پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی
سال:1390 | دوره:1 (9) | شماره:2 (پیاپی 18) |تعداد مقالات:18

تحقیق حاضر سبک رهبری خلاق مدیران هیات های ورزشی استان قم را با توجه به سه دیدگاه رهبری تحول گرا، عمل گرا و مردم مدار را مورد بررسی قرار داده است. از بین 35هیات، نواب رئیس و دبیران 33 هیات ورزشی (n=63) دو پرسش نامه ویژگی های فردی و پرسش نامه سبک رهبری خلاق (CLQ) را تکمیل کردند. پرسش نامه CLQ شامل 20 سوال بود که 3 بعد سبک رهبری شامل سبک عمل گرا، تحول گرا و مردم مدار را اندازه گیری کرده است. پایایی پرسش نامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ a=0.97 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، آزمون های کلموگروف اسمیرنوف، یومان ویتنی و کروسکال والیس در سطح معنی داری P£0.05 به کار گرفته شد.نتایج نشان داد تفاوت معنی داری بین هر سه سبک رهبری خلاق بر اساس جنسیت مسوولان هیات های ورزشی (P£0.05 و 0.51-=Z) وجود داشت. همچنین به طور مجزا تفاوت معنی داری بین سبک رهبری خلاق تحول گرا بر اساس جنسیت مسوولان ( P£0.01و 0.48-=Z)، بین سبک رهبری خلاق عمل گرا بر اساس جنسیت مسوولان (P£0.05 و 0.64-=Z) و تفاوت معنی داری بین سبک رهبری خلاق مردم مدار بر اساس جنسیت مسوولان (0.01≥P و Z=-0.41) وجود داشت. همچنین تفاوت معنی داری بین هر سه سبک رهبری خلاق بر اساس سمت مسوولان هیات های ورزشی (P£0.05 و Z=-0.60) و به طور مجزا تفاوت معنی داری بین سبک رهبری خلاق تحول گرا بر اساس سمت مسوولان (0.05≥P و Z=-0.44) و تفاوت معنی داری بین سبک رهبری خلاق مردم مدار بر اساس سمت مسوولان (P£0.05 و Z=-0.60) وجود داشت. ولی بین سبک رهبری خلاق عمل گرا بر اساس سمت مسوولان (P£0.05 و -0.78=Z) تفاوت معنی داری وجود نداشت. از طرفی دیگر، تفاوت معنی داری بین هر سه سبک رهبری خلاق بر اساس وضعیت استخدامی مسوولان هیات های ورزشی (P£0.05 و 9.41=X2) و تفاوت معنی داری بین هر سه سبک رهبری خلاق بر اساس سابقه فعالیت مسوولان هیات های ورزشی (P£0.01 و X2=13.25) وجود داشت.

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر روش های مختلف آرایش تمرین مسدود، تصادفی و فزاینده نظام دار بر اکتساب، یادداری و انتقال انواع مختلف پاس بسکتبال (دو دستی بالای سر، دو دستی سینه ای و یک دستی از پهلو) انجام شد. آزمودنی های این پژوهش (45=N، با میانگین و انحراف استاندارد 0.75±14.04 سال) دانش آموزان پسر دوره راهنمایی بودند که هیچ گونه سابقه ای در ورزش بسکتبال نداشتند و پس از انجام پیش آزمون در سه گروه تمرینی مسدود، تصادفی و فزاینده نظام دار (به افزایش تدریجی تداخل زمینه ای در طول تمرین اشاره دارد) گزینش شدند. آزمودنی ها به مدت 9 جلسه طی 9 روز (هر جلسه شامل 9 کوشش) در شرایط ویژه گروه خود، مهارت ملاک را تمرین کردند. بعد از 24 ساعت، آزمون های یادداری و انتقال با انجام 4 کوشش از هر پاس صورت گرفت. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر روی عامل جلسات تمرین حاکی از تفاوت معنی دار بین جلسات تمرین بود، در حالی که اثر گروه ها و تعامل گروه ها و جلسات تمرین معنی دار نبود. نتایج مقایسه بین میانگین نمرات آزمون یادداری و انتقال گروه ها تفاوت معنی دار بین گروه ها را نشان داد، به طوری که گروه فزاینده برتری معنی داری نسبت به دو گروه دیگر داشت. نتایج آزمون یادداری و انتقال از نظریه مگیل و هال (1990) و فرضیه نقطه چالش گاداگنولی و لی (2004) حمایت می کند.

هدف اصلی این تحقیق، یافتن رابطه بین اعتیاد به کار و کیفیت زندگی کاری استادان تربیت بدنی دانشگاه های ایران بود. جامعه آماری این تحقیق شامل 264 نفر از استادان تربیت بدنی دانشگاه های وزارت علوم، تحقیقات و فناوری سراسر کشور بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان، 163 نفر از آنان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و با استفاده از دو پرسش نامه اعتیاد به کار اسپنس و رابینز با پایایی 0.82 و پرسش نامه کیفیت زندگی کاری والتون با پایایی 0.80 مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیفی از آزمون آمار استنباطی نظیر آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد 71 درصد از استادان اعتیاد به کار در حد بالا دارند و همچنین 92 درصد آن ها زندگی کاری با کیفیت متوسط و خوب را دارا می باشند. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که بین اعتیاد به کار و کیفیت زندگی کاری استادان رابطه معنی داری حاکم است (r=0.535, P<0.01). بنابراین اعتیاد به کار استادان با کیفیت زندگی کاری آن ها ارتباط مستقیم دارد ولیکن اعتیاد به کار آن ها با وابستگی اجتماعی و فضای کلی زندگی آن ها رابطه معناداری ندارد به عبارت دیگر می توان گفت که اعتیاد به کار می تواند شرایط کاری را در محیط دانشگاهی بهبود بخشد اما از نظر وابستگی اجتماعی و زندگی شخصی، فرد را دچار مشکل کند.

هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین سبک های مختلف مدیریت تعارض و کیفیت ارتباط دوطرفه بین مدیر و کارمند با تاکید بر ویژگی های دموگرافیک بود. 100 نفر آزمودنی (32 مدیر و 68 کارمند) شامل مدیران و کارمندان سطوح مختلف در اداره کل تربیت بدنی استان مازندران و هیات های مختلف ورزشی دو پرسش نامه LMX-7 و ROCI-Õ را داوطلبانه تکمیل کردند. یافته های حاصل از تحقیق نشان داد از نظر کارمندان، تاثیر سبک های مختلف مدیریت تعارض بر کیفیت ارتباط میان مدیر-کارمند معنی دار است، همچنین تاثیر سبک سازش بر متغیر وابسته معنی دار بوده است. البته با توجه به بتای به دست آمده تاثیر سبک همکاری نیز مثبت است، اما معنی داری آن مورد تایید قرار نمی گیرد. همچنین از نظر مدیران تاثیر سبک سازش و انسجام بر متغیر وابسته معنی دار است. البته با توجه به بتای به دست آمده تاثیر سبک همکاری و رقابت نیز مثبت است، ولی تاثیر سبک رقابت و اجبار بیشتر از سبک همکاری است، اما هیچ کدام از این ها به طور معنی دار مورد تایید قرار نمی گیرند. نتیجه کلی نشان می دهد از میان سبک های مختلف مدیریت تعارض، سبک های سازش و همکاری بیشترین تاثیر را بر کیفیت ارتباط میان مدیر - کارمند از نظر کارمندان دارند، اما فقط تاثیر سبک سازش معنی دار است، لذا باید مدیران و کارمندان را تشویق کرد تا با اتخاذ سبک انسجام و همکاری در برخورد با تعارض، باعث افزایش اثربخشی سازمانی گردند.

هدف از این تحقیق تعیین اثر درک رفتارهای رهبری مربیان بر جو انگیزشی و رضایتمندی بازیکنان لیگ برتر بسکتبال زنان ایران بود. رفتارهای رهبری مربیان از طریق پرسش نامه LSS، جو انگیزشی با پرسش نامه PMCSQ و رضایتمندی بازیکنان از طریق پرسش نامه ASQ اندازه گیری شد. نمونه آماری برابر کل جامعه آماری n=174 بود. در تجزیه و تحلیل آماری از رگرسیون چندمتغیره و در راستای تحلیل های تکمیلی و ارائه مدل از حیطه معادلات ساختاری (SEM) استفاده شد. یافته ها نشان داد در بین رفتارهای مربیان، رفتار تربیت و آموزش و بازخورد مثبت توان پیش بینی رضایتمندی بازیکنان را داشتند (p<0.01). بین جو مهارتی با رضایتمندی بازیکنان ارتباط مثبتی برقرار بود (p<0.01) و جو مهارتی توان پیش بینی رضایتمندی بازیکنان را داشت (p<0.01). از یافته ها چنین استنباط می شود که سبک رهبری مربیان به دو صورت مستقیم (p<0.01) و غیرمستقیم (p<0.01) از طریق جو انگیزشی می تواند بر رضایتمندی بازیکنان اثرگذار باشد. می توان نتیجه گرفت که مربیان برای ایجاد رضایتمندی بازیکنان باید به دو عامل سبک رهبری خود و جو انگیزشی ای که در تیم تولید می کنند توجه نمایند.

نوآوری، خلاقیت و تغییر، عوامل کلیدی و غیرقابل اجتناب ورزش اند. این مهم ما را بر آن می دارد تا گستره ورزش را از منظر کارآفرینی مورد مطالعه قرار دهیم. در سال های اخیر، گسترش رشته مدیریت ورزشی از یک سو، و توسعه رشته کارآفرینی از سوی دیگر، چارچوب جدیدی را در بستر ورزش پدید آورده اند، به گونه ای که در تلاقی این دو رشته رویکرد جدیدی از مدیریت ورزشی و کارآفرینی به وجود آمده است. از این رو، این مقاله قصد دارد تا با بررسی رابطه مابین کارآفرینی و ورزش، به بسط و توسعه کارآفرینی در مدیریت ورزشی نایل گردد. با مطالعه اطلاعات به دست آمده از رشته های اقتصاد و بازاریابی ورزشی، فرصت شناسایی نوآوری ها، پیشگامی ها و خطرپذیری های حادث شده در ورزش فراهم آمده، و از این طریق ابعاد کارآفرینی در این حوزه آشکار می گردد. همچنین، این مقاله با معرفی انواع مختلفی از کارآفرینی، که در حوزه ورزش و مدیریت ورزشی واقع شده اند، به طور ضمنی به خلا مطالعاتی که مابین رشته های کارآفرینی و مدیریت ورزشی وجود دارد نیز اشاره می کند. در پایان نیز پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده و اشاراتی برای علاقه مندان مطرح گردیده است.

در تحقیق حاضر، با استفاده از روش تکلیف دوگانه نیازهای توجه سرویس پرشی والیبال ارزیابی شد. چهارده بازیکن داوطلب والیبال نخبه و جوان 60 سرویس را اجرا کردند. عملکرد سرویس، به عنوان تکلیف اصلی، و زمان واکنش کلامی به محرک صوتی، که در چهار موقعیت کاوش تغییر می کرد، به عنوان تکلیف ثانویه اندازه گیری شد. تحلیل واریانس تکرار سنجش نشان داد که شرایط کاوش اثر معناداری بر عملکرد سرویس نگذاشته است، که نشانگر اختصاص بیشترین بار توجه به اجرای سرویس است. در تحلیل دوم، اثر موقعیت های کاوش بر زمان واکنش معنادار بود، به طوری که زمان های واکنش کاوش به میزان معناداری بیشتر از زمان واکنش پایه بود، که موید مهم بودن سرویس پرشی است. نتایج همچنین مشخص کرد که به ترتیب پیش از پرتاب در دورخیز (موقعیت کاوش اول) و پس از ضربه (موقعیت کاوش چهارم) بیشترین توجه را لازم داشته اند، در حالی که گام برداشتن به جلو درست پیش از پرش (موقعیت کاوش دوم)، و درست پیش از ضربه به توپ (موقعیت کاوش سوم) به ترتیب کم ترین توجه را نیاز داشته اند. نتایج نشانگر آن است که در اجرای سرویس پرشی توجه از الگویی غیرخطی تبعیت می کند.

هدف تحقیق حاضر، تعیین ارتباط بین رضایت شغلی و تعهد سازمانی با کیفیت خدمات داخلی در فدراسیون های منتخب بود. بدین منظور از پرسش نامه استاندارد دی ژی (2005)، که ترکیبی از 3 پرسش نامه استاندارد است استفاده شد. پایایی پرسش نامه پس از مطالعه ای مقدماتی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ a=0.86 به دست آمد. جامعه آماری مورد نظر تحقیق را تمامی کارکنان فدراسیون های شنا، بسکتبال، هندبال، جودو، دو و میدانی و ژیمناستیک تشکیل داده اند و نمونه برابر با جامعه آماری است (n=73). برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی (میانگین، انحراف معیار و جداول توزیع فراوانی، کالموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین رضایت شغلی (p<0.01، r=0.651) و تعهد سازمانی هنجاری (p<0.01، r=0.558) با کیفیت خدمات داخلی کارکنان فدراسیون های منتخب ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد.اما بین تعهد سازمانی عاطفی و تعهد سازمانی مستمر با کیفیت خدمات داخلی در فدراسیون های منتخب رابطه معناداری وجود ندارد. لذا می توان گفت از طریق برنامه ریزی برای افزایش رضایت کارکنان و کمک به القای حس تعلق آن ها به سازمان، خدمات مناسب تری را برای مشتریان داخلی و خارجی سازمان ارائه کرد.

هدف از این پژوهش تعیین تاثیر نوع جلب توجه بر عملکرد مهارت های حرکتی مستلزم تولید نیروی (نزدیک به) بیشینه بود. در این آزمایش 28 دانشجوی دختر راست دست با تجربه کم در مهارت پرتاب وزنه به صورت داوطلبانه انتخاب و بر اساس مسافت پرتاب در پیش آزمون (شامل سه کوشش) به دو گروه توجه درونی و بیرونی تقسیم شدند. از آزمودنی ها خواسته شده بود که با استفاده از تکنیک او بر این وزنه را پرتاب کنند. آزمایش در سه جلسه انجام شد و هر جلسه شامل سه کوشش بود. دستورالعمل ها مربوط به حرکات دست و بدن (توجه درونی) یا وزنه (توجه بیرونی) بودند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس عاملی مرکب (جلسه) 3 × (گروه) 2 با اندازه گیری مکرر عامل جلسه استفاده شد. نتایج نشان داد که عملکرد گروه توجه بیرونی در مقدار مسافت پرتاب وزنه بیشتر از گروه توجه درونی بود (P<0.05). همچنین اثر متقابل جلب توجه و جلسات تمرینی نیز معنادار بود (P<0.001). نتیجه اینکه دستورالعمل های توجه بیرونی منجر به تولید نیروی بیشتری نسبت به دستورالعمل های توجه درونی می شوند این مطلب تایید کننده تعمیم پذیری مزایای جلب توجه بیرونی در تکالیف تولید نیرو است که در مطالعات گذشته نشان داده شده است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر رفتارهای مربی گری بر کارایی مربی گری و پویایی تیمی تیم های حاضر در لیگ برتر والیبال کشور در سال 87-88 بوده است. روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش مربیان و ورزشکاران تیم های حاضر در لیگ برتر والیبال مردان، یعنی 13 تیم، و نمونه آماری نیز برابر با جامعه آماری است. ابزار جمع آوری داده ها عبارت بودند از پرسش نامه اطلاعات فردی ورزشکاران و مربیان فلتز، مورتیز، چیس و سالیوان (1999)، پرسش نامه انسجام تیمی کارن، براولی ویدمایر (1985)، پرسش نامه کارایی مشارکتی فلتز و لیرج (1998)، پرسش نامه رفتار مربی گری مارتین و بارنز (1999)، پرسش نامه کارایی مربی گری فلتز، مورتیز، چیس و سالیوان (1999). نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندمتغیره در سطح آلفای 0.05 حاکی از آن بود که رفتارهای مربی گری یک مربی بر کارایی مربی گری تاثیر دارد و کارایی مربی گری به نوبه خود بر پویایی تیمی (انسجام تیمی) تاثیر می گذارد. ضمن اینکه رفتارهای مربی گری نیز بر کارایی مربی گری و انسجام تیمی تاثیرگذار است. به طور کلی مشاهده شد که رفتارهای مربی گری توان پیش بینی کارایی مربی گری و پویایی تیمی (انسجام تیمی و کارایی مشارکتی بازیکنان) را دارد. همچنین کارایی مربی گری نیز توان پیش بینی پویایی تیمی (انسجام تیمی) را دارد. نتایج پژوهش نشان می دهد که برخی از عناصر دوازده گانه مربی گری همچون تقویت، آموزش فنی اقتضایی اشتباه، و روابط عمومی و سازماندهی توان پیش بینی کارایی مربی گری و پویایی تیمی را دارند و هرچه بر میزان استفاده از این نوع الگوهای رفتاری افزوده می شود، بهبود بیشتری در میزان کارایی مربی گری مربی و پویایی تیمی مشاهده می گردد. از طرف دیگر، به کارگیری الگوهای رفتاری منفی همچون تنبیه و آموزش فنی تنبیهی تاثیر منفی بر میزان کارآمدی مربی دارد.