هدف: این پژوهش بررسی تاثیر آموزش گروهی مهارتهای زناشویی اسلامی بر رضایت زناشویی و کیفیت زندگی متاهلین میباشد. مواد و روش ها: روش این پژوهش نیمهتجربی با استفاده از پیشآزمون و پسآزمون بدون گروه کنترل میباشد. نمونه این پژوهش، 28 زن و 8 مرد از زوجین مراجعهکننده به سرای محله منطقه 5 شهر تهران در سال 1394 هستند. متغیر وابسته این پژوهش، رضایت زناشویی و کیفیت زندگی است که با پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی-فرم کوتاه ارزیابی شده است. متغیر مستقل نیز مهارتهای زناشویی اسلامی است که در 12 جلسه بر اساس آموزه های اسلامی و قرآنی تنظیم و آموزش داده شده است. داده ها با استفاده از نرمافزار SPSS تحلیل شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزه های اسلامی بر رضایت زناشویی و کیفیت زندگی تاثیر مثبت داشته و باعث افزایش رضایت و کیفیت زندگی افراد میگردد (P≤, 0. 001). نتیجه گیری: پیشنهاد میشود با تهیه یک پرسشنامه بومی شده اسلامی رضایت زناشویی، این آموزشها در گروه های مختلف مذهبی و غیر مذهبی اجرا شده و تاثیر آن بر رضایت زناشویی سنجیده شود.