قیمت مواد غذایی به دلیل نقش حیاتی غذا در تأمین امنیت غذایی، همواره متوجه سیاست گذاران واقع شده است. از طرفی این بخش همانند سایر بخش های اقتصادی تحت تأثیر سیاست های کلان اقتصادی قرار می گیرد، از این رو همواره سعی می شود با استفاده از سیاست های مختلف پولی و مالی تورم مواد غذایی را کنترل نمایند. هدف از این مطالعه بررسی اثر متغیرهای کلان اقتصادی بر تورم مواد غذایی در ایران می باشد. در واقع این مقاله به دنبال پاسخ به این سوال می باشد که تورم مواد غذایی تحت تأثیر کدامیک از متغیرهای کلان اقتصادی می باشد. برای این منظور از رویکرد جدید به نام مدل تصحیح خطای برداری ساختاری (SVECM) برای دوره زمانی 1357-90 استفاده شده است. نتایج نشان داد در کوتاه مدت شوک تورم مواد غذایی اثر مثبت و معنی دار و ارزش افزوده بخش کشاورزی اثر منفی و معنی دار بر تورم مواد غذایی دارد. در بلندمدت نیز شوک ارزش افزوده بخش کشاورزی دارای اثر منفی و معنی دار و حجم پول داری اثر مثبت و معنی دار بر تورم مواد غذایی می باشند. یعنی در واقع در کوتاه مدت شوک تورم مواد غذایی منجر به افزایش تورم مواد غذایی به میزان 0206/0 می گردد. همچنین افزایش ارزش افزوده بخش کشاورزی منجر به کاهش تورم مواد غذایی در کوتاه مدت به میزان 0186/0 و در بلندمدت به میزان 0149/0 می گردد و افزایش حجم نقدینگی در بلندمدت منجر به افزایش تورم مواد غذایی به میزان 0723/0 می گردد.