مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال:1398 | دوره:41 | شماره:5 |تعداد مقالات:13

زمینه: گسترش بیماری های قلبی-عروقی زمینه ای التهابی دارد و التهاب عمومی نقش محوری در پیشرفت آترواسکلروز به ویژه در افراد دارای اضافه وزن و چاق ایفا می کند. هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر ده هفته فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا و هوازی با شدت متوسط بر روی برخی شاخص های خطرزای قلبی-عروقی در مردان غیرفعال دارای اضافه وزن بود. روش کار: تعداد 18 مرد دارای اضافه وزن (با میانگین سنی42/1± 12/24 سال و شاخص توده بدنی 94/0± 27/27 کیلوگرم بر متر مربع) به صورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت و به طور تصادفی به دو گروه تمرین تناوبی با شدت بالا (9 نفر) و تمرین هوازی با شدت متوسط (9 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی ها به مدت 10 هفته و هفته ای سه جلسه در برنامه تمرینی شرکت کردند. سطوح پروتئین واکنشگرC و نیم رخ لیپیدی قبل و بعد از برنامه تمرینی اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری t همبسته و t مستقل در سطح معنی داری 05/0P≤ استفاده شد. یافته ها: پس از 10 هفته در گروه تمرین تناوبی با شدت بالا سطوح کلسترول (001/0=P)، (002/0=P) LDL و پروتئین واکنشگر C (001/0=P) کاهش معنی داری یافت. همچنین در این گروه HDL افزایش معنی داری یافت (001/0=P). در گروه تمرین هوازی با شدت متوسط پس از ده هفته تمرین تنها کلسترول کاهش معنی داری نشان داد (006/0=P). نتیجه گیری: نتایج حاصل از تحقیق حاضر به نشان داد ده هفته فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا تغییرات برجسته ای در ترکیب بدن، نیم رخ لیپیدی و پروتئین واکنشگر C در دانشجویان دارای اضافه وزن به وجود می آورد.

زمینه: ژنوم انتروکوکوس تعداد زیادی توالی تکراری دارد که به طور تصادفی در طول DNA پراکنده شده اند. در ERIC-PCR برای هر سویه یک الگوی مجزا به دست می آید و یک تایپ جداگانه در نظر گرفته می شود. ژنوم پروکاریوتی و یوکاریوتی شامل توالی های تکراری است که نسبتا کوتاه و غیر کد دهنده هستند. آغازگرهای BOX-PCR و ERIC-PCR مکمل این توالی های تکراری هستند و اجازه می دهد تا اتصال اختصاصی انجام گردد و الگوهای منحصر به فرد اثر انگشتی BOX-PCR و ERIC-PCR با قابلیت تولید مجدد فراهم شود. روش کار: در این مطالعه مقطعی-توصیفی، بر اساس مطالعات قبلی و سطح اطمینان 95% با استفاده از فرمولn= z2P(1-P)/d2 و خطای قابل قبول 05/0، تعداد 60 سویه انتروکوک فکالیس از نمونه های بالینی جمع آوری و در شرایط استریل بر روی محیط KFآگار کشت و مدت 24 ساعت در حرارت 37 درجه سانتی گراد گرم خانه گذاری و به وسیله تست های بیوشیمیایی نمونه های انتروکوک فکالیس تعیین هویت شدند. DNA نمونه ها استخراج و آزمایش BOX-PCR وERIC-PCR صورت گرفت. یافته ها: نتایج آزمون BOX-PCR و آنالیز دندوگرام نشان داد که، تمامی سویه ها در سطح تشابه 58 درصد به 25 کلاستر مجزا قابل تمایز بودند. هم چنین نتایج آزمون ERIC-PCR نشان داد که تمامی سویه ها در سطح تشابه 58 درصد به 15 کلاستر مجزا تفکیک شدند. نتیجه گیری: انگشت نگاری مولکولی توسط روش BOX-PCR دارای قدرت تفریق و تمایز بسیار مناسب تری نسبت به ERIC-PCR، جهت تایپینگ جدایه های باکتری ها می باشد و دارای کاربرد فراوان در مطالعات اپیدمیولوژی و ردیابی منبع عفونت و تاکسونومی هستند.

زمینه: تغییرپذیری زیادی در پاسخ کورتیزول و تستوسترون به روش های مختلف تمرین ورزشی وجود دارد. از جمله روش تمرین ورزشی که امروزه مورد توجه قرار گرفته است، تمرینات همراه با محدودیت جریان خون است. از این رو هدف مطالعه حاضر مقایسه تغییرات سطوح سرمی تستوسترون و کورتیزول متعاقب تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون در ورزشکاران دختر بود. روش کار: 30 دختر ورزش کار با دامنه سنی 30-23 سال به طور تصادفی به سه گروه: تمرین مقاومتی سنتی، تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون و کنترل تقسیم شدند. تمرین با یک ست 30 تکرار شروع و با دو ست تکرار تا حد خستگی پایان یافت. نمونه گیری خونی برای اندازه گیری سطوح هورمون تستوسترون و کورتیزول قبل و بلافاصله پس از اتمام تمرین صورت گرفت. آزمون تی وابسته برای مقایسه درون گروهی، آزمون تحلیل واریانس یک راهه برای مقایسه بین گروهی استفاده گردید. یافته ها: نتایج حاکی از عدم افزایش معنادار هورمون تستوسترون در مقایسه درون گروهی و بین گروهی بود (724/0 =P). هم چنین میزان کورتیزول فقط در گروه بدون انسداد نسبت به پیش آزمون افزایش معنادار داشت (001/0 =P)، اما در مقایسه بین گروهی هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری در سطوح سرمی هورمون کورتیزول داشتند (002/0 =P). نتیجه گیری: به نظر می رسد برای ورزشکارانی که در مرحله بازتوانی هستند و توانایی بلند کردن وزنه سنگین را ندارند می توان تمرینات همراه با محدودیت جریان خون با شدت پایین را با تمرینات بدون انسداد با شدت بالا جایگزین کرد.

زمینه: اختلال موکنی و کندن پوست کندن اجباری و مزمن پوست و مو است که در پژوهش حاضر سعی شده است تا اثربخشی درمان AEBT در بهبود نشانه های نوجوانان مبتلا به این اختلالات مورد بررسی قرار گیرد. این پژوهش دارای کد اخلاقی (IR. TBZMED. REC. 1396. 686) است. روش کار: این پژوهش در چهارچوب طرح تک موردی با استفاده از طرح خطوط چندگانه پلکانی طی 10 جلسه همراه با پیگیری سه ماهه بر روی چهار بیمار (برای هر اختلال دو نفر) صورت گرفت. داده ها از طریق مقیاس های کندن پوست کتن، مقیاس موکنی و پرسش نامه میلواکی برای انواع کندن پوست و مو جمع آوری شد. یافته: تحلیل داده ها با استفاده از نمودار چشمی، درصد بهبودی و اندازه اثر نشان داد که مداخله به عمل آمده تغییرات معنادار و قابل توجهی در کاهش نشانه های موکنی و کندن پوست اتوماتیک و متمرکز ایجاد کرده است و کاهش نشانه ها در دوره پیگیری سه ماهه حفظ شده است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که AEBT می تواند در درمان بیماران مبتلا به اختلال موکنی، کندن پوست موثر باشد و اثر درمانی تا سه ماه پیگیری ادامه یافتند.

زمینه: استفاده از یک وهله سونا جهت کاهش سریع وزن اثرات منفی چشم گیری بر سلامت می گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر عصاره آبی زعفران بر توان هوازی بیشینه، پراکسیداسیون لیپیدی و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم مردان جوان ورزشکار متعاقب یک وهله سونای منتهی به کاهش 4 درصدی وزن بدن انجام شد. روش کار: در یک مطالعه نیمه تجربی20 مرد جوان ورزشکار به ترتیب با میانگین سنی وزنی و درصد چربی بدن به طور تصادفی به دو گروه دارونما (10 نفر)، و مکمل (10 نفر) تقسیم شدند. افراد گروه مکمل، عصاره زعفران را روزانه 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت 4 روز مصرف کردند و گروه دیگر نیز به همان میزان دارونما (لاکتوز) دریافت کردند. تمامی آزمودنی ها پس از 4 روز مکمل یاری، چهار درصد وزن بدن خود را با آب زدایی در سونای خشک از دست دادند. ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و مالون دی آلدئید سرم آزمودنی ها طی سه مرحله (پایه، 4 ساعت قبل و بلافاصله بعد از سونا) و توان هوازی بیشینه در دو مرحله (یک هفته پیش و بلافاصله بعد از سونا) اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس مکرر، تی وابسته و مستقل در سطح معناداری کمتر از 05/0 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان دادند که متعاقب سونای خشک توان هوازی بیشینه هر دو گروه به طور معنی داری کاهش نشان داد (05/0P <). هم چنین میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و مالون دی آلدئید سرم گروه کنترل به طور معنی داری به ترتیب کاهش و افزایش نشان داد (001/0=P). نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق مصرف عصاره زعفران منجر به بهبود ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم شد و از افزایش معنی دار مالون دی آلدئید سرم پس از سونا جلوگیری کرد. با این وجود مصرف عصاره زعفران در جلوگیری از کاهش توان هوازی بیشینه متعاقب سونا تاثیر معنی داری نداشت.

زمینه: سرطان پروستات شایع ترین سرطان بدخیم در مردان است. شناخت ماهیت و روند سرطان و مکانیزم های مهار آن همواره از موضوعات مهم و مطرح در علم می باشد. هدف از این پژوهش بررسی مکانیزم اثر اولئوروپین موجود در عصاره زیتون بر روی میزان بیان پروتئین های رده سلولی سرطانی پروستات LNcap می باشد. روش کار: آزمون زنده مانی (MTT) در 8 سطح اولئوروپین ppm 2500 و1250، 625، 312، 156، 78، 39 و 19 در رده ی سلولی LNcap، در قالب طرح CRD اعمال و آنالیز پروتئومیکس مقایسه ای افتراقی انجام شد. نتایج الکتروفورز دو بعدی برای پروتئین های افتراقی از طریق MS-MALDI-TOF-TOF و Align آن ها در Database Mascot مورد شناسایی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج آزمون زنده مانی نشان می دهد اولئوروپین زیتون می تواند رشد سلول های سرطانی LNCap را کنترل و میزان گردشدگی سلول ها را افزایش دهد. بیشترین میزان این کنترل رشد در غلظت ppm 625 بوده است که در این دز بیشترین القای اپاپتوز اتفاق افتاده بود. پروتئین های GSTP1 و DMNT1 به عنوان پروتئین های افتراقی در اثر تیمار با اولئوروپین نسبت به شاهد شناسایی شدند، به طوری که با اعمال تیمار ppm625 اولئوروپین پروتئین DNMT1 نسبت به نمونه شاهد کاهش بیان (Down Regulate) و GSTP1 افزایش بیان (Up Regulate) داشت. نتیجه گیری: اولئوروپین از طریق اعمال تغییر بر بیان پروتئین ها، افزایش بیان ژن های آنتی اکسیدان، بیان برخی فاکتور های رونویسی، هدایت سلول ها به مسیر اپاپتوز و کاهش فعالیت های متاستازی، در مهار سلول های سرطانی پروستات رده LNcap موثر بوده است.

زمینه: یکی از منابع مهم برای تولید آنزیم ها باکتری ها هستند. مطالعه اخیر با هدف جداسازی و غربالگری مولکولی باکتری های نمک دوست تولید کننده آنزیم های آمیلاز، لیپاز و پکتیناز از خاک شور مرکز ایران انجام گرفته است. روش کار: در این مطالعه از خاک شور حاج علی گول و بیارجمند استان سمنان نمونه برداری شد. جهت جداسازی باکتری های مولد آمیلاز، لیپاز و پکتیناز از محیط کشت اختصاصی هرکدام از آنزیم ها استفاده شد. فعالیت آنزیمی باکتری ها براساس تشکیل هاله شفاف یا ایجاد رسوب در اطراف کلنی ها پس از اضافه کردن معرف های مربوطه مشخص گردید. جدایه ها با فعالیت آنزیمی آمیلازی، لیپازی و پکتینازی با استفاده از روش تعیین توالی16S rRNA شناسایی شدند. یافته ها: از هفت نمونه باکتری جدا شده از خاک، 4 باکتری با فعالیت آمیلاز، 6 باکتری با فعالیت لیپازی و 3 باکتری با فعالیت پکتینازی جداسازی و شناسایی گردیدند. از این بین دو جدایه، هر سه نوع آنزیم را تولید می کند که بررسی های مولکولی این دو جدایه متعلق به جنسBacillus است. از طرف دیگر باکتری های نمک دوست تولید کننده آنزیم های آمیلاز و پکتیناز متعلق به جنس های Bacillus و Halobacillus و باکتری های تولید کننده لیپاز متعلق به جنس های Virgibacillus و Bacillus بودند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که باکتری های باسیلوس جداشده از خاک قادر به تولید هر سه آنزیم آمیلاز، پکتیناز و لیپاز هستند.

زمینه: دیابت عارضه تهدید کننده سلامتی است که روز به روز در حال افزایش است و با عوارض قلبی-عروقی شدیدی همراه است و با کیفیت زندگی ارتباط معکوسی دارد. برای پیشگیری و درمان مشکلات ناشی از دیابت بویژه نارسایی قلبی راهکارهای متعددی مطرح شده است که یکی از آن ها فعالیت ورزشی در آب می باشد. لذا هدف از تحقیق حاضر تعیین تاثیر 12 هفته تمرین در آب بر روی شاخص های دیابتی، عملکردی و کیفیت زندگی زنان دچار نارسایی قلبی می باشد. روش کار: به همین منظور در یک طرح تحقیقی کارآزمای بالینی از بین زنان دیابتی مبتلا به نارسایی قلبی در محدوده سنی 45 تا 65 سال مراجعه کننده به مرکز درمانی شهید مدنی تبریز 32 نفر بصورت داوطلبانه انتخاب و در یکی از دو گروه همگن تمرین در آب و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه تمرین در آب به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه 60 دقیقه ای تمرینات هوازی در داخل آب را با شدت درک فشار 4-6 اجرا کردند و گروه کنترل روند طبیعی فعالیت های روزمره را دنبال کردند. شاخص های دیابتی شامل قند خون ناشتا (FBS)، مقاومت به انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c)، آزمون عملکردی پیاده روی در مدت 6 دقیقه و پرسش نامه کیفیت زندگی (SF36) با بررسی دو مقوله جسمانی و روانی 48 ساعت قبل از شروع و بعد از اتمام پروتکل تمرینی از آزمودنی ها اخذ شد. برای تحلیل داده ها از آزمون کلموکروف اسمیرنف، انوای 2*2 و تی مستقل در سطح معنی داری 05/0 =α استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد بعد از 12 هفته تمرین در آب در شاخص های FBS (007/0=p)، HbA1c (012/0=p)، آزمون عملکردی 6 دقیقه پیاده روی (000/0=p)، محدودیت نقش مربوط به مشکلات هیجانی (01/0=p)، انرژی/خستگی (04/0=p) و مقوله مسایل روانی (002/0=p) و مقوله مسائل جسمانی (036/0=p) تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده شد؛ اما در دیگر شاخص های کیفیت زندگی این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که انجام فعالیت های ورزشی در داخل آب به عنوان یک روش ایمن و موثر می تواند در بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت و همچنین بهبود کارایی عملکردی این بیماران مفید باشد.

زمینه: استفاده گسترده از آنتی بیوتیک ها عامل ایجاد جهش در میکروارگانیسم بوده و باعث ظهور میکروارگانیسم های جدید و مقاوم به آنتی بیوتیک های رایج می شود. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر سینرژیسمی (هم افزایی) آنتی باکتریایی اسانس گیاه آرتمیزیا کوتنسیس و آنتی بیوتیک ایمی پنم روی ایزوله های سودوموناس آئروژینوزا و مقایسه آن با آنتی بیوتیک های رایج درمانی می باشد. روش کار: در این مطالعه که به روش In vitro انجام شد، از اسانس آرتمیزیا کوتنسیس به تنهایی و در ترکیب با آنتی بیوتیک های استاندارد جهت ارزیابی خاصیت آنتی باکتریایی آن ها استفاده شد. یافته ها: طبق یافته های حاصل از این مطالعه ترکیب اسانس گیاهی درمنه کوتنسیس با آنتی بیوتیک ایمی پنم منجر به اثر سینرژیسمی در بیشتر موارد می شود. به طوری که در بررسی سینرژیسمی با تزریق یک چهارم از آنتی بیوتیک، رشد باکتری مهار و مانع از ایجاد کلنی گردید. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که ترکیب اسانس و آنتی بیوتیک می تواند در مبارزه علیه میکروارگانیسم های مقاوم مفید باشد.

زمینه: بهترین راه پیشگیری از پوکی استخوان در سالمندی جلوگیری از کاهش تراکم استخوانی و تلاش در جهت حفظ آن در سنین جوانی و میانسالی است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر، تعیین تاثیر هشت هفته تمرین هوازی در آب بر شاخص های تشکیل و متراکم کننده استخوان در مردان میانسال دارای اضافه وزن بود. روش کار: در یک مطالعه نیمه تجربی 24 مرد دارای اضافه وزن (25BMI≥ ) 45 تا 55 ساله به صورت فراخوان عمومی، از میان 70 داوطلب جهت شرکت در این مطالعه، به طور تصادفی انتخاب و پس از دارا بودن شرایط لازم به دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل تمرینات هوازی در آب با شدت 45 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 8 هفته بود. نمونه های خونی قبل و بعد از تمرین جهت اندازه گیری متغیرهای سرمی گرفته شد. یافته ها: تفاوت معناداری بین مقادیر پیش آزمون و پس آزمون تراکم استخوان ران، استئوکلسین و پاراتورمون سرم در گروه تجربی مشاهده شد (05/0p<) در حالی که این تفاوت برای مقادیر پیش و پس آزمون این متغیرها در آزمودنی های گروه کنترل معنادار نبود (05/0 p>). همچنین فعالیت ورزشی؛ میانگین تغییرات تراکم استخوان ران، سطح استئوکلسین و پاراتورمون سرم در گروه تجربی را در مقایسه با گروه کنترل به شکل معناداری افزایش داد (05/0p<). نتیجه گیری: جهت جلوگیری از بروز پوکی استخوان و کاهش تراکم استخوانی ناشی از افزایش سن، تمرینات ورزشی هوازی در آب به افراد میانسال دارای اضافه وزن پیشنهاد می شود.

زمینه: گرفتگی بینی یکی از علل شایع مراجعه ی بیماران می باشد که شایع ترین علت ساختاری آن انحراف سپتوم بینی می باشد. به همین علت جراحی اصلاحی انحراف سپتوم (سپتوپلاستی)، سومین پروسیجر شایع سر و گردن می باشد. استفاده از اسپلنت یکی از شایع ترین روش های بعد جراحی برای جلوگیری از چسبندگی، تسریع بهبود مخاط و حمایت سپتوم می باشد. با این وجود برخی مطالعات نشان دهنده ی افزایش احتمال بروز خون ریزی، اختلالات خواب، احساس ناراحتی، PND و عفونت و پرفوراسیون در بیمارانی که از اسپلنت استفاده شده می باشد. این مطالعه جهت مقایسه عوارض عمل سپتوپلاستی با و بدون گذاشتن نازال اسپلنت طراحی و انجام گردید. روش کار: در مطالعه ی کار آزمایی بالینی حاضر، 48 نفر از بیماران کاندید سپتوپلاستی بستری شده در بیمارستان امام رضا (ع) در نیمه دوم سال 1394 وارد مطالعه شدند. این تعداد به دو گروه مساوی مداخله (بدون اسپلینت) و شاهد (اسپلنت) تقسیم شدند. این دو گروه 2 هفته بعد از عمل از لحاظ تشکیل سوراخ شدگی سپتوم، هماتوم و درد مورد بررسی قرار گرفتند. تمام اطلاعات جمع آوری شده و داده های مورد مطالعه مورد تحلیل و آنالیز قرار گرفت و میزان خطای کمتر از 05/0 معنی دار تلقی گردید. یافته ها: میانگین سنی بیماران مورد ارزیابی 7/6± 65/27 سال و نسبت جنسی بیماران 4/1: 1 بود. شدت درد بر اساس VAS و VRS در گروه مداخله (بدون اسپلنت) کمتر بود (01/0P<). درمورد فراوانی سردرد، اختلالات خواب، خون ریزی و اپیفورا پس از جراحی در دو گروه مورد بررسی تفاوت معنی داری دیده نشد. در هیچ یک از گروه های مورد مطالعه عفونت، هماتوم و سوراخ شدگی دیواره ی بینی ثبت نگردید. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه ی حاضر می توان به این نتیجه دست یافت که نه تنها عوارض ناشی از عدم استفاده از اسپلنت در بیمارانی که تحت سپتوپلاستی قرار گرفته اند بیشتر نمی باشد، بلکه میزان درد بعد از عمل در این بیماران به طور معنی داری کمتر می باشد. بنابراین می توان به این نتیجه دست یافت که در بیمارانی که سپتوپلاستی به تنهایی صورت می گیرد، می توان از اسپلنت استفاده نکرد.

زمینه: آنزیم های کبدی به عنوان نشانگر اختلال عملکرد کبد استفاده می شوند که با خطر بیماری های قلبی در ارتباط هستند. این مطالعه به منظور مقایسه اثر بازتوانی ورزشی خانگی و بازتوانی در مرکز بر تغییرات آنزیم های کبدی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی انجام شده است. روش کار: در یک تحقیق نیمه تجربی، 40 بیمار با میانگین سنی 6. 28± 59 سال به صورت داوطلبانه در سه گروه بازتوانی ورزشی خانگی (13 نفر)، بازتوانی قلبی در مرکز (15 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. قبل و پس از 2 ماه بازتوانی قلبی میزان آنزیم های کبدی (آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST)، آلانین آمینو ترانسفراز (ALT)، آلکالین فسفاتاز (ALP)، لاکتات دهیدروژناز (LDH) و پروتئین فسفوکیناز (CPK)) اندازه گیری شد و داده ها با آزمون تحلیل کواریانس در سطح 05/0>P تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: در گروه بازتوانی در مرکز، پس از دو ماه مداخله، سطوح LDH و CPK کاهش داشت (05/0>P) و هیچ اختلاف معنی داری در سطوح AST، ALP و ALT مشاهده نشد. سطوح ALT نیز درگروه بازتوانی ورزشی خانگی کاهش معنی داری داشت. نتیجه گیری: ممکن است بازتوانی از طریق افزایش برون ده قلبی، حساسیت انسولینی و بهبود پرفیوژن باعث کاهش برخی از آنزیم های کبدی شده باشد.

زمینه: خاموش شدن نسخه برداری در ارتباط با متیلاسیون نابجای پروموتور ژن های سرکوبگر تومور توسط آنزیم متیله کننده DNA (DNMT1) راه دیگری برای ایجاد و توسعه سرطان پروستات می باشد. قره قاط با نام علمی Vaccinium arctostaphylos دارای ترکیبات پلی فنلی و آنتوسیانین است که می تواند به عنوان آنتی اکسیدان های طبیعی در تیمار سرطان پروستات مورد بررسی قرار گیرد. روش کار: سلول های تهاجمی رده سرطانی پروستات انسانی (PC3) با غلظت های مختلف از عصاره میوه قره قاط (156، 312، 625، 1250 و 2500 میکروگرم بر میلی لیتر) تیمار گردید. میزان بیان ژن DNMT1 با روش Q-RT-PCR و میزان مهار رشد سلول های PC3 با آزمون MTT در دو فاصله زمانی 24 و 48 ساعته ارزیابی گردید. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که میزان بیان ژن DNMT1 در رده سلولی PC3 تیمار شده با عصاره قره قاط نسبت به حالت کنترل کاهش معناداری داشته است (001/0>p). از طرفی معلوم شد که عصاره قره قاط می تواند به طور معناداری باعث مهار رشد سلول های سرطانی شود (001/0>p). در کل درصد مهار نسبی در هیچ کدام از غلظت ها به پایین تر از 99 درصد نرسید. بیشترین میزان کاهش بیان نسبی مربوط به غلظت 625 بود. نتیجه گیری: گیاه قره قاط می توان به عنوان منبع آنتی اکسیدان های طبیعی برای پیشگیری و حتی درمان سرطان پروستات انسانی مورد آزمایش و ارزیابی کلینیکی قرار داد تا شاید بتوان قدمی در راه پیشگیری و مبارزه با سرطان پروستات برداشت.