زیست شناسی ایران
سال:1389 | دوره:23 | شماره:5 |تعداد مقالات:16

تعداد بی شماری از پروتئین های نوترکیب وجود دارند که در شیر بیان می شوند. در این راستا می توان ژن مورد نظر را به منظور بیان در شیر یک حیوان مزرعه ای تحت کنترل عناصر تنظیمی قرار داد. انتقال هسته با استفاده از سلولهای ترانسفکت شده، ابزار کارآیی برای تولید حیوانات تراریخته است. در این مطالعه به منظور تولید بز تراریخته با توانایی ترشح فاکتور IX انعقادی انسانی نوترکیب (rhcfIX) در شیر، سازه ژنی(pBC1-hfIX)  با قرارگیری cDNA ژن مذکور بعد از پروموتور بتا- کازئین ساخته شد. سپس سلولهای فیبروبلاست جنینی بز توسط pBC1-hfIX ترانسفکت شدند. سلولهای فیبروبلاست از جنینهای 35 تا 40 روزه بز تهیه گردید. سپس کلونهای مثبت (سلولهای فیبروبلاست حاوی سازه ژنی) انتخاب شده و توسط PCR تایید شدند. به سلولهای فیبروبلاست جنینی ترانسفکت شده اجازه داده شد که پس از رسیدن به مرحله تراکم سلولی، به مدت 72 ساعت در همان محیط DMEM حاوی 15 در صد سرم کشت شده تا در مرحله G0/G1 سیکل سلولی هم زمان شوند. تخمکهای نابالغ از تخمدان های کشتارگاهی به دست آمدند و قبل از بی هسته سازی و انتقال هسته بالغ شدند. تخمکهای بازسازی شده با سلولهای دهنده، فیوژشده و فعال سازی آنها با استفاده از یونومایسین و 6DMAP انجام شد. جنینهای بازسازی شده به پذیرنده های هم زمان شده منتقل شدند. 64 جنین حاصل از سلولهای فیبروبلاست جنینی ترانسفکت شده به 12پذیرنده انتقال یافتند. در دو مورد از پذیرنده ها (16.6 درصد) بارداری در روز 42 توسط سونوگرافی تایید شد. یکی از بارداریها منجر به تولد دو بزغاله سالم گردید. حضور ژن فاکتور IX انعقادی انسانی در بزغاله ها با استفاده از واکنش PCR وsequencing  تایید گردید. این نتایج نشان می دهد که سلولهای فیبروبلاست جنینی بز حاوی ژن فاکتور IX می توانند تکوین طبیعی جنین را پس از انتقال هسته تا مرحله ترم پیش برند. این اولین تولد زنده حیوان تراریخته در ایران است.

جلبک تک سلولی D. salina در دریاها و دریاچه هایی با غلظت نمک بسیار بالا یافت می شود و جهت مقابله با تنش های محیطی ترکیبات مختلف سلولی از قبیل بتا- کاروتن تولید می کند. در این تحقیق تاثیر اثر همزمان سالیسیلیک اسید و شوری برروی رشد (تقسیم سلولی)، رنگیزه های فتوسنتزی و مقدار بتا- کاروتن در جلبک تک سلولی D. salina بررسی گردید. نتایج نشان داد که در کلیه آزمایشها استفاده از سالیسیلیک اسید به تنهایی یا همراه با تنش شوری باعث کاهش تقسیم سلولی گردید. وجود سالیسیلیک اسید تاثیرتنش شوری بر میزان بتا- کاروتن سلولی را کاهش داده که به تبع آن میزان کلروفیل سلولی نیز کاهش یافت. تنش شوری به تنهایی توانست باعث افزایش بتا- کاروتن سلولی گردد. تنش شوری و سالیسیلیک اسید به علت کاهش در تراکم سلولی، کاهش میزان کلروفیل و بتا- کاروتن در واحد حجم را به دنبال داشته است.

سیب زمینی چهارمین محصول تغذیه ای جهان است که در معرض قارچها، باکتریها و ویروسهای زیادی قرار دارد. کروماتین اساسا ازDNA ، پروتئینهای هیستونی و غیرهیستونی ساخته شده است. این ترکیبات پروتئینی علاوه بر ایجاد ساختار نوکلئوزومی در تنظیم بیان ژن، متابولیسم سلولی و رونویسی نیز شرکت دارند. مطالعات بسیاری بر روی نوع پروتئینهای کروماتین و طرح نوکلئوزومی سلولهای جانوری انجام شده است، لیکن در خصوص گیاهان به علت مشکلاتی در روشهای استخراج و پیچیدگیهای دیگر این مساله کمتر مطالعه شده است. در این مطالعه پروتئینها و طرح نوکلئوزومی کروماتین سلولهای برگ گیاه سیب زمینی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور پس از کشت گیاه سیب زمینی، از برگها کالوس تهیه و سلولها به مدت 10-5 روز در شرایط استاندارد کشت داده شده و سوسپانسیون سلولی به دست آورده شد. پروتئینهای کروماتین از این دو نمونه جداسازی و به وسیله ژل الکتروفورز و وسترن بلات مورد بررسی قرار گرفت، همچنین DNA از سلولهای برگ جداسازی و پس از هضم آنزیمی، طرح نوکلئوزومی بر روی ژل آگارز تعیین گردید. نتایج حاصل نشان داد که پروتئینهای استخراج شده به روش اسید طرح پیچیده تری نسبت به سلولهای جانوری دارند به طوری که علاوه بر باندهایی در ناحیه هیستونهای هسته مرکزی در سلولهای جانوری که در وسترن بلات با آنتی بادی علیه پروتئینهای هیستونی بافت تیموس شناسایی شدند، پروتئینهایی با وزنهای مولکولی بالاتر از 17 کیلو دالتون مشاهده گردید که با آنتی بادی جانوری قابل شناسایی نبودند. پروتئینهای غیر هیستونی این گیاه نیز چه از نظر حرکت الکتروفورزی و چه از نظر خصوصیات ایمونوشیمیایی با پروتئینهای مشابه در سلولهای جانوری متفاوت بودند. بررسی DNA استخراج شده از سلولهای برگ سیب زمینی پس از هضم آنزیمی و استفاده از منحنی کالیبراسیون بر روی ژل آگارز قطعاتی با مضربی از 158 جفت باز نشان داد. از نتایج فوق می توان نتیجه گرفت که پروتئینهای هیستونی و غیرهیستونی و همچنین طول DNA نوکلئوزومی در سلولهای برگ سیب زمینی متفاوت از سلولهای جانوری است و مقایسه آنها با سلولهای گیاهی دیگر نیز تفاوتهای فاحشی را نشان می دهد.

پرولاکتین هورمونی پلی پپتیدی است که از هیپوفیز پیشین ترشح می شود و عملکرد اصلی آن٬ تحریک سنتز شیر (لاکتاسیون) است. اخیرا نقش پرولاکتین در سیستم ایمنی توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده است. در بخش اول این مطالعه، اثر -β گلوکان بر سنتز پرولاکتین بررسی شده است. نقش -β گلوکان که یک پلیمر گلوکز است در تحریک سیستم ایمنی نیز در مطالعات متعددی گزارش شده است. در این بررسی از سلولهای GH3/B6 که هورمونهای پرولاکتین و رشد را سنتز و ترشح می کنند استفاده گردیده است. در بخش دوم، هدف شناسایی گیرنده این پلی ساکاریدها، دکتین-1، در این سلولها بوده است. گیرنده دکتین-1 در انواع مختلفی از سلولهای ایمنی و غیر ایمنی بیان می شود. مقدار پرولاکتین داخل سلولی با استفاده از لیز سلولها و توسط کیت الیزا سنجیده شد. سلولها با غلظتهای 5، 150 و 250 میکروگرم بر میلی لیتر -β گلوکان به مدت 48 ساعت تیمار شدند. از TRH (50 نانومولار) به عنوان کنترل مثبت و دکستران (150 میکروگرم بر میلی لیتر) به عنوان کنترل منفی استفاده گردید. به منظور شناسایی گیرنده،RNA  سلولهای GH3/B6 تحت تاثیر محرک و بدون محرک استخراج شد. از بافت طحال که بیان این گیرنده در آن گزارش شده است به عنوان بافت کنترل استفاده گردید. بیان گیرنده دکتین-1 در این سلولها با استفاده از روش RT-PCR و PCR مطالعه شد. نتایج به دست آمده نشانگر آن است که غلظتهای 150 و 250 میکروگرم بر میلی لیتر -β گلوکان میزان پرولاکتین داخل سلولی را به طور معنی داری نسبت به نمونه کنترل افزایش می دهند (P<0.001 و(P<0.05 . نتایج حاصل همچنین نشان می دهند که -β گلوکان از طریق گیرنده اختصاصی خود، دکتین-1 اثر تحریکی خود را بر سلولهای GH3/B6 اعمال می کند به گونه ای که بیان این گیرنده در حضور -β گلوکان به میزان چشمگیری افزایش می یابد.

مشکل فرسودگی زیستی آثار باستانی در کشورهایی با تاریخ کهن و داشتن بناهای تاریخی مورد توجه بسیاری از دانشمندان قرار گرفته است. گلسنگها و قارچها به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تخریب کننده سنگها شناخته شده اند. با توجه به اینکه در زمینه فرسودگی زیستی آثار تاریخی و هنری ایران کارهای بیولوژیکی جدی انجام نشده است پژوهش حاضر تعریف گردید. در این مطالعه آسیبهای فیزیکی ایجاد شده با استفاده ازمیکروسکوپ نوری، استرئومیکروسکوپ، میکروسکوپ الکترونی، تکنیک Maceration بررسی شد. حضور تشکیلات بیولوژیکی داخل سنگ با تهیه برشهای نازک سنگی و رنگ آمیزی آنها به روش اسید شیفت پریودیک اثبات گردید. نتایج بررسیها نفوذ میسلیومهای قارچی و همچنین سلولهای قارچی را در داخل سنگها نشان داد. قارچهای ساکن صخره ای این منطقه با استفاده از روشهای کلاسیک و روشهای مولکولی تا حد جنس و در صورت امکان گونه شناسایی گردید. با استفاده از آغازگرهای ITS1& ITS4 و تعیین توالی محصول PCR مربوط به ناحیه  Cladophialophora minourae, Sarcinomyces sp, Bellemerea alpine ITSو Rhinocladiella sp شناسایی گردید. این گروه از قارچها تعداد زیادی از قارچهای سیاه ساکن سنگها را در رده Ascomycota در بر می گیرد.

باکتری سودوموناس از نوع باکتریهای گرم منفی می باشد که توانایی خوبی در زیست پالایی خاکها و آبهای آلوده به نفت خام را دارد. این باکتری با اکسیداسیون مواد آلی سبب شکستن آنها و تبدیل مواد نفتی بزرگ و سنگین به مواد کوچک تر کمتر سمی یا غیرسمی می شود. زنجیره تنفسی این باکتری از سیتوکرومهایی استفاده می کند که اکسیژن را به عنوان دریافت کننده نهایی الکترون مورد استفاده قرار می دهند. زنجیره تنفسی این باکتری از سیتوکرومهای مختلفی تشکیل شده است که مهم ترین آنها شامل سیتوکرومهای a, b, c, o می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات عناصر تشکیل دهنده زنجیره تنفسی سودوموناس در حضور منابع کربن مختلف است. روش عملکرد با جداسازی و خالص سازی باکتری سودوموناس آئروژنوزا از خاک انجام شد وسپس باکتری خالص شده در منابع مختلف کربن تکثیر و طیف زنجیره تنفسی آن مطالعه شد. نتایج این تحقیق نشان داد که زنجیره تنفسی باکتری سودوموناس آئروژنوزا در محیطهایی با منابع کربن مختلف، الگوی متفاوتی را نشان می دهد. طیف زنجیره تنفسی باکتری نشان داد که در محیطهای مختلف، سیتوکرومهای نوع b و c بیش از سیتوکرومهای دیگر ظاهر می شوند که نشان دهنده استفاده باکتری از کمپلکس سیتوکرومbo  است. همچنین بررسی طیف باکتری در محیطهای هگزادکان و نفت خام نشان داد که در این محیطها باکتری علاوه بر کمپلکس فوق از سیتوکروم aa3 نیز به عنوان انتقال دهنده نهایی الکترون استفاده نموده است. نتایج فوق نشان می دهد که باکتری درحضور نفت خام و مشتقات آن که دارای منابع کربنی هستند که به سختی تجزیه می شوند از انتقال دهنده نهایی الکترون مختلف برای انتقال الکترون به اکسیژن استفاده کرده است.

گونه Cylindrospermopsis raciborskii از فیتوپلانکتونهای تالاب ساحلی انزلی که از جمله تالابهای کم عمق می باشد به طور ماهیانه در فصول رویشی بهار و تابستان سالهای 1371 و 1384 مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه شامل نمونه برداریهای کمی و کیفی از تعداد 4 ایستگاه بود. نمونه برداری کمی با استفاده از نمونه بردار روتنر به صورت ماهیانه از عمق 20 سانتیمتری سطح آب و نمونه برداری کیفی توسط تور پلانکتون با اندازه چشمه 25 میکرون از کل ستون آب انجام شد. نمونه ها توسط فرمالین 2 درصد فیکس شدند. گونه Cylindrospermopsis raciborskii که از انواع گونه های آب شیرین نواحی نیمه حاره و پان تروپیکال Subtropical) و (Pantropical است به همراه 19 گونه از سیانوفیتا شناسایی شد. در گونه C. raciborskii ترایکومها استوانه ای، در یک انتها باریک شده با سلول انتهایی مخروطی تا گرد، سلولها در هر ریسه استوانه ای شکل  2.5-12(16)×(1.7)2-4میکرو متر، هتروسیست به شکل قطره ای و آکینت استوانه ای تا تخم مرغی  (7)8.5-18(22)میکرو متر است. از ویژگیهای مهم این گونه ایجاد بلوم و تولید سمومی تحت عنوان سیانوتوکسین می باشد. این گونه در نواحی غربی (آبکنار) تالاب انزلی که دارای آب شیرین با قلیاییت بیش از 8 می باشد با فراوانی قابل ملاحظه ای مشاهده گردید به طوری که در ماههای تیر و مرداد با فراوانی بیش از 70 درصد به عنوان مهم ترین و متداول ترین گونه این بخش از تالاب شناسایی شد. با توجه به اینکه در حال حاضر تالاب انزلی از مدیریت صحیح زیست محیطی برخوردار نیست، حجم زیادی از فاضلابهای صنعتی، کشاورزی و خانگی وارد آن می شود. این مساله می تواند موجب افزایش بار مواد آلی و یوتریفیکاسیون بیشتر تالاب شده و بستر تالاب را برای مواجه شدن با بلومهای سنگین این گونه مساعدتر سازد که مرگ و میر دسته جمعی آبزیان را به دنبال خواهد داشت.

به منظور بررسی جهتهای جغرافیایی مختلف از نظر تنوع گونه های گیاهی، جنگلهای پایین بند خانیکان چالوس با مساحت 2807 هکتار انتخاب گردید. تعداد 60 قطعه نمونه 400 مترمربعی با روش نمونه برداری تصادفی سیستماتیک جهت بررسی پوششهای گیاهی به کار گرفته شد. در داخل هر قطعه نمونه نوع گونه های گیاهی شناسایی و درصد پوشش آنها بر اساس معیار براون- بلانکه برآورد شد. برای تحلیل پارامترهای تنوع، غنا و یکنواختی از شاخصهای سیمپسون، شانون وینر، مکینتاش، مارگالف، منهنیک، پیت و هیل استفاده شد. نتایج نشان داد که در بین جهتهای جغرافیایی مورد بررسی بالاترین مقدار شاخصهای تنوع و غنای گونه ای به ترتیب به شاخصهای مکینتاش و مارگالف اختصاص داشته است بر این اساس بیشترین مقدار شاخص مکینتاش در جهت غربی (70.713) و کمترین مقدار در جهت جنوبی (35.472) مشاهده شد. در حالی که بیشترین و کمترین مقادیر شاخص مارگالف به ترتیب به جهتهای جنوب غربی (1.827) و جنوب شرقی (1.346) اختصاص داشته است. بالاترین مقدار شاخصهای یکنواختی در جهتهای جنوبی، شمال غربی و جنوب شرقی به شاخص پیت و در جهتهای شمالی، شرقی، غربی، شمال شرقی و جنوب غربی به شاخص هیل تعلق داشته است. بر اساس نتیجه تجزیه واریانس، اختلاف معنی داری در بین شاخصهای مذکور در جهتهای مختلف جغرافیایی مشاهده نشد.

گیاه دارویی نوروزک (Salvia leriifolia Benth.)، از تیره نعناع (Lamiaceae) و بومی استان خراسان می باشد و دارای خواص با ارزش متعددی از جمله خواص ضد درد، ضد التهاب، آرام بخش، کاهش دهنده قند خون و آنتی اکسیدان است. در این تحقیق به منظور تعیین بهترین مرحله رشد و نمو برای استفاده بهینه از خواص ضد باکتریایی ریشه این گیاه، وجود این خاصیت در مراحل مختلف رشد و نمو گیاه بررسی گردید. ریشه گیاه در سه مرحله مختلف از رشد و نمو (مرحله رویشی، مرحله گلدهی و مرحله رسیدگی بذر) جمع آوری و خشک گردید. سپس عصاره متانولی ریشه در دستگاه تبخیرگردان، تحت خلا خشک شد. اثرضد میکروبی غلظتهای 5، 10 ،15 و 20 هزار میلی گرم در لیتر از عصاره به روش disc diffusion اندازه گیری شد. این پژوهش بر روی باکتریهای Pseudomonas aeruginosa Staphylococcus aureus Escherichia coli, Klebsiella pneumonia, و Proteus mirabilis انجام شد. پس از 24 ساعت، قطر هاله ممانعت از رشد اندازه گیری و اثر بازدارندگی این عصاره ها با یکدیگر و با آنتی بیوتیکهای تتراسیکلین، پنی سیلین و آمپی سیلین مقایسه گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار JMP و بر اساس آزمون HSD در سطح اطمینان 95 درصد انجام گردید. بر اساس نتایج حاصل، در تمام موارد S. aureus و P. aeruginosa به ترتیب حساس ترین و مقاوم ترین باکتریها نسبت به عصاره بودند. بیشترین فعالیت ضد باکتریایی ریشه در مرحله رویشی مشاهده شد و تفاوت معنی داری بین مرحله رویشی و دو مرحله گلدهی و رسیدگی بذر وجود داشت. از طرف دیگر تاثیر ضد میکروبی عصاره ریشه به ویژه در مرحله رویشی به طور معنی داری بیشتر از تاثیر آنتی بیوتیکهای مذکور و در مواردی مشابه با تاثیر آنها بود. بنابراین به نظر می رسد که بهترین زمان برای بهره برداری از خاصیت ضد باکتریایی ریشه، مرحله رشد رویشی گیاه نوروزک است.

کاروتنوئیدها به طور وسیعی در داروسازی، مکملهای غذایی به عنوان رنگزاها و آنتی اکسیدانها مورد استفاده قرار می گیرند. لیکوپن کارتنوئیدی با زنجیره باز هیدروکربنی است که به وفور در سبزیجات و میوه ها وجود دارد و به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی در سیستمهای حیوانات و گیاهان شناخته می شود. این ترکیب به واسطه کاربردهای وسیع در صنایع دارویی، غذایی و بهداشتی مورد توجه زیادی قرار گرفته است. هدف از این تحقیق بهینه کردن استخراج و تعیین مقدار لیکوپن از هندوانه می باشد. برای رسیدن به این هدف نسبتهای متفاوت از حلالهایی نظیر هگزان، استون، اتانول، تتراهیدروفوران ودی ایزوپروپیل اتر برای استخراج بافتهای تازه له شده هندوانه مورد استفاده قرار گرفت. لیکوپن استخراج شده با استفاده از روشهای طیف سنجی مریی– فرابنفش و HPLC تعیین مقدار شد. مناسب ترین نسبت حلالها برای استخراج لیکوپن از هندوانه، هگزان / استون / اتانول (V/V/V 7:7:16) به دست آمد. غلظت لیکوپن به دست آمده با استفاده از روش HPLC، 2.59 میلی گرم در لیتر وبا روش اسپکتر وفتومتری 2.39 UV-Visible میلی گرم در لیتر تعیین شد. نتایج حاصله نشان داد که با استفاده از یک نسبت مناسب از حلالها، مقادیر بالایی لیکوپن از هندوانه استخراج می گردد.

 Salvia(Lamiaceae) دارای 58 گونه در ایران است که 17 گونه انحصاری ایران میباشد. درصد انحصاری بودن این جنس در ایران 29 درصد است. در این تحقیق٬ خصوصیات آناتومیکی ساقه، برگ و دمبرگ 18 گونهSalvia  در استان آذربایجان غربی مورد بررسی قرار گرفت. گونه ها از یکدیگر به وسیله ویژگیهای آناتومیکی متمایز شدند. این گونه ها تفاوتهایی در تعداد اشعه های بین دستجات آوندی در ساقه، ساختار و تعداد دستجات آوندی دمبرگ داشتند. صفاتی مانند تیپ برگها، ویژگیهای کرکها، نوع و اندازه روزنه در تشخیص گونه ها کاربرد داشتند.

طی اجرای پروژه بررسی بوم شناختی مجموعه کفزیان زاینده رود در استان اصفهان، پنج ایستگاه مطالعاتی در نقاط مختلف رودخانه انتخاب شد. نمونه برداریها به صورت فصلی از پاییز 78 تا تابستان 79 با گرب اکمن (Ekman Grab) و با سه تکرار انجام شد. در این پروژه نه گروه جانوری تفکیک و شمارش گردید. بررسیها نشان داد که تاکسون غالب در رودخانه زاینده رود، کم تاران می باشد که در تمامی ایستگاهها مشاهده شد و بیشترین فراوانی و زیتوده را به خود اختصاص داد. شیرونومیده پس از کم تاران، بیشترین فراوانی را داشتند و حداکثر زیتوده توبی فیسیده (Tubificidae)، در تابستان با میانگین 4.06±3.71 گرم درمترمربع و حداقل آن در زمستان  0.89±0.54گرم در متر مربع مشاهده شد و در بهار زیتوده شیرونومیده ((Chironomidae، با میانگین 2.24±2.06 گرم در متر مربع در حداکثر و در پاییز با میانگین 0.33±0.64 گرم در مترمربع در حداقل خود قرار داشت. ایستگاه 5 با مجموع 0.29 گرم در متر مربع حداقل و ایستگاه 1 با مجموع 3.15 گرم در متر مربع حداکثر توده زنده را دارا بودند. تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس تجزیه واریانس و با بسته های نرم افزار  SPSSو Excel انجام شد.

سوادکوه یکی از شهرستانهای استان مازندران و زیرآب یکی از شهرهای آن است. این شهر دارای آب و هوای نسبتا سرد و رطوبت نسبی در آن زیاد نیست. متوسط سالیانه درجه حرارت 17 درجه سانتی گراد و متوسط سالیانه بارش، حدود 600 میلی متر است. این مطالعه در پارک علمی دانشگاه شهید بهشتی انجام شد. نمونه برداری از تمام منطقه و در روزهای آفتابی، به ویژه یک یا دو روز بعد از بارندگی و در فصلهای بهار، تابستان و پاییز 1384 صورت گرفت. پس از اتاله کردن پروانه های جمع آوری شده، گونه ها تشخیص داده شدند. در بررسی زیر راسته Ropalocera (روزپرکها) (راسته (Lepidoptera،24  گونه و زیرگونه تشخیص داده شد. تمام گونه ها در چهار خانواده از بالا خانواده Papilionoidae، قرار داشتند: یک گونه در خانواده Papilionidae،7  گونه و زیرگونه در خانواده Pieridaa، 3 گونه در خانواده Lycenidae و 13 گونه و زیرگونه در خانواده Nymphalides نمونه ها در کلکسیون جانورشناسی پژوهشکده علوم محیطی نگهداری شد.

به منظور بررسی اثر محرومیت از آب بر روی برخی فاکتورهای خون شتر، از 4 نفر شتر ماده شیرده در قالب طرح مربع لاتین با چهار تیمار و چهار تکرار (4×4) استفاده شد. تیمارها به ترتیب عبارت بودند از شتری که هر روز (تیمار1 «شاهد»)، دو روز در میان (تیمار 2)، چهار روز در میان (تیمار 3) و شش روز در میان (تیمار 4) به مدت 2 ساعت امکان دسترسی به آب را داشتند. این آزمایش در طی 4 مرحله 12 روزه به صورت چرخشی انجام شد و در بین هر مرحله، 15 روز نیز به عنوان دوره سازگاری در نظر گرفته شد. در طول آزمایش جیره غذایی شترها ثابت بود. در پایان هر دوره 12 روزه (دوره اصلی آزمایش) از هر نفر شتر یک بار نمونه خون گرفته شد. وزن شترها، آب مصرفی، ماده خشک مصرفی و فاکتورهای خون (تعداد گلبول های قرمز، گلبول های سفید، مقدار هموگلوبین، هماتوکریت و گلوکز) اندازه گیری شد. در اثر 6 روز محرومیت از آب وزن شترها حدود 10 درصد کاهش یافت .(p<0.01) مقدار ماده خشک مصرفی در گروه چهارم نسبت به سایر گروه ها به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرد .(p<0.05) در خصوص مقدار آب مصرفی بین گروه ها اختلاف معنی داری مشاهده شد .(p<0.01) از لحاظ فاکتورهای خونی هیچ گونه تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد .(P>0.05) نتایج حاصل نشان داد، شش روز محرومیت از آب هیچ گونه تاثیر سویی بر روی فاکتورهای خون شترها ندارد.

این آزمایش به منظور مقایسه عملکرد هفت لاین جدید کرم ابریشم شامل لاینهای با منشا ژاپنی Xinhang1، Xinhang2،Xinhang3  و 101433 و لاینهای با منشا چینی Koming1، Koming2 و Y در سه دوره پرورشی در قالب مدلهای خطی تعمیم یافته انجام شد. خصوصیات تعداد لارو زنده، تعداد شفیره زنده، درصد ماندگاری شفیره، تعداد پیله تولیدی، درصد پیله خوب، درصد پیله متوسط، درصد پیله ضعیف، درصد پیله دوبل، وزن کل پیله خوب، وزن پیله ده هزار لارو، طول دوره لاروی، وزن کل پیله تولیدی، وزن یک پیله، وزن قشر یک پیله و درصد قشر پیله مورد مطالعه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل نتایج این آزمایش نشان داد مقاومت ژنتیکی لاینهای چینی در سطح بالاتری نسبت به لاینهای ژاپنی قرار دارد و در برنامه های آمیخته گری می توان از پایه چینی به عنوان دهنده ژنهای مقاومت استفاده نمود. وزن کل پیله تولیدی خوب، در بهار، در گروه چینی بالاتر از گروه ژاپنی بود .(P<0.05) وزن پیله تولیدی ده هزار لارو تنها در دوره پرورشی پاییز تفاوت معنی داری را درگروههای ژاپنی (12851 گرم) و چینی (15355 گرم) آشکار کرد.(P<0.05)  بنابراین برتری لاینهای چینی در شرایط محیطی نامطلوب به اثبات می رسد. اثر نسل روی تعداد کل پیله تولیدی، درصد پیله خوب، متوسط و ضعیف، وزن کل پیله خوب، وزن پیله ده هزار لارو (P<0.001) و طول دوره لاروی  (P<0.001)معنی دار بود، در حالی که روی درصد پیله دوبل تاثیر معنی داری نداشت. در کل دوره های پرورشی، لاینهای Xinhang3 (34.16 درصد) و Y (19.42 درصد) به ترتیب بالاترین و پایین ترین درصد پیله متوسط را تولید کردند. در پرورش پاییزه لاین Xinhang2 (15.23درصد) و در بهار لاین 101433 (7.18 درصد) بیشترین درصد پیله ضعیف را تولید کردند.