پژوهش های معاصر در مدیریت ورزشی
سال:1391 | دوره:2 | شماره:4 |تعداد مقالات:16

رشته شنا با برخورداری از 108 مدال المپیک در شاخه های مختلف، از ورزش های پرمدال محسوب شده و نقش تعیین کننده ای در جایگاه هر کشور در جدول رویدادهای بین المللی داشته و فرد و کشور متبوعش را از مزایای آن بهره مند می سازد. از سوی دیگر، عدم کسب هرگونه مدال از سوی کشورمان در رویدادهای بزرگ شنا، گویای جایگاه ناموفق کشور در این رشته است؛ لذا محققان بر آن شدند تا به بررسی بررسی موانع و چالش های توسعه شنا در ایران بپردازند. روش مورد استفاده در این پژوهش، روش میدانی و پیمایشی است که محققان با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته با روایی تایید شده و آلفای کرونباخ 0.89، به گردآوری اطلاعات پرداختند. نمونه آماری شامل 15 نفر از ورزشکاران ملی پوش دانشگاهی شنا و نیز 20 نفر از مربیان این رشته با گواهی مربیگری حداقل درجه 2 و بیش از 3 سال تجربه مداوم مربیگری است. از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t یک نمونه ای و فریدمن) در سطح معناداری 0.05 استفاده گردید. نتایج نشان داده شد که در هر دو گروه، عدم وجود برنامه ریزی بلندمدت (با میانگین رتبه ای 10.30 برای مربیان و 10.83 برای ورزشکاران) و عدم حمایت رسانه ها (میانگین رتبه ای 9.75 برای مربیان و 9.90 برای ورزشکاران) به ترتیب مهم ترین موانع در توسعه شنا می باشند. با توجه به نقش هر یک از عوامل فوق در گسترش رشته شنا، رویکردی اساسی در ایجاد برنامه ریزی بلندمدت و تغییر جهت رسانه های گروهی در جهت حمایت از این رشته توصیه می گردد؛ چرا که بیشتر چالش های دیگر، معلول چالش های مذکور می باشد.

ورزش دانشگاهی در واقع نقش کانون سلامتی جسمی و روانی دانشجویان و دانشگاهیان را دارد. از این رو، وجود عدالت سازمانی در جهت افزایش کیفیت این مقوله در این محیط حساس، لازم و ضروری می باشد.این مطالعه، عدالت توزیعی و تعاملی را در ورزش دانشگاهی ایران به صورت مقایسه ای، مورد بررسی قرار داده است. عدالت توزیعی و تعاملی در ورزش دانشگاهی کشور، در سه سطح روسای انجمن ها، مدیران ادارات تربیت بدنی و کارشناسان تربیت بدنی مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات از 218 نفر شامل روسای انجمن ها (45 نفر)، مدیران ادارات تربیت بدنی (58 نفر) و کارشناسان تربیت بدنی (115 نفر) که در حوزه انجمن ها و مدیران به شکل همه شماری و در کارشناسان به صورت نمونه گیری تصادفی و به صورت میدانی جمع آوری گردید. ابزار تحقیق، پرسشنامه عدالت سازمانی (OJQ) است که توسط محقق در ورزش توسعه یافته و روایی آن توسط 10 نفر از صاحب نظران مدیریت ورزشی مورد تایید قرار گرفته است. ضرایب پایایی (آلفای کرونباخ) آن برای عدالت توزیعی 63 صدم و عدالت تعاملی 69 صدم به دست آمد. در بخش آمار توصیفی، از میانگین و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی، از آزمون های کروسکال والیس، یومن ویتنی و فریدمن استفاده گردید.نتایج نشان دادند که در زمینه عدالت توزیعی، بین روسای انجمن ها، مدیران ادارات و کارشناسان ورزشی تفاوت معنی داری وجود دارد (P=0.001)، اما در زمینه عدالت تعاملی بین این سه گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد .(P=0.180) همچنین، یافته ها حاکی از آن است که روسای انجمن ها بیشترین گرایش و مدیران ادارات کم ترین گرایش را نسبت به عدالت توزیعی از خود نشان می دهند.

«ورزش همگانی و تفریحی» جنبشی است که آرمان المپیک را که همانا ورزش را یک حق انسانی برای همه افراد صرف نظر از جنس، نژاد و طبقه اجتماعی می داند، ترویج می کند. هدف از پژوهش حاضر، تبیین راهکارهای جذب و افزایش مشارکت شهروندان ارومیه ای در برنامه های ورزش همگانی و تفریحی می باشد. کلیه شهروندان بالای 20 سال با حداقل مدرک دیپلم، جامعه آماری این تحقیق بودند که 400 شهروند با استفاده از روش نمونه گیری مرحله ای به عنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شدند. پرسشنامه محقق ساخته روا که پایایی آن با استفاده از روش آزمون - باز آزمون (r=0.81) به دست آمد، به عنوان ابزار پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که راهکارهای تبیین شده در رابطه با رسانه های گروهی، اماکن و تاسیسات ورزشی، مسوولان و برنامه ریزان ورزشی و آموزش ورزش همگانی در جذب و افزایش مشارکت شهروندان در برنامه های ورزش همگانی و تفریحی نقش دارند. لذا اختصاص زمان بیشتری به برنامه های ورزشی در شبکه استانی، طرح ریزی پارک و فضای تفریحی جهت انجام فعالیت های غیرساختمند مانند پیاده روی و دوچرخه سواری، عدم دریافت شهریه از کسانی که برنامه های ورزشی را مورد توجه قرار می دهند و نیز استفاده از مربیان متخصص، از راهکارهایی است که می تواند مشارکت عمومی شهروندان را در برنامه های ورزش همگانی و تفریحی بهبود ببخشد.

هدف از مطالعه حاضر، تعیین ارتباط بین تفکر انتقادی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان کارشناسی تربیت بدنی و مقایسه این ارتباط در دانشجویان غیر تربیت بدنی دانشگاه بوعلی سینا بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی و مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاه بوعلی سینا بوده که حجم نمونه آن بر اساس جدول مورگان، 293 نفر (78 نفر تربیت بدنی، 215 غیر تربیت بدنی) تعیین شد. پرسشنامه استاندارد تفکر انتقادی کالیفرنیا با پایایی (%85) و نمرات کارنامه دانشجویان به عنوان پیشرفت تحصیلی برای جمع آوری داده ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که میزان مهارت های تفکر انتقادی بیشتر دانشجویان (%72.7) ضعیف بود. نتایج آزمون t تنها تفاوت معناداری را در مولفه استدلال استقرایی در بین گروه ها نشان داد (p<0.05). همچنین، ارتباط معناداری بین تفکر انتقادی و پیشرفت تحصیلی بین دو گروه وجود نداشت (r=0.103, p=0.47) (r=0.070, p=0.30). بر اساس این یافته ها، می توان گفت که روش های آموزش فعلی دانشگاه بوعلی قادر به افزایش سطح تفکر انتقادی دانشجویان غیر تربیت بدنی نبوده و این نتایج در مورد دانشجویان رشته های تربیت بدنی نیز صادق می باشد. به کارگیری روش های آموزش نوین و راهکارهای یادگیری فعال لازم می باشد.

هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل ارتباطی بین هوش هیجانی مدیران و تعهد سازمانی کارکنان سازمان ورزش شهرداری بود. جامعه آماری تحقیق شامل 189 نفر مدیر و کارشناس سازمان ورزش شهرداری تهران بود که در بخش مدیران 49 نفر به طور کل شمار و در بخش کارکنان بر اساس جدول مورگان 103 نفر به طور تصادفی برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای دست یابی به اهداف تحقیق، از پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شرینگ، و پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و مایر استفاده شد. روایی هر دو پرسشنامه به تایید 15 نفر از متخصصین رسید و پایایی آنها در یک مطالعه مقدماتی با 30 نفر آزمودنی مورد بررسی قرار گرفت و پایایی آنها به ترتیب 0.87 و 0.84 محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده، از روش های آماری توصیفی و روش های آماری استنباطی از جمله کلموگروف - اسمیرنوف،t - استودنت تک نمونه ای، تحلیل مسیر و برای تعیین روابط علی بین متغیرها از روش مدل معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای آموس گرافیک نسخه 18 و SPSS نسخه 17 استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که هوش هیجانی مدیران با ضریب تاثیر 0.64 بر تعهد سازمانی کارکنان تاثیرگذار است. در ارتباط بین هوش هیجانی مدیران و تعهد سازمانی کارکنان، تعهد عاطفی با بار عاملی 0.93، خودتنظیمی با بار عاملی 0.85، مهارت اجتماعی با بار عاملی 0.8، همدلی با بار عاملی 0.77، خودانگیزشی با بار عاملی 0.7، خودآگاهی با بار عاملی 0.65، تعهد هنجاری با بار عاملی 0.65 و تعهد مستمر با بار عاملی 0.51 بیشترین نقش را دارند (P<0.05).

هزینه های اداره و سرپا نگه داشتن ورزش، روز به روز در حال افزایش است. افراد، باشگاه ها و دولت ها در تکاپوی پیدا کردن راه هایی برای تامین منابع این هزینه ها هستند. یکی از راه های اصلی در این خصوص، جذب اسپانسرشیپ می باشد. هدف از تحقیق حاضر، شناسایی و دسته بندی موانع جذب اسپانسرها در فوتبال حرفه ای ایران است. تحقیق از نوع پیمایشی بوده و بر روی نمونه ای 116 نفری متشکل از مدیرعاملان باشگاه، متخصصین مدیریت ورزشی و بازاریابی و مدیران اسپانسر انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که روایی آن توسط برخی از اساتید مدیریت ورزشی و بازاریابی و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ 0.84 تعیین گردید. داده های حاصل با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله، تدوین هفت عامل «موانع ساختاری - مدیریتی، عدم توفیق اسپانسرها در فرایند اسپانسرشیپ، عدم استفاده از اصول بازاریابی، سطح پایین حرفه ای فوتبال ایران، موانع حقوقی و رسانه ای، فقدان جنبه های تکنیکی در باشگاه ها، فقدان بسترهای جذب اسپانسرهای بین المللی» را به عنوان موانع جذب اسپانسرها در فوتبال حرفه ای ایران آشکار ساخت.

امروز در جهان، حمایت های مالی به خصوص حمایت های مالی ورزشی بخش مهمی از فعالیت های بازاریابی را تشکیل می دهند. در ایران هم حمایت های مالی ورزشی روند روبه رشدی را به خصوص در ورزش فوتبال طی می کند. از این رو، مدیران شرکت ها باید از فعالیت های بازاریابی اطلاعات کاملی کسب کنند تا بتوانند تصمیمات مهمی از جمله تخصیص منابع برای حمایت های مالی ورزشی اتخاذ کنند. هدف از این تحقیق، بررسی نقش حمایت های مالی ورزشی بر مرحله بلوغ هواداران فوتبال بود که در آن 5 متغیر مهم یعنی آگاهی از نام و نشان تجاری، تصویر شرکت، علاقه به شرکت، قصد خرید و وفاداری به شرکت و محصولاتش مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، پرسشنامه ای طراحی و پس از تایید روایی پرسشنامه توسط متخصصان، پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (با اجرا بر روی بخش کوچکی از جامعه موردنظر) برابر با 0.80 به دست آمد. هواداران تیم پرسپولیس در لیگ دهم به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند و تعداد 400 نفر از هواداران به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این تحقیق، با روش آماری آزمون دوجمله ای (نسبت)، تاثیر حمایت های مالی ورزشی بر افزایش 5 متغیر ذکر شده در میان هواداران مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، حمایت های مالی ورزشی باعث ارتقای تصویر شرکت، افزایش قصد خرید، علاقه به شرکت و وفاداری هواداران به حامی مالی می شود ولی تاثیر زیادی بر آگاهی از نام و نشان تجاری ندارد. شرکت ها باید در نظر داشته باشند که مراحل بلوغ هواداران یک فرایند زمان بر است و به حمایت مداوم و طولانی نیاز دارد تا در نهایت بتوانند به اهداف بازاریابی خود که همانا بازگشت سرمایه، افزایش سهم بازار و افزایش مشتریان است، نائل شوند.

در شرایط نابسامان اقتصاد جهانی، لزوم دارا بودن و پیاده سازی فرهنگی قوی و ایجاد جوی مناسب در سازمان، اجزای لاینفکی برای تعهد بیش از پیش کارکنان می باشد. از این رو، این پژوهش با هدف بررسی نقش و کارکردهای توسعه فرهنگ و جو سازمانی در تعهد سازمانی کارمندان اداره کل تربیت بدنی استان همدان تدوین گردید. روش تحقیق همبستگی بوده که به شکل میدانی صورت گرفته است. جامعه آماری کلیه کارمندان اداره کل تربیت بدنی استان همدان می باشد. نمونه گیری به روش کل شمار انتخاب شد که مجموعا از میان 50 نفر، تعداد 42، پرسشنامه پاسخ داده و تحویل داده شد. در این پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد فرهنگ سازمانی کامرون و کویین (a=0.74) (1999)، جو سازمانی هالپین و کرافت (a=0.83) (1963) و تعهدسازمانی آلن و می یر (a=0.76) (1990) استفاده شد. بر اساس یافته های این پژوهش و نتایج رگرسیون، نشان داده شد که 40.7 درصد از واریانس تعهد کاری مربوط به فرهنگ و جو سازمانی است و جو سازمانی اهمیت بیشتری در پیش بینی تغییرات تعهد کاری نسبت به متغیر فرهنگ سازمانی داراست (p<0.001، b=1.002). همچنین، ارتباط معناداری بین فرهنگ سازمانی و تعهد عاطفی (p<0.05، r=0.31) و عدم ارتباط معنادار بین جو سازمانی و تعهد هنجاری یافت شد (p>0.05، r=-0.143)، با توجه به نتایج تحقیق ضروری است که سازمان ها به علت تاثیرگذاری مستقیم کارکنان خود در سرنوشت سازمان با پرورش کارکنانی متعهد و اعتماد به آنان، در اهتمام به این امر کوشا باشند.

هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط بین تحلیل رفتگی، انگیزه و عملکرد تیمی بازیکنان حرفه ای هندبال بود. نمونه آماری تحقیق بازیکنان حرفه ای هندبال لیگ برتر به تعداد 148 نفر بودند. ابزار اندازه گیری در این تحقیق، پرسشنامه های تحلیل رفتگی ورزشکاران و مقیاس انگیزه ورزشی بود. به علاوه، برای بررسی عملکرد تیمی بازیکنان از نتایج بازی رو در رو و همچنین، جدول امتیازی انتهای فصل استفاده شده است. نتایج حاصل نشان داد که بین تحلیل رفتگی ورزشکاران با انگیزه بیرونی و همچنین بی انگیز گی آنان ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین، بین سه متغیر کلیدی تحلیل رفتگی (کاهش ارزش ورزش، کاهش عملکرد، و خستگی روانی - جسمی) با بی انگیزگی رابطه مثبت و معنی داری مشاهده شد. به علاوه بین انگیزه با عملکرد تیمی بازیکنان ارتباط معنی داری مشاهده نشده است. نتایج این تحقیق می تواند برای گروه های متعددی از جمله روانشناسان ورزشی، مدیران، مربیان و حتی خود ورزشکاران مورد استفاده قرار گیرد تا از جنبه های مختلف تحلیل رفتگی که باعث ترک ورزش از سوی ورزشکاران و بالعکس عوامل انگیزشی که باعث تعهد بیشتر ورزشکاران می شود، آشنا شده و آنان را به سمت ارائه بهترین عملکرد هدایت کنند.

تاکنون، درباره میزان طبیعی کایفوز سینه ای افراد و نیز عوامل اثرگذار در آن توافق عمومی وجود ندارد. در میان عوامل تاثیرگذار بر کایفوز، سن، جنس و BMI که ترکیبی از قد و وزن است، می تواند با این متغیر رابطه داشته باشد. با این وجود، تاکنون تحقیق جامعی در این رابطه صورت نگرفته است. لذا هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه برخی از فاکتورهای آنتروپومتریکی از قبیل سن، BMI با در نظر گرفتن جنست با میزان کایفوز افراد مورد مطالعه می باشد.در این تحقیق مقطعی، تعداد 2549 نفر مرد و زن (1312 زن) و (1237 مرد) به صورت نمونه گیری خوشه ای از بین افراد سنین 7 تا 100 ساله از 5 استان بزرگ کشور انتخاب شدند. برای اندازه گیری کایفوز سینه ای در تحقیق از خط کش منعطف 50 سانتی متری استفاده شد. در این تحقیق، فاصله بین مهره های T2 تا T12 به عنوان زاویه کایفوز در نظر گرفته و اندازه گیری شد. در این تحقیق جامع، برای جمع آوری اطلاعات و انجام اندازه گیری ها از 10 کارشناس ارشد حرکات اصلاحی (5 مرد و 5 زن) استفاده شد. کارشناسان (ارزیابان) مورد استفاده برای کاهش میزان خطا در اندازه گیری ها و یکسانی ارزیابی ها هم در شناسایی لندمارک های بدنی (مهره ها) و هم در نحوه اندازه گیری با خط کش منعطف آموزش دیدند و پایایی اندازه گیری کایفوز آنان مطلوب به دست آمد (ICC=0.087).این تحقیق نشان داد که بین سن و کایفوز در بین مجموع نمونه ها (کل نمونه های زن و مرد) رابطه مثبت معنی دار (p=0.001: r=0.045) وجود دارد. بررسی رابطه بین این دو متغیر در جنس های مختلف بصورت جداگانه نیز نشان داد که به ترتیب در مردان و زنان بین سن و کایفوز رابطه مثبت معنی دار وجود دارد (p=0.001؛ r=0.055؛ p=0.001؛ r=0.036). همچنین، بین کایفوز و BMI کل نمونه ها رابطه مثبت معنی دار به دست آمد (p=0.027: r=0.001) این رابطه همچنین در گروه های جنسی مختلف به صورت مجزا نیز به ترتیب در مردان و زنان معنی دار بود (p=0.001؛ r=0.032؛ p=0.001؛ r=0.022). با این وجود، وقتی رابطه کایفوز در افراد دارای BMI برابر با 25 و بیشتر بررسی شد، رابطه معنی دار نبود (p=0.09).در مجموع می توان عنوان کرد که برخی فاکتورهای آنتروپومتریک از قبیل سن،BMI  و حتی جنس با درجات مختلفی از شدت می توانند با افزایش کایفوز ارتباط داشته باشند که درنتیجه، برای تقسیم بندی افراد به افراد دارای کایفوز نرمال یا غیرنرمال باید این فاکتورها را نیز مد نظر قرار داد.

سندرم درد پاتلوفمورال یکی از شایع ترین علل درد قدامی زانو است. این سندرم با درد در اطراف و پشت زانو همراه است که ناشی از تغییرات فیزیکی و بیومکانیکی پاتلا است. هدف این مطالعه، مقایسه قدرت اندام تحتانی، زاویه Q، واروس و والگوس زانو در زنان مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال و افراد سالم می باشد.این مطالعه علی مقایسه ای بر روی 15 فرد مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال و 15 فرد سالم که از نظر سن و شاخص توده بدنی همتا شده بودند، صورت پذیرفت. در هر دو گروه قدرت ایزومتریک، زاویه Q، میزان واروس و والگوس پا اندازه گیری شد؛ سپس نتایج با هم مقایسه گردید. تجزیه و تحلیل تفاوت های آماری در دو گروه با استفاده از روش آماری تی مستقل انجام پذیرفت.در این مطالعه، قدرت ایزومتریک عضلات ابداکتور (P=.01) و اکسترنال روتاتور هیپ (P=.003)، کوادریسپس (P=.01)، همسترینگ (P=.002) و فاصله اپی کندیل داخلی ران (P=.008) در گروه مبتلا به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود. میزان اندازه زاویه Q (P=.003) و فاصله قوزک های داخلی مچ پا (P=.003) در گروه مبتلا به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود و در قدرت ایزومتریک عضلات اداکتور هیپ (P=.2) بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتایج مطالعه حاضر نشان داد که کاهش قدرت عضلات اندام تحتانی، افزایش زاویه Q و میزان والگوس زانو با افزایش شانس ابتلای به سندرم درد پاتلوفمورال همراه است؛ لذا به نظر می رسد تقویت عضلات اندام تحتانی با جلوگیری از بروز و یا پیشرفت ناهنجاری هایی همچون والگوس زانو، می تواند با کاهش میزان ابتلا به سندروم درد پاتلوفمورال همراه باشد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شش هفته تمرینات هاپینگ بروی تعادل پویای ورزشکاران جوان دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا بود. به همین منظور، تعداد 30 جوان پسر ورزشکار دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا با میانگین و انحراف استاندارد وزن 73.96±11.50 کیلوگرم، قد 180.95±8.24 سانتی متر، سن 22.16±1.46 سال و نمره بی ثباتی 20±2.31 در این تحقیق شرکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفری شامل گروه تجربی و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی شش هفته برنامه تمرینی را که از شش نوع تمرینات هاپینگ برگرفته شده بود، انجام دادند. قبل و بعد از اجرای شش هفته برنامه تمرینی، تعادل پویای آزمودنی ها به واسطه تست تعادل ستاره اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی، تی مستقل و تی زوجی در سطح معناداری 95 درصد با آلفای a£0.05 استفاده شد.نتایج تحقیق نشان داد که تمرینات هاپینگ موجب افزایش معناداری در فاصله دستیابی آزمودنی ها در هر هشت جهت تست گردش روی ستاره شد. میزان پیشرفت به ترتیب در جهات قدامی داخلی، خارجی، قدامی، خلفی داخلی، قدامی خارجی، داخلی، خلفی، خلفی خارجی بود. با توجه به نتایج تحقیق توصیه می شود به دلیل نیاز ویژه افراد دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا به تعادل پویا در مهارت های ورزشی و همچنین به عنوان یک عامل مهم توانبخشی در طراحی برنامه های تمرینی و بازتوانی، از مزایای برنامه تمرین هاپینگ استفاده شود.