هدف اصلی پژوهش حاضر، ارائه یک روش بهینه سازی سبد سهام، بر مبنای شاخص های مالی شرکت هاست. در این روش با استفاده از تحلیل پوششی داده ها از شاخص های مالی، نمرات کارایی متقاطع تولید می شوند. تفسیر ریاضی این نمرات که برای هر واحد تحت ارزیابی چندین عدد است، کارایی شرکت در شرایط محتمل آتی است. کارایی حاصل از مدلی که با شاخص های مالی اجرا شود را می توان قوت مالی شرکت تعبیر کرد. بنابراین کارایی متقاطع حاصل از اجرای مدل بر روی شاخص های مالی، می تواند قوت مالی شرکت در شرایط محتمل آتی قلمداد شود. از آن جا که آینده معلوم نیست منطقی است که قوت مالی محتمل آتی در قالب شاخص های امید و ریسک بیان شوند که همان میانگین و واریانس کارایی های متقاطع هستند. بر این اساس نسبت امید به ریسک قوت مالی آتی می تواند به عنوان معیاری برای انجام مقایسات زوجی بین شرکت ها به کار رود. بردار ویژه نظیر بزرگترین مقدار ویژه ماتریس مقایسات زوجی، اهمیت نسبی هر شرکت را منعکس می کند. این تحقیق، اهمیت نسبی شرکت ها را به عنوان مبنایی برای بهینه سازی سبد سهام پیشنهاد می کند. عملکرد روش بر اساس شاخص عملکردی شارپ مورد قبول و بهتر از عملکرد سبد بازار و یک روش مشابه دیگر است.