مجله بیوتکنولوژی ایران
سال:1387 | دوره:6 | شماره:3 |تعداد مقالات:7

اکسیداسیون یون فرو به کمک اسیدوتیوباسیلوس فرواکسیدان و تولید یون فریک به عنوان یک عامل اکسیدکننده، کاربردهای صنعتی فراوانی مخصوصا در سولفورزدایی گازهای ترش، سولفورزدایی از زغال سنگ و لیچینگ فلزات غیرآهنی و تصفیه پساب های اسیدی دارد. هدف این تحقیق، بررسی افزایش میزان سرعت بیواکسیداسیون یون سولفات فرو به کمک سلول های تثبیت شده بر روی پکینگ منولیتی می باشد. سرعت اکسیداسیون یون فرو در یک بیوراکتور بستر پرشده با قطعات منولیت اندازه گیری شده است. بیواکسیداسیون یون فرو، ابتدا در یک برج پرشده در مقیاس آزمایشگاهی برای تثبیت سلول ها بر روی پکینگ، در چند مرحله به صورت پشت سرهم و ناپیوسته انجام گرفت و سپس در یک فرایند پیوسته، میزان بیواکسیداسیون اندازه گیری شد. همچنین اثرات پارامترهای فرایندی مانند نرخ رقیق سازی و غلظت اولیه یون فرو به عنوان سوبسترا بروی اکسیداسیون یون فرو بررسی شده است. در طول مرحله تثبیت، اسیدوتیوباسیلوس فرواکسیدان به خوبی بروی پکینگ تثبیت شد و فعالیت بالایی را از نظر بیواکسیداسیون از خود نشان داد. حداکثر میزان سرعت بیواکسیداسیون، 6.7 گرم بر لیتر در ساعت با نرخ رقیق سازی 2 بر ساعت مشاهده شد. همچنین در این حالت هیچگونه رسوبی در بیوراکتور مشاهده نشده است.

این مطالعه، در مورد سفیدکنندگی بدون کلر خمیرهای باگاس (تفاله نیشکر) پخت شده با دی متیل فرم آمید توسط گونه هایی از قارچ به نام سریپو ریپوسیز سابورمیس پورا انجام شده است. این فرآیند شامل مراحل سفید کردن با اکسیژن و پراکسید هیدروژن می باشد که اثر مرحله آنزیمی بر روی درجه سفیدی خمیر مورد مطالعه قرار گرفت و در پایان با خمیرهای کنترلی که بدون افزودن آنزیم فرآوری شده است، مقایسه شد. بعد از سفیدکنندگی نهایی، درجه سفیدی برابر 80-79% حاصل شد. در اثر سفید کردن، بعد از مرحله آنزیمی درجه سفیدی خمیر (حدود 1.3-1.7% (ISO و لیگنین زدایی (تا 10.37%) بهبود یافت. همچنین، در مقدار پراکسیدهیدروژن 3% تا 9%، بهبود درجه سفیدی و قابلیت سفیدکنندگی این خمیرها بسیار بهتر از نمونه کنترلی طی تمام مراحل پراکسید هیدروژن است. همچنین در اولین و دومین مرحله سفید کردن توسط پراکسید هیدروژن، می توان بالاترین کیفیت سفیدکنندگی در اثر بکارگیری زایلانز زا مشاهده کرد و در مرحله آخر این میزان کاهش می یابد.

در یک مطالعه جمعیت شناختی ارتباط یک پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی (SNP) در ژن CD24 با مولتیپل اسکلروز (MS) نشان داده شده است. این SNP منجر به جایگزینی آلانین (CD24A) به والین (CD24V) در اسید آمینه شماره 57 زنجیره پلی پپتیدی حاصله می شود. در این مطالعه، ژنوتیپ SNP مزبور و نقش آن در MS در 217 بیمار و 200 فرد سالم از جمعیت ایرانی بررسی شده است. ارتباط آلل های SNP با پیشرفت بیماری با استفاده از معیارهای گسترش بسیاری (EDSS) و پیشرفت بیماری (PI) بررسی شد. نتایج نشان دادند که افراد دارای ژنوتیپ CD24V/V دو برابر افزایش در خطر نسبی بیماری را در مقایسه با افراد با ژنوتیپ (0.27) CD24V/V و (P=0.0193, Odss ratio 2.4882, 95% Cl: 1.416-4.3722) (0.25) CD24A/A نشان می دهند. بعلاوه، پیشرفت بیماری در بیماران با ژنوتیپ CD24V/V بسیار سریعتر از سایر بیماران بود که با آزمون ANOVA و تفاوت حداقل معنی دار (LSD) بررسی شد. به هر حال، در بیماران CD24V/V، آنالیز LSD معنی دار بود (به ترتیب p<0.05 و (p<0.01. این نتایج فرضیه ای که CD24 ممکن است به عنوان یک تغییر دهنده ژنتیکی برای استعداد و پیشرفت بیماری MS از طریق CD24V/V عمل نماید تایید می نماید.

افزایش هموگلوبین جنینی در اختلالات ژن بتا گلوبین، علایم کلینیکی مربوط به بیماری را کمتر می کند. اثبات شده است که 5- آزا سایتیدین، بوتیرات و هیدروکسی اوره می توانند سبب فعال کردن بیان ژن گاما گلوبین شوند. همچنین نشان داده شده است که فاکتورهای رشد خونساز می توانند بیان ژنی گاما گلوبین را در کشت اریتروئیدی و در مدلهای حیوانی تحت تاثیر قرار دهند. این مطالعه به منظور ارزیابی اثر فاکتور استحاله کننده رشد - بتا (TGF-beta) و فاکتور سلول بنیادی (SCF) بر فعال سازی مجدد ژن گاما گلوبین در پیش سازهای اریتروئیدی حاصل از سلولهای CD133 مثبت در شرایط آزمایشگاهی طراحی گردید. آنالیز بیان ژنی نشان داد که در تمام گروهها (گروههای کشت سلولی شامل SCF، TGF-beta یا هر دو) در مقایسه با کنترل (2.2، 2.7، 5.5 برابر، به ترتیب) افزایش بیان گاماگلوبین مشاهده می شود (p<0.01). همچنین، تولید هموگلوبین جنینی در جمعیت سلولهای تمایز یافته توسط فلوسیتومتری اثبات شد. نتایج این گزارش پیشنهاد دهنده این موضوع است که SCF و TGF-beta می توانند به عنوان داروهای بالقوه جهت درمان اختلالات ژن بتاگلوبین مورد ارزیابی های بیشتر قرار بگیرند.

پنبه (Gossy pium hirsutum) یک گیاه مهم الیافی محسوب می شود و در ایران در سطحی معادل 150 الی 200 هزار هکتار کشت می شود. کاهش خسارت ناشی از آفات در ایران بیش از 30 درصد برآورد شده است. بطور سنتی در طول فصل رشد برای کنترل آفات 10 تا 12 بار سمپاشی با استفاده از حشره کش های شیمیایی که اثر سوء بر محیط زیست دارند (اندوسولفان و یا متاسیستوکس) انجام می شود. در این تحقیق به منظور تولید پنبه تراریخته مقاوم به آفات ریز نمونه های محور زیر لپه پنبه با سوسپانسیون اگروباکتریوم استرین LBA4404 حاوی پلاسمید باینری نوترکیب pBI121 با ژن cry1Ab تخت کنترل مستقیم پیشبر ذاتی 35S ویروس موزاییک گل کلم تراریزش شدند. ژن نئومایسین فسفوترانسفراز (nptII) به عنوان نشانگر انتخابی گیاهی استفاده شد. قطعات بافت های آلوده شده با اگروباکتریوم، روی محیط هم کشتی قرار گرفتند. کالوس های تراریزش شده، در محیط MS حاوی 50 میلی گرم در لیتر کانامایسین و 200 میلی گرم در لیتر سفاتاکسیم انتخاب شدند. از کالوس های احتمالی تراریخته گیاه چه ها بطور موفقیت آمیز باززایی شدند. واکنش های زنجیره ای پلی مراز (PCR) و تلفیق ژن های cry1Ab و nptII در ژنوم گیاه با آزمون سادرن بلاتینگ تایید گردید. آنالیز وسترن بلات، وجود یک نوار 67 کیلو دالتونی با آنتی سرم پلی کلونال Cry1Ab در گیاهان تراریخته نشان داد. گیاهان خالص تراریخته T2 (لاین 61) حاوی ژن cry1Ab در مقایسه با شاهد مقاومت بالایی در مقابل آفت Heliothis armigera نشان دادند. در حال حاضر گیاهان تراریخته در گلخانه در حال رشد هستند که در آینده با لاین های اصلاحی پنبه های ایرانی تلاقی خواهند شد.

یکی از روشها برای بیان پروتئین ها، نشاندار کردن آنها توسط توالیهای نشانه پپتیدی است که طی آن پپتید نشانه به کمک تکنولوژی DNA نوترکیب به پروتئین مورد نظر متصل می شود و سپس با استفاده از آنتی بادی اختصاصی علیه پپتید نشانه ردیابی می گردد. هدف از این مطالعه ساب کلون کردن cDNA ژن پروتئین پراکسیزومی (PEP) در یک وکتور بیانی یوکاریوتی بود که به موجب آن قطعه کایمر PEP-cDNA متصل به پپتید نشانه FLAG تولید گردید. قطعه نوترکیب FLAG-PEP با استفاده از روش Splicing by overlap extension polymerase chain reaction (SOE PCR) ساخته شد و سپس وارد وکتور بیانی یوکاریوتی pUcD2SRaMCSHyg گردید. به منظور بررسی جایگاه درون سلولی پروتئین PEP متصل به پپتید FLAG، بیان گذاری پلاسمید ساخته شده در سلولهای CHO انجام شد که طی آن سلولهای ترانسفکت شده توسط پلاسمید نوترکیب نشان دادند که پروتئین FLAG-PEP از الگویی مشابه با کاتالاز که آنزیم اختصاصی پراکسیزوم است پیروی می کند.

6، 5، 4، 1- تتراهیدرو -2 متیل -4- پیریمیدین کربوکسیلیک اسید (اکتوئین)، یک اسمولیت عالی است. اکتوئین و هیدروکسیل اکتوئین ها فقط به روش بیوتکنولوژی تولید می شوند و این ترکیبات در بیوتکنولوژی بسیار مفید هستند، بنابراین تشخیص باکتری های تولید کننده اکتوئین بسیار مهم است. برای جداسازی باکتری های نمک دوست نسبی، نمونه های محیطی از بخش های مختلف کارخانه چرم سازی و خلیج فارس جداسازی شدند. محیط مایع نمکی مصرف شد و غلظت بهینه نمک با روش میکروتیتر پلیت تعیین شد. توالی های ژن ectC در بانک ژن ها قابل دسترس است. توالی ها با استفاده از نرم افزار MegAlign مرتب شد. این توالی ها مربوط به 24 گونه متعلق به جنس هالوموناس است و بر اساس آن پرایمرهای اختصاصی جنس طراحی شد. پرایمرهای طراحی شده با این روش، یک بخش 277 جفت بازی از ژن ectC را در سویه های متعلق به جنس هالوموناس تکثیر می دهند. نتایج نشان داد که 34 باکتری از 45 باکتری مورد آزمایش در جنس هالوموناس قرار دارند و آنزیم اکتوئین سنتتاز را تولید می کنند. پرایمر اکتوئین باکتری های متعلق به جنس هالوموناس با توانایی تولید اکتوئین سنتتاز را تکثیر می دهد.