتماد به مربی مایر و دیویس (1999) پاسخ دادند. پایایی این ابزار ها برای پرسشنامه شایستگی فرهنگی 0.890، رابطه مربی- ورزشکار 0.790 و اعتماد به مربی 0.881 گزارش گردید. توزیع طبیعی متغیرها با استفاده از آزمون کولوموگروف و اسمیرنف مورد بررسی قرار گرفت و با توجه به طبیعی بودن آن ها از آزمون های آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون و روش آماری معادلات ساختاری برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان داد که بین شایستگی های فرهنگی و مولفه های آن با اعتماد به مربی وارتباط مربی- ورزشکار از دیدگاه ورزشکاران رابطه معنی داری وجود دارد. مولفه های شایستگی های فرهنگی توان پیش بینی اعتماد به مربی وارتباط مربی- ورزشکار را دارد. ارتباط مربی-ورزشکار نقش میانجی در رابطه شایستگی های فرهنگی با اعتماد به مربی دارد. با توجه به رشد روزافزون روابط و مناسبات بین المللی، و با توجه به تنوع فرهنگی در ایران، شایستگی فرهنگی باید در جامعه ورزشی تقویت شود. علاوه بر این، با توجه به نتایج پژوهش، لازم است برنامه هایی جهت بهبود روابط و اعتماد بین فردی اجرا گردد تا از این طریق میزان سرمایه اجتماعی افزایش یابد.

هدف از مطالعه حاضر بررسی تفاوت هوش هیجانی، سلامت روان و میزان یادگیری حرکتی دانشجویان ورزشکار با غیرورزشکار دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوده است. پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و مقایسه ای است که به بررسی تفاوت هوش هیجانی، سلامت روان و یادگیری حرکتی دانشجویان ورزشکار با غیرورزشکار می پردازد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانشجویان دختر دانشگاه آزاد واحد شهرکرد در مقاطع کارشناسی در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل می دهند. روش نمونه گیری این تحقیق تلفیقی از نمونه گیری تصادفی ساده و در دسترس است. حجم نمونه با توجه به نوع تحقیق و منطق انجام رگرسیون 100 نفر انتخاب شد.تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی انجام شده است در بخش آمار توصیفی به توصیف ویژگی های نمونه های آماری پرداخته شده است. در بخش آمار استنباطی با توجه به نوع تحقیق از آزمون نرمال بودن توزیع داده ها و آزمون پارامتریک تی با نمونه های مستقل در محیط نرم افزار SPSS استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین دانشجویان ورزشکار با غیرورزشکار تفاوت معناداری در میزان هوش هیجانی، یادگیری حرکتی و سلامت روان وجود داشته است.

آسیب لیگامان متقاطع قدامی (ACL) در فوتبال رایج می باشد و الگوهای حرکتی نقش کلیدی در بروز صدمات غیر برخوردی ACL بازی می کنند. هدف این مطالعه بررسی اثر برنامه فیفا 11+ بر الگوهای حرکتی فرود نزدیک به شرایط دنیای واقعی فوتبال و ماندگاری نتایج در بازیکنان فوتبال مرد جوان بود. 24 بازیکن فوتبال به طور تصادفی به دو گروه مداخله و گروه کنترل (هر گروه 12 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی 3 بار در هفته به مدت 8 هفته برنامه 11+ را انجام دادند درحالی که گروه کنترل برنامه گرم کردن معمول خود را داشتند. یافته های آزمون سنجش مکرر ترکیبی نشان داد الگوی فرود آزمودنی ها در گروه11+ بهبود یافته و بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود دارد و همچنین تفاوت بین گروه ها بعد از یک ماه متوقف نمودن تمرینات برنامه 11+ ماندگار بود. با توجه به نتایج، می توان نتیجه گیری کرد که برنامه فیفا 11+ می تواند باعث بهبود الگوی فرود بازیکنان فوتبال حرفه ای مرد جوان در شرایط نزدیک به دنیای واقعی شود و احتمالا این عامل نیز می تواند در کاهش صدمات غیر برخوردی ACL موثر باشد.

ارتباط یکی از قدیمی ترین و در عین حال عالی ترین دستاوردهای بشری و زمینه ساز زندگی اجتماعی ماست، همچین، یکی از فرض های اساسی رفتار سازمانی، شناخت ویژگی های فردی و ارتباطی افراد به منظور دسترسی به بهره وری بیشتر و تحقق اهداف سازمانی است. هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت مهارت های ارتباطی در دبیران تربیت بدنی متوسطه اول استان خراسان جنوبی بود، تعداد 80 دبیر به روش نمونه گیری تمام شمار به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی استفاده شد. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد وضعیت مهارت های ارتباطی بارتون (1990) که روایی آن توسط گروهی از خبرگان و تحلیلی عاملی تاییدی و اعتبار آن توسط آلفای کرونباخ (a=0.91) مورد تایید قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که وضعیت، مهارت های ارتباطی در هر دو گروه دبیران مرد و زن مطلوب بود. به گونه ای میانگین مهارت های ارتباطی در دبیران زن به طور معنی دار از میانگین مهارت های ارتباطی در دبیران مرد بیشتر بود.

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر مصرف مکمل گلوتامین و بازیافت فعال بر میزان لاکتات خون پس از یک وهله فعالیت وامانده ساز در مردان فعال بود. 20 نفر از مردان فعال شهرستان گناوه پس تکمیل رضایت نامه و پرسشنامه سلامت جسمانی بصورت تصادفی به دو گروه گلوتامین+بازیافت فعال (AR+Glu) و بازیافت فعال (AR) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی بدین صورت اجرا شد که آزمودنیهای هر دو گروه به مدت 10 دقیقه، شامل 4 دقیقه دویدن نرم و 6 دقیقه حرکات کششی بدن خود را گرم کردند. سپس هر گروه بصورت جداگانه و با نظارت محقق مسافت 800 متر را با بیش از 90 درصد HRmax هر فرد (که قبل از اجرای فعالیت ورزشی از طریق فرمول سن – 220 محاسبه شده بود) دویدند. دوره بازیافت برای هر دو گروه تجربی و کنترل بصورت فعال و شامل راه رفتن به میزان 10 دقیقه و اجرای حرکات سرد کردن بصورت فعال به مدت 20 دقیقه انجام شد. آزمودنیهای گروه تجربی قبل از اجرای دوره بازیافت هر نفر به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن 0.1 گرم مکمل گلوتامین مصرف نمودند. لاکتات خون آزمودنی ها با دستگاه لاکتومتر (Lactate Scout) ساخت شرکت Sens Lab آلمان، از ناحیه سرانگشتی در سه مرحله شامل یک ساعت قبل از اجرا، بلا فاصله و 30 دقیقه پس از انجام پروتکل تمرینی اندازه گیری شد. به منظور مقایسه متغیرها بین دو گروه از آزمون آماری ANOVA با اندازه گیری های مکرر، در سطح (p<0.05) استفاده شد. بر اساس نتایج، کاهش معنی داری در غلظت لاکتات خون گروه تجربی که 30 دقیقه بازیافت فعال را به همراه با مصرف مکمل گلوتامین انجام داده بودند مشاهده شد (p<0.001). از این رو میتوان نتیجه گرفت که مصرف کوتاه مدت مکمل گلوتامین پس از یک فعالیت شدید باعث کاهش غلظت لاکتات خون میشود.

هدف از مطالعه حاضر تعیین اثرات 8 هفته تمرین الاستیک با مکمل سازی ویتامین D بر برخی شاخص های سندرم متابولیک زنان شاغل غیرغعال است.روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون، 40 نفر خانم، میانگین سنی (36±2)، میانگین قد (158)، میانگین وزن (78±1) که به طور تصادفی به گروه های تمرین الاستیک به همراه دارونما، تمرین الاستیک به همراه ویتامین D و ویتامین D، (50000 واحد در هفته) و گروه کنترل داده شدند. تمرین با تراباندسه روز در هفته برای 8 هفته بود.یافته ها: یافته ها حاکی بر این موضوع بودند که اثر تمرین الاستیک با مکمل سازی ویتامین D بر شاخص های سندرم متابولیک معنادار بوده است.نتیجه گیری: فعالیت ورزشی منظم موجب کاهش علائم چاقی و بخصوص سندروم متابولیک می گردد و از طرف دیگر مصرف مکمل ویتامین D نیز در روند کاهش دلایل بوجود آمدن این اختلال گردیده و با توجه به نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر اثر تعاملی تمرین و مکمل ویتامین D موجب اثرات مثبت و معنادار در کاهش شاخص های سندروم متابولیک در گروه های مختلف آزمودنی شده است.

هدف اصلی این تحقیق، بررسی ارتباط بین ترس از حرکت و ناتوانی عملکردی در بیماران مبتلا به استئوارتریت زانو با و بدون سابقه ورزشی بود. جامعه اماری این تحقیق شامل کلیه مردان 30 تا 55 سال مبتلا به استئو ارتریت زانو شهر اراک بود. از این جامعه 100 نفر (50 نفر با سابقه و 50 نفر بدون سابقه ورزشی) به روش نمومه گیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات لازم برای انجام این پژوهش به وسیله دو پرسشنامه ترس از حرکت «تامپا» و مقیاس نمره گذاری زانوی «لیشولم» در یک بازه زمانی دو ماهه گرد آوری شد. این تحیق از نوع تحیقات توصیفی همبستگی بود و در آن از آمار توصیفی برای سازماندهی و خلصه کردن داده ها و از آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون) به منظور بررسی آزمون فرضیه های تحیق استفاده شد. اطلاعات حاصل از این پژوهش با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان دادند که بین ترس از حرکت و ناتوانی عملکردی در بیماران مبتلا به استئو آرتریت زانو با و بدون سابقه ورزشی رابطه معنا داری وجود داشته و بین ترس از حرکت و با داشتن یا نداشتن سابقه ورزشی رابطه معنا داری وجود دارد. و همچنین بین ناتوانی با داشتن یا نداشتن سابقه ورزشی رابطه معنا داری وجود دارد.نتیجه گیری: نتایج تحقبق نشان داد که بین ترس از حرکت و ناتوانی در هر دو گروه رابطه وجود دارد. همچنین ناتوانی در در هر دو گروه قابل مشاهده بوده وترس از حرکت ورزشکاران در مقایسه با غیر ورزشکاران کمتر بود یعنی افراد ورزشکار ترس از حرکت کمتری داشتند.

خلاصه هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات تی آر ایکس با رویکرد دستورالعمل های آموزشی و انگیزشی بر تعادل ورزشکاران والیبالیست شهر همدان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ورزشکاران 15-20 ساله رشته والیبال در شهر همدان بود. نمونه پژوهش را 48 پسر 15 تا 20 ساله مبتدی و راست دست تشکیل داد. آزمودنی ها به صورت تصادفی به 4 گروه خودگویی آموزشی آشکار، خودگویی آموزشی پنهان، خودگویی انگیزشی آشکار و خودگویی انگیزشی پنهان تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون تعادل پویا ارزیابی شد. آزمودنی ها به مدت 5 هفته و هر هفته شامل 3 جلسه تمرینات تی آر ایکس با استفاده از دستورالعمل های خودگویی را اجرا نمودند. در مرحله پس آزمون مجددا تعادل آزمودنی ها مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها برای متغیر تعادل پویا نشان داد گروه های خودگویی آموزشی آشکار و پنهان دارای تعادل پویای بالاتری نسبت به سایر گروه ها بودند و تعادل پویا در گروه خودگویی آموزشی پنهان بالاتر از سایر گروه ها بود. با توجه به اینکه امروزه مربیان جهت ارتقاء فاکتورهای آمادگی جسمانی به دنبال استفاده از روش های زودبازده می باشند، مربیان از بند تی آر ایکس به همراه تکنیک های روانی خودگویی جهت افزایش و تعادل استفاده نمایند.