پژوهش پرستاری ایران
سال:1402 | دوره:18 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

مقدمه: سندرم پیش از قاعدگی، یکی از مهم ترین مشکلات بالینی در علم بیماری های زنان است. اهمیت این سندرم به دلیل شیوع بیشتر آن در دختران جوان نیازمند مطالعه ای عمیق تر و یافتن تجارب خود این افراد می باشد. روش کار: مطالعه کیفی حاضر با رویکرد پدیدارشناسی بود. جامعه مورد مطالعه، دختران دارای سندرم پیش از قاعدگی بودند که 10 نفر به روش نمونه گیری هدفمند از بین آن ها انتخاب شد. زمان پژوهش در طول سال های1400-1399 بود. نمونه گیری تا رسیدن به اشباع داده ها ادامه یافت. تحلیل داده ها با طرح روش توصیفی کولایزی بود. یافته ها: در این مطالعه 4 مضمون اصلی و 12 مضمون فرعی شناسایی شد که عبارت بودند از: تجربه نشانگان سندرم (تجربه الگوهای رفتار، هیجانی و شناختی، تجربه بدنی سندرم، تجربه زمانی سندرم، ادراک نشانگان براساس قاعدگی و کنترل یا عدم کنترل نشانگان سندرم)، تجربه بعد فرهنگی-اجتماعی سندرم (پذیرش یا عدم پذیرش بافت فرهنگی-اجتماعی و نگاه جنسیتی به سندرم)، استراتژی های سازگاری با تجربه سندرم (بازنگری به تجربه سندرم، پذیرش یا عدم پذیرش سندرم و معنایابی از سندرم) و ادراک اهمیت بعد ارتباطی در سندرم (تمایل به تنهایی و عدم برقراری ارتباط با دیگران و اهمیت تجارب ارتباطی). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه می تواند تلویحات کاربردی و بالینی بسیاری را در ارتباط با دختران مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی ارایه بدهد و همچنین این تجربه پدیده ای چند بعدی و چند جانبه است.

مقدمه: در راستای کاهش استرس و اضطراب ناشی از شیوع بیماری کووید-19، متغیر روان شناختی سودمند و اثربخشی همچون تاب آوری، می تواند نقش سازگارانه ایفا کند. همچنین، ارتباط درمانی یک ارتباط معنی دار و هدفمند بین پرستار و بیمار در جهت حل مشکلات بیمار و ایجاد واکنش های سازگارانه می باشد. روش: در یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه شاهد، با استفاده از پرسشنامه های اضطراب کرونا و تاب آوری کونور و دیویدسون، 60 نفر از بیماران واجد شرایط و تخصیص تصادفی در گروه مداخله و شاهد (30 نفر)، مراحل ارتباط درمانی مبتنی بر نظریه پپلاو (آشنایی، شناسایی، بهره برداری برنامه ریزی مراقبتی و ارزشیابی و اختتام) با هماهنگی قبلی و با توجه به برنامه درمانی بیماران کرونایی انجام شد. اطلاعات از طریق آزمون های آماری پارامتری و ناپارامتری با استفاده از نرم افزار نسخه ی 22 spss تحلیل شد. یافته ها: میانگین شاخص اضطراب کرونا در گروه مداخله، از 21/0±, 95/1، به 11/0±, 68/1 بعد از مداخله کاهش یافت. همچنین میانگین شاخص تاب آوری در گروه مداخله، از 46/0±, 93/1، به 28/0±, 34/2 بعد از مداخله افزایش یافت که نتایج آزمون تی زوجی نشان دهنده اختلاف آماری معناداری قبل و بعد در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد است (001/0>p). بر اساس نتایج آزمون تحلیل کوواریانس، اختلاف شاخص اضطراب کرونا و تاب آوری، بین دو گروه مداخله و کنترل در مرحله بعد از مداخله از لحاظ آماری معنادار بود (001/0>p). نتیجه گیری: با توجه با تاثیر مدل ارتباط درمانی مبتنی بر نظریه پپلاو بر اضطراب و تاب آوری، انجام مداخلات آموزشی جهت استفاده بیماران مبتلا به بیماری های مزمن و مراقبین از روش ارتباط درمانی و همچنین کاربرد نتایج روش ارتباط درمانی مبتنی بر روش پپلاو جهت استفاده بحران ها و اپیدمی های پیش رو توصیه می شود.

مقدمه: خانواده کادر درمانی در شرایط بحرانی کرونا ویروس آسیب های روانی بسیاری را تجربه می کنند. شناسایی و درمان شایع ترین آسیب های روانی خانواده کادر درمان و مکانیزم های دفاعی آنان می تواند به کاهش آسیب های روانی آنها کمک کند. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و با رویکرد کیفی و با روش پدیدارشناسی تفسیری انجام شد. نمونه های پژوهش با انتخاب 22 نفر از خانواده کادر درمان با بهره گیری از نمونه گیری گلوله برفی و هدفمند به حد اشباع رسید. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه تلفنی تصویری استفاده شد. تجزیه و تحلیل مصاحبه ها با استفاده از روش تحلیل مضمون براساس مدل براون و کلارک (2006) صورت گرفت. یافته ها: یافته ها: ی حاصل از مصاحبه ها در سه مضمون اصلی آسیب های روانی، مکانیزم های دفاعی بالغ و مکانیزم های دفاعی نابالغ استخراج و طبقه بندی شد. نتیجه گیری: براساس یافته ها: ی پژوهش می توان نتیجه گیری: کرد که خانواده کادر درمانی تحت تاثیر شرایط بحرانی کرونا ویروس، انواع آسیبهای روانی را تجربه کرده اند و با توجه به مکانیزم های دفاعی آنان می بایستی در این زمینه تمهیدات لازم به کار گرفته شود.

مقدمه: پایبندی پرستاران به اخلاق مداری در مراقبت ضمن ارتقاء کیفیت مراقبت پرستاری، موجب افزایش رضایت بیماران می شود. هدف مطالعه حاضر تبیین اخلاق مداری در پرستاری مراقبت در منزل می باشد. روش: مطالعه تحلیل محتوای کیفی از نوع قراردادی می باشد که در مراکز مراقبت در منزل شهر تهران در سال 1399 با نمونه گیری هدفمند انجام شده است. 15 پرستار مراقبت در منزل به صورت هدفمندانتخاب شدند و داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختارمند، فردی و عمیق جمع آوری شد. نمونه گیری تا اشباع داده ها ادامه داشته است. سپس تجزیه و تحلیل داده ها به روش تحلیل محتوی قراردادی و بر اساس رویکرد ژانک (2009) انجام شده است. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها منجر به استخراج 187 کداولیه 23 زیر طبقه و 5 طبقه و یک مضمون اخلاق مداری در مراقبت در منزل شد که شامل پنج طبقه: تعهد در عملکرد اخلاقی، تصمیم گیری اخلاقی، احترام به حقوق بیمار، مراقبت بر اساس فرهنگ بیمار و حفظ استقلال بیمار می باشد. نتیجه گیری: یافته مطالعه صلاحیت اخلاق مداری پرستاران مراقبت درمنزل می باشد که به عملکرد پرستاران کمک می کند تا بتوانند فعالیت حرفه ای خود را ارزیابی کرده و عملکرد خود را اصلاح یا ارتقاء دهند که نتیجه آن ارتقاء کیفیت مراقبت و افزایش رضایتمندی بیمار، خانواده آنان و پرستاران می باشد.

مقدمه: پرستاران به واسطه ی مسیولیت های متعدد حرفه ای و خانوادگی در معرض تعارض کار-خانواده قرار دارند که پیامد های منفی زیادی بر زندگی آنان خواهد داشت. بررسی عوامل مرتبط با آن جهت برنامه ریزی های مناسب از اولویت های مدیران پرستاری است. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین ارتباط شادکامی و خودکارآمدی با تعارض کار-خانواده در پرستاران بیمارستان های آموزشی بیرجند انجام شده است. روش کار: مطالعه ی حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی از نوع همبستگی بود که جامعه مورد مطالعه آن پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی بیرجند در نیمه دوم سال 1399 بودند. 160 نفر از پرستاران واجد شرایط از طریق نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک پرستاران، شادکامی آکسفورد، خودکارآمدی عمومی شرر و تعارض کار-خانواده کارلسون استفاده شد. داده ها با نرم افزار آماریSPSS نسخه ی19 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در کل، 1/78% نمونه های مورد پژوهش زن، 4/89% متاهل، 8/88% کارشناسی با میانگین سنی55/5±, 69/35سال بودند. میانگین کل شادکامی (13/8 ±,51/37) در حد متوسط رو به پایین، خودکارآمدی (59/4±, 11/46) در حد متوسط و تعارض کار-خانواده (52/5 ±, 72/43) درحد متوسط بود. نتایج نشان داد که شادکامی و خودکارآمدی با تعارض کار-خانواده در پرستاران رابطه ی معنی دار و معکوس دارد ((001/0>p, 39/0=r) و (001/0>p, 26/0=r)). نتیجه گیری: یافته ها: ی پژوهش حاضر نشان داد که خودکارآمدی و شادکامی پرستاران بر میزان تعارض کار-خانواده ی آنان موثر بوده و می توان گفت که با افزایش خودکارآمدی و شادکامی پرستاران، میزان تعارض کار-خانواده ی آنان کاهش می یابد. لذا پیشنهاد می شود که با ارتقای خودکارآمدی و شادکامی پرستاران، زمینه کاهش عوارض تعارض کار-خانواده ی آنان را فراهم نمود.

مقدمه: متخصصین با توجه به حساس و مهم بودن برنامه های آموزشی در ایفای بهتر نقش ها و وظایف و همچنین تحقق بخشیدن به اهداف و رسالت های آموزش عالی، انجام مطالعات متعدد برای بررسی و شناسایی نقاط ضعف و قوت برنامه آموزشی را ضروری می دانند. روش: پس از جستجو در دانشگاه های معتبر جهان، دانشکده پرستاری و مامایی گریفیث با توجه به اینکه رتبه دوم در جهان، رتبه اول در استرالیا برای رشته پرستاری را در سال 2021، رتبه ی برتر Excellence in Research Australia را در سال 2018 و در رتبه بندی شانگهای، رتبه دو را اخذ نموده، جهت مطالعه انتخاب گردید و پژوهش به شیوه توصیفی_ تطبیقی و در چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه با استفاده از الگوی بردی انجام شد. یافته ها: مقایسه فلسفه، دورنما، رسالت هر دو کوریکولوم نشان داد که شباهتهایی با هم دارند و تفاوت فلسفه ها در این است که در ایران تاکید بر مرجعیت علمی، استقلال فراگیر، رویکرد جامع نگر و مشارکت در کار تیمی تاکید دارد ولی در گریفیث بر استفاده از رویکردهای تحقیقاتی پیشرو در جهان و همچنین بر توسعه مراقبت ایمن از نظر فرهنگی تاکید دارد. در دورنما در ایران تاکید بر به حداقل رساندن مرگ ومیر بیماران بدحال می باشد ولی در گریفیث تاکید بر افزایش شهرت بین المللی می باشد. رسالت در ایران تربیت دانش آموختگان جهت ارتقاء مراقبتهای پرستاری بیماران نیازمند مراقبت ویژه، کاهش مرگ و میر و استفاده از نظرات آنها در سیاستگذاری نظام سلامت می باشد ولی کوریکولوم دانشگاه گریفیث دارای رسالت نبود. جایگاه شغلی دانش آموختگان در ایران علاوه بر بخش های ویژه در مراکز غیر مرتبط دیگری لحاظ شده بود ولی در دانشگاه گریفیث بر بخش مراقبت ویژه تمرکز داشت. نحوه پذیرش دانشجو در ایران از طریق کنکور سراسری وزارت بهداشت به صورت روزانه و بین الملل انجام می گردد و نیازی به نمره معتبر زبان نیست در صورتی که در دانشگاه گریفیث نیازی به آزمون ورودی نمی باشد و فقط سابقه کاری و نمره زبان آکادمیک مورد نیاز می باشد. شرایط ادامه تحصیل در ایران به صورتی می باشد که علاوه بر رشته پرستاری، پانزده رشته غیر مرتبط دیگر را هم می توان انتخاب کرد در صورتی که در گریفیث جهت ادامه تحصیل علاوه بر رشته دکترای پرستاری، کارشناسی ارشد پرستاری پیشرفته را هم می توانند انتخاب نمایند. بحث و نتیجه گیری: وجود سابقه کار در بالین جهت پذیرش دانشجو، استفاده از مراقبت پرستاری مبتنی بر شواهد در بالین، دور ه های پار ه وقت، برنامه ریزی برای دروسی با هدف تربیت هیات علمی و برگزاری کلا سهای آنلاین میتواند به قوت برنامه آموزشی این دوره در ایران بیفزاید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: فرسودگی شغلی منجربه نتایج جسمی و روانشناختی نامناسب و نهایتا ترک شغل بخصوص در زمان بحران های سلامت جامعه و پاندمی بیماری های مسری همچون کرونا است. از طرفی شیفت های چرخشی یکی از مهمترین عواملی استرس زا در مشاغل با نوبت کاری است در این مشاغل سیکل خواب و بیداری تحت تاثیر قرار می گیرد و تیپ های شبانه روزی صبحگاهی / عصرگاهی که از ویژگی های فردی است ارتباط مستقیمی با این سیکل دارد روش کار: این پژوهش به صورت مقطعی، از نوع همبستگی-توصیفی بود که تعداد 130 نفر از پرستاران شاغل در بخش های بیماران مبتلا به کوید-19 بیمارستان خرم آباد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و براساس معیار ورود به مطالعه واردشدند. شرکت کنندگان فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه صبحگاهی-عصرگاهی (MEQ) پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلچ را تکمیل کردند داده های جمع آوری شده، توسط نرم افزار آماری SPSS، نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: اکثر نمونه ها زن و میانگین و انحراف معیار سنی آنان 60/8±, 75/36 سال بود. نتایج نشان داد که میانگین نمره فراوانی و شدت فرسودگی در بعد خستگی هیجانی (به ترتیب 30/12±, 77/27 و 59/8±, 82/32) و در ابعادشخصیت زدایی (88/4±, 64/15 و 22/7±, 05/19) در حد بالا و در بعد موفقیت یا کامیابی شخصی 14/5±, 58/24 و 61/10±, 98/32) در حد متوسط بود. نتایج ارتباط معناداری بین ابعاد فراوانی و شدت فرسودگی شغلی پرستاران با تیپ شبانه روزی آنان نشان نداد اما میانگین امتیاز ابعاد فراوانی و شدت فرسودگی شغلی در پرستارانی که انطباق شیفت کاری و تیپ شبانه روزی نداشتند بطور معناداری بیشتر از پرستارانی بود که این انطباق را داشتند (P<0. 05). نتیجه گیری: در این مطالعه پرستاران در بخش مراقبت از بیماران کرونا دارای سطح بالایی از فرسودگی شغلی بودند و عدم انطباق نوبت کاری با تیپ شبانه روزی همراه با فرسودگی شغلی بیشتر در پرستاران بود. بنابراین پیشنهاد می شود در زمان چینش نوبت کاری به انطباق تیپ شبانه روزی آنان بخصوص در بحرانهای سلامت جامعه و شیوع پاندمی بیماری های خاص که همراه با افزایش فشار کاری پرستاران است توجه شود.