تحقیق حاضر با هدف نقش فضای شهری بر زندگی روزمره کارتن خواب های شهر تهران انجام شده است. روش تحقیق ترکیبی و با چارچوب مصاحبه نیمه ساختار یافته که بر اساس نظریه زندگی روزمره گافمن و رویکرد بوم شناسی شهری طراحی شده، اجرا گردیده است. داده های گردآوری شده از بخش کیفی با تکنیک مصاحبه و مشاهده و با استفاده از روش تحلیل محتوا تحلیل و در قالب جداول ارائه شده است. در بخش کمی تحقیق نیز پرسشنامه ای بر اساس همین نظریه طراحی شده و اطلاعات لازم به شیوه مصاحبه ای توسط محقق جمع آوری گردیده است. شیوه تحلیل داده ها نیز به روش آماری، در قالب جداول توصیفی و استنباطی آورده شده است. نتایج نشان می دهد که محیط های انسان ساز بیش از محیط های طبیعی زمینه را برای بروز انحراف و کجروی مهیا می کنند و مهاجرت به عنوان یکی از عوامل مهم در انتقال خرده فرهنگ های مختلف به کلانشهرها، نقش مهمی دارد. مهاجرت نیز با کارتن خوابی رابطه معناداری را نشان داده؛ بنابراین میزان محرومیت های اجتماعی و حمایت های اجتماعی می توانند عوامل مستعد کننده گرایش به کارتن خوابی باشند که در جامعه مقصد برای مهاجران با عدم تعادل همراه است.