ناتوانی های یادگیری
سال:1393 | دوره:3 | شماره:3 (پیاپی 10) |تعداد مقالات:7

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های تنظیم خلق بر خودپنداره و کفایت اجتماعی دانش آموزان ناتوان یادگیری انجام شد. بدین منظور با استفاده از طرح آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل از بین دانش آموزان ناتوان یادگیری شهر تهران و نمونه در دسترس، 28 نفر انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. هر دو گروه با استفاده از مقیاس کفایت اجتماعی فلنر، پرسش نامه خودپنداره بک به عنوان پیش آزمون و پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند و گروه آزمایش به مدت 12 جلسه مهارت های تنظیم خلق را آموزش دیدند. برای مقایسه پس آزمون هر دو گروه از تحلیل کووریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات پیش-آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. از یافته های پژوهش فوق می توان نتیجه گرفت که آموزش تنظیم خلق بر خودپنداره و کفایت اجتماعی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری موثر است.

هدف پژوهش حاضر تولید چندرسانه ای آموزشی حساب آموز و تاثیر آن بر پیشرفت تحصیلی تفریق و تقسیم است. این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت. نمونه پژوهش شامل 30 دانش آموز دختر پایه سوم ابتدایی ناتوان در یادگیری ریاضی شهر اراک است که از طریق نمونه گیری تمام شمار انتخاب و در دو گروه آزمایش (n=15) و کنترلپ (n=15) به صورت تصادفی نشانده شدند. به مدت 12 جلسه گروه آزمایش با چندرسانه ای حساب آموز و گروه کنترل با روش متداول آموزش دیدند. ابزار جمع آوری داده ها برای متغیر پیشرفت تحصیلی (تفریق، تقسیم) آزمون ایران کی مت بود. نتایج تحلیل کوواریانس(ANCOVA) نشان داد که استفاده از چندرسانه ای آموزشی حساب آموز در مقایسه با روش آموزش متداول در پیشرفت تحصیلی تفریق دانش آموزان دختر با ناتوانی یادگیری ریاضی موثر بوده است؛ اما در پیشرفت تحصیلی تقسیم تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشده است.

اختلال دیکته یکی از شایع ترین اختلالات یادگیری در بین دانش آموزان ابتدایی است که 30 درصد از تمام اختلال های یادگیری را به خود اختصاص داده است. هدف از پژوهش حاضر طراحی بسته آموزشی چندرسانه ای با تاکید بر مهارت های بنیادی یادگیری دیکته و بررسی اثربخشی آن در کاهش علائم اختلال دیکته بوده است. روش این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل بوده و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه سوم شهر بیجار در سال تحصیلی 92-91 بوده است. پس از اعمال ملاک های ورود به پژوهش، 30 نفر از دانش آموزان به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش آزمون هوش وکسلر، آزمون محقق ساخته دیکته و بسته آموزشی چندرسانه ای و تکلیف خانگی بوده است. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه آموزش چندرسانه ای با تقویت مهارت های ادراک دیداری، توالی دیداری، حافظه دیداری و تمیز دیداری، در کاهش مشکلات دیکته دانش آموزان دارای این نوع اختلال یادگیری موثر بوده است(p<0.01). با توجه به اثر بخشی این نرم افزار پیشنهاد می شود برای کاهش مشکلات دیکته دانش آموزان در کلاس های درس از شیوه های آموزشی نوین برای تقویت مهارت های نام برده استفاده شود.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش با روش خودآموزی بر عملکرد حل مساله ریاضی دانش آموزان پسر دارای اختلال ریاضی در پایه پنجم ابتدایی انجام شد. به این منظور، بیست دانش آموز به روش نمونه گیری چند مرحله ای (قضاوت معلم، فهرست تشخیصی DSM-IV، آزمون ریون و آزمون حل مساله ریاضی) از دوازده پایه پنجم ابتدایی شهرستان رفسنجان انتخاب شدند. طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی است و گروه های کلاسی دانش آموزان به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. دانش آموزان با نمرات پیش آزمون و پس آزمون همتاسازی شده و گروه کنترل در طی 12 جلسه 45 دقیقه ای با روش خودآموزی و گروه گواه به همان روش سنتی و شیوه معمول آموزش دیدند. نتایج با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس نشان داد که عملکرد حل مساله ریاضی در دانش آموزان گروه آزمایش به طور معناداری نسبت به گروه گواه افزایش یافته است. می توان نتیجه گرفت که روش خودآموزی باعث بهبود عملکرد حل مساله ریاضی در دانش آموزان دارای اختلال ریاضی می شود.

پژوهش حاضر به منظور مقایسه راهبردهای خودتنظیمی، خلاقیت و جهت گیری هدف در دانش آموزان دارای اختلال ریاضی و دانش آموزان به هنجار صورت گرفت. این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای است. نمونه پژوهش حاضر شامل 60 دانش آموز مبتلا به اختلال ریاضی بود که با 60 دانش آموز به هنجار از طریق روش تصادفی انتخاب و با هم مقایسه شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه جهت گیری هدف، پرسش نامه خلاقیت، پرسش نامه خودتنظیمی و آزمون ریاضی کی مت استفاده شد. داده های پژوهش با روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری، تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که میانگین متغیرهای خودتنظیمی، خلاقیت و جهت گیری هدف در دانش آموزان دارای اختلال ریاضی نسبت به دانش آموزان به هنجار کم تر است. این یافته ها تلویحات مهمی در زمینه آموزش مهارت های خودتنظیمی و خلاقیت در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری دارد.

هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش متمرکز بر هیجان و کنترل تکانه بر فرسودگی تحصیلی و عواطف مثبت و منفی دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری بود. این پژوهش آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون چندگروهی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان دارای ناتوانی یادگیری سال ششم ابتدایی شهر اردبیل بودند. آزمودنی های پژوهش شامل 60 نفر دانش آموز دارای ناتوانی یادگیری بود که از میان دانش آموزان پسر سال ششم ابتدایی شهر اردبیل به صورت تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (20 نفر برای هرگروه) گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه فرسودگی تحصیلی و عواطف مثبت و منفی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری(MANCOVA)  استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که برنامه درمانی آموزش متمرکز بر هیجان و کنترل تکانه بر فرسودگی تحصیلی و عواطف مثبت و منفی تاثیر دارد؛ به این صورت که منجر به کاهش فرسودگی تحصیلی و عواطف منفی و افزایش عواطف مثبت دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری می شود. این نتایج نشان داد، آموزش متمرکز بر هیجان و کنترل تکانه می تواند در کنار سایر مداخلات آموزشی در بهبود عملکرد دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری مورد استفاده قرار گیرد. این نتایج نیز تلویحات مهمی در زمینه پیش گیری، آسیب شناسی و درمان این اختلال ها دارد.

هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه تحول زبان کودکان دارای اختلالات یادگیری غیرکلامی با کودکان دارای اختلالات یادگیری کلامی بود. جامعه پژوهش حاضر شامل کل‍یه دانش آموزان دختر و پسر دارای اختلالات یادگیری شهر شیراز در سال تحصیلی 91-1390 بود. نمونه این پژوهش 30 دانش آموز دارای اختلالات یادگیری غیرکلامی و 34 دانش آموز دارای اختلالات یادگیری کلامی مراکز مشکلات یادگیری شیراز بودند. آزمون تحول زبانTold  اجرا شد. نتایج تحلیل واریانس دو طرفه نشان داد بین کودکان دارای اختلالات یادگیری غیرکلامی با کودکان دارای اختلالات یادگیری کلامی در مقیاس تحول زبان تفاوت معناداری وجود دارد. با این حال، بین دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معناداری وجود ندارد. می توان نتیجه گرفت که تشخیص اختلالات یادگیری کلامی و غیرکلامی با استفاده از نیم رخ نمرات استانداردتحول زبان Told امکان پذیر بوده، پس استفاده از این مقیاس توصیه می شود.