مقدمه: سبزی های خشک نظیر نعناع معمولا بمنظور پیشگیری از آلودگی ثانویه و کاهش بار میکروبی به صورت از پیش بسته بندی شده پرتودهی می شوند. تحت تاثیر این فرایند، نوع و مقدار ترکیبات موثره فرار طبیعی محصول تغییر می کند و نیز در نتیجه واکنش های رادیولیز، یکسری یون ها، رادیکال های آزاد و مواد فرار با وزن مولکولی کم از ماده بسته بندی آزاد می شوند و به درون بسته مهاجرت و در محصول جذب می شوند.مواد و روش ها: سبزی خشک نعناع بصورت مخلوطی از نعناع معمولی و صحرایی در کیسه هایی از فیلم پلیمری سه لایه پلی پروپیلنی و تحت سه دز تشعشعی 8، 10 و 15 کیلوگری قرار داده شد. سپس تغییرات ایجاد شده در ترکیبات فرار طبیعی و آزاد شده از ماده بسته بندی توسط تکنیک تقطیر- استخراج جداسازی و با گاز کروماتوگرافی همراه با آشکارساز یونیزه کننده با شعله بررسی گردید.یافته ها: 59 نوع ترکیب مختلف شناسایی و در چهار گروه تفکیک شد: 1) ترکیبات فرار طبیعی نعناع نظیر (Sabinene، b-myrcene) که در نتیجه پرتودهی بطور کامل از بین رفتند. 2) ترکیباتی از مواد طبیعی نعناع که مقدارشان با افزایش دز پرتودهی افزایش یافت (نظیر Trans sabinene hydrate، cis-jasmone). 3) ترکیبات فرار طبیعی که در دزهای پایین لطمه ندیده ولی در 15 کیلوگری از بین رفته اند و 4) ترکیبات شیمیایی فرار حاصل از ماده بسته بندی پلیمری (نظیر tert-butyl benzene) که به درون بسته مهاجرت کردند.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که ترکیبات طبیعی موجود در نعناع معمولی، به پرتودهی حساس تر می باشند و بمنظور حفظ کیفیت و ایمنی سبزی های خشک بسته بندی و پرتو داده شده ضروری است از حداکثر دز 8 کیلوگری و گونه های مقاوم تر نظیر نعناع صحرایی بسته بندی شده در پلیمرهای مقاوم نظیر پلی اتیلن ترفتالات استفاده گردد.