روانشناسی و روانپزشکی شناخت
سال:1394 | دوره:2 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

مقدمه: زنان سرپرست خانوار به دلیل مواجهه با تجارب منفی و وقایع آسیب زا در معرض مشکلات روانشناختی متعدد می باشند که نیازمند توانمندسازی روانی از جمله راهبردهای تنظیم شناختی هیجان می باشند.هدف: این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش خوددلگرم سازی بر راهبردهای تنظیم شناختی هیجان زنان سرپرست خانوار، صورت گرفته است.روش: پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی و در قالب پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. از میان زنان سرپرست خانوار داوطلب مراجعه کننده به سرای محله شهرداری منطقه اتابک تهران، 18 نفر به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در معرض آموزش خوددلگرم سازی، در 10 جلسه 120 دقیقه ای قرار گرفتند و گروه کنترل نیز هیچ آموزشی دریافت نکردند. دو گروه، قبل و بعد از مداخله آموزشی به وسیله پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ)، ارزیابی شدند. داده های جمع آوری شده با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا)، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: آموزش خود دلگرم سازی، تفاوت معنی داری در راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بین دو گروه مورد مطالعه نشان داد.نتیجه گیری : آموزش خوددلگرم سازی به عنوان یک مهارت، موجب افزایش استفاده از راهبردهای شناختی پذیرش، تمرکز مجدد مثبت، ارزیابی مجدد مثبت، دیدگاه پذیری، و نیز کاهش استفاده از راهبردهای شناختی ملامت خویش و نشخوارگری، شده است. بنابراین جهت توانمند سازی روان شناختی زنان سرپرست خانوار، این آموزش در کنار سایر حمایت های اقتصادی و اجتماعی، توصیه می گردد.

مقدمه: از جمله مواردی که نظریات کنونی در مورد کودکان ناتوان در یادگیری، بر آن تاکید دارد مهارتهای حرکتی میباشد. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تمرینات بدنی عصب شناختی اسپارک در بهبود کندی روانی- حرکتی کودکان پیش از دبستان بود.روش: در این پژوهش، از بین افرادی که تشخیص ناتوانی در یادگیری دریافت کرده بودند، در شهرستان جلفا در سال تحصیلی 94-93، تعداد 30 نفر بعد از تشخیص اختلال به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون تبحر حرکتی بروینینکس- اورزتسکی، مقیاس مشکلات یادگیری کلورداو و آزمون هوش وکسلر کودکان بود. داده های جمع آوری شده به کمک برنامه SPSS نسخه 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده تفاوت معناداری در نمرات پس آزمون بین گروه های آزمایش و کنترل نشان داد (p<0.05). به نحوی که برنامه مورد نظر باعث ارتقای سطح روانی-حرکتی در کودکان ناتوان در یادگیری شده است.نتیجه گیری: تمرینات بدنی منتخب باعث پیشگیری از مشکلات یادگیری کودکان پیش از دبستان می شود و این تاثیر به طور قابل توجهی معنی دار است.

مقدمه: تلاش های زیادی برای توضیح نظری تاثیر اضطراب بر کارکردهای شناختی صورت گرفته است، یکی از این نظریهها، نظریه کنترل توجه می باشد.هدف: لذا هدف پژوهش حاضر، مقایسه عملکرد حافظه فعال در دو گروه از دانشجویان مضطرب و عادی با توجه به نظریه کنترل توجه بود.روش: نمونه مورد مطالعه شامل دانشجویان دختر خوابگاهی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان در سال 94-1393 بود که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابتدا 178 نفر از دانشجویان پرسشنامه اضطراب حالت-صفت اسپیلبرگر را تکمیل نمودند. پس از نمره گذاری مجموعا 67 دانشجو از 25 درصد بالای توزیع (افراد با اضطراب صفت و حالت بالا) و 25 درصد پایین توزیع (افراد با اضطراب صفت و حالت پایین) انتخاب شدند و به دو گروه اضطراب بالا و اضطراب پایین قرار گرفتند. سپس شرکت کنندگان یک تکلیف دوگانه مداد و کاغذی به منظور بررسی عملکرد حافظه فعال را انجام دادند. طرح پژوهش حاضر علی- مقایسه ای بود و داده ها با ستفاده از آزمون تی استودنت تحلیل شدند.یافته ها: نتایج پژوهش نشان دادند که عملکرد حافظه فعال افراد در گروه اضطراب بالا با عملکرد حافظه فعال افراد در گروه اضطراب پایین تفاوت معنادار (p<0.05) دارد.نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت که اضطراب اثرات قابل توجهی بر عملکرد حافظه فعال دانشجویان می گذارد. به نظر می رسد که با کاهش اضطراب دانشجویان، حافظه فعال افزایش یابد.

مقدمه: کودکان عقب مانده ذهنی نسبت به افراد عادی کمتر به درمانهای رایج جواب می دهند، لذا هنر درمانی به این نوع کودکان اجازه می دهد تا هیجانات خود را به وسیله یک واسطه بیان کنند که باعث افزایش سازگاری و عزت نفس آن ها نیز می شود.هدف: هدف از این تحقیق تعیین اثر بخشی هنر رنگ آمیزی با استفاده از نقاشی های مرحله ای بر عزت نفس کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر بود.روش: تحقیق از نوع آزمایشی، با طرح پیش از آزمون- پس از آزمون با گروه گواه انجام شده است. جامعه آماری تحقیق، شامل عقب مانده ذهنی آموزش پذیر که در سال تحصیلی 1393-1392 در مدارس استثنایی شهر تهران مشغول به تحصیل بودند می باشد. روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای است.که از تعداد 20 دانش آموز در دسترس به صورت تصادفی 10 نفر در گروه آزمایش و 10 نفر در گروه کنترل جای گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس عزت نفس کوپر اسمیت و نقاشی های رنگ آمیزی مرحله ای محقق ساخته بود. داده ها با استفاده از آزمون t استیودنت و به کمک نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که رنگ آمیزی مرحله ای بر روی عزت نفس کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر تاثیر دارد.نتیجه گیری: عقب مانده ذهنی به ویژه عقب ماندگان خفیف و متوسط از تفاوت های خود با دیگران آگاهی دارند و فراموشی در زمینه های کلامی بیشتر از زمینه های عملی در آنها مشهود است. از ویژگیهای مشترک دیگر آنان، اختلال در توانمندی های ارتباطی است لذا این افراد نسبت به درمانهای رایج کمتر جواب می دهند وهمین ضرورت استفاده از هنر را آشکارتر می کند.

مقدمه: اعتیاد به مواد مخدر بعنوان یک بیماری و یکی از چهار بحران بزرگ جهان (بحران محیط زیست، فقر، تهدید اتمی و مواد مخدر) به شمار می آید و در کشور ما ایران به دلیل وجود بافت جوان جمعیتی، این موضوع پیچیدگی خاص خود را یافته است. این مطالعه با هدف پیش بینی مدل گرایش به اعتیاد دانشجویان بر اساس عوامل شخصیتی (NEO) و تاب آوری انجام شد.روش بررسی: بررسی مقطعی از نوع توصیفی - تحلیلی 230 نفر از دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج در سال تحصیلی 1394-1393 بودند، که از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و فرمول تعیین حجم نمونه مورگان انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های پنج عامل بزرگ شخصیت NEO-FFI، و مقیاس آمادگی به اعتیاد (LAP) اهواز استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS16 تجزیه و تحلیل و با استفاده از نرم افزار LISERL تحلیل مسیر گردید.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که از بین متغییرهای برونزا برونگرایی و وظیفه شناسی با ضریب رگرسیونی -0.12 و 0.37 به طور مستقیم اثر معنی داری بر آمادگی به اعتیاد دارند.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، می توان بیان کرد در حوزه پیشگیری از وابستگی به مواد، آموزش دانشجویان دراین زمینه می تواند کمک کننده باشد.

مقدمه: مطالعات روانشناسی شناختی در سال های اخیر به معرفی دو نوع عزت نفس آشکار و ناآشکار منجر شده است. مطالعات متعددی نشان داده اند که عزت نفس ناآشکار را می توان در عرض چند دقیقه شرطی کرد.روش: در این پژوهش تعدادی محرک مثبت و منفی به روش زیرآستانه ای با مفهوم خویشتن افراد همایند شدند تا تاثیر این همایندی ها بر عزت نفس ناآشکار آن ها بررسی شود. پژوهش حاضر یک تحقیق تجربی بود که از طرح آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد و برای دست کاری عزت نفس ناآشکار، مطابق الگوی برگرفته شده از مطالعات پیشین، با استفاده از نرم افزار رایانه ای (ISEM) بر روی 90 نفر (45 مرد و 45 زن) به صورت انفرادی در دو گروه آزمایش دست کاری مثبت و دست کاری منفی و گروه کنترل اجرا شد.یافته ها: نتایج حاصل از ارائه محرک های زیرآستانه ای نشان داد میانگین، میانه عزت نفس ناآشکار در مداخله های مثبت افزایش و در مداخله های منفی کاهش یافت. تحلیل کوواریانس داده ها نشان داد دست کاری مثبت عزت نفس ناآشکار باعث افزایش معنادار عزت نفس ناآشکار شد و از طرف دیگر دست کاری منفی عزت نفس ناآشکار باعث کاهش عزت نفس ناآشکار شد.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که گرچه احساسات مربوط به عزت نفس می تواند از تجارب دوران کودکی ناشی شود، بعدها می تواند از طریق به کارگیری اصول یادگیری اولیه شرطی سازی کلاسیک افزایش و یا کاهش یابد.

مقدمه: کودکان طلاق به دلیل مواجهه با تجربه منفی طلاق والدین، در معرض مشکلات روانشناختی متعددی هستند و نیازمند توانمندسازی روانی و افزایش تابآوری با روشهای درمانی مختلف از جمله روایت درمانی می باشند.هدف: بررسی اثربخشی روایت درمانی گروهی بر سازگاری با طلاق والدین، تابآوری و مشکلات رفتاری هیجانی دختران طلاق مقطع ابتدایی شهر اصفهان بود.روش: این پژوهش به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل اجرا گردید. جامعه آماری شامل کلیه دختران 7 تا 12 ساله والدین مطلقه شهر اصفهان بود که در مدارس ابتدایی دخترانه مشغول به تحصیل بودند. 24 نفر از دختران طلاق واجد ملاک های ورود به پژوهش، به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های سازگاری با طلاق والدین، تاب آوری و مقیاس مشکلات رفتاری- هیجانی بود. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت نه جلسه 90 دقیقه ای (به صورت هفتگی) تحت روایت درمانی گروهی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد روایت درمانی بر سازگاری با طلاق والدین، تاب آوری و مشکلات رفتاری- هیجانی کودکان به صورت معناداری اثرگذار بود (p<0.05).نتیجه گیری: روایت درمانی گروهی رویکرد موثری است که می تواند احساسات و باورهای منفی کودکان نسبت به طلاق والدین شان و مشکلات رفتاری- هیجانی آنها را کاهش دهد و همچنین می تواند احساسات و نگرش های مثبت نسبت به والدین و تاب آوری را در آنها افزایش دهد و در نهایت منجر به افزایش سازگاری آنها با طلاق والدین شود.

مقدمه: استرس شغلی، از جمله در مشاغل حوزه علوم پزشکی با رضایت شغلی و عملکرد فرد رابطه دارد و یکی از مولفه های موثر بر سلامت و ایمنی به شمار می رود. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه عوامل استرس شغلی با خودکارآمدی و سلامت عمومی پرستاران و ماماهای بیمارستان بعثت انجام شد.روش: این مطالعه توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی است که 176 نفر از کارکنان پرستاری و مامایی شاغل در بیمارستان بعثت شهر سنندج را با کمک سرشماری در سال 93 مورد بررسی قرار داد. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه های استاندارد سلامت عمومی (GHQ) و استرس شغلی بیمارستانی (HSS) و خودکارآمدی عمومی شرر انجام شد. در نهایت، داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 و آمار توصیفی و آزمون های آماری t-test، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میزان استرس شغلی در افراد مورد مطالعه بالاتر از حد متوسط بود (میانگین 101.8 از 175 نمره). بین استرس شغلی با جنس، تاهل، نوبت کاری، سطح تحصیلات و نوع استخدام ارتباط معنی دار وجودنداشت، اما با نوع شغل دارای ارتباط معنی دار آماری بود (p<0.05). در این مطالعه، میانگین سطوح سلامت عمومی و خودکارآمدی به ترتیب 24.9 و 39.9 بود. بین استرس شغلی با سلامت عمومی ارتباط معنی دار و بین استرس شغلی با سلامت عمومی (p=0.001، r=0.42)، استرس شغلی با خودکارآمدی (p=0.001، r=0.26) و سلامت عمومی با خودکارآمدی همبستگی مثبت وجود داشت (p=0.001، r=0.48).نتیجه گیری: استرس شغلی می تواند باعث بروز اختلالات روانی و کاهش سطح خودکارآمدی پرستاران و ماماها شود. پرستاران و ماماها بطور میانگین از نظر سلامت عمومی در حد بالاتر از نقطه بحرانی قرار داشتند و خودکارآمدی آنها بیشتر از حد متوسط بود. برنامه های مداخله ای جهت پیشگیری از استرس شغلی و بروز اختلالات در وضعیت سلامت عمومی در پرستاران و ماماها می تواند بر کاهش فشارکاری، نوبت های کاری طولانی و خطر عوامل بیولوژیکی و عوامل فیزیکی متمرکز گردد.