در این مقاله با توجه به اهمیت سرمایه در عرصه های مختلف زندگی اجتماعی و مخصوصا در تعیین موقعیت اجتماعی فرد، نقش این مفهوم در تبیین رضایت از زندگی بررسی شده است. از این رو در بخش نظری، از نظریه پیر بوردیو استفاده شده و در بخش تجربی نیز 410 نفر از جوانان مناطق شهری شهرستان پاوه مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج بخش توصیف این تحقیق نشان داد که میزان سرمایه اجتماعی جوانان شهرستان پاوه در حد زیاد و میزان سرمایه های اقتصادی و فرهنگی و میزان رضایت آنها از زندگی در حد متوسط است. نتایج بخش تحلیلی هم نشان داد که مجموع سرمایه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تنها 0.11 رضایت از زندگی فرد را تبیین می کنند. علاوه بر این سرمایه فرهنگی نسبت به سرمایه های اقتصادی و اجتماعی اهمیت بیشتری در تبیین رضایت از زندگی جوانان دارد.