زیست شناسی ایران
سال:1389 | دوره:23 | شماره:1 |تعداد مقالات:20

جنس آلاله بزرگترین جنس در خانواده آلاله است و دارای پراکنش وسیع در تمام نقاط دنیا خصوصا مناطق معتدله است. در این مطالعه دانه های گرده به کمک میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت و محور قطبی (P) و محور استوایی (E) و نسبت P/E تعیین شد. همچنین با کمک میکروسکوپ الکترونی نیز گرده ها مطالعه شدند و شکل کلی دانه گرده در نمای قطبی و استوایی و تزیینات سطح اگزین تعیین شد. در این بررسی دانه گرده از گونه های یکساله و سه گروهRadix rhizomatosa ، R. praemorsa و R. grumosa از گونه های چند ساله مورد مطالعه قرار گرفتند و مشخص شد که صفت اندام زیرزمینی برای جدا کردن گروه ها صفتی مصنوعی بوده و مناسب نیست، لذا گروه های  Rhizomatosaو Praemorsa که از نظر دانه های گرده و ریخت شناسی شباهتهای زیادی دارند می توانند در هم ادغام شوند.

هدف از این تحقیق بررسی ساختار و تنوع گونه های گیاهی در رویشگاه شمشاد انجیل بن است. روش آماربرداری به صورت تصادفی - سیستماتیک انتخاب شد. در داخل قطعات نمونه گونه های چوبی شناسایی و قطر برابرسینه آنها از دو سانتیمتر و بیشتراندازه گیری شد و نیز گونه های علفی شناسایی و تعداد آنها شمارش گردید. همچنین تعداد نونهالها و نهالهای شمشاد شمارش شدند. آنالیز داده ها به کمک شاخصهای تنوع سیمپسون،N2  هیل، شانون - وینر،N1  مک آرتور و یکنواختی ویلسون واسمیت (Evar) انجام شد و مقدار اهمیت گونه های چوبی و علفی (SIV) نیز محاسبه شد. نتایج نشان داد که غنای گونه های چوبی و علفی به ترتیب برابر13  و 21 عدد است. در لایه گونه های چوبی میانگین غنا، شاخصهای تنوع و یکنواختی به ترتیب برابر 3.857، 0.610، 2.852، 1.603، 3.174 و 0.711 است و مشخصه های مذکور در لایه علفی به ترتیب برابر 2.250، 0.559، 2.582، 1.480، 2.998، 0.593 به دست آمد. از نظر ساختاری متوسط قطر و ارتفاع درختان شمشاد به ترتیب برابر 5.37 سانتیمتر، 5 متر، متوسط سطح مقطع درختان شمشاد در هکتار برابر3547.03  سانتیمتر مربع، تعداد در هکتار درختان شمشاد از قطر دو سانتیمتر و بیشتر برابر3060  اصله، تعداد در هکتار نهال (DBH < 2cm) برابر2523  اصله به دست آمد. در لایه گونه های چوبی بیشترین مقدار SIV مربوط به شمشاد (186.870 درصد) و کمترین آن متعلق به گونه شب خسب (3.03 درصد) و در لایه علفی بیشترین آن مربوط به گونه ازملک (74.82 درصد) و کمترین آن متعلق به گونه های داردوست و شیپوری (2.94 درصد) است.

ریحان (Ocimum basilicum L.) گیاهی از تیره نعناع است که به عنوان یک گیاه دارویی در طب سنتی ایران مورد استفاده قرار گرفته است. اسانس ریحان سرشار از ترکیبات فنیل پروپانوئیدی است و در درمان بیماریهایی چون سردرد، اسهال، سرفه، انگلهای روده و ناراحتیهای کلیه دارای اهمیت می باشد. آنزیم اوژنول- O -متیل ترانسفراز(EOMT)  یک آنزیم کلیدی در مسیر ساخته شدن فنیل پروپانوئیدها است که با انجام عمل متیلاسیون، اوژنول را به متیل اوژنول تبدیل می کند. متیل اوژنول از ترکیبات اصلی فنیل پروپانوئیدها در اسانس ریحان است. در این تحقیق، میزان ترکیبات فنیل پروپانوئیدی و بیان ژن آنزیم EOMT در مراحل مختلف رشد ریحان بررسی شده است. پس از کاشت و رشد ریحان، گیاهان در 5 مرحله از رشد شامل گیاهچه، 10 برگی،50  برگی، قبل از گل دهی و گل دهی برداشت شدند. ترکیبات فنیل پروپانوئیدی به وسیله کروماتوگرافی گازی طیف نگار جرمی (GC/MS)  شناسایی و سطح بیان ژن آن نیز با روش semi - quantitative RT - PCR بررسی شد. نتایج نشان داد که ترکیب شیمیایی اسانس ریحان در طی دوره رشد رویشی و زایشی متغیر بود و میزان بیان ژن EOMT نیز در طی مراحل مختلف تفاوت داشت. با توجه به تغییرات ایجاد شده در میزان فنیل پروپانوئیدها می توان بخشی از این تغییرات را ناشی از تغییر در سطح بیان ژن آنزیم EOMT در نظر گرفت.

در این پژوهش ویژگیهای رویان شناختی Tripleurospermum disciforme مورد بررسی قرار گرفت. گلها و غنچه ها در مراحل مختلف نمو برداشت شده، در FAA70 تثبیت و در الکل 70 درصد نگهداری شد. نمونه ها پس از قالب گیری در پارافین با میکروتوم برش گیری شد. رنگ آمیزی با پریودیک اسید شیف و نیز با هماتوکسیلین انجام گرفت. نتایج نشان داد که بساکها دارای 4 کیسه گرده بوده و لایه مغذی از نوع ترشحی است. تتراد های میکروسپور از نوع چهارضلعی (تتراهدرال) و چهار گوش (تتراگونال) هستند. دانه های گرده در زمان انتشار دو یاخته ای هستند. تخمک از نوع واژگون، تک پوسته ای و کم خورش است. لایه آندوتلیوم از یک ردیف یاخته تشکیل شده است. نمو کیسه رویانی بر اساس تیپ پلی گونوم صورت می گیرد، اما افزایش یاخته های آنتی پود از 6 تا 8 مشاهده و هسته آنها حالت پلی پلوئیدی دارد. بر اساس نتایج این پژوهش دو نوع رویان زایی در این گیاه وجود دارد، در برخی از گلچه ها که هرمافرودیت هستند، اگر چه یاخته های آنتی پود افزایش پیدا می کند، اما خاستگاه رویان از یاخته تخم است. ولی در عده ای دیگر از گلچه ها که آنها نیز هرمافرودیت هستند، یاخته های آنتی پود افزایش پیدا کرده، پایدار مانده و بدون انجام لقاح، رویان را بوجود می آورد. در این موارد دستگاه تخم تحلیل رفته و از بین می رود که به نظر می رسد علت آن عدم تلقیح یاخته تخمزا است.

تالاب پریشان دریاچه دائمی با آب شیرین است که به وسیله چشمه ها و جریانهای فصلی تغذیه می شود و در 12 کیلومتری جنوب شرقی کازرون در استان فارس واقع شده است. در این پژوهش مطالعه فلوریستیکی در اطراف تالاب پریشان انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده در منطقه 269 گونه متعلق به 204 جنس و  68تیره تشخیص داده شد. بزرگترین تیره در این منطقه Asteraceae با 40 گونه است.. Poaceae با24  گونه،Papilionaceae  با 20 گونه و  Brassicaceae با 17 گونه در مراتب بعدی قرار دارند. جنس Convolvulus با 6 گونه بزرگترین جنس موجود در این منطقه است، درحالی که Centaurea، Euphorbia و Plantago هر یک با چهار گونه و Amaranthus و Anthemis هر یک با سه گونه در مراتب بعدی هستند. بیشترین گونه های شناسایی شده در این منطقه شامل 124 گونه (46.1 درصد) به ناحیه ایران - تورانی تعلق دارند. تروفیتها با 59.1 درصد فراوان ترین شکل زیستی در اطراف تالاب پریشان می باشند.

گیاه مارگریت از تیره مرکبان و جزء گیاهان زینتی فضای سبز است و شاخه های بریده آن استفاده فراوان دارد. بررسی تکوین و تشریح مقایسه ای گلچه های زبانه ای و لوله ای گل آذین آن که از اهداف این پژوهش است می تواند الگوی مناسبی برای گونه های دارای گل آذین کپه ای باشد. غنچه های مارگریت در مراحل مختلف تکوین برداشت و پس از بررسی با استریومیکروسکوپ در FAA تثبیت شدند. برشهای میکروتومی پس از رنگ آمیزی با هماتوکسیلین - ائوزین با میکروسکوپ نوری مشاهده شدند. بررسی گل آذین و گلچه ها با میکروسکوپ (SEM) انجام شد. نتایج نشان می دهند که هنگام تحول مریستم رویشی ساقه به مریستم زایشی، ابعاد مریستم و رنگ پذیری آن افزایش یافته، مریستم ضمن مراحل تکوین به گلچه ها تغییرات ریختی از محدب به مسطح و تا حدی فرورفته را در محل گلچه های مرکزی پیدا می کند که ناشی از رشد سریعتر سهم های گلچه ای حاشیه ای و فشار به سهم های مریستمی گلچه های مرکزی می باشد. در مراحل تکوینی پیشرفته تر مریستم هر گلچه زبانه ای در حاشیه شروع به سهم بندی جدید می کند و اجزای هر گلچه را به وجود می آورد. سه نوع گلچه زبانه ای شامل گلچه های نر - ماده، ماده و نازا مشاهده شدند که همه دارای پنج پرچم با میله های آزاد و بساکهای پیوسته در قاعده هستند. مادگی دارای کلاله دو شاخه، خامه با سلولهای ناهمگن، تخمدان یک خانه و تخمکها از نوع واژگون هستند. گلچه های لوله ای از حاشیه به مرکز مراحل تکوینی خود را می گذرانند. تعداد و وضع پرچمها و مادگی در آنها مشابه گلچه های نر - ماده زبانه ای است. دانه های گرده از نوع سه شیار - منفذی(Tricolporate)  هستند. تکوین گرده ها در بساک ناهمزمان است و علاوه بر دانه های گرده یک و دو سلولی، تعدادی گرده های سه سلولی نیز در خانه های گرده ای بساکها مشاهده می شوند.

گوجه فرنگی از محصولات مهم زراعی است که مقاومت نسبی به شوری دارد(1.3<EC<6.1) ، ولی در محیط شور رشد و تولید گیاه به طور چشمگیری کاهش می یابد. گیاهان ازطریق مکانیسمهای مختلف بیوشیمیایی قادر به تحمل شوری هستند، راههایی که به نگهداری و حفظ آب و نیز حفظ هم ایستایی یونها کمک می نماید. یکی از ساز و کارهای ایجاد سازگاری با تنش شوری، ساختن مواد فعال اسمزی (نظیر پرولین) و تجمع آنها به ویژه در سیتوپلاسم سلولها می باشد. از طرف دیگر، حضور یون کلسیم نیز می تواند موجب بهبود عوارض نامطلوب حاصل از شوری شود. در تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر کلسیم بر بهبود آسیبهای ناشی از شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. گیاهان گوجه فرنگی واریته موبیل در شرایط هیدرو پونیک و در محلول غذایی هوگلند کشت شدند. در این آزمایش از محلولهای کلرید سدیم با هدایت الکتریکی 0، 8، 10، 15 و14  دسی زیمنس بر متر به عنوان سطوح مختلف شوری و از نمکهای کلرید کلسیم و سولفات کلسیم 5 میلی مولار، به عنوان منبع کلسیم استفاده شد. بخش هوایی گیاه پس از 8 هفته جمع آوری گردید، سپس وزن خشک بخش هوایی و میزان پروتئینهای محلول، قندهای محلول، پرولین و عناصر معدنی (سدیم و پتاسیم) در برگها مورد سنجش قرار گرفت. بررسیها نشان داد که وزن خشک بخش هوایی با افزایش شوری (به ویژه در شوری 10 دسی زیمنس بر متر) کاهش معنی دار می یابد. همچنین افزایش شوری در همه سطوح شوری باعث افزایش معنی دار مقدار پروتئینهای محلول، قندهای محلول و پرولین گردید. از طرف دیگر با افزایش شوری مقدار سدیم در برگ افزایش و مقدار پتاسیم، کاهش قابل توجه و معنی داری نشان داد. تیمار با کلسیم با کاهش جذب سدیم و افزایش جذب پتاسیم و همچنین تحریک سنتز و تجمع پرولین موجب بهبود معنی دار رشد و کاهش اثرات نامطلوب شوری گردید. این احتمال نیز وجود دارد که کلسیم با تاثیر بر پایداری و سایر خواص غشاء، از جمله نفوذپذیری آن، نقش بهبود دهنده خود را ایفا می کند. بنابراین به نظر می رسد که استفاده از کلسیم می تواند یک راه حل ساده و اقتصادی برای جلوگیری از اثرات نامطلوب شوری در گیاه گوجه فرنگی باشد.

عرضه پپتیدها روی سطح باکتریها کاربردهای فراوان و مهیجی در بیوتکنولوژی و پزشکی دارد. فیمبریه باکتریها از جمله پیلی CS3 اشریشیاکلی کاندیدای مناسبی جهت ارایه اپی توپها در سطح سلول باکتریایی است. مناطق مجاز این پروتئین، با قابلیت پذیرش پپتیدهای خارجی بدون ایجاد تغییرات و اثرات قابل توجه در عملکرد و ساختار پروتئین، می تواند برای وارد کردن پپتید خارجی استفاده شود. در این مطالعه مناطق مجاز زیرواحد اصلی (CstH) پیلی CS3 برای ورود پپتیدهای خارجی به کمک روشهای پیشگویی ساختار دوم پروتئین، ارزیابی وضعیت پروتئین از لحاظ احتمال بیان به صورت اینکلوژن بادی، تعیین منحنیهای مسیر آب دوستی پروتئین، تطابق توالی مورد بررسی با توالیهای موجود در بانکهای اطلاعات زیستی، ارایه مدلهای ساختار سوم از پروتئین و آنالیز مدلهای حاصل از لحاظ مناطق قابل دسترس با نرم افزارهای مربوطه، به ترتیب اسید آمینه های 67 - 66، 101 - 100 و 110 - 109 پروتئین CstH بالغ، پیشگویی شدند. نتایج حاصل با یافته های آزمایشگاهی قبلی برای نمایش سطحی هگزاهیستیدین، پپتید غنی از سیستئین (قابلیت اتصال به فلزات)، سم مقاوم به حرارت اشریشیاکلی مولد انتروتوکسین(heat stable enterotoxin)  و شاخص آنتی ژنیک انتروتوکسین NSP4 روتاویروس در سطح E. coli مطابقت دارد.

آمیخته گری یکی از روشهای سنتی اصلاح نژاد در فعالیتهای مرتبط با آبزی پروری است. ارزیابی ویژگیهای موجودات در فرآیندهای جدید آمیخته گری، جهت شناسایی و اثبات ماهیت آمیخته آنها ضروری است. برای شناسایی افراد آمیخته می توان از روشهای مختلفی نظیر ویژگیهای مورفومتریک و مریستیک، فیزیولوژیک، کاریولوژیک و مولکولی بهره جست. یکی از معتبرترین و پیشرفته ترین این روشها، روش مولکولی است. در این تحقیق، امکان استفاده از آغازگرهای ریزماهواره برای بررسی صحت آمیخته گری در نتاج حاصل از تلاقی مصنوعی جنس ماده قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss و جنس نر ماهی آزاد دریای خزر Salmo trutta caspius مورد ارزیابی قرار گرفت. آغازگرهای ریزماهواره Str151INRA، Str73INRA، Str85INRA، Str543INR،Str591INRA ، Strutta58 ،Strutta12،Ssa197 ، Ssa171 وOmyFgt1TUF  انتخاب شده و الگوی ژنوتیپی والدین در آمیزشهای تک والدی (برای سه جفت مولد) از طریق واکنش زنجیره ای پلیمراز برای هر یک از آغازگرها تعیین شد. از 10 جفت آغازگر،Ssa171  و Ssa197 فاقد جایگاه اتصال بر روی ژنوم بودند، سایر آغازگرها (بجز (OmyFgt1TUF فاقد پلی مورفیسم مناسب بین جفت مولدین بوده و یا حداقل یک باند مشترک را بین مولدین نشان دادند، لذا امکان استفاده از آنها برای بررسی صحت آمیخته گری وجود نداشت. الگوی ژنوتیپی حاصل از آغازگر (OmyFgt1TUF) در مولدین قزل آلای رنگین کمان ماده و ماهی آزاد دریای خزر نر و نتاج حاصل از آمیخته گری آنها نشان داد که نتاج تولیدی، آمیخته حقیقی بوده و توارث کاملی از باندهای اختصاصی والدین را دارا هستند. این تحقیق نشان داد که استفاده از ریزماهواره ها می تواند به عنوان شاخصی جهت بررسی صحت آمیخته گری در دو گونه مهم از آزادماهیان تجاری ایران مورد استفاده قرار گیرد .

نیترات یکی از مهمترین منابع نیتروژنی معدنی برای اکثر گیاهان می باشد. مطالعات فیزیولوژیکی نشان داده است در گیاهان حداقل دو سیستم ناقل با تمایل پایین و بالا برای جذب نیترات به ترتیب برای غلظتهای زیاد و کم نیترات در محیط وجود دارد. از طرفی مطالعات مولکولی نشان داده است که خانواده ژنی NRT2 ناقلین سیستم با تمایل بالا Transporter Systems High Affinity (HATS)  نیترات را کد می کنند. در گیاه Arabidopsis thaliana با توجه به رابطه قوی بین الگو های بیان ژن و میزان فعالیت HATS، پیشنهاد شده است که ژن AtNRT2.1 نقش اصلی را در جذب نیترات از محیط از طریق HATS ایفا می نماید. در میان ژنهای دیگر از خانواده AtNRT2، ژنهای AtNRT2.4 و AtNRT2.5 الگوی بیان مشابهی را نشان داده اند، هرچند عملکرد شان در جذب نیترات نامشخص است. بنابراین برای درک بهتر نقش ژن AtNRT2.4 در جذب نیترات از طریقHATS ، گیاهانA.thaliana  جهش یافته در این ژن به همراه گیاهان تیپ وحشی بر روی شن و محلول غذایی کامل دارای 10 میلی مولار نیترات کشت شدند. بعد از 35 روز، گیاهان با محلول غذایی کامل و فاقد نیتروژن آبیاری و در زمانهای صفر، 10 و 17 روز بعد از آغاز محرومیت نیتروژن برداشت شدند. تاثیر محرومیت نیتروژن بر روی بیوماس، میزان نیترات و اسید های آمینه بافتی، در صد نیتروژن کل و میزان بیان ژنهای  AtNRT2.1و AtNRT2.4 مورد مطالعه قرار گرفت. به طور کلی برای هر دو ژنوتیپ، میزان نیترات بافتی به موازات مدت زمان محرومیت نیتروژن از یک روند کاهشی تبعیت نمود. این شرایط منجر به کاهش درصد نیتروژن کل هم در گیاهان جهش یافته و هم در گیاهان تیپ وحشی گردید. نتایج حاصل از Real - time PCR نشان داد که فقر نیتروژن منجر به افزایش بیان ژن AtNRT2.4 می گردد، در حالی که میزان بیان AtNRT2.1 را کاهش می دهد. با توجه به تغییرات مهم و معنی دار در میزان شاخصهای فیزیولوژیکی و مولکولی به نظر می رسد که 10 روز محرومیت نیتروژن به عنوان یک نقطه بحرانی جهت القای مسیرهای علایم درگیر در تشخیص و پاسخ به شرایط کمبود نیترات حایز اهمیت باشد. همچنین تصور می شود که ژن AtNRT2.4 در مسیر انتقال علایم نقش مهمی را ایفا نمایند.

سویه های کوآگولاز منفی استافیلوکوکوس مقاوم به متیسیلین از عوامل مهم ایجاد عفونت بیمارستانی هستند و اغلب به علت مقاومت به سایرداروها از جمله آنتی بیوتیکهای بتالاکتام اهمیت زیادی دارند. هدف از این مطالعه، مقایسه فنوتیپی مقاومت به متیسیلین با حضور ژن مقاومت (ژن (mecA بود. تعداد 55 ایزوله استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس از 3 بیمارستان شهر تهران جمع آوری و حساسیت آنها نسبت به متیسیلین به وسیله روش انتشار در دیسک بررسی شد. همچنین کمترین غلظت موثر دارو (MIC) با روش Broth Microdilution اندازه گیری و حضور ژن مقاومت به وسیله پرایمرهای اختصاصی با روش PCR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از روش آنتی بیوگرام نشان داد که 50 سویه (90.9 درصد) به متیسیلین مقاوم بودند که از بین آنها 8 سویه مقاومت بینابینی نشان دادند. همچنین 43 سویه (78.1 درصد) با MIC≥ 4µg / ml نسبت به متیسیلین مقاوم بودند. نتایج MIC برای سویه های دارای مقاومت بینابینی نشان داد که 5 سویه به متیسیلین حساس و 3 سویه مقاوم بودند. نتایج حاصل از آزمون PCR  نشان داد که از بین سویه های مقاوم به متیسیلین (با دو روش فنوتیپی)‏، 42 سویه حامل ژن mecA و تنها 1 سویه فاقد آن بود. همچنین 4 سویه با فنوتیپ حساس به متیسیلین، واجد ژن mecA بودند. نتایج به دست آمده پیشنهاد می کند که تنها حضور ژن mecA دلیل بر مقاومت در میکروارگانیسمها نیست و بیان ژن که تحت کنترل شرایط محیطی است، اهمیت بیشتری در تعیین مقاومت باکتری دارد.

زنگ زرد و قهوه ای از جمله عوامل بیماریزای مخرب گیاه گندم در جهان محسوب می شود. یکی از راههای مبارزه با این بیماریها استفاده از ژنهای مقاومت تدریجی می باشد که باعث ایجاد مقاومت در یک دوره زمانی طولانی، در محیطهای مختلف و در مقابل نژادهای متنوع قارچ زنگ می شود. در بین ژنهای مقاومت تدریجی که تاکنون در گندم معرفی شده اند، مکان ژنی Yr18 / Lr34 به عنوان مهم ترین مکان ژنی محسوب می شود، چون تاکنون در هیچ یک از مناطق گندم خیز دنیا مقاومت حاصل از این ژن شکسته نشده است. از طرف دیگر این ژن باعث ایجاد مقاومت به بیش از شش نوع بیماری مختلف شامل زنگ زرد، زنگ قهوه ای، زنگ سیاه، سفیدک پودری، ویروس پاکوتاهی جو و بیماری لکه خالی می شود. ژن کیتیناز از گروه ژنهای مسوول واکنش دفاعی می باشد و معمولا پس از حمله بیمارگر، سطح بیان آن توسط سلولهای گیاهی افزایش می یابد. به منظور مطالعه الگوی تظاهر ژن کیتیناز پس از آلودگی با بیماری زنگ زرد و قهوه ای در مرحله گیاهچه ای و بلوغ، از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز در زمان واقعی استفاده شد. مقایسه الگوی تظاهر ژن کیتیناز نشان داد پس از آلودگی با بیماریهای زنگ زرد و قهوه ای، سطح بیان این ژن در هر دو مرحله، در رقم مقاوم افزایش بیشتری از رقم حساس دارد. در رقم مقاوم سه روز پس از آلودگی با زنگ زرد در مرحله بلوغ، افزایش سطح تظاهر ژن کیتیناز 52 برابر و رقم حساس تنها 15 برابر می باشد. همچنین همراه با تظاهر تاخیری ژن کیتیناز، میسیلیوم قارچ زنگ گسترش بیشتری در سلولهای مزوفیل رقم حساس نشان داد.

پرتوهای یونیزه کننده مانند پرتو گاما دارای اثرات مختلفی بر روی سلولهای گیاهی می باشد. در این مطالعه اثرات تابش پرتو گاما با شدت 60 و 80 گری بر روی سلولهای کالوس گیاه سیب زمینی (Solanum tuberosum L.) رقم وایت دزیره بررسی گردید. پس از تابش قدرت زیست(viability)  سلولها به وسیله رنگ آمیزی با فلورسین دی استات تعیین گردید و همه سلولهای تابش دیده با 60 و 80 گری زنده بودند. وزن تر و خشک کالوسهای تابش دیده و تابش ندیده اندازه گرفته شد. در کالوسهای تابش دیده وزن تر و خشک نسبت به کالوسهای تابش ندیده افزایش یافت. در حالی که پروتئین کل کالوسهای تابش دیده نسبت به کالوسهای تابش ندیده کاهش داشت. آسیبهای DNA که توسط دزهای 60 و 80 گری پرتو گاما ایجاد گردیده بود به وسیله ارزیابی کامت (comet assay) تعیین گردید. نتایج حاصل از ارزیابی کامت دلالت بر این داشت که پرتوهای گاما با شدتهای 60 و 80 گری می توانند در DNA سلولهای کالوس سیب زمینی شکستهای تک رشته ای و دو رشته ای القا کنند.

بافتهای پارافینه موجود در آرشیو بخشهای آسیب شناسی منبع بسیار غنی از نمونه های انسانی برای مطالعات مولکولی به روشهایی مانند واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) در بیماریهایی همچون سرطان می باشند. اما مشکل موجود آن است که اسیدهای نوکلئیک در این بافتها در مسیر تثبیت شدن و پارافینه نمودن، آسیب دیده و در بسیاری از موارد کیفیت DNA استخراج شده برای PCR مناسب نمی باشد. در این تحقیق سعی شد با بررسی چند روش متداول استخراج و تکثیر DNA از بافتهای پارافینه، نقاط ضعف آنها برطرف شده و یک روش ترکیبی جدید معرفی شود. همچنین اثر آنزیمهای مختلف Taq polymerase، pfu و pwo و مخلوط آنها در تکثیر DNA بافت پارافینه مقایسه شد. نتایج نشان داد بازدهی استخراج روش ترکیبی در مقایسه با روشهای قبلی بیشتر بوده و DNA حاصل از آن قابلیت تکثیر بهتری در واکنش PCR دارد.

سلولهای P19 جزء سلولهای کارسینومای جنینی موش هستند که می توانند تحت القا با غلظت 7 – 10x5 مولار رتینوئیک اسید به نورون تمایز یابند. این رده سلولی مدل مناسبی برای بررسی اثر عوامل شیمیایی مختلف بر روی رشد و تمایز نورونها به صورت تجربی محسوب می شود. زهر زنبور عسل ترکیبات متنوعی دارد که مهمترین آنها ملیتین، فسفولیپاز A2، آپامین و هیالورونیداز است. مطالعات نشان داده است که ملیتین و فسفولیپاز A2 دو ترکیب اصلی زهر زنبور است که نقش مهمی را در تمایز نورونی در سلولهای PC12 داشته و باعث افزایش رشد به بیرون نوریت می شود. هدف این تحقیق بررسی اثر توام زهر زنبور عسل و رتینوئیک اسید در القا تمایز نورونی در رده سلولی P19 می باشد. سلولهای P19 با دانسیته 3x104 cell / ml را در محیط کشت α - MEM حاوی سرمهای 2.5 درصدFBS  و 7.5 درصد CS کشت داده و در 37 درجه سانتی گراد و 5 درصدCO2  انکوبه شد. نتایج اولیه به دست آمده از بررسیهای مورفولوژیکی این تجربیات نشان داد که 6 روز بعد از تیمار سلولها با رتینوئیک اسید با غلظت 5x10-7مولار‏‏‏‏‏ در سلولها استطاله هایی ایجاد گردید سپس سلولها به تدریج تا روز10  فنوتیپ نورونی را به دست آوردند ودر نهایت در روز یازدهم همه سلولها دچار نکروز کامل گردیدند. سلولهای P19 که با زهر زنبور با غلظتهایmg/ml  1 و 3 تیمار شده بودند، در روز ششم بعد از تیماراستطاله هایی را ایجاد کردند و این سلولها کم کم ویژگیهای نورونی پیدا کرده و تا روز دهم بر طول زایده ها اضافه گردید و در نهایت در روز 11 همه سلولها دچار نکروز کامل گردیدند. در سلولهایی که رتینوئیک اسید و زهر زنبور با هم اثر داده شده بودند نتایج مشابهی با آزمایشات فوق دیده شد ولی میزان تمایز نسبت به دو گروه قبلی بالاتر بود.