اسپاستیسیته از شایعترین ویژگیهای ناتوان کننده اختلالات حرکتی همراه سندروم نورون محرکه فوقانی و از مشکلات کلینیسین ها در درمان بیماریهای نورولوژیک است. اندازه گیری عینی اسپاستیسیته برای توصیف وسعت اختلالات حرکتی همراه ضروری است، ولی تاکنون چنین روشی ارائه نشدهاست. در این بررسی، روشی جدید برای اندازه گیری عینی شدت اسپاستیسیته ارائه شده که مبتنی بر افت سرعت ناشی از بروز مقاومت در برابر حرکت غیرفعال است. زیرا اسپاستیسیته وابسته به سرعت است. دراین تحقیق که هدف آن ارائه یک روش اندازه گیری بیومکانیکی، غیرتهاجمی، آسان و قابل استفاده در کلینیک به همراه ارائه مقیاسی تازه بوده 32 فرد سالم (31 مرد و 1 زن) و 10 بیمار همی پلژی (7 مرد و 3 زن) که محدودیت حرکتی در مفصل آرنج نداشتند مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین دستگاهی برای اندازه گیری اسپاستیسیته در آرنج ساخته شد که حرکت باز کردن غیرفعال آرنج را از وضعیت خم شده انجام داده، تغییرات سرعت ناشی از مقاومت در برابر حرکت غیرفعال را اندازه گیری کرد. همبستگی پیرسون بای سرعت به عنوان متغیر وابسته 0.949 (P<0.001) و برای تست - تست مجدد، 0.918 (P<0.001) بود. تعامل "رفلکس تونیک گردنی غیرقرینه" با "واکنش همراه" با اندازه گیری مکرر معنادار بود (F=33.797, df=(2,1390), P<0.05) براساس نتایج ، یک مقیاس 7 درجه ای از صفر تا 6 بدست آمد که میزان توافق با مقیاس اصلاح شده اشورث 60 درصد بود. روش ارائه شده معتبر و قابل اعتماد بود.