نشریه پرستاری ایران
سال:1399 | دوره:33 | شماره:125 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: شغل یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار بر سلامتی افراد است. موضوع سلامت در بیمارستان ها اهمیت بیشتری دارد زیرا سلامت عمومی پرستاران به دلیل ارتباط زیاد با بیماران، در معرض خطر بیشتری قرار دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی سلامت عمومی پرستاران بخش های مراقبت ویژه مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران می باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی همبستگی 193 پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه مراکز منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران از دی ماه 1397 تا اردیبهشت ماه 1398 به شیوه طبقه بندی با تخصیص متناسب و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و با استفاده از پرسشنامه فرم جمعیت شناختی و پرسشنامه سلامت عمومی GHQ-28))General Health Questioner مورد ارزیابی قرارگرفتند. این پرسشنامه شامل 28 سیوال که از چهار خرده آزمون آزمون جسمانی، اضطراب و بیخوابی، کارکردهای اجتماعی و افسردگی تشکیل شده است. نمره گذاری به روش لیکرت و بر اساس گزینه های به هیچ وجه، در حد معمول، بیش از معمول و بسیار بیش از حد معمول است که از 3-0 نمره گذاری شد. در نهایت نمرات خرده آزمون ها با هم جمع شده و نمره کل فرد از 84-0 است. نمره برش در سلامت عمومی عدد 23 و در همه ابعاد عدد شش است، بدین صورت که نمره 23 و کمتر در سلامت عمومی و نمره شش و کمتر در ابعاد، به عنوان افراد سالم یا فاقد نشانگان اختلال در سلامتی و نمره 24 و بالاتر در سلامت عمومی و نمره هفت و بالاتر در ابعاد، به عنوان افراد دارای نشانگان اختلال سلامتی بود. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد) و آزمون های آمار استنباطی (آنالیز واریانس، تی مستقل جهت متغیرهای نرمال و آزمون کروسکال والیس جهت متغیرهای غیرنرمال، رگرسیون خطی چندگانه به روش همزمان) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار وضعیت سلامت عمومی 53/6 ± 86/28 بدست آمد که نشان داد میانگین وضعیت سلامت عمومی پرستاران دارای اختلال در سلامت عمومی بود. ابعاد علایم جسمانی (29/2 ± 60/7) و وضعیت کارکرد اجتماعی (81/1 ± 57/11) دارای اختلال در سلامتی و اضطراب و بیخوابی (31/3 ± 74/6) و افسردگی (00/3 ± 95/2) فاقد اختلال در سلامتی بودند. همچنین سلامت عمومی با متغیرهای سن (023/0P =)، وضعیت تاهل (001/0>P)، وضعیت اقتصادی (023/0P =) و نوبت کاری (01/0P =) ارتباط معنی داری داشت. نتایج رگرسیون چندگانه خطی نشان داد وضعیت اقتصادی (004/0=P) و وضعیت تاهل (010/0=P) در مدل معنی دار شدند. ضریب رگرسیونی آنها به ترتیب برابر با 38/0 و 10/0-بود که نشانه میزان تاثیر این متغیر بر سلامت عمومی افراد است. بدین معنی که نمرات سلامت عمومی افراد دارای وضعیت اقتصادی زیر 5/1 میلیون به اندازه 38/0 از افراد دارای بیشتر از 4 میلیون بیشتر (سلامت عمومی پایینتر) بود. همچنین سلامت عمومی افراد مجرد به اندازه 10/0 واحد از افراد متاهل کمتر (سلامت عمومی بهتر) بود. نتیجه گیری کلی: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که توجه به سلامت پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه ضروری می باشد. نتایج پژوهش حاضر می تواند پایه ای برای پژوهش های بعدی برای انتخاب راهکارهای مناسب جهت بهبود شرایط کار و آموزش مهارت هایی جهت بهبود سطح سلامت عمومی کارکنان باشد.

زمینه و هدف: ماماها نقش مهمی در ارایه خدمت به مادران و نوزادان در نظام سلامت دارند. انگیزه شغلی بالا میتواند موجب ارتقاء بهره وری آنان شود. به نظر می رسد برخی از ابعاد انگیزشی برای ماماها در طرح تحول سلامت (در حوزه ی بهداشت) به دلیل تغییر در وظایف شغلی ماماهای مراقب سلامت، دستخوش تغییر شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با انگیزه شغلی ماماهای مراقب سلامت بر اساس مدل هرزبرگ انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی، برروی 207 مامای شاغل در پایگاه های سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد دو عاملی هرزبرگ و دو سیوال باز در مورد تغییرانگیزه کاری و قصد ادامه کارپس از اجرای طرح تحول سلامت، جمع آوری شد. داده های کمی با نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون های توصیفی و تحلیلی بررسی شد. یافته ها: از عوامل درونی مرتبط با انگیزه شغلی، عامل ماهیت کار بیشترین و عامل شناسایی کمترین امتیاز را به دست آورد. از عوامل بیرونی بیشترین امتیاز را ارتباط با همکاران و کمترین امتیاز را حقوق و دستمزد کسب کرد. سابقه کار قبل از طرح تحول و سابقه کار بعد از طرح تحول با عوامل درونی ارتباط آماری معنی دار و معکوس دارد. همچنین میانگین نمره کسب شده برای عوامل درونی در ماماهای شرکتی به طور معنی داری بالاتر از ماماهای رسمی و قراردادی بود. سه ویژگی دموگرافیک "سن"، "سابقه کار قبل از طرح تحول" و "سابقه کار بعد از طرح تحول" با عوامل بیرونی ارتباط آماری معنی دار و معکوس داشت. اکثریت (1/81%) ماما های مورد مطالعه اعلام کردند که انگیزه کاری آنها نسبت به قبل از اجرای طرح تحول سلامت کمتر شده است و بیش از نیمی از آن ها تمایل به ترک کارداشتند. پاسخ به سیوالات باز نشان داد که حقوق و دستمزد پایین، حجم کار زیاد، استرس و کار غیر مرتبط با مامایی باعث کاهش انگیزه کاری و تمایل به ترک کار پس از اجرای طرح تحول سلامت در ماماهای مراقب سلامت شده است. نتیجه گیری کلی: پیشنهاد می شود مسیولین امر سلامت، با طراحی مکانیزم های ارزشیابی و انگیزشی مناسب و ارایه حقوق و دستمزد متناسب با حجم کاری (ارتقاء سطح عوامل بیرونی) و با تعریف جایگاه شغلی مامای خانواده در نظام سلامت به جای مراقب سلامت و بازنگری اساسی در شرح وظایف و جایگاه مامایی در سیستم سلامت (غنی سازی شغل مامایی)، موجبات افزایش انگیزه ی شغلی ماماها و در نتیجه حفظ و ارتقای کیفیت مراقبتهای مامایی را فراهم آورند.

زمینه و هدف: سرطان بیماری مزمن شایعی ا ست که به علت تاثیر بر تمام ابعاد زندگی شخصی به ویژه در نوجوانان، نیازمند مداخلات در راستای سازگاری جسمی-روانی-اجتماعی می باشد، بنابراین این مطالعه با هدف شناسایی رابطه ادراک حمایت از جانب خانواده و سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری در نوجوانان مبتلا به سرطان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه با روش توصیفی-همبستگی بر روی 95 نوجوان 20-11 ساله مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان سرطان امیر و درمانگاه امام رضا(ع) شیراز در سال 1397که مطابق با معیارهای ورود و با روش در دسترس انتخاب شده بودند، انجام شد. اطلاعات توسط فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه های حمایت ادراک شده خانواده و سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری جمع آوری شد و داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و آزمون های آمار توصیفی و تحلیلی در سطح معنی داری 05/0>p تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نمره کلی ادراک حمایت از جانب خانواده با میانگین 16/26 در سطح متوسط بوده و درصد بالایی از بیماران، ادراک متوسطی از حمایت خانواده داشتند (8/56 %). سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری با نمره کلی 01/2 در سطح سازگاری نسبتا متوسط قرار داشت و کمترین سازگاری به بعد گستره روابط خانوادگی (میانگین 15/2) و بیشترین سازگاری به بعد اختلالات روانشناختی (میانگین 74/1) تعلق داشت. ادراک حمایت از جانب خانواده با جنس زن و سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری با سن (به صورت معکوس) و سطح تحصیلات مادر ارتباط داشت، ولی بین دیگر شاخصه ها ارتباط معنی داری مشاهده نگردید. نتیجه گیری کلی: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه ادراک حمایت از جانب خانواده با سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری در نوجوانان مبتلا به سرطان همبستگی داشته و بنابراین درک حمایت از سوی خانواده در نوجوانان مبتلا به سرطان ضروری است.

زمینه و هدف: پدیده زورگویی یک مشکل جدی در سازمان های یهداشتی و درمانی به شمار می رود. این پدیده در سراسر جهان به عنوان یک مشکل مهم در حرفه پرستاری گزارش شده است و می تواند اثرات متفاوتی در پرستاری بر جای بگذارد. این مطالعه با هدف تعیین میزان زورگویی محیط کار پرستاران و ارتباط آن با کیفیت خدمات پرستاری در ایران انجام شد. روش بررسی: این مطالعه، یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی همبستگی بود که در سال 1398 بر روی 200 پرستار شاغل در بخش های اورژانس و مراقبت های ویژه مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) انجام گرفت. 200 نفر در این مطالعه شرکت کردند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه عمل منفی و زورگویی محیط کار و پرسشنامه سروکوال بود. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس تجربه زورگویی محیط کار به صورت روزانه یا هفتگی، میانگین زورگویی در محیط کار پرستاران در بعد زورگویی مرتبط با کار (11/10%)، بعد فردی (27/4%) و بعد جسمی (66/5%) با میانگین کل (68/6%) بود. نتایج آزمون تی زوجی نشان داد بین ابعاد ادراکات و انتظارات و شکاف کیفیت خدمات پرستاری از دیدگاه پرستاران در دو بعد اطمینان (001/0>P)، تضمین (001/0>P) و نمره کل (001/0>P) اختلاف معنی داری وجود داشت. نتایج این مطالعه همچنین نشان داد زورگویی محیط کار با ابعاد اطمینان (194/0-=r, 006/0=p) و تضمین کیفیت خدمات پرستاری (229/0-=, r001/0=p) رابطه معکوس و معنی داری دارد. نتیجه گیری کلی: گرچه نتایج این مطالعه حاکی از میزان پایین زورگویی میان پرستاران است، اما باید نسبت به شناخت، پیشگیری و مدیریت این پدیده برنامه ریزی های مدون و دقیقی انجام شود. با توجه به معنی دارشدن ارتباط بین زورگویی محیط کار با ابعاد اطمینان و تضمین کیفیت خدمات پرستاری، بیمارستان ها بایستی به وعده های خود به طور دقیق و مستمر عمل کنند. این مطالعه نشان داد، هر چه میزان زورگویی محیط کار کم باشد، کیفیت خدمات پرستاری بالاتر است. بنابراین پیشنهاد می شود مطالعات بیشتری بر روی اثرات زورگویی محیط کار بر مراقبت از بیمار و ابعاد آن و همچنین کیفیت ارایه این مراقبت ها در بیمارستان ها و مراکز بهداشتی-درمانی انجام گیرد.

زمینه و هدف: بارداری نافرجام تجربه ای مخرب و شایع با عوارض جسمی، روانی و شناختی می باشد که بر رویکرد و نگرش والدین به والدشدن تاثیر دارد. توانمندسازی با ارتقاء دانش باروری، خودکارآمدی، عزت نفس و خودکنترلی سعی در بهبود نگرش به باروری و فرزندآوری زنان با حاملگی نافرجام دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر توانمندسازی بر نگرش به باروری و فرزندآوری زنان با سابقه بارداری نافرجام طراحی گردید. روش بررسی: کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی از دی 1398 تا اردیبهشت 1399بر روی 80 زن با حاملگی نافرجام که با بلوک تصادفی چهار تایی به گروه های کنترل و مداخله تخصیص داده شدند در بیمارستان شهید اکبرآبادی تهران انجام شد. برای گروه مداخله، جلسات آموزشی مبتنی بر گام های توانمندسازی (درک تهدید، مشکل گشایی، مشارکت آموزشی، ارزشیابی) برگزار شد. قبل و 6 هفته پس از مداخله مقیاس نگرش به باروری و فرزندآوری Soderberg (AFCS)، توسط دو گروه تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با SPSS نسخه 16 با آزمون های تی مستقل، تی زوجی، آنالیز کوواریانس، مجذور کای و دقیق فیشر انجام شد. (05/0< P معنی دار گزارش شد). یافته ها: میانگین نمره نگرش به باروری و فرزندآوری گروه کنترل قبل و بعد از مداخله و گروه کنترل و مداخله قبل از مداخله تفاوت نداشتند. در گروه مداخله قبل و بعد از مداخله تفاوت آماری معنی دار بود. بعد از مداخله، میانگین نمره گروه مداخله، به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (001/0

زمینه و هدف: کار گروهی در نظام سلامت برای افزایش کیفیت خدمات و ارایه مراقبت های ایمن و موثر از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و به عنوان یک جنبه اساسی عملکرد ایمن و موثر در بیمارستان شناخته شده است. این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین کار گروهی پرستاران و عملکرد کارکنان درمانی در مرکز آموزشی تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق شهید رجایی شهر تهران انجام شد. روش بررسی: این پژوهش توصیفی همبستگی در سال 1395 بر روی 290 پرستار که به روش نمونه گیری غیر تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه عملکرد کارکنان و پرسشنامه کار گروهی بهره گرفته شد. با آزمون های آماری استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل در نرم افزار آمار SPSS نسخه 16 تحلیل انجام شد. یافته ها: بر اساس نتایج، مولفه کار گروهی میانگین و انحراف معیار 69/0 ± 28/3 و عملکرد کارکنان میانگین55/0 ± 64/3 را کسب نمودند. این میانگین برای ابعاد تعهد (75/0 ± 21/3)، اعتماد (84/0 ± 18/3)، مسیولیت پذیری (80/0 ± 18/3)، برخورد سازنده (75/0 ± 34/3) و هدفمندی (90/0 ± 54/3) بود. بر اساس نتایج آزمون همبستگی پیرسون، ارتباط معنی دار مستقیمی بین عملکرد و کار گروهی در بین کارکنان بالینی مشاهده شد (05/0>p؛ 651/0

زمینه و هدف: روش های انحراف فکر می تواند تاثیرات متفاوتی را بر کاهش درد و اضطراب بیماران تحت اقدامات درمانی داشته باشد و چه بسا نیاز آن ها را به دریافت مسکن کاهش دهد. جهت آشکار شدن تاثیر این روش ها در بیماران تحت سنگ شکنی برون اندامی مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر روش های انحراف فکر دیداری و شنیداری بر درد و اضطراب این بیماران انجام شد. روش بررسی: مطالعه نیمه تجربی حاضر با طرح سه گروهی (مداخله دیداری، مداخله شنیداری، کنترل) قبل و بعد در 90 بیمار تحت سنگ شکنی برون اندامی در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال 1398 انجام شد. داده ها قبل و بعد از مداخله توسط پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، درد کوتاه شده McGill و اضطراب Spielberger جمع آوری و توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (تی تست، تی زوج، آنالیز واریانس) تحلیل شد. یافته ها: آزمون تحلیل واریانس نشان داد که میانگین اضطراب (84/0=P) و درد (13/0=P) بیماران قبل از مداخله بر حسب گروه های مختلف معنی دار نبود ولی میانگین اضطراب (001/0

زمینه و هدف: اشتباهات دارویی جزء شایع ترین حوادث موجود در حرفه پرستاری است، نتیجه چنین اشتباهاتی، افزایش مدت بستری بیمار در بیمارستان و افزایش هزینه های مراقبت و درمان خواهد بود که گاهی می تواند منجر به آسیب شدید و یا حتی مرگ بیمار گردد. هدف از انجام این پژوهش تعیین عوامل مرتبط با خطاهای دارویی در پرستاران بخش های داخلی مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، 241 پرستار شاغل در بخش های داخلی مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران، از خرداد 1398 تا شهریور 1398 مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات دراین مطالعه پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه دیدگاه پرستاران از عوامل مرتبط بر خطاهای دارویی بیژنی و همکاران (1392) بود که جهت جمع آوری داده ها پرسشنامه ها توسط پرستاران تکمیل شد. سپس داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و با به کارگیری آزمون های آماری مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان داد که خستگی ناشی از کار با میانگین 85/0 ± 11/3 بیشترین علت خطای دارویی در بعد مربوط به پرستار بوده است. همچنین در بعد بخش، تراکم زیاد کارها با میانگین 85/0 ± 09/3 و در بعد مدیریت پرستاری، کمبود تعداد پرستار نسبت به تعداد بیمار با میانگین 61/0 ± 53/3 بیشترین علت خطای دارویی بوده اند. عامل مدیریت پرستاری با میانگین 51/0 ± 77/2 بیشترین و عامل بخش با میانگین 54/0 ± 55/2 کمترین میانگین نمره را در بین عوامل مرتبط با خطاهای دارویی از دیدگاه پرستاران مورد پژوهش داشته اند. نتیجه گیری کلی: با توجه به یافته ها، بیشترین عوامل مرتبط با خطاهای دارویی از دیدگاه پرستاران به ترتیب مدیریت پرستاری، پرستار و شرایط بخش های داخلی مورد مطالعه بود. بنابراین پیشنهاد می شود در جهت کاهش خطاهای دارویی، نحوه مدیریت پرستاری مورد بازنگری قرار گرفته و همچنان می توان با برگزاری کارگاه های مرتبط با خطاهای دارویی باعث کاهش بروز خطاهای دارویی پرستاران شد.