دانشور پزشکی
سال:1389 | دوره:18 | شماره:90 |تعداد مقالات:10

مقدمه و هدف: منشا آدنویید سیستیک کارسینوما و پلی مورفوس آدنو کارسینومای درجه پایین سلول های داکتال یا میواپی تلیال غدد بزاقی اند. به رغم تفاوت در رفتار بالینی، پروگنوز و درمان، نمای هیستولوژیک مشابه دارند.CD117  تیروزین کینازی است که توسط ملانوسیت ها، ماستوسیت ها و سلول های ژرمینال بیان می شود. داده های موجود در مورد اهمیت بروز این نشانگردر تومورهای فوق متناقض است. تعیین دقت نشانگر CD117 درافتراق هیستوپاتولوژیک دو ضایعه.مواد و روش ها: مطالعه توصیفی - تحلیلی بود. جامعه آماری پرونده های هیستوپاتولوژیک بایگانی بخش پاتولوژی انستیتو کانسر و پاتولوژی مرکزی بیمارستان امام خمینی تهران بود. پانزده نمونه، آدنویید سیستیک کارسینوما و پنج مورد پلی مورفوس آدنو کارسینومای درجه پایین در مطالعه وارد شدند. نمونه ها تحت رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمیایی با نشانگر CD117 قرارگرفتند. شاخص رده بندی محاسبه شد و میانگین شاخص رده بندی هر تومور به دست آمد. آزمونT  برای تجزیه و تحلیل آماری مطالعه استفاده شد. p<0.05 معنی دار درنظرگرفته شد .یافته ها: میانگین شاخص رده بندی در گروه آدنویید سیستیک کارسینوما 71.20±27.45 و در گروه پلی مورفوس آدنو کارسینومای درجه پایین 36.43± 35.37بود. اختلافی معنادار بین میانگین شاخص رده بندی دو گروه مشاهده شد.(p=0.031)   73 Cut off pointبا حساسیت 53% و ویژگی 80% مناسب بود.نتیجه گیری: CD117 شاخص ایمنوهیستوشیمیایی مناسبی در تشخیص افتراقی آدنویید سیستیک کارسینوما از پلی مورفوس آدنو کارسینومای درجه پایین است.

مقدمه و هدف: سرطان پستان، شایع ترین سرطان در زنان محسوب می شود و تشخیص زودرس آن در کاهش ابتلا و میرایی ناشی از آن، نقشی مهمی بازی می کند به طوری که تشخیص زودرس، میزان بقا را تا 95% افزایش می دهد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان تاثیر دو روش متفاوت آموزشی در افزایش آگاهی، نگرش و عملکرد پزشکان شهر اراک، طراحی و اجراگردید.مواد و روش ها: طی مطالعه ای نیمه تجربی، پس از تقسیم تصادفی نمونه مورد مطالعه به دو گروه 64 نفره، دو روش مختلف آموزشی (فیلم و مقاله مروری) به کارگرفته شد تا میزان تغییرهای آگاهی، نگرش و عملکرد پزشکان، در خصوص مهارت های غربالگری سرطان پستان با هم مقایسه شود. داده های مورد نیاز با استفاده از یک پرسشنامه ساختاریافته جمع آوری و پس از ورود به نرم افزار با استفاده از آزمون های استقلال دو گروه، t جفتی و من ویتنی در سطح معنی داری 0.05 تجزیه وتحلیل شد.نتایج: میانگین نمره کل آگاهی، نگرش و عملکرد و زیرمجموعه های آنها قبل و بعد از مداخله با یکدیگر اختلاف آماری معنی داری را نشان داد به طوری که در هر سه حیطه، نمره کل آگاهی، نگرش و عملکرد افزایش یافته بود ((P<0.05؛ اما تغییرهای نمره آگاهی، نگرش و عملکرد و زیر مجموعه های آنها در دو گروه مورد مطالعه یکسان بود و تفاوت معنی دار آماری نشان نداد (.(P>0.05نتیجه گیری: گرچه بر اساس نتایج مطالعه حاضر، سطح دانش، نگرش و عملکرد در پزشکان اراک، در حد قابل قبولی است و برنامه های آموزشی به هر شکلی می تواند به افزایش دانش، درک بهتر و عملکردی مناسب تر در جهت تشخیص و درمان بیماری منجرشود اما دوره های بازآموزی و آموزش های متوالی افزایش مهارت ها و ارتقای دانش پزشکان ضروری است.

مقدمه و هدف: آرسنیک تری اکسید (ATO) در مقام دارویی توانمند برای درمان سرطان پرومیلوسیتیکی خون (APL) محسوب می شود، به ویژه در بیمارانی که به عود سرطان دچار شده اند. با وجود این، ساختار عمل آن، هنوز به طورکامل مشخص نیست. در این تحقیق، اثرهای سایتوتوکسیک این دارو روی سلول های سرطانی APL بررسی شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه پژوهشی تحلیلی، رده سلولی NB4 در جایگاه مدلی برای ارزیابی اثرهای سایتوتوکسیک آرسنیک تری اکسید در سلول های  APLبه کاررفته است. سلول های NB4 در حضور غلظت های مختلف 0.5Mm، 1Mm و 2Mm آرسنیک تری اکسید در زمان های 24، 48 و 72 ساعت انکوبه شدند و تست MTT (دی متیل تیازول - دی فنیل تترازولیوم بروماید) روی آنها انجام شد.یافته ها: نتایج به دست آمده از این آزمون نشان داد که آرسنیک تری اکسید به صورت وابسته به دوز و زمان، کاهش معنی دار بقای سلول های NB4 و مهار رشد سلولی را باعث می شود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که سلول های لوکمیایی به شدت تحت تاثیر اثرهای سایتوتوکسیک آرسنیک تری اکسید قرارمی گیرند که تاکیدی است بر نقش آن به عنوان یک عامل درمانی موثر در کنترل لوکمیای پرومیلوسیتیک حاد.

مقدمه و هدف: با توجه به شیوع بیماری صرع و عدم پاسخ دهی برخی از بیماران به درمان های موجود، یافتن درمان های مفید تر در درمان صرع ضروری به نظرمی رسد. گیاه آنغوزه از جمله گیاهان دارویی مهم در طب سنتی است که برای درمان صرع از آن استفاده شده است؛ لذا در این تحقیق، اثر ضد صرعی عصاره صمغ گیاه آنغوزه بر تشنج ناشی از کیندلینگ شیمیایی PTZ بررسی شده است.مواد و روش ها: در این آزمون شصت سر موش سوری نر نژاد Balb/c با وزن 30-25 گرم به صورت تصادفی انتخاب شده، به پنج گروه ده تایی تقسیم شدند: -1 گروه PTZ،  -2گروه کنترل مثبت (دریافت کننده والپروئیک اسید(100mg/kg ، 3، 4 و 5- گروه های تیمار (دریافت کننده عصاره صمغ گیاه آنغوزه با دوزهای100 mg/kg ، 50، 25. در همه موش ها کیندلینگ با تزریق داخل صفاقی در یازده نوبت پنتیلن تترازول 35mg/kg هر 48 ساعت یک بار انجام شد. در روز دوازدهم به همه موش ها برای دوز چالش، 75 mg/kg PTZ تزریق شد.30 دقیقه بعد از تزریق PTZ موش ها برای ارزیابی فاز های تشنج (0-5) مورد مشاهده قرارگرفتند.نتایج: تجزیه و تحلیل آماری داده ها نشان می دهد که عصاره صمغ گیاه آنغوزه بر شدت، پیشرفت و مدت تشنج ناشی از تزریق PTZ اثر کاهندگی دارد.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق پیشنهاد می کنند که شاید گیاه آنغوزه بتواند در درمان صرع بزرگ، استفاده شود.

مقدمه و هدف: در زمان یائسگی، تولید استروژن کاهش می یابد و زمینه ساز افزایش لیپوپروتئین های خون و LP(a) و در نتیجه افزایش بیماری های قلبی - عروقی می شود. به دلیل اهمیت فعالیت بدنی در پیشگیری از بیماری های قلبی - عروقی، این تحقیق با هدف بررسی تاثیر هشت هفته پیاده روی بر غلظت لیپیدهای سرم و هورمون استروژن و LP(a) در زنان یائسه غیرورزشکار انجام شد.مواد و روش کار: 22 زن یائسه را با دامنه سنی (55 تا 47 سال) که فاقد بیماری خاص بودند، تصادفی به دوگروه تجربی دوازده نفر و کنترل ده نفر تقسیم کرده، ابتدا ابعاد بدنی، شامل قد، وزن، شاخص توده بدنی را اندازه گیری کرده؛ سپس دوازده ساعت بعد از ناشتایی شبانه نمونه خون اولیه به میزان 10 cc از ورید قدامی بازو گرفته شد؛ سپس، آزمودنی های گروه تجربی در برنامه پیاده روی (شدت 60 درصد ضربان قلب ذخیره، مدت 30 دقیقه در هفته اول و 70 درصد ضربان قلب ذخیره 60 دقیقه در هفته آخر) شرکت کردند. آنگاه دوباره اندازه گیری های شاخص توده بدنی و خون گیری انجام شد و میزان لیپیدهای سرم و هورمون استروژن و LP(a) سرم اندازه گیری شد. برای مقایسه داده های پیش آزمون و پس آزمون بین گروه ها از t-student مستقل و آزمون  uمن ویتنی استفاده شد.یافته ها: نتایج پس از هشت هفته پیاده روی، اختلافی معنادار را در میزان کلسترول، تری گلیسرید، HDL و LDL سرم،  LP(a)و شاخص توده بدنی در گروه تمرین نشان داد. درحالی که این اختلاف در گروه کنترل معنادار نبود، همچنین در مقدار استروژن سرم، تغییری معنادار مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد هشت هفته پیاده روی می تواند بر کاهش غلظت لیپیدهای سرم و لیپوپروتئین آ و شاخص توده بدنی زنان یائسه سودمند باشد.

مقدمه و هدف: هپاتیت c، یک بیماری بدون علامت است و کیفیت زندگی، نگرانی مهم در این بیماران محسوب می شود. در این تحقیق، کیفیت زندگی در بیماران هپاتیتc  با افراد سالم مقایسه شده، در نهایت یک مدل ساختاری ارایه گردید.مواد و روش ها: این تحقیق به صورت تحلیلی روی 61 بیمار و 78 فرد سالم انجام گرفت. در این تحقیق، پرسشنامه ای که تلفیقی از ابزار sf-36 موردی و کیفیت زندگی سوئدی است استفاده و سپس داده ها با بهره گیری از spss(16) و لیزرل 8.80 تحلیل گردید.نتایج: نمره انطباق یافته کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در گروه آزمون (3.95±60.77) و در گروه کنترل (4.80±67.14) بود؛ همه سازه های مدل پبش بینی شده، ارتباطی معنی دار با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت نشان داد. سن و ALT به ترتیب با ضرایب مسیر (ضریب های استاندارد b)0.15 ،  -0.19قدرت پیش بینی کنندگی سلامت جسمی، سن و بیماری های همراه با ضریب مسیر 0.26، -0.36 قدرت پیش بینی کنندگی سلامت روانی را داشتند. سلامت جسمی در مقام یک میانجی 95 درصد و سلامت روانی 78 درصد واریانس را در کیفیت زندگی تعیین می کنند.نتیجه گیری: هپاتیتc  مسوول بیشترین تغییر در کیفیت زندگی است. هرگونه تلاش در مدل های ساختاری پیش بینی کننده کیفیت زندگی، نقشی معنی دار در حل دشواری های این بیماران ایفا می کند.

مقدمه و هدف: نالوکسون با مرفین در بیان علایم رفتاری پاداشی، تداخل دارد. –L آرژینین، ترجیح مکانی ناشی از مرفین را افزایش و L-NAME این جریان را کاهش می دهد. در این پژوهش آثار تزریق -L آرژینین و L-NAME به هسته مرکزی آمیگدال بر بیان رفتارهای جستجوی دارو (ایستادن، بوکشیدن و تردد بین دو بخش دستگاه) القایی مرفین بررسی شد.مواد و روش ها: آزمایش ها روی موش بزرگ نر نژاد ویستار (200-250 g) انجام گرفت. حیوانات با دستگاه استروتاکس در مختصات هسته مرکزی آمیگدال به صورت دو طرفه کانول گذاری شدند و یک هفته، دوره بهبود را گذراندند. ترجیح مکانی به روش غیر طرفدار، طی برنامه ای پنج روزه در سه مرحله آشنایی، شرطی سازی و آزمون اجرا شد. در طول شرطی سازی، مرفین به صورت زیر جلدی روزی یک بار، عوامل نیتریک اکساید به داخل هسته و نالوکسون به صورت داخل صفاقی 10 دقیقه قبل از آزمون تزریق شد.یافته ها: مرفین (2.5-10mg/kg s.c) کاهشی معنی دار را در رفتارهای جستجوی دارو نسبت به گروه کنترل نشان داد و تجویز نالوکسون (0.1-0.4 mg/kg i.p) قبل ازآزمون پاسخ های القایی مرفین را تقویت کرد. تزریق -L آرژینین (0.3-3 mg/rat) به آمیگدال مرکزی مقدم بر تزریق نالوکسون (0.4 mg/kg) بر بیان علایم افزایش معنی دار داشت ولی تزریق L-NAME (0.3-3 µg/rat) مقدم بر -L آرژینین (0.3 µg/rat)، پاسخ  -Lآرژینین را متوقف کرد.نتیجه گیری: نالوکسون به عنوان اگونیست گیرنده اپیوییدی با مرفین در القای آثار رفتاری در مدل شرطی رقابت می کند و NO در هسته مرکزی آمیگدال با مرفین در بیان این آثار تداخل نشان می دهد. شاید مطالعه حاضر بتواند تداخل بین مرفین و NO هسته مرکزی آمیگدال را بر بیان رفتارهای جستجوی دارو تایید کند.

مقدمه و هدف: با افزایش پیچیدگی در سیستم مراقبت سلامت، تقاضا برای رهبری اثربخش پرستاری لازم است. لزوم انجام مطالعاتی در خصوص سبک های رهبری مختلف که به رهبری پرستاری کمک کند تا پاسخگوی مسوولیت های مدیریتی باشد مورد تاکید است. هدف از انجام این پژوهش، تعیین سبک رهبری سرپرستاران با ابزار خودسنجی و دگرسنجی و تعیین اثربخشی، انطباق پذیری و انعطاف پذیری سبک ها در سال 1389 است.مواد و روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی بوده، ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد «توصیف اثربخشی و انعطاف پذیری رهبری (LEAD)» است. که به دو صورت خودسنجی و دگرسنجی ساخته شده است. 330 نفر، شامل 42 سرپرستار و 288 پرستار در بیمارستان های آموزشی اراک به روش سرشماری، پرسشنامه ها را تکمیل کردند. داده ها با آمار توصیفی - تحلیلی با استفاده از SPSS 13 تجزیه وتحلیل شدند.نتایج: 73.8% سرپرستاران زن، 88.1% متاهل، 35.7% در رده سنی 35 تا 40 سال و 40.5% دارای سابقه خدمت ده تا پانزده سال بودند؛ همچنین 95.8% پرستاران زن، 51.4% متاهل، 42% در رده سنی 26 تا 30 سال و 57.3% سابقه خدمت کمتر از پنج سال داشتند. سبک توجیهی، بیشترین میانگین را از دیدگاه سرپرستاران و پرستاران دارا بود. سبک رهبری اثربخش بیشترین درصد را از هر دو دیدگاه به خود اختصاص داد؛ بااین حال، انطباق پذیری بالا، کمترین میزان و انعطاف پذیری پایین در سبک رهبری تفویضی، بیشترین درصد را از هر دو دیدگاه به خود اختصاص دادند.نتیجه گیری: سبک رهبری اثربخش همراه با انطباق پذیری و انعطاف پذیری پایین، نتیجه ارزیابی عملکرد رهبری سرپرستاران بیمارستان های آموزشی اراک بود. نتایج این مطالعه، رهنمودهایی برای برنامه بهسازی مدیریت، پرورش و برنامه ریزی حرفه ای سرپرستاران فراهم می کند؛ بدین ترتیب، آموزش سرپرستاران درباره رهبری موقعیتی با تاکید بر نقش رهبری در فرایند مدیریت و اثربخشی پیشنهادمی شود.

مقدمه و هدف: اخلاق پزشکی قلمروی است که چهار حوزه مهم، یعنی: فلسفه، پزشکی، فقه و حقوق در آن باید مدنظر قرارگیرد. هدف اخلاق پزشکی، حل دشواری های اخلاقی خاص است که به واسطه عمل پزشکی و تحقیق های زیست شناسی به وجودمی آید. پرداختن به اخلاق پزشکی به تحلیل مفاهیم اخلاقی و تدوین نظامی بر اساس آن نیاز جدی دارد؛ برای نیل به این هدف، شناخت مبانی و فلسفه اخلاق، قدم اساسی و اولیه است. پزشکان، با توجه به اینکه نه فیلسوف اند و نه دین شناس یا حقوقدان، به شناخت و آشنایی دقیق با بحث های فلسفی و دین شناختی مسایل اخلاقی نیازدارندتاتصمیم گیری های آنها بر مبنای پایه های درستی صورت گیرد. کمبود چنین مباحثی در اخلاق پزشکی، دلیل اصلی نگارش این مقاله است.نتیجه گیری: در این مقاله با مرور منابع معتبر، مبانی و فلسفه اخلاق بررسی و تلاش شده به سوال های زیر پاسخ داده شد.-1 تعریف مفاهیم اخلاقی چیست؟؛ 2- منشا پیدایش احکام و دستورهای اخلاقی چیست؟؛ 3- مفهوم خوب و بد یا حسن و قبح چیست؟؛ 4- اصل در جملات اخلاقی انشا است یا اخبار؟ به عبارت دیگر، گزاره های اخلاقی جعل می شوند یا کشف؟؛ 5- معیار فعل اخلاقی، وظیفه، غایت و نتیجه، سود و منفعت، تمجید دیگران، لذت، فضیلت و یا ... است؟؛ 6- عناصر ارزشمند در عملی اخلاقی کدامند؟؛ 7- شرایط مسوولیت اخلاقی چیست؟، 8- رابطه اخلاق باحوزه های مرتبط چیست؟ 9- روش مطلوب اخلاقی کدامست؟ 10- هدف اخلاق چیست؟ و در انتهابه مبنای اخلاق پزشکی ازدیدنویسندگان مقاله بطورمختصراشاره شده است.