دانشور پزشکی: نشریه پژوهشی پایه و بالینی
سال:1382 | دوره:11 | شماره:49 |تعداد مقالات:9

بافت استخوانی در استئوپوروز ناشی از بی حرکتی، در نتیجه فقدان فعالیت عضلانی و کاهش تحمل وزن از بین می رود. تحقیقات انجام شده مویدآثار بیواستیمولیتوری لیزر کم توان است. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر لیزر کم توان بر استخوان بی حرکت شده خرگوش است. 15 راس خرگوش نر بالغ سالم به سه گروه مساوی شاهد، تجربی، طبیعی تقسیم شدند. تحت بیهوشی عمومی، مفاصل ران، زانو و مچ دست راست خرگوش های گروه های شاهد و تجربی با انجام گچ گیری بی حرکت شد. در هفته اول بعد از گچ گیری هیچگونه تیماری روی خرگوش های گروه شاهد و تجربی انجام نشد. در هفته دوم، پنج جلسه و در هفته های سوم تا ششم، سه جلسه، لیزر کم توان هلیوم نئون با دانسیته انرژی 13.5J/cm2 به یک نقطه ثابت استخوان تیبیای خرگوش های گروه تجربی تابیده شد. خرگوشهای گروه طبیعی به مدت مشابه خرگوشهای گروه شاهد و تجربی آزادانه و بدون اعمال گچ گیری به سر بردند. در انتهای هفته ششم، همه خرگوش ها به وسیله کلروفورم کشته شدند و از نقطه محل تابش در گروه تجربی و از نقطه مشابه در خرگوشهای گروه شاهد و طبیعی نمونه برداری به عمل آمد. نمونه ها جهت مطالعه به وسیله میکروسکوپ نوری آماده شدند. ضخامت تنه استخوان در هر سه گروه، با واحد میکرون اندازه گیری و به روش آنالیز واریانس باهم مقایسه شدند. تغییرات هیستولوژیک مشاهده شده در گروه ها ثبت شد. ضخامت تنه استخوان در گروه طبیعی 10.9±184.6 وبیشتر از گروه شاهد (18±136.6) و تجربی (6.4±171) بود. بین گروه طبیعی و شاهد و تجربی و شاهد اختلاف معنادار مشاهده شد. در گروه شاهد، الگوی سیستم های هاووس مشاهده گردید، ولی درون تعداد قابل توجهی از مجاری هاورس و لاکوناهای آن، عروق خونی و استئوسیت مشاهده نشد. در گروه تجربی، پریوست به طور مشخص ضخیم تر و سیستم های هاورس نامنظم بودند و درون مجاری هاورس، گلبول قرمز و استئوسیت وجود داشت. تابش لیزر کم توان هلیوم نئون به استخوان تیبیای بی حرکت شده خرگوش ها، آثار سوء بی حرکتی را خنثی و ضخامت پریوست و فعالیت ریمادلینگ آن را افزایش داده است.

امروزه در مورد عوامل خطر مستقل در ایجاد انفارکتوس میوکارد (MI) مطالعات زیادی صورت می گیرد. این عوامل می توانند بدون ارتباط با عوامل خطر دیگر باعث ایجاد ضایعات عروق کرونر و بروز MI شوند. نسبت دور کمر به دور باسن (WHR) و اندازه قد را با MI مرتبط دانسته اند. هدف از این مطالعه، بررسی بیماران دچار MI از نظر WHR و اندازه قد به عنوان عوامل خطر مستقل است. در این مطالعه مورد شاهدی، از میان مراجعین به بیمارستانهای شهید بهشتی و شهید یحیی نژاد، پس از بررسی از نظر اختلالات چربی خون، پرفشاری خون، دیابت، کشیدن سیگار و سابقه خانوادگی بیماری عروق کرونر و اطمینان از فقدان آن و نیز تطبیق بیماران وشاهدان از نظر سن و جنس 300 فرد، نیمی مبتلا به) MI جدید یا قدیمی) و نیمی به عنوان شاهد مورد ارزیابی قرار گرفتند. WHR و قد بیماران و شاهدان اندازه گیری شد. سپس میانگین آنها در این دو گروه با استفاده از آزمون "تی" مورد مقایسه قرار گرفت و ارتباط WHR و اندازه قد با پیدایش MI بررسی شد. میانگین WHR در بیماران دچار Mi0.96 و در افراد شاهد 0.92 و اختلاف ین دو میانگین مزبور بود(0.04، WHR.(P<0.001در هر جنس و در تمام گروههای سنی با خطر پیدایش MI در ارتباط بود. میانگین قد در بیماران 160.7 سانتی متر و در افراد شاهد 163 سانتی متر و اختلاف بین دو میانگین میانگین 2.3 سانتی متر بود (P<0.05) . اختلاف بین میانگین قد در بیماران دچار MI و میانگین مزبور در افراد شاهد در مردان و در افراد جوان تر بیشتر بود. WHR عامل خطر مستقلی برای MI است، بدین معنا که افزایش نسبت دور کمر به دور باسن احتمال بروز MI را بدون ارتباط با عوامل خطر شناخته شده بیشتر می کند. همچنین در مردان و در افراد جوانتر ارتباط مستقلی بین اندازه قد و خطر پیدایش MI وجود دارد، بدین معنا که احتمال MI در افراد با قد کوتاه تر بیشتر است.

با توجه به شیوع زیاد بیماری هیرسوتیسم در خانم های ایرانی، مطالعه ای توصیفی - تحلیلی به منظور بررسی الگوی قاعدگی ودرجه هیرسوتیسم در خانمهای مبتلا به هیرسوتیسم انجام شد. بدین منظور 176 خانم مبتلا به هیرسوتیسم، مراجعه کننده به کلینیک تخصصی هیرسوتیسم واقع در دانشگاه تربیت مدرس مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات لازم از نظر تاریخچه پزشکی، معاینه بالینی و میزان هورمون ها ثبت گردید و درجه هیرسوتیسم براساس جدول فریمن-گالوی (Ferriman-Gallwey) تعیین گردید. نمونه گیری خون در روز 20-24 سیکل جهت اندازه گیری هورمون های TSH,T4,T3، پرولاکتین، FSH,LH و . . . انجام شد و بعد 2 گروه افراد هیرسوت با پرولاکتین بالا و طبیعی از نظر الگوی قاعدگی و درجه هیرسوتیسم مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که از 176 بیمار 14.9 درصد (44 نفر) پرولاکتین بالاتر از ng/ml20 داشتند. سن این افراد 06.1±26.1 و سن شروع هیرسوتیسم در 75 درصد زیر 20 سال بود. میانگین سن شروع قاعدگی در این افراد 13 سالگی بود. در افراد پرمویی که پرولاکتین بالا داشتند، 50 درصد دارای قاعدگی منظم و 50 درصد دارای قاعدگی نامنظم بودند که در حدود 90 درصد به صورت الیگومنوره و 10 درصد به صورت آمنوره بود. در 54 درصد موارد، بی نظمی قاعدگی به صورت ثانویه و در 35 درصد به شکل اولیه بود. میانگین درجه هیرسوتیسم در افراد هیپرپرولاکتینمیک 14.3 بود که با افراد هیرسوت با پرولاکتین طبیعی تفاوت معناداری نداشت. محل شروع هیرسوتیسم در 70 درصد موارد چانه بود. در 73.3 درصد موارد پیشرفت هیرسوتیسم تدریجی و در 26.7 درصد سریع بود. سرعت رویش موها پس از کندن در 46.5 درصد موارد تدریجی و در 53.3 درصد سریع بود.

این پژوهش، یک مطالعه نیمه تجربی (Quasi-experimental) به صورت قبل و بعد است که با هدف بررسی تاثیر آموزش بهداشت بر کیفیت زندگی در دوران یائسگی در منطقه شهرستان ری از شهر تهران اجرا گردید. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق، پرسشنامه های آگاهی، نگرش، پرسشنامه کیفیت زندگی خاص دوران یائسگی و برگه بسامد خوراک بود که در دو مرحله قبل و بعد از آموزش در اختیار افراد مورد مطالعه قرار گرفت. پژوهش در سه مرکز بهداشت از میان مراکز بهداشتی واقع در منطقه شهر ری انجام گردید. نمونه های مورد پژوهش، خانم یائسه 45-55 سال بودندن که از طریق رابطین بهداشت مراکز، جهت شرکت در تحقیق معرفی گردیدند. پس از انجام آزمون اولیه (Pre-test) و تجزیه تحلیل اطلاعات، برنامه آموزشی مناسب طراحی گردید که به صورت چهار جلسه آموزش انجام گرفت. یافته های به دست آمده نشان دهنده تغییرات معنادار در نمرات آگاهی، نگرش و ابعاد جسمی، روحی - اجتماعی و جنسیی کیفیت زندگی خانم بودند (Pv<0.00001) تنها در بعد وازوموتور کیفیت زندگی، تغییرات آماری معناداری مشاهده نشد، همچنین میزان مصرف مواد لبنی (شیر و ماست) قبل و بعد از آموزش، اختلاف معنادار نشان داد. نتایج این پژوهش نشان دهنده اهمیت و تاثیر مثبت برنامه آموزش بهداشت بر کیفیت زندگی خانمهای یائسه است.

مواد ضد عفونی کننده وگندزدا به فراوانی برای از بین بردن عوامل عفونی استفاده می شوند، ولی مشاهده می گردد که برخی باکتری ها نسبت به این مواد مقاومت پیدا می کنند. گزارش می شود که مقاومت باکتری ها نسبت به مواد گندزدا همراه با مقاومت به تعدادی از آنتی بیوتیک ها است و احتمالا این مواد در انتقال مقاومت های دارویی نقش دارند. بنابراین، اثر غلظت های مختلف ماده گندزدایی ید را در انتقال مقاومت آنتی بیوتیکی به گونه های حساس سالمونلا تیفی موریم بررسی کردیم. سالمونلا تیفی موریم عامل شایع گاستروانتریت به عنوان سویه گیرنده و اشرشیاکلی به عنوان سویه دهنده انتخاب گردید. آزمایشهای تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن انجام شد و حداقل غلظت مهار کننده رشد (MIC) برای آنتی بیوتیکهای مورد مطالعه تعیین گردید. آنگاه سویه های سالمونلا تیفی موریم (سویه گیرنده) با غلظت های زیر حد مهارکنندگی ید مجاور گردید. سپس کشت مخلوطی از سویه های گیرنده و دهنده در محیط آبگوشت TSB تهیه و در انکوباتور 37 درجه سانتی گراد قرار گرفت. انتقال مقاومت آنتی بیوتیکی روی پلیت های بیسموت سولفیت آگار حاوی آنتی بیوتیک های مورد مطالعه بررسی گردید. نتایج نشان داد که مجاورت سویه های سالمونلا تیفی موریم با غلظت های 0.1 تا 0.3 درصد ید، سبب افزایش انتقال مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین و تتراسیکلین می شود، ولی باافزایش غلظت ید، میزان انتقال کاهش می یابد. این نتایج از نظر آماری معنا دار بوده، نقش مهم غلظت های معینی از مواد گندزدا، نظیر ید را در انتقال و گسترش مقاومت های آنتی بیوتیکی نشان می دهد.

استافیلوکوکوس اورئوس یکی از عوامل شایع عفونت های بیمارستانی است که در بسیاری از موارد، منشا عفونت پرسنلی هستند که در بینی خود ناقل این باکتری هستند. عواقب عفونت های ناشی از این باکتری، مخصوصا سویه های مقاوم به متی سیلین، علی رغم استفاده از آنتی بیوتیک ها می تواند وخیم باشد. بنابراین اجرای یک برنامه کنترل جهت جلوگیری از انتقال باکتری و کم کردن مقاونت آنتی بیوتیکی آن ضروری است. به این منظور ابتدا باید وضعیت پرسنل بیمارستان از نظر ناقلی معین گردد. در این مطالعه مقطعی فراوانی ناقلی بینی استافیلوکوکوس اورئوس و سویه های مقاوم به متی سیلین آن در پرسنل یک بیمارستان آموزشی - درمانی بررسی گردید. به این منظور، نمونه گیری با استفاده از سواب از بینی 227 پرسنل مشغول به کار در سال 1380-81 صورت گرفت و شناسایی باکتری با روش کشت و آزمایشهای کاتالاز، کوآگولاز و تخمیر مانیتول انجام شد. برای تعیین مقاومت به پنی سیلین های مقاوم پنی سیلیناز از روش کشت باکتری در محیط مولرهینتون آگار دارای 4 درصد کلرید سدیم و 6 میکروگرم در میلی لیتر اگزاسیلین استفاده گردید. 45 نفر از پرسنل مورد مطالعه (19.8 درصد) ناقل استافیلوکوکوس اورئوس بودند که 12 سویه، مقاوم به متی سیلین در افراد مورد مطالعه 5.4 درصد و نسبت سویه های مقاوم متی سیلین به کل سویه های جدا شده این باکتری 26.7 درصد به دست آمد. توزیع فراوانی جنس، شغل و محل کار در افراد ناقل و غیرناقل تفاوت قابل توجهی از نظر آماری نداشت (P>0.05) ولی با آزمون "تی" رابطه معناداری بین سن و ناقلی استافیلوکوکوس اورئوس دیده شد (P=0.04) . اگر چه این مطالعه نشان دهنده پایین بودن میزان ناقلی بینی با استافیلوکوکوس اورئوس و سویه های مقاوم به متی سیلین آن در پرسنل این بیمارستان در مقایسه با مطالعا مشابه در سایر بیمارستانهای کشور است، ولی با توجه به پراکندگی ناقلین در محلهای مختلف بیمارستان، بر ضرورت مطالعات مستمر درباره وضعیت ناقلی بینی و درمان آنان و یا عدم به کارگیری این افراد برای مقاومت از بیماران مستعد، نظیر افراد دارای زخم یا سوختگی به منظور کنترل عفونت های بیمارستانی تاکید می شود.

اولین گام اساسی در تدوین برنامه های ارتقای کیفیت،شناخت ادارکات و انتظارات دریافت کنندگان خدمت از کیفیت خدمات و تعیین شکاف کیفیت و در پی آن، اتخاذ استراتژی هایی برای رفع اشکال است. تحقیقات انجام شده نیز بیانگر آن است که شکاف کیفیت درابعاد مختلف خدمت از دیدگاه گروههای جمعیتی گوناگون متفاوت است و باید در تدوین برنامه های ارتقای کیفیت، این تفاوتها را لحاظ کرد. لذا این پژوهش با هدف تعیین شکاف کیفیت خدمات بهداشتی اولیه ارائه شده و کشف تفاوت یا عدم تفاوت شکاف کیفیت در واحدهای شهری و روستایی ارائه دهنده این خدمات انجام گردید. این مطالعه، یک پژوهش توصیفی تحلیلی است که به روش مقطعی انجام شد و در برگیرنده نمونه ای 300 نفری (150 نفر از واحدهای روستایی و 150 نفراز واحدهای شهری) از زنان دریافت کننده خدمات بهداشتی اولیه بود. نمونه گیری به روش خوشه ای تصادفی و در خوشه ها به روش تصادفی منظم انجام شد. گرد آوری داده ها به کمک پرسشنامه تدوین شده براساس ابزار کیفیت خدمت (Servqual) صورت گرفت. پرسشنامه، شکاف کیفیت را در پنج بعد خدمت اندازه گیری کرد. داده های پژوهش به کمک روشهای آمار توصیفی و تحلیلی تحلیل گردید. این بررسی نشان داد که به طور کلی شکاف کیفیت در ابعاد پنج گانه خدمت وجود دارد. شکاف کیفیت در ابعاد پنجگانه خدمت یکسان نبود. بین واحدهای شهری و واحدهای روستایی ارائه دهنده خدمت از لحاظ شکاف کیفیت تفاوت وجود داشت. کمترین شکاف کیفیت در مراکز شهری و نیز در مراکز روستایی در بعد ملموس خدمت مشاهده شد. در مراکز شهری بیشترین شکاف کیفیت در بعد اطمینان خدمت و درمراکز روستایی در بعد پاسخگویی به دست آمد. سن پاسخگویان با نمرات شکاف کیفیت همبستگی مستقیم و میزان تحصیلات آن ها با نمرات شکاف کیفیت ارتباط معکوس داشت. در مراکز روستایی، نمرات شکاف کیفیت با محل دریافت خدمت ارتباط معنی داری داشت. ولی بین شغل و نمرات شکاف کیفیت در هیچ یک از مراکز شهری و روستایی ارتباط معنی دار مشاهده نشد. با توجه به وجود شکاف کیفیت در خدکات ارائه شده و معنا دار بودن تفاوت شکاف کیفیت بین واحدهای شهری و روستایی ارائه دهنده خدمت لازم است استراتژی هایی برای رفع این شکاف ها و ارتقای کیفیت خدمت تدوین و به اجرا در آید و در این استراتژی ها، تفاوتهای مناطق شهری و روستایی مورد توجه قرار گیرد.

روشهای بررسی کینتیکی و کینماتیکی ستون فقرات کمر به طور فزاینده در حال گسترش است. در راستای این گسترش و پیشرفت، هدف این مطالعه، ارائه روشی برای ارزیابی کمی و همزمان الگوی برانگیختگی عضلات تنه، عوامل بیومکانیکی و تخمین نیروهای وارد بر ستون فقرات کمر، تحت شرایط بارگذاری و تغییرات وضعیت تنه و زانو بود. با استفاده از دو حس گر شیب سنج و حس گر طول سنج سیستم EMG، 8 کاناله، و مدل 3 بعدی استاتیکی برای تخمین بار بر ستون فقرات، بررسیهای کینتیکی و کینماتیکی از ستون فقرات کمر برای رسیدن به هدف فوق به عمل آمد. در ابتدا، حس گرهای مزبور از لحاظ دقت، خطای دوباره ایجاد آن در حرکت رفت و برگشت، یافتن معادلات و ضرایب خط همبستگی و نهایتا کالیبراسیون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت که نتایج آماری بر روی همبستگی بین خروجی حس گرها با پارامترهای طول یا درجه (P<0.0005)r=1 تا 995 .0 (P<0005) r=به دست آمد. این امر نشانگر ارتباط و همبستگی بسیار خوب این حس گرها با متغیرهای مورد بررسی بود. همچنین بررسیها روی الگوی رفت و برگشت حس گرها با متغیرهای مورد بررسی بود. همچنین بررسی ها روی الگوی رفت و برگشت حس گرها، نشانگر کاهش و اتلاف انرژی در آنها بود، به طوری که میانگین قدر مطلق اختلاف بین حرکت رفت و برگشت 0.4 تا 1.4 درجه برای حس گرهای شیب سنج و 2.3 میلی متر برای حس گرها طول سنج به دست آمد که در مجموع بانیگر مناسب بودند حس گرها جهت ارزیابی های کمی وضعیت تنه و کمر است. در انتها، وضعیت انحنایی کمر، تنه و لگن توسط این حس گرها به همراه بررسی فعالیت الکتریکی 18 عضله تنه توسط سیستم EMG و تخمین بارهای فشاری و بر شی روی دیسک L4-L5 توسط مدل بیومکانیکی سیستم تخمین بار، بر روی سه فرد سالم در 18 فعالیت، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج این بررسی ها نشان داد، که این روش با ابزار و سیستم های فوق، قادر است به طور همزمان ارزیابی های بیومکانیکی و بیوالکتریکی از سیستم عضلانی اسکلتی ستون فقرات کمر را انجام دهد. لذا قادر خواه بود آثار موقعیت و میزان بار، موقعیت مفاصل فوقانی و تحتانی را بر آرایش تهییج عضلات و بارگذاری ستون فقرات ارزیابی نماید.

اپیکندیلیت آرنج، سندرم دردناک اپی کندیل های داخلی و خارجی ناحیه آرنج و شایع ترین علت دردهای آرنج است که اتیولوژی وپاتوژنز دقیق آن مشخص نیست. اما بیشتر به عنوان یک بیماری شغلی در سنین میانسالی سبب درد مزمن و آزار دهنده آرنج و اندام فوقانی می گردد. در یک مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی که بر روی یکصد و پنجاه بیمار مراجعه کننده به مراکز درمانی ارتوپدی در سال 1378 در تهران به عمل آمد مشخص شد که شیوع گرفتاری اپی کندیل خارجی، هشت برابر نوع داخلی آن است و گرفتاری به آن اغلب در دهه های چهارم تا ششم زندگی اتفاق می افتد. در این مطالعه، تعداد بیماران مراجعه کننده خانم دوبرابر آقایان بود. در دو سوم موارد ، دست راست گرفتار بوده و آرنج مبتلا بیشتر در سمت دست غالب بود (P=0.02) ، گرفتاری دست چپ در آقایان بیشتر از خانم ها مشاهده شد (P=0.035). اکثر بیماران گرفتاری بیش از چند ماه داشتند که نشانگر سیر مزمن بیماری است. از نظر عوامل احتمالی موثر در ایجاد بیماری مشخص گردید که 60 درصد کل بیماران، کارهای سنگین دستی مکرر و 40 درصد کارهای سبک دستی مکرر داشته اند که از نظر جنسی، تفاوت آماری در میزان انجام کارهای فوق وجود نداشت. همچنین در آقایان نسبت به خانم ها، سابقه بیشتر مصرف سیگار (P=0.001) و سابقه بیشتر ضربات آرنج (P=0.015) وجود داشت، ولی در خانم ها علی رغم بیشتر بودن تعداد فرزندان نسبت به آقایان و فروانی بیشتر بیماری های زمینه ای در آنان، از نظر آماری این تفاوتها معنادار نبود میزان شاغل بودن خانم های بیمار نسبت به آمار معمول اجتماع، سه برابر بود.