آموزش پرستاری
سال:1397 | دوره:7 | شماره:1 (پیاپی 27) |تعداد مقالات:8

مقدمه: از آنجایی که امروزه بخش بهداشت و درمان ارتباط مستقیمی با سلامت روانی انسان ها دارد و پرستاران به عنوان عضو مهمی از آن نقش بسزایی در این راستا ایفا می کنند، بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش تعدیل کننده حمایت اجتماعی در پیش بینی گرایش به مصرف مواد روانگردان در ارتباط با متغیرهای شناختی در بین پرستاران انجام شد.روش کار:مطالعه حاضر، یک پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه پرستاران بیمارستان های شهر کرمانشاه در سال 1395 بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد 341 نفر از بین آنها انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس ادراک حمایت اجتماعی چند بعدی زیمت و همکاران (1988)، مقیاس دشواری تنظیم هیجان گراتز و روئمر (2004)، پرسشنامه باورهای فراشناختی ولز و کرترایگت (2004) و پرسشنامه گرایش به مصرف مواد روانگردان بهره مند و همکاران (2014) بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS22 و توسط آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج یافته های پژوهش نشان داد که رابطه معنی داری بین نمره کلی حمایت اجتماعی، بد تنظیمی شناختی هیجان و باورهای فراشناخت با گرایش به مصرف مواد روانگردان وجود داشت (p<0.001)،و همچنین نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نیز جهت پیش بینی گرایش به مصرف مواد روانگردان از روی متغیر مضروب نمرات انحرافی باورهای فراشناخت و بد تنظیمی شناختی هیجان نقش تعدیل گری حمایت اجتماعی را تاییدکرد. این روابط در سطح (p<0.001)، معنادار بود.نتیجه گیری:به نظر می رسد که متغیرهای شناختی از طریق آزمون تحلیل رگرسیون توان پیش بینی گرایش به مصرف مواد روانگردان را دارند و در این بین حمایت اجتماعی می تواند نقش تعدیل گر داشته باشد.

مقدمه: ایجاد محیط بالینی مطلوب برای استفاده از توانمندی های پرستاران و شناسایی استعدادهای بالقوه آنان نیازمند ایفای مهارت رهبری کارآمد سرپرستاران است. این مطالعه با هدف تاثیر برنامه بهسازی سبک رهبری به روش نقشه مفهومی بر سبک رهبری سرپرستاران در سال 1395 انجام شد.روش کار: در این مطالعه تجربی، 30 نفر از سرپرستاران و 150 نفر از پرستاران بیمارستان ولیعصر (عج) و امام رضا (ع) در شهر بیرجند که معیارهای ورود به مطالعه را دارا بودند، وارد مطالعه شدند. در هر بیمارستان، نیمی از سرپرستاران به طور تصادفی در گروه آزمایش و نیمی در گروه کنترل قرار گرفتند. برای سرپرستاران گروه آزمایش برنامه بهسازی نیروی انسانی به روش نقشه مفهومی طی مدت 8 جلسه اجرا شد. پرسشنامه سبک رهبری کلارک توسط سرپرستاران و پرستاران قبل، یک و دو ماه بعد از مداخله تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 15 و آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس درون گروهی و تعقیب بنفرونی در سطح معنی داری 0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که هم از دیدگاه سرپرستاران و هم از دیدگاه پرستاران میانگین نمره سبک های رهبری خودکامه، دموکرات و واگذارکننده در سرپرستاران گروه آزمایش بعد از مداخله و در مرحله پیگیری نسبت به قبل از مداخله به طور معنی داری بیشتر بود. (p>0.05)نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده برنامه بهسازی سبک رهبری به روش نقشه مفهومی هم از دیدگاه سرپرستاران و هم از دیدگاه پرستاران بر سبک های رهبری سرپرستاران تاثیر دارد و منجر به تغییر نمره سبک رهبری آنان می گردد، بنابراین پیشنهاد می گردد که از این روش جهت آموزش سرپرستاران و پرستاران استفاده گردد.

مقدمه: بهداشت دهان و دندان در کودکان کم توان ذهنی دارای اهمیت بسیاری می باشد و یکی از روش های آموزشی که یادگیری در آن با دوام بیشتری است ایفای نقش می باشد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش بهداشت دهان و دندان از طریق ایفای نقش بر رفتارهای بهداشتی دانش آموزان پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر انجام پذیرفت.روش کار: در این مطالعه‏‏ ‏‏‏ی نیمه تجربی 34 دانش آموز پسر کم توان ذهنی مقطع متوسطه اول شهر همدان در سال تحصیلی 93-92 با روش نمونه گیری سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه رعایت رفتارهای بهداشتی و شاخص بهداشت دهان و دندان در دو مرحله قبل و بعد از مداخله به صورت ایفای نقش انجام گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون T-student و از نرم افزار آماری SPSS 18 استفاده شد.یافته ها: رفتارهای بهداشتی دانش آموزان کم توان ذهنی قبل و بعد از مداخله از میانگین و انحراف معیار 55.65±12.76 به 79.82±12.24 ارتقاء پیدا کرد و اختلاف معناداری قبل و بعد از مداخله مشاهده شد (p=0.001) در تمامی ابعاد پرسشنامه رفتارهای بهداشتی اختلاف معناداری قبل و بعد از اجرای روش ایفای نقش مشاهده شد (p=0.001) همچنین شاخص بهداشت دهانی در این دانش آموزان قبل و بعد از مدل ایفای نقش اختلاف معناداری را نشان داد (p=0.001)نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مدل ایفای نقش توانسته است رفتارهای بهداشتی این دانش آموزان را ارتقاء دهد و همچنین میزان شاخص بهداشت دهانی ساده شده را نیز در آنها بهبود دهد. با توجه به اینکه این روش آسان و کم هزینه است می توان با استفاده از این روش آموزشی گام موثری در ارتقاء بهداشت جسمی این دانش آموزان برداشت.

مقدمه:عفونت بیمارستانی عفونتی است که به صورت محدود یا منتشر و در اثر واکنشهای بیماریزای مرتبط با خود عامل عفونی یا سموم آن حداقل 48 تا 72 ساعت بعد از پذیرش بیمار در بیمارستان ایجاد می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر تماس کنترل شده بر میزان عفونتهای بیمارستانی در بخشهای ویژه کودکان طراحی شده است.روش کار:پژوهش حاضر، نیمه تجربی است که در آن 120 کودک در گروه کنترل و 120 کودک در گروه مداخله دارای معیارهای ورود، به صورت هدفمند نمونه گیری شده و وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل چک لیست کنترل عفونت بخشهای ویژه جهت بررسی عملکردهای مراقبتی پزشکان، پرستاران، والدین و همچنین پروتکلهای استانداردکنترل عفونت مورد استفاده در بیمارستانهای شهر اهواز بود. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آمار توصیفی و آمار استنباطی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها:اختلاف آماری معنی داری در میزان بروز پنومونی، عفونت ادراری و عفونت جریان خون و میزان بروز کل عفونتهای بیمارستانی در دو گروه مشا هده نشد. (p=0.582)نتیجه گیری:روش تماس کنترل شده در عین اینکه راه حلی جهت کنترل عفونت است اما روش نهایی کنترل عفونت نمی باشد، بنابراین بهتر است تحقیقاتی درباره سایر روشهای کنترل عفونت بیمارستانی انجام گیرد.

مقدمه:ارائه بازخورد یکی از مولفه های تدریس اثر بخش است، متاسفانه انجام این امر مهم در محیط های یادگیری بالینی چالش زا می باشد و مربیان بالینی در اغلب موارد از انجام این مسوولیت مهم شانه خالی می کنند.هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ارائه بازخورد شفاهی بر رضایتمندی فراگیران در آموزش پرستاری است.روش کار:مطالعه حاضر، یک مطالعه مداخله ای از نوع نیمه تجربی است، نمونه گیری به شیوه آسان و در دسترس انجام گرفت. تعداد نمونه ها 33 نفر از دانشجویان پرستاری( 19 نفر گروه مداخله و 14 نفر گروه کنترل) بودند و به همراه مربیان، کارآموزی خود را در بخش اطفال گذراندند. هر مربی در هر دو نوع روش آموزشی حضور داشت. در گروه مداخله، مربی بایستی حداقل یک نوبت در روز و در نزدیک ترین زمان ممکن به عملکرد دانشجو، بازخورد شفاهی را ارائه می نمود. ابزار گردآوری داده ها شامل: فرم اطلاعاتی حاوی مشخصات واحدهای پژوهش و پرسشنامه رضایتمندی از ارائه بازخورد بود سپس داده های مربوطه با استفاده از نرم افزار آماری SPSS17 و آزمون های آماری من ویتنی، کای اسکوئر و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها:نمره رضایت مندی از نحوه کارآموزی وارائه بازخورد موثر در دانشجویان گروه مداخله 32.94±6.87 و در دانشجویان گروه کنترل 28.28±4.87 بود، (p=0.038) در بررسی نمرات 19 سوال پرسشنامه رضایتمندی در بین گروه مداخله و کنترل، نمرات سوالات: بازخورد شفاهی را در نزدیکترین زمان پس از عملکردتان دریافت کردید، ارائه بازخورد سبب ایجاد علاقه و انگیزه برای مشارکت شما در فعالیت های بالینی و یادگیری در محیط کارآموزی می شد، بازخورد سبب نگرانی شما و ایجاد محیط رقابتی و ترس از شکست گردید، ارائه بازخورد سبب احساس عصبانیت، سرافکندگی و وضعیت تدافعی در شما شد، ارائه بازخورد باعث ارتباط موثر بین مربی ودانشجویان و کادر درمان می شد، در گروه مداخله بیشتر از گروه کنترل بود (p<0.05)، اما در 14 سوال دیگر تفاوت آماری معناداری بین نمرات رضایتمندی گروه مداخله و کنترل وجود نداشت.نتیجه گیری: ارائه بازخورد شفاهی سبب افزایش رضایتمندی دانشجویان پرستاری از آموزش پرستاری می گردد، بنابراین توانمند سازی مربیان در این رابطه امری ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: آنتی بیوتیک ها از بین داروهای امروزی بیشترین داروی تجویزی هستند. مصرف غیرمنطقی آنتی بیوتیک ها باعث پیامدهای نامناسبی ازجمله افزایش هزینه های درمانی و مقاومت آنتی بیوتیکی میشود. افزایش خودمراقبتی و خودمدیریتی میتواند باعث کاهش نیاز به مراقبت های اولیه شود. باتوجه به ضروری بودن الگوی صحیح آنتی بیوتیک ها پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی مبتنی برتئوری شناختی اجتماعی برخودمراقبتی و خودمدیریتی برمصرف منطقی آنتی بیوتیک ها درمراجعین به مراکز بهداشتی درمانی جنوب تهران در سال 96- 95انجام گرفت.روش کار: این مداخله ازنوع تجربی (IRCT2016092412460N11) و بر روی 260 نفراز مراجعین به مراکزبهداشتی درمانی جنوب تهران انجام گردید. نمونه گیری به صورت خوشه ای (8 مرکز انتخاب و از 6 مرکز هرکدام 30 نفر و از 2مرکز هرکدام 40 نفر) به صورت تصادفی انتخاب گردید و در دوگروه 130نفری (مداخله و کنترل) قرارگرفتند. مداخله در چهارجلسه ی آموزشی در مدت 45 دقیقه انجام شد. مداخله ی آموزشی در خصوص خودمراقبتی و خودمدیریتی در مصرف منطقی آنتی بیوتیک ها با استفاده از روش های سخنرانی، پرسش و پاسخ، بحث گروهی و یادآمد آموزشی با استفاده از پیامک و در اختیار قرار دادن پوسترها و پمفلت های آموزشی در گروه مداخله انجام شد. شش ماه پس از اتمام آموزش ها افراد گروه مداخله، پرسشنامه هارا تکمیل کردند. ابزارگردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه چند وجهی ( اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد خودمراقبتی و خودمدیریتی و سوالات محقق ساخته مرتبط با سازه های تئوری شناختی اجتماعی ) بود. داده های گرداوری شده با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه 23 مورد بررسی قرارگرفت. از آزمون های آماری کای دو، tمستقل، t زوجی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: قبل از مداخله دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک، سازه های مدل و سوالات خودمراقبتی و خودمدیریتی تفاوت معنی داری نداشتند (p>0.05) پس از مداخله ی آموزشی میانگین نمره سازه های تئوری شناختی اجتماعی، سوالات خودمراقبتی وخودمدیریتی درگروه مداخله افزایش معنی دار داشت (p<0.001)نتیجه گیری: مداخله آموزشی براساس تئوری شناختی اجتماعی میتواند در بهبود خودمراقبتی و خودمدیریتی در زمینه مصرف منطقی آنتی بیوتیک ها درافراد موثر باشد.

مقدمه: افسردگی یکی از شایعترین اختلالات نوجوانی است که مشکلات زیادی برای نوجوانان و خانواده های آنان ایجاد می کند. از این رو بهبود ویژگی های روانشناختی این افراد مورد توجه بسیاری از درمانگران قرار گرفته است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر مسوولیت پذیری اجتماعی دختران نوجوان افسرده انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم ناحیه یک شهر خرم آباد می باشد که در سال تحصیلی 96-95 مشغول به تحصیل بوده اند. در مجموع 40 نفر که در آزمون افسردگی بک نمرات بالا داشتند به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 70 دقیقه ای آموزش مهارت های ارتباطی دریافت کردند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. گروه ها پرسشنامه مسوولیت پذیری اجتماعی نوجوانان نعمتی را به عنوان پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS-21 و روش تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) انجام شد.یافته ها: یافته ها نشان داد در مرحله پس آزمون بین میانگین مسوولیت پذیری اجتماعی گروه های آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر آموزش مهارت های ارتباطی باعث افزایش مسوولیت پذیری اجتماعی در دختران نوجوان افسرده شد (p<0.001)نتیجه گیری: با توجه به تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر مسوولیت پذیری اجتماعی نوجوانان افسرده توصیه می شود مشاوران، درمانگران و روانشناسان بالینی از روش مذکور برای افزایش مسوولیت پذیری اجتماعی و کاهش افسردگی در نوجوانان افسرده استفاده کنند.

مقدمه: با توجه به اهمیت ارتقای آموزش پرستاری، نیازمند استفاده از روش هایی هستیم که توانایی ایجاد دانش و مهارت لازم را در دانشجویان داشته باشند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سه روش آموزشی حل مساله، مشارکتی و رایج بر یادگیری بالینی، اضطراب و رضایت دانشجویان پرستاری انجام شد.روش کار: این پژوهش نیمه تجربی در فاصله سال های 1394 تا 1396 در بخش های ویژه، بیمارستان امیرالمومنین اراک انجام شد. افراد تحت پژوهش تعداد 60 دانشجوی رشته کارشناسی پرستاری بودند که به روش تصادفی بلوک بندی شده ی ثابت انتخاب شدند و به طور تصادفی به سه گروه 20 نفره تقسیم و وارد مطالعه شدند. پس از اجرای پیش آزمون دانشجویان گروه کنترل به روش رایج و گروه های مداخله، یک گروه به روش مشارکتی و گروه دیگر به روش حل مساله به مدت 9 روز تحت آموزش قرار گرفتند. در پایان کارآموزی از هر سه گروه پس آزمون گرفته شد و پرسشنامه های (اشپیل برگر و پژوهش گر ساخته) تکمیل شد. در نهایت داده ها با نرم افزار spss نسخه 16 آمار توصیفی و استنباطی (آنالیزواریانس، کای اسکوئر، کروسکال والیس، ویلکاکسون، تست دقیق فیشر) آنالیز شدند.یافته ها: میانگین های نمره یادگیری در سه گروه آموزشی بعد از مداخله با یکدیگر اختلاف معنادار آماری داشت (p=0.0001) به گونه ای که بعد از مداخله میانگین نمره یادگیری در روش حل مساله و مشارکتی بالاتر از روش معمول بود. درحالی که بین میانگین رضایت در سه گروه و اضطراب آشکار بعد از مداخله در سه گروه تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد(p>0.05) اما تفاوت آماری معنی داری بین اضطراب نهان در سه گروه وجود داشت.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دو روش آموزش حل مساله و مشارکتی باعث ارتقاء مهارت های بالینی و کاهش اضطراب دانشجویان شده است؛ لذا پیشنهاد می شود جهت ارتقاء یادگیری بالینی دانشجویان از این دو روش در آموزش بالینی نیز استفاده شود.