طب و تزکیه
سال:1396 | دوره:26 | شماره:3 |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: پیشرفت های روزافزون در حیطه مراقبت های سلامت جنبه های اخلاقی را نیز دستخوش تغییراتی کرده است به طوریکه نگرانی های عمومی در ارتباط با چالش های اخلاقی در این حیطه درحال افزایش است. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش اصول اخلاقی با روش ایفای نقش در کارآموزی بر مهار تهای اخلاقی دانشجویان پرستاری در دانشگاه علوم پزشکی فسا انجام گردید.روش بررسی: در یک مطالعه شبه تجربی 31 نفر از دانشجویان ترم 6 پرستاری در دانشگاه علوم پزشکی فسا بصورت نمونه گیری آسان انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. در ابتدا 3 کارگاه آموزشی آشنایی با اصول اخلاقی برای گروه آزمون برگزار گردید سپس این دانشجویان به مدت 6 هفته در کارآموزی های خود با روش ایفای نقش و با کمک سناریوهای مشخص اصول اخلاقی را تمرین کردند. قبل و بعد از پایان دوره نمر ه های مهار تهای اخلاقی کل دانشجویان با استفاده از پرسشنامه مهارت های اخلاقی ارزیابی گردید. سطح معنی داری کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: در کل 9 پسر و 22 دختر در این مطالعه بودند. میانگین سنی دانشجویان 21.35 سال، با حداقل 19 سال و حدا کثر 28 سال بود. اختلاف معناداری بین مشخصات دموگرافیک (سن، معدل) و نمرات مهارت های اخلاقی در حیطه های مختلف پرسشنامه بین گروه آزمون و کنترل قبل از مطالعه وجود نداشت و همسان بودن دو گروه مورد تایید قرار گرفت. بعد از مطالعه نتایج آزمون ویلکوکسون و من ویتنی در تمامی ابعاد پرسشنامه اختلاف معنادار آماری را بین نمرات دانشجویان گروه آزمون و کنترل نشان داد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش اصول اخلاقی با استفاده از روش ایفای نقش به مدت طولانی و در حین کارآموزی می تواند باعث ارتقای مهارتهای اخلاقی در دانشجویان پرستاری گردد.

زمینه و هدف: زمینه استفاده از شبیه سازی به عنوان یک روش آموزشی مفید در آموزش پزشکی روز به روز بیشتر می شود. با توجه به شلوغی محیط اورژانس و عدم امکان آموزش بهینه در بالین، استفاده از شبیه سازی در رشته طب اورژانس می تواند در ارتقای سطح کیفی آموزش دستیاران مفید باشد.هدف بررسی و ارزیابی تاثیر دوره شبیه سازی بر نحوه عملکرد دستیاران طب اورژانس در تصمیم گیری در موارد اقدامات بحرانی در محیط اورژانسروش بررسی: دوره شبیه سازی بالینی از ابتدای سال 1393 به عنوان بخشی ضروری در کوریکولوم دستیاری طب اورژانس دانشگاه تهران برگزار شد. در ابتدا جمعی متشکل از 10 عضو هیات علمی به عنوان expert panel گرد هم آمدند. طی 48 جلسه منظم 30 سناریو طراحی شد. در سال 1394 عملکرد دستیاران در تصمیم گیری در مورد اقدامات بحرانی و پروسیجرهای بحرانی توسط اساتید برگزارکننده دوره شبیه سازی از طریق چک لیست های از پیش طراحی شده ارزیابی شد. برای هر سناریو لیستی از اقدامات و پروسیجرهای بحرانی تنظیم شد. تعداد 10 سناریو از مجموع سناریوهای اجرا شده انتخاب شد. نحوه عملکرد دستیاران توسط اساتید برگزارکننده در یک مقیاس لیکرت از 1 تا 5 (خیلی بد تا خیلی خوب) دراین چک لیست ها در هر جلسه بررسی و ثبت شد.یافته ها: در مجموع اساتید معتقد بودند دستیاران در مورد تصمیم گیری در اقدامات و پروسیجرهای بحرانی، خوب عمل کردند (%45.4).نتیجه گیری: شبیه سازی می تواند باعث بهبود عملکرد دستیاران در تصمیم گیری در اقدامات بحرانی شود.

زمینه و هدف: اداره صحیح کلاس درس از مسائل مهم آموزشی است زیرا مدرس از این راه می تواند رفتارهای مخرب و مزاحم را اصلاح کند. هدف از انجام این پژوهش تبیین تجارب اساتید پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از مشکلات مرتبط با مدیریت کلاس می باشد.روش بررسی: این مطالعه به شیوه تحلیل محتوای کیفی انجام شد. 7 مشارکت کننده به صورت نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. داده ها با روش ضبط مصاحبه فردی و به صورت نیمه ساختار یافته جمع آوری و با استفاده از نر مافزار MaxQdata نسخه 10 مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: 210 کد، 80 زیر طبقه، 7 طبقه فرعی و 3 درون مایه اصلی شامل مشکلات آموزشی، مشکلات مربوط به محیط فیزیکی و مشکلات مرتبط با فراگیر استخراج گردید.نتیجه گیری: مشکلات متعددی روند مناسب مدیریت کلاس را تحت تاثیر قرار می دهد. ا گر بخواهید مداخل های در زمینه بهبود مدیریت کلاس درس انجام شود باید به هر سه مولفه اصلی فرا گیر، محیط فیزیکی و عوامل آموزشی توجه شود.

زمینه و هدف: امروزه بین المللی سازی برنامه های درسی دانشگاهی به یکی از اهداف راهبردی دانشگا ههای معتبر بدل شده است و در این زمینه تلاش های گسترده ای در سطح جهانی صورت گرفته است. با توجه به این شرایط هدف اصلی این پژوهش، تحلیل عاملی تاییدی راهکارهای تاثیرگذار در بین المللی سازی برنامه های درسی علوم پزشکی از دیدگاه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است.روش بررسی: این پژوهش به روش توصیفی-پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است که با استفاده از فرمول له وی و لمی شو 132 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده است. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر طیف پنج ارزشی لیکرت بوده که در هفت حیطه طراحی شده است. روایی پرسشنامه به روش اعتبار محتوا و پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ 0.891 به دست آمد و داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزار SPSS24 و نرم افزار Smart-PLS3 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.یافته ها: نتایج تحلیل عاملی حکایت از آن داشت که نشانگرها از دقت لازم برای اندازه گیری راهکارهای مربوط به خود برخوردار هستند و هفت متغیر محتوایی/آموزشی، انگیزشی/انسانی، ساختاری/دانشگاهی، اطلاع رسانی/ارتباطی، فرهنگی/اجتماعی، سیاسی/دیپلماتیک و تجهیزاتی/تکنولوژیک در سطح 0.05 می توانند به عنوان راهکارهای زیربنایی بین المللی سازی برنامه های درسی حوزه پزشکی به کاررفته و آن را پیش بینی نمایند.نتیجه گیری: به نظر می رسد که به ترتیب راهکارهای سیاسی/دیپلماتیک، ساختاری/دانشگاهی، فرهنگی/اجتماعی، اطلاع رسانی/ارتباطی، محتوایی/آموزشی، انگیزشی/انسانی و راهکارهای تجهیزاتی/تکنولوژیک در بین المللی سازی برنامه های درسی حوزه پزشکی اثرگذار هستند.

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بکارگیری روش تدریس کلاس وارونه (flip classroom) جهت ارتقا دانش و رضایتمندی دانشجویان دندانپزشکی در دروس پری کلینیک بیمار یهای لثه وکودکان می باشد.روش بررسی: دانشجویان (28 نفردر هر درس) به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول دانشجویان به صورت روش سنتی سخنرانی و demonstration مورد تدریس قرار گرفتند. در گروه دیگر روش کلاس وارونه مورد استفاده قرارگرفت، بطوریکه قبل از جلسه کلاس، از دانشجویان خواسته شد فیلم مربوط به مبحث درسی را مشاهده نمایند. درنتیجه کلاس درس به صورت وارونه و به عنوان محلی برای بحث و رفع اشکال برگزار گردید.یافته ها: ارزیابی در هر گروه با استفاده از پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. نتایج نشان داد که دانش دانشجویان در روش تدریس کلاس وارونه افزایش یافته، اگرچه اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. همچنین همه دانشجویان این روش تدریس را ترجیح دادند.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که دانشجویان روش کلاس وارونه را به روش سخنرانی ترجیح داده و در بسیاری موارد آن را موثرتر دانسته اند.

زمینه و هدف: با توجه به پیشرفت روز افزون علم در رشته پرستاری و با توجه به این که رشته پرستاری ترکیبی از علوم نظری و بالینی به صورت توام می باشد نیاز به استفاده از روش های نوین آموزشی در این رشته احساس می شود. هدف از انجام این مطالعه نیز طراحی و اجرای روش آموزش تلفیقی و تاثیر آن بر یادگیری و رضایتمندی دانشجویان پرستاری بود.روش بررسی: این مطالعه شبه تجربی با طراحی قبل و بعد بر روی 50 نفر از دانشجویان ترم اول پرستاری دانشگاه علوم پزشکی جهرم که در سال تحصیلی 1395-96 واحد درسی فرایند آموزش به بیمار را انتخاب کرده بودند انجام شد. روش آموزش تلفیقی در شش مرحله به اجرا در آمد. قبل از اجرای رو شهای آموزشی از دانشجویان پیش آزمون گرفته شد، سپس دانشجویان به 10 گروه 5 نفره تقسیم شدند. برای هر گروه یک نماینده انتخاب شد و یک گایدلاین که در آن وظایف دانشجویان در هر یک از گا مهای شش گانه با ذکر تاریخ مشخص شده بود در اختیار آنان قرار گرفت. چهار گام اول شامل استفاده از روش حل مساله تعدیل شده، گام پنجم آموزش به بیمار با استفاده از روش ایفای نقش و گام ششم ارزشیابی برنامه بود. در پایان آموزش نیز دانشجویان در پس آزمون شرکت کردند و فرم پرسشنامه رضایتمندی از روش آموزش تلفیقی را تکمیل نمودند.یافته ها: از 50 دانشجوی پرستاری شرکت کننده در مطالعه 26 نفر (%52) مذکر، 24 نفر (%48) مونث و میانگین سنی آنها (21.47±4.84) بود. نتایج مطالعه با استفاده از آزمون تی زوجی اختلاف معنی داری را بین نمرات پیش آزمون (12.52±1.64) و پس آزمون (14.9±1.67) دانشجویان نشان داد (p=0.001) که این امر بیانگر موثر بودن روش آموزش تلفیقی بر یادگیری دانشجویان می باشد.طبق نتایج به دست آمده از پرسشنامه نیز آموزش تلفیقی موجب افزایش رضایتمندی دانشجویان (%93) شده بود. بررسی پاسخ های دانشجویان به فرم رضایتمندی از آموزش تلفیقی نشان داد روش ایفای نقش موجب برانگیختگی عاطفی دانشجویان (%85)، نزدیک تراحساس کردن خود به صحنه نمایش و به کار گیری همه حواس آنها برای مشاهده (%87) شده است. علاوه بر این، روش یادگیری مبتنی بر حل مساله منجر به ارتقاء مهارت های فردی (%90)، ومدیریت انگیز هها (%92) و روش یادگیری تلفیقی نیز موجب افزایش اعتماد به نفس (%95) و یادگیری تجربی آنان شده است (%89). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه و باتوجه به اینکه روش یادگیری تلفیقی موجب افزایش یادگیری و رضایتمندی دانشجویان م یگردد م یتوان از این روش در تدریس بخش عملی فرآیند آموزش به بیمار استفاده نمود.

زمینه و هدف: در طرح منتورینگ یک فرد با تجربه و قابل اعتماد (منتور) یک شخص دیگر (منتی) را در تمام زمینه های پیشرفت تحصیلی راهنمایی می کند. هدف از این پژوهش، طراحی، اجرا و ارزشیابی طرح منتورینگ برای دانشجویان پزشکی ورودی های بهمن 93 و پس از آن می باشد.روش بررسی: در طرح منتورینگ از دانشجویان سال بالاتر فیزیوپات و بالینی به عنوان منتور سطح دو و اساتید الگو و مرجع بعنوان منتور سطح عالی و الگو و از تعدادی از اساتید به عنوان منتور پشتیبان استفاده می شود. مراحل طرح منتورینگ شامل موارد زیر می باشد: نیازسنجی و بررسی امکانات، برنامه ریزی، آماده سازی، اجرای کار، ارزشیابییافته ها: در این پژوهش به منظور سنجش میزان رضایتمندی منتورها و منتی ها مصاحبه صورت گرفت. در پایان معدل های دانشجویان ارزیابی شد همچنین نتایج حاصل از نظرسنجی طرح مبتنی بر دانش SBD)) نشان می دهد که میزان افزایش انگیزه برای مطالعه دروس پزشکی، تمایل به ادامه شرکت در جلسات و رضایت کلی دانشجویان بالا می باشد.نتیحه گیری: میزان سازگاری و انگیزه تحصیلی دانشجویانی که وارد فرآیند منتورینگ شدند در مقایسه با سایر دانشجویان تفاوت قابل ملاحظه ای داشت و افراد شرکت کننده سازگاری بیشتری با محیط دانشگاه داشتند یکی از وظایف منتورها در تحقق این هدف معرفی رفرنس های مناسب و آشنا کردن دانشجویان با روش های صحیح مطالعه بوده است. در کل میانگین معدل های دانشجویان منتی بالاتر از غیر منتی بود.

زمینه و هدف: خودارزشیابی یک مهارت تکاملی و قسمت مهمی از فرایند ارزشیابی است که فرد عملکرد خود را در ارتباط با استانداردها، بررسی و تجزیه و تحلیل می نماید، به علاوه به فرد فرصت می دهد تا عقاید خود را در زمینه عملکردهایش ابراز دارد. هدف از این مطالعه تعیین میزان خود ارزشیابی صلاحیت بالینی کارورزان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بوده که در سال تحصیلی 94-95 انجام شده است.روش بررسی: در این پژوهش توصیفی 67 نفر از دانش آموختگان دانشگاه علوم پزشکی مازندران خود را بر اساس یک فرم ارزشیابی 91 موردی با مقیاس لیکرت 6 رتبه ای در ده قابلیت عمومی پزشکی مورد ارزشیابی قرار دادند. با محاسبه میانگین رتبه های داده شده به مجموع موارد مربوط به هر یک از قابلیت ها، نمره آ نها در هر قابلیت تعیین گردید.یافته ها: دانش آموختگان پزشکی این دانشگاه از میانگین رتبه ای میانگین رتبه ای بیشتر از 4.94 برخوردار بودند که بالاترین میانگین رتبه ها به پزشکی سالمندی (x=5.38, SD=0.067) و کمترین میانگین رتبه ها به مهارت های پروسیجرال (x=2.48, SD=2.14) اختصاص داشت.نتیجه گیری: در مطالعه حاضر نشان داده شد که میزان صلاحیت بالینی دانش آموختگان پزشکی بر اساس ارزیابی خودشان در سطح قابل قبولی بوده است. خود ارزشیابی به عنوان یکی از راه های دریافت بازخورد از یادگیرندگان می تواند بازتاب مفیدی را در زمینه میزان موفقیت برنامه پزشکی در ایجاد قابلیت های عمومی برای دست اندرکاران برنامه از نظر طراحی و اجراء فراهم کند.