مقدمه: سرطان کولورکتال از مهم ترین علت های مرگ و میر ناشی از سرطان است. وضعیت عملکرد مفهومی بسیار مهم در بیماران سرطانی بوده و پیش بینی مراقبت و درمان بیماران اهمیت بسزایی دارد.هدف: پیش بینی وضعیت عملکرد در بیماران دچار سرطان کولورکتال در سال 89-88مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی از نوع تحلیلی، 110 بیمار دچار سرطان کولورکتال مراجعه کننده به بیمارستان رازی رشت بررسی شدند. عوامل فردی، اجتماعی و بالینی با استفاده از فرم های جمع آوری اطلاعات و مصاحبه با بیماران و مرور پرونده پزشکی آنان بررسی شد. وضعیت عملکرد بیماران با مقیاس های KPS و ECOG ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار آماری SPSS V.16 و آزمون های آماری (همبستگی اسپیرمن، من ویتنی یو، کروسکال والیس، رگرسیون چند متغیره به روش (Stepwise و در نظر گرفتن سطح معنی داری p<0.05صورت گرفت.نتایج: از 110 بیمار دچار سرطان کولورکتال، 64 (58.2%) مرد بودند. میانگین سنی کل بیماران 12.39±58.33 سال بود. میانگین وضعیت عملکرد با استفاده از کارنوفسکی 9.27±87.64 و با استفاده از 1.02±0.717 ECOG بود. در تجزیه تحلیل رگرسیون چند متغیره، پیش بینی کننده های وضعیت عملکردی کارنوفسکی، سن (P<0.002)، وضعیت تاهل (P<0.029) و داشتن بیمه تکمیلی (P<0.019) بودند؛ در حالی که پیش بینی کننده های وضعیت عملکردی ECOG سن (P<0.001)، داشتن کلستومی (P<0.032) و بیماری های همراه (P<0.041) بودند.نتیجه گیری: سن عامل مهم پیش بینی کننده وضعیت عملکردی کارنوفسکی و ECOG، در تجزیه و تحلیل تک متغیری و چند متغیری است. توجه به پیش بینی کننده ها می تواند در مراقبت و درمان این بیماران مهم باشد.