حرکت
سال:1380 | دوره:- | شماره:پیاپی 8 |تعداد مقالات:10

آموزش از راه دور، نظام نوین آموزشی است که کشورهای مختلف، بنا به مقتضیات محلی، فرهنگی و اجتماعی خود، از آن در رشته ها و سطوح مختلف آموزشی بهره مند شده اند. موضوع کیفیت آموزشی فراگیران آموزش از راه دور و اقتصادی بودن این نظام آموزشی در مقایسه با آموزش حضوری، یکی از مسائل مهم و مورد بحث متولیان آن است. این مقاله به بررسی هزینه ها و مقایسه کیفیت آموزش تربیت بدنی در نظام حضوری و راه دور ایران می پردازد. در این مطالعه، همبستگی و تاثیر رفتار ورودی توسط دو متغیر نمره نظری و عملی آزمون ورود به دانشگاه (کنکور) و معدل دیپلم متوسطه با کیفیت آموزشی بررسی شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در رشته تربیت بدنی در دوره اول پذیرش دانشجو سرانه آموزشی نظام از راه دور 5.2 برابر بالاتر از آموزش حضوری است. هزینه آموزش از راه دور، تحت تاثیر تعداد دانشجو قرار دارد و و با افزایش تعداد فراگیران، سرانه آموزشی بشدت کاهش می یابد. با پذیرش 455 نفر، سرانة دو نظام تقریباَ همسطح است و با بیش از این تعداد، سرانه آموزش از راه دور کاهش می یابد. در بخش مقایسه کیفیت آموزشی، مشخص شد که دانشجویان نظام از راه دور با پیشینة علمی ضعیف تری وارد دانشگاه می شوند که این تفاوت از نظرآماری معنی داری وجود دارد. نتایج نهایی پژوهش نشان می دهد که به رغم بالاتر بودن نمرات رفتار ورودی دانشجویان حضوری، دانشجویان نظام از راه دور در دروس نظری با ماهیت علوم انسانی و علوم پایه از کیفیت آموزشی بالاتری برخوردارند.

رفتار ورودی، به آمادگی فرد برای یادگیری هدفهای آموزشی اطلاق میشود. دستاوردهای پژوهشی نشان میدهد برخی از مؤلفه های رفتار ورودی شامل سن، جنسیت، نحوه تأمین هزینه های تحصیلی و وضعیت اشتغال و تأهل روی عملکرد تحصیلی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های دولتی کشور در سال 79-80 میپردازد. نتایج پژوهش نشان میدهد که دانشجویان در سنین 21-25 سال نسبت به سایر گروه های سنی موفق ترند. علاوه براین، عملکرد تحصیلی دانشجویان غیرشاغل و کسانی که هزینه تحصیلی شان توسط سایرین تأمین میشود، در مقایسه با گروه های دیگر، بالاتر است که این تفاوت از نظر آماری معنی دار میباشد. نتایج تحقیق تفاوت آماری معنی داری بین عملکرد تحصیلی دانشجویان زن یا مرد و متأهل یا مجرد نشان میدهد. نتایج تحقیق حاکی از وجود همبستگی معنی دار آماری بین متغیرهای سن، جنسیت، اشتغال و نحوه تأمین هزینه های زندگی با عملکرد تحصیلی است. روش تحقیق پژوهش حاضر علّی - مقایسه ای (پس رویداد) است. نمونه آماری تحقیق را، 460 دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی از دانشگاه های حضوری و راه دور تشکیل میدهند که به شیوه خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. برای تحلیل داده ها از آمارهای تحلیل رگرسیون t استیودنت، همبستگی، خی دو و کلمونوگراف اسمیرنوف استفاده شد.

هدف کلی این تحقیق، عبارت از بررسی تاثیر تمرینات هوازی منتخب بر بعضی از عوامل خطرزای قلبی- عروقی در افراد غیرسیگاری و سیگاری است. به منظور تعیین و انتخاب جامعه آماری این تحقیق، اعضای هیات علمی مرد دانشگاههای مشهد در دامنه سنی 40-55 سال در نظر گرفته شد. از بین کل جامعه آماری، 30 نفرغیرسیگاری، 30 نفرسیگاری به طور تصادفی انتخاب شدند و نمونه های تحقیق را تشکیل دادند. این نمونه نیز به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و دو گروه تجربی (غیرسیگاری و سیگاری) تقسیم شدند. هر دو گروه تجربی غیرسیگاری و سیگاری به مدت 10 هفته تحت تاثیر برنامه تمرینی منتخب قرار گرفتند، در حالی که گروه های کنترل از تمرین بازداشته شدند. متغیرهای تحقیق شامل وزن بدن، درصد چربی زیرپوستی، ضربان قلب، فشارخون سیستولی و دیاستولی، تری گلیسرید، کلسترول تام ، LDL-C و HDL-C می باشند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون T در سطح 0.05 در گروه های مستقل و با استفاده از نرم افزار رایانه ای (SPSS) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. تفاوت معنی داری بین فشار خون سیستولی و HDL-C مربوط به آزمودنی های غیرسیگاری قبل و پس از برنامه تمرین بدنی ملاحظه گردید. همچنین بین ضربان قلب آزمودنی های سیگاری قبل و پس از اجرای تمرین بدنی تفاوت معنی داری ملاحظه گردید.

این پژوهش با هدف یافتن عوامل مرتبط با کاهش کارایی قلبی - تنفسی، میزان SaO2 استراحتی و درصد کاهش Vo2max در ارتفاع ( به عنوان دو ملاک ارزیابی کارایی قلبی - تنفسی در ارتفاع) را در 11 مرد جوان داوطلب مورد بررسی قرارداده است. مشخصات بدنی، عوامل ریوی (VC,FVC,FEV1,VO2max, FEV3,MVV) زمان حبس نفس، و SaO2 ( درحالت استراحت وهنگام آزمون) آزمودنی ها در شهرکرمانشاه (ارتفاع 1330 متر) اندازه گیری شد. دو روز بعد، پس از صعود به ارتفاعات رشته کوه پراو ( ارتفاع 3150 متر)، در ساعات مختلف اقامت در ارتفاع SaO2 استراحتی و علائم بروز AMS ثبت شده و 22 ساعت بعد، زمان حبس نفس VO2maxو Sao2 (هنگام فعالیت) اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری، نتایج زیر را به دست داد: در ارتفاع، Sao2 استراحتی و VO2max، به طور معنی داری کاهش یافته و میانگین SaO2 استراحتی در ارتفاع و درصد کاهش VO2max در ارتفاع، هیچ یک با میزان VO2max و زمان حبس نفس در شهر، رابطه معنی داری نداشتند. رابطه معکوس معنی داری بین میانگین SaO2 استراحتی در ارتفاع و درصد کاهش VO2max در ارتفاع مشاهده شد. با افزایش مدت زمان اقامت در ارتفاع، SaO2 استراحتی، بطور معنی داری افزایش یافت. مهمترین یافتة تحقیق این است که همه عوامل ریوی با درصد کاهش VO2max در ارتفاع رابطة معکوس ، و بجز FEV1 همگی با میانگین SaO2 استراحتی در ارتفاع، رابطه مستقیم معنی دار دارند. این یافته، شاید بتواند به روشن تر شدن تفاوتهای فردی موجود در پاسخ های فیزیولوژیکی به ارتفاع، کمک نموده و عاملی باشد. برای متمایز نمودن افرادی که کارایی قلبی - تنفسی آنها در ارتفاع (نسبت به دیگران) کمتر کاهش می یابد.

هدف از این تحقیق، ارائه مدل ریاضی است که بتواند با اندازه گیری آنتروپومتریکی و اطلاعات استخراج شده از فیلم ویدیوئی اجرای ورزشکاران، میزان نیروی عضلات، نیروی عکس العمل زمین، کار و توان مصرف ورزشکار در مراحل جهس (تماس یا با زمین "T.D" یا حداکثر فلکش زانو "MKF" جدا شدن از زمین "T.O" پرش طول را محاسبه کندو اندازه گیری آنتروپومتریکی شامل اندازه قد ، وزن، طول ران، طول ساق و کف پای ورزشکار است. اندازه گیریهای هنگام اجرا عبارت است از : طول دورخیز، زمان دورخیز و طول پرش. اطلاعات استخراج شده از فیلم ویدیوئی شامل زمان T.D، زمان پرواز، ارتفاع مرکز ثقل در مرحله T.D و MKF و T.D است. برای محاسبه عوامل منتخب، به محاسبة عوامل دیگری مانند سرعت T.D، و مولفه عمودی سرعت T.D ، شتاب T.D ، مولفه عمودی شتاب T.D ، زاویة مرکز ثقل در T.O ، سرعت T.O سرعت T.O، شتاب T.O، مولفه عمودی شتاب T.O و مؤلفه عمودی شتاب T.O نیاز است. بدین منظور اجرای 8 نفربرتر پرش طول دانشجویان المپیاد سال 1379 که به دور نهایی راه یافتند. مورد بررسی و محاسبه قرار گرفت و در پایان با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، میزان همبستگی عوامل فوق با طول پرش بررسی شد.

با توجه به تاکید روزافزون براهمیت تمرین ذهنی و کاربردهای متنوع آن در آموزش و یادگیری و بهبود مهارتهای ورزشی ، این پژوهش به بررسی تأثیر تمرین ذهنی با استفاده از الگوهای سمعی و بصری و دقت سرویس والیبال پرداخته است. روش تحقیق نیمه تجربی و با استفاده از پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعة آماری و حجم نمونه را 45 دختر والیبالیست 15-20 ساله شهرستان ایلام تشکیل می دهند، که به سه گروه تجربی (1) کسانی که ضمن تمرین عملی از تمرین ذهنی نیز بهره برده اند. (2) کسانی که ضمن استفاده از تمرین عملی و ذهنی از طریق فیلم ویدیوئی از عملکرد بازخورد داشته اند و (3) گروه کنترل که فقط تمرین عملی داشته اند تقسیم شدند. ابتدا از کلیه آزمودنی ها، آزمون اولیه گرفته شد و سپس گروه ها به مدت 24 جلسه تمرین کردند . آنگاه آزمون پایانی گرفته شد. برای اندازه گیری دقت سرویس والیبال از آزمون استاندارد والیبال ایفرد و جهت انجام تمرین ذهنی از روش آموزش ذهنی هیک من استفاده شد. هدف کلی این تحقیق تعیین میزان تاثیر تمرین ذهنی برافزایش دقت سرویس والیبال با استفاده از الگوهای سمعی و بصری بوده است. به منظور آزمون فرضیه ها از آزمون T وابسته، تحلیل واریانس و آزمون کوکی استفاده شد و نتایج زیر به دست آمد: هر سه شیوة تمرین بر دقت سرویس والیبال تاثیر داشتند. بین تاثیر شیوة تمرین در گروه تجربی (1) و گروه کنترل اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بین تاثیر شیوه تمرین درگروه تجربی (1) و گروه تجربی (2) اختلاف معنی داری وجود نداشت. بین تاثیر شیوه تمرین در گروه تجربی (2) و گروه کنترل اختلاف معنی دار بود.

هدف این پژوهش، مقایسه دو روش تمرین انتخابی (مختلط و هوازی ) و انتخاب روش بهتر جهت استفاده در کلاس های تربیت بدنی عمومی است. در این پژوهش تعداد 342 دانشجوی دختر شرکت داشتند که این آزمودنی ها به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه تحت تمرینات هوازی و گروه دیگر تحت تمرینات مختلط (هوازی - بی هوازی ) قرار گرفتند. پیش آزمونی که هرگروه در آن شرکت نمودند، شامل اندازه گیری استقامت عضلات کمربند شانه ( آزمون بارفیکس)، استقامت موضعی عضلات شکم (آزمون دراز و نشست)، چابکی (آزمون 15×4 متر)، استقامت قلبی- عروقی (آزمون 600 متر و نیمه کوپر)، توان بی هوازی و نیروی عضلانی (آزمون پرش جفت) و تست ایستگاهی بود. پس از ده جلسه تمرین آزمون نهایی که اندازه گیری مجدد آزمونهای اولیه بود، تکرار شد. نتایج پیش آزمون و آزمون نهایی به وسیله آزمون t وابسته و غیروابسته مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. محاسبات آماری و مقایسه نتایج پیش آزمون و آزمون نهایی نشان داد اختلاف معنی داری بین آزمون نهایی چابکی، توان بی هوازی و استقامت قلبی- عروقی ( دو نیمه کوپر) روش تمرین مختلط نسبت به روش تمرین هوازی وجود دارد. همچنین اختلاف معنی داری بین آزمون نهایی استقامت عضلانی عضلات کمربند شانه، استقامت موضعی عضلات شکم و استقامت قلبی- عروقی (دو 600متر) و روش تمرین هوازی نسبت به روش تمرینی مختلط مشاهده شد، در صورتی که اختلاف معنی داری بین آزمون ایستگاهی دو گروه وجود ندارد.

به منظور مقایسه تاثیر دو نوع فعالیت هوازی یک جلسه ای بر میزان تغییرات (LDL-C)، (HDL-C) و چربی تحت جلدی، تعداد 20 نفر از مردان 20-25 سال از دانشجویان غیرورزشکار میانگین سن، وزن و قد افراد به ترتیب2.29±21.8 سال، 5.36± 64.65 کیلوگرم و 5.49±174 سانتی متر برای گروه 1 (فعالیت دو تناوبی) و 1.32±23.2 سال، 10.29± 69.4 کیلوگرم و5.39± 172.8 سانتی متر برای گروه 2 (فعالیت دایره ای با وزنه) بود. برنامه فعالیتی هر دو گروه به ترتیب شامل یک جلسه فعالیت دو تناوبی (هوازی ) به مدت 40 دقیقه شامل 10 دقیقه گرم کردن، 20 دقیقه دو تناوبی هوازی (4ست : 4 دقیقه دو نرم و آهسته، 1 دقیقه پیاده روی) با 60-80 درصد، ضربان قلب بیشینه (MHR) و 10 دقیقه سردکردن برای گروه 1 و یک جلسه فعالیت دایره ای با وزنه (هوازی) به مدت 40 دقیقه، شامل 10 دقیقه گرم کردن، 20 دقیقه فعالیت دایره ای با وزنه (شامل 10 ایستگاه) با 60-80 درصد ضربان قلب بیشینه (MHR)، و 10 دقیقه سردکردن برای گروه 2 بود. برای به دست آوردن اطلاعات خام ، درصد چربی تحت جلدی بدن و نمونه های خون آزمودنی ها قبل و بعد از یک جلسه فعالیت اندازه گیری شد و پس از تجزیه و تحلیل آماری براساس تست t-Student در سطح 5 درصد و با ضریب اطمینان 95 درصد نتایج زیر حاصل شد: الف) یک جلسه فعالیت دو تناوبی برمیزان HDL-C، LDL-C و چربی تحت جلدی تاثیر معنی داری نداشت؛ ب) یک جلسه فعالیت دایره ای با وزنه برمیزان HDL-C تاثیر معنی داری داشت، ولی برمیزان LDL-C و چربی های تحت جلدی تاثیرمعنی دار نداشت. در پایان نتیجه گرفته شد که یک جلسه فعالیت هوازی دایره ای با وزنه نسبت به یک جلسه فعالیت هوازی دو تناوبی برسطح چربی های پلاسما تاثیر بیشتری دارد.

هدف از این تحقیق ارزیابی آمادگی عمومی و تدوین نورم های آمادگی جسمانی برای 226 نفر از دانش آموزان دخترسال اول نظام جدید به عنوان نمونه پژوهشی است که با استفاده از آزمون آمادگی جسمانی ایفرد، اندازه گیری صورت گرفت . پس از تدوین جلد نورم آمادگی جسمانی از لحاظ مقایسه آن با نورم های ملی و استانی ، مشاهده شد که دانش آموزان بیرجند در مقایسه با رکود ملی و استانی در آزمونهای دراز و نشست، دو سرعت 45 متر، دو 9×4 متر، از رکوردهای بهتری برخوردارند، ولی در آزمون پرش جفت رکورد آنان کمتر از رکوردهای ملی و استانی است و در آزمون کشش بارفیکس می توان گفت تقریباَ رکوردهای هرسه گروه در یک سطح بوده که میانگین آن در هر سه گروه پایین می باشد.