نشریه پرستاری ایران
سال:1390 | دوره:24 | شماره:73 |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: جراحی استومی یکی از رویداد هایی است که زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر قرار داده و منجر به تغییرات اساسی در شیوه زندگی می شود و خودکارآمدی به عنوان یک منبع مقابله ای شخصی می تواند فرآیند تطابق با این تغییرات را تسهیل نماید. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی خودکارآمدی بیماران دارای استومی و عوامل مرتبط با آن صورت گرفت.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی بود. 84 بیمار دارای استومی مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران و انجمن استومی ایران با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها به وسیله فرم مشخصات فردی و مقیاس خودکارآمدی استومی جمع آوری گردیده و سپس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 15 و آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس و آنالیز رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نیمی از شرکت کنندگان حداقل 50% نمره خودکارآمدی کل (نمره 84) را کسب کردند. همچنین در بیماران مورد مطالعه میانگین نمره خودکارآمدی اجتماعی کمتر از میانگین نمره خودکارآمدی مراقبت از استومی بود. خودکارآمدی با وضعیت تاهل، وضعیت استومی و مدت داشتن استومی مرتبط بود (P-value<0.05) ولی با سن، جنس، سطح تحصیلات، نوع استومی و دلیل استومی ارتباط معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری کلی: این مطالعه اطلاعات ارزشمندی را درباره خودکارآمدی استومیت ها و عوامل مرتبط با آن فراهم نمود که با بهره گیری از این اطلاعات می توان مداخلات پرستاری مناسبی را جهت ارتقای خودکارآمدی این بیماران به خصوص در بعد اجتماعی که اکثریت افراد در آن ضعیف تر هستند، طراحی و اجرا کرد.

زمینه و هدف: باتوجه به اهمیت منابع انسانی، ماندگاری آن ها در سازمان یکی از مهم ترین دغدغه های مدیریت منابع انسانی است. این مطالعه به بررسی رابطه تعهد سازمانی با تمایل به ماندگاری پرستاران مراکز بهداشتی درمانی تابعه اداره بهداشت و درمان نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران پرداخته است.روش بررسی: این مطالعه توصیفی – همبستگی و از نوع مقطعی بود. جامعه پژوهش پرستاران شاغل در مراکز بهداشت و درمان نیروی زمینی ارتش بودند. یکصد و چهل پرستار به روش سهمیه ای از مراکز تابعه انتخاب شدند. برای سنجش تعهد سازمانی از پرسشنامه لی و مای و جهت بررسی تمایل به ماندگاری از پرسشنامه ای به همین نام استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و با نرم افزار SPSS نسخه 11 انجام گرفت.یافته ها: تمایل به ماندگاری با تعهد عاطفی (r=0.44) و تعهد هنجاری (r=0.38) (p=0.000) دارای ارتباط معنی دار آماری بود.نتیجه گیری کلی: با توجه به یافته های تحقیق انجام اقداماتی که منجر به بهبود سطح تعهد عاطفی و هنجاری پرستاران شود در جهت افزایش تمایل به ماندگاری پرستاران شاغل در نیروی زمینی ارتش توصیه می شود.

زمینه و هدف: خشونت شغلی یکی از مخاطرات جدی است که کارکنان بیمارستانها را تهدید می کند، به طوری که بیشترین فراونی خشونت کاری در بیمارستانها رخ می دهد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت خشونت شغلی در کارکنان بالینی بیمارستانهای تبریز بود.روش بررسی: یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی با شرکت 400 نفر از کارکنان بالینی بیمارستانها (13%حجم جمعیت) با استفاده از پرسشنامه ای نیمه ساختاری انجام شد. پس از خوشه بندی تخصص های مختلف بیمارستانی در تبریز، به طور تصادفی حداقل یک خوشه از هر گروه انتخاب و در نهایت 7 بیمارستان به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب گردید. روش نمونه گیری از هر خوشه به صورت طبقه بندی) بر اساس پست های مختلف (و نحوه انتخاب از هر گروه به روش آسان بود. داده ها از طریق مصاحبه رو در رو جمع آوری گردید. از آزمون رگرسیون لوجستیک تک متغیره و چندگانه در برنامه SPSS نسخه 16 جهت تحلیل استفاده شد.یافته ها: 21 درصد از کارکنان بالینی در طی یکسال اخیر تجربه خشونت فیزیکی و 64.3 درصد تجربه خشونت کلامی داشتند و همبستگی قوی بین خشونت فیزیکی و کلامی وجود داشت (P£0.0001 Kendall’s tau-b=0.35). میزان گزارش دهی خشونت تنها 23.6 درصد بود. بیشترین دلایل عدم گزارش دهی به ترتیب اتفاق نیافتادن مورد قابل گزارش دهی با 31.9 درصد و سپس ترس از شناخته شدن به عنوان فرد مشکل ساز و بی صلاحیت با 18.9% بود. کارکنان مرد شانس مواجه بیشتری با خشونت فیزیکی نسبت به زنان داشتند (p<0.009، Cl: 0.26-0.82).نتیجه گیری کلی: انجام اقداماتی از جمله برگزاری دوره های آموزشی چگونگی پیشگیری از خشونت و فرو نشاندن خشم طرف مقابل و شفاف سازی حقوق و قوانین جهت گروه کارکنان و گیرندگان خدمت توصیه می شود.

زمینه و هدف: تغذیه مادران در طول بارداری عامل کلیدی در تضمین سلامت مادر و کودک است. دریافت انواع مواد غذایی به میزان مناسب جهت تامین نیازهای مادر و جنین ضروری است. هدف از این پژوهش تعیین وضعیت تغذیه مادران باردار به تفکیک گروه های غذایی و عوامل مرتبط با آن بود.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی بود و به روش مقطعی انجام شد. گروه هدف 1036 مادر باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر قم بود که به روش سهمیه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بسامد خوراک 24 ساعته بود. کفایت دریافت گروههای غذایی با استفاده از شاخص محاسبه شد. مقادیر کمتر از 80، 100-80 و بالای 100 به ترتیب کمتر، برابر و بیشتر از نیاز روزانه در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 11.5 با روشهای آمار توصیفی و آزمون مربع کای صورت گرفت.یافته ها:در (65.3 درصد) مادران باردار مصرف نان و غلات، در (45.7 درصد) دریافت گوشت و حبوبات، تخم مرغ، مغزها، در (68.5 درصد) مصرف شیر و لبنیات و در (57.4 درصد) آنان مصرف مواد متفرقه کمتر از میزان سفارش شده بود. استفاده از میوه ها و سبزیجات در 65.8 درصد مادران بالاتر از میزان مورد نیاز روزانه بود. مصرف میوه و سبزیجات در سه ماه دوم بارداری (p=0.01 ) بالاتر بود. بین دریافت گوشت و حبوبات، شیر و لبنیات و میوه ها و سبزیجات با شغل و سطح تحصیلات رابطه معنی دار وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری کلی: آموزش و حمایت مادران باردار برای دریافت کافی مواد غذایی خصوصا در گروههای شاغل و خانواده های کم درآمد ضروری است.

زمینه و هدف: تعداد زیادی از کودکان و نوجوانان در کشور مبتلا به صرع هستند.این بیماری کیفیت زندگی و عملکرد اجتماعی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف این مطالعه ارزیابی و تعیین کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به صرع و عوامل مرتبط با آن بوده است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 180 نوجوان 20-11 ساله مبتلا مراجعه کننده به انجمن صرع ایران و کلینیک مغز و اعصاب بیمارستان لقمان حکیم، با استفاده از نمونه گیری مستمر طی 4 ماه وارد مطالعه شدند. داده ها از طریق پرسشنامه QOLIE2-AD-48 جمع آوری شد. نتایج با استفاده از روشهای آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون کای اسکوئر، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل، آنالیز رگرسیون چندگانه) و SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: نمره کلی کیفیت زندگی (43.9±11.58) بدست آمد، بیشترین امتیاز در حیطه کارکرد مدرسه (80.79±18.09) و کمترین در حیطه نگرش (15.65±15.76) بوده است. در بررسی عوامل مرتبط با کیفیت زندگی، در بین عوامل مرتبط با بیماری، دفعات صرع (P=0.002) و آخرین زمان بروز حمله صرع (P<0.001) با کیفیت زندگی، ارتباط معنادار داشت و در بررسی عوامل دموگرافیک، قومیت (P=0.042)، محل سکونت (P=0.032)، تحصیلات نوجوان (P=0.001)، تحصیلات مادر (P=0.002)، سطح درآمد (P=0.001)، تعداد فرزندان (P<0.001)، آگاهی همکلاسی ها (P=0.006) ارتباط معناداری با کیفیت زندگی داشته اند.نتیجه گیری کلی: توجه به سطح کیفیت زندگی و عوامل مرتبط با آن در مراقبت از این بیماران در سطح جامعه توصیه می شود.

زمینه و هدف: خودکارآمدی با ابعاد مختلف زندگی سالمندان از جمله سلامتی و کیفیت زندگی آنان ارتباط نزدیکی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین خودکارآمدی عمومی سالمندان ساکن سرای سالمندی و ارتباط آن با برخی مشخصات فردی آنان در غرب تهران انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه توصیفی و از نوع مقطعی بود. نمونه مورد مطالعه 100 نفر از زنان و مردان سالمند بالای 60 سال بودند که حداقل 6 ماه متوالی در سرا های سالمندان غرب تهران سکونت دائم داشتند. داده ها در سال 1389 جمع آوری شد. جهت گرد آوری داده ها از پرسشنامه دو بخشی شامل مشخصه های فردی و پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی عمومی (GSE-10)، به صورت خودگزارش دهی استفاده گردید. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، به منظور بررسی رابطه بین متغیر ها، آزمون تی، ANOVA، شفه و آنالیز رگرسیون مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: بر اساس یافته ها میانگین نمره خودکارآمدی عمومی ساکنین سرای سالمندان از 40-10 بر اساس نمره قابل اکتساب از پرسشنامه، 21.44±3.83بود. نتایج آزمون ANOVA نشان داد که تفاوت میانگین نمره خودکارآمدی سه گروه سنی (70-60، 80-71 و بالاتر از 81 سال سن) سالمندان معنی دار می باشد (P=0.001)، خودکارآمدی مردان ساکن سرای سالمندان بیش از زنان بود (P=0.003)، همچنین نمره خودکارآمدی عمومی سالمندان با سطح تحصیلات (P=0.05) و مدت اقامت در سرا رابطه معنی دار داشت (P=0.011)، اما خودکارآمدی با وضعیت تاهل رابطه نداشت. آنالیز رگرسیونی خطی نشان داد که نمره خودکارآمدی عمومی در بین متغیر های مورد بررسی بیش از همه با جنس ارتباط داشته است. (B=1.54 P=0.004).نتیجه گیری کلی: از آنجایی که میانگین نمره خودکارآمدی عمومی ساکنین سرای سالمندانی پائین می باشد لزوم توجه بیشتر به تقویت خودکارآمدی عمومی سالمندان ساکن در سرای سالمندان با استفاده از تجارب متخصصین و مشاوران رشته سالمندی توسط مسوولین امر و مدیران سراها ضروری می باشد، همچنین با توجه به اینکه زنان دارای خودکارآمدی پایین تری نسبت به مردان بودند، به کارگیری راهبردهایی جهت ارتقا خودکارآمدی زنان نیازمند توجه بیشتری می باشد. انجام مطالعات مداخله ای به دلیل پائین بودن خودکارآمدی سالمندان ساکن این سراها پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: تفکر انتقادی معرف توانایی شناختی است و توانایی های شناختی پرستار، به خصوص توانایی وی برای پردازش اطلاعات و تصمیم گیری از اجزای کلیدی عملکرد پرستار می باشد. هدف از انجام این پژوهش تعیین ارتباط تفکر انتقادی و تصمیم گیری بالینی دانشجویان سال آخر پرستاری بوده است.روش بررسی: مطالعه انجام شده یک طرح توصیفی از نوع همبستگی بود که در آن 50 نفر از دانشجویان پرستاری ترم آخر دانشکده های پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گیلان- با استفاده از شیوه سرشماری – شرکت کردند. با استفاده از پرسشنامه ای مشتمل بر دو بخش مشخصات دموگرافیک و سوالات آزمون تفکر انتقادی کالیفرنیا و هم چنین با استفاده از شیوه کیوسورت و با استفاده از کارت های تصمیم گیری بالینی، اطلاعات جمع آوری گردید و با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون های مجذور کای و فیشر تحت نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها ارتباط معنی دار آماری بین تفکر انتقادی و تصمیم گیری بالینی را نشان نداد. آزمون آماری کای دو ارتباط معنی دار آماری (P=0.001) بین نمره تفکر انتقادی و میانگین معدل ترم های گذشته و هم چنین بین تصمیم گیری بالینی و سابقه برخورد با بیمار تحت عمل جراحی بیلروت 2 را نشان داد (P=0.008).نتیجه گیری کلی: با توجه به عدم ارتباط تفکر انتقادی با تصمیم گیری بالینی، انجام این پژوهش با حجم نمونه بالاتر و استفاده از ابزارهای متنوع توصیه می شود. از یافته های این مطالعه می توان در برنامه ریزی آموزشی پرستاری استفاده نمود.

زمینه و هدف: پرستاران بعنوان افراد پیش گام در بهداشت و درمان جامعه، نقش مهمی در قبل، حین و پس از بلایا دارند. ارتقا توان حرفه ای این افراد جهت کمک به افراد آسیب دیده از اصول اولیه مدیریت سلامت در حوادث و بلایا می باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر اجرای برنامه مدیریت آمادگی مقابله با بلایا در ارتقا آمادگی پرستاران در پاسخ به بلایای احتمالی است.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی تک گروهی به روش پیش آزمون- پس آزمون است. 113 نفر از پرسنل پرستاری بیمارستان روان پزشکی رازی، بصورت تمام شماری انتخاب و سپس تمامی افراد پرسشنامه محقق ساخته «آمادگی مقابله با بلایا» را تکمیل نمودند، برنامه آمادگی که شامل کارگاه یک روزه مدیریت بلایا همراه با مانور رومیزی و مانور عملیاتی بود، برای شرکت کنندگان اجرا گردید. سپس آمادگی کلیه افراد یک هفته و یک ماه بعد توسط پرسشنامه اولیه مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس برای داده های تکراری با استفاده از SPSS نسخه 17 انجام گردید.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که میانگین نمرات دانش پرستاران از 5.55 به 19.88 و نگرش آنان از 66.18 به 72.41 و عملکرد از 3.36 به 12.48 در پیگیری نسبت به پیش آزمون تغییر یافته اند که به لحاظ آماری تفاوت معنی دار ایجاد شده است (p<0.001). همچنین میانگین نمره کل آمادگی افراد از 75.14 در پیش آزمون به 104.77 در پیگیری ارتقا یافت، که از لحاظ آماری معنی دار است (P<0.001).نتیجه گیری کلی: طبق نتایج بدست آمده از این پژوهش، توصیه می گردد، به منظور ایجاد و حفظ آمادگی پرسنل پرستاری، آموزش واجرای برنامه های آمادگی مقابله با بلایا جزء مباحث آموزش مداوم این افراد قرار گیرد.