میکروب شناسی مواد غذایی
سال:1399 | دوره:7 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

کلبسیلا پنومونیه باکتری گرم منفی، غیر متحرک، دارای کپسول، تخمیر کننده لاکتوز، بی هوازی اختیاری و میله ای شکل است. آن از دیرباز به عنوان پاتوژن فرصت طلب مورد توجه قرار گرفته است و یک علت شایع عفونت های بیمارستانی است. خوشه ژنی pksآنزیم هایی را تولید می کند که مسئول تولید سنتز کولی باکتین هستند. کولی باکتین یک ژنوتوکسین است که باعث آسیب بهDNA می شود و با افزایش ویرولانس مرتبط است. همچنین حدس زده می شود که کولی باکتین در توسعه سرطان کولورکتال نقش داشته باشد. در این مطالعه شیوع ژن-های pks، clbN و clbB در جدایه های کلبسیلا پنومونیه مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه 220 نمونه از شیر خام به دست آمد. سپس تمام نمونه ها در محیط کشت ویولت رد بایل آگار و سپس بلاد آگار، مک کانکی آگار و شکلات آگار برای جداسازی باکتری ها کشت شدند. آزمایش های بیوشیمیایی و میکروبیولوژی برای تایید باکتری انجام شد. DNA از تمام جدایه ها با استفاده از کیت استخراجDNA ژنومی استخراج شد. سپس واکنش زنجیره ای پلیمراز چندگانه با استفاده از پرایمرهای اختصاصیانجام شد. یافته ها نشان داد که 60 مورد از کلبسیلا پنومونیه از 220 نمونه (27/27 درصد) جداسازی شده با استفاده از تست های فنوتیپی استاندارد مورد تایید قرار گرفتند. آزمون PCR نشان داد که 6 سویه (10 درصد) دارای ژن های clbBو clbNبودند. کلبسیلا پنومونیهpks مثبت در نمونه های ما شایع بود. با توجه به اثرات پلیوترروپیک آن، کولی باکتین عمیقا بر فیزیولوژی سلولی اثر می گذارد، باعث ایجاد اختلالات DNA می شود که منجر به پیر شدن یا آپوپتوزیس می شود. به نظر می رسد شناسایی کلبسیلا پنومونیهpks مثبت در شیر بسیار ضروری برای جلوگیری از سرطان کلورکتال است.

سودوموناس آئروژینوزا یک باکتری گرم منفی و بیماری زای فرصت طلب می باشد که می تواند از طریق مواد غذایی به انسان منتقل شود. عفونت های مقاوم به آنتی بیوتیک های ضد این باکتری بسیار جدی است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از گلاب و عرقیات گیاهی در کاشان بود. در این مطالعه مقطعی، تعداد 400 نمونه انواع گلاب و عرقیات گیاهی صنعتی و سنتی به طور تصادفی از مکان های فروش در کاشان خریداری و میزان شیوع سودوموناس آئروژینوزا به روش کشت بررسی شد. مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های جدا شده به روش دیسک دیفوژن بررسی شدند. از تعداد 400 نمونه غذایی، 16 نمونه (4 درصد) به سودوموناس آئروژینوزا آلوده بودند. تمامی ایزوله های جدا شده 100 درصد به آنتی بیوتیک های اختصاصی تیکارسیلین، سفتازیدیم، کولیستین و جنتامایسین مقاوم بودند. همچنین 13(25/81 درصد) ایزوله به ایمی پنم حساس بودند. نتایج بدست آمده مقاومت آنتی بیوتیکی بالای سویه های سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از گلاب و عرقیات گیاهی را نشان داد.

هدف از این پژوهش بررسی اثر پوشش ضدمیکروبی بر پایه کیتوزان، جلبک کلرلاولگاریس، اسپیرولینا پلاتنسیس و همچنین ناتامایسین در افزایش میزان ماندگاری فیله گوشت گوساله بیشتر از میزان استاندارد (پنج روز در شرایط یخچال) بود. برای این منظور در چهار سطح صفر، یک، یک و نیم و دو درصد از ترکیبات بالا در بازه های زمانی صفر، هفت، 14 و 28 روز نگهداری در دمای چهار درجه در پوشش بسته بندی مورد استفاده قرار گرفت. آزمون های فیزیکوشیمیایی گوشت شامل ارزیابی pH، ازت باز فرار، شاخص تیوباربیتوریک اسید، شاخص بافت، بارمیکروبی کل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی و در سه تکرار در سطح معناداری 95 درصد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش ها با استفاده از نرم افزار Minitab17. 2 آنالیز گردید. بررسی نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین شاخص-های فیزیکوشیمیایی و حسی تیمار گوشت گوساله با تیمار شاهد وجود داشت و با افزایش میزان استفاده از کیتوزان، جلبک ها و همچنین ناتامایسین میزان افزایش شاخص میکروبی، ازت باز فرار، شاخص تیوباربیتوریک در طی زمان نگهداری 28 روز با شدت کمتری صورت می گیرد. اما شاخص درصد خاکستر اختلاف معناداری نشان نداد (05/0

در این پژوهش نمونه های ژله پروبیوتیک (دارای باکتری باسیلوس کوآگولانس)، سین بیوتیک (دارای باسیلوس کوآگولانس و ترکیب پری بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید)، به همراه شاهد (فاقد باکتری و ترکیب پری بیوتیک) تولید شدند و شش هفته در یخچال نگهداری شدند. ارزیابی پروبیوتیک ها به صورت هفتگی انجام شد. جهت تأیید ایمنی آزمون های میکروبی بررسیباکتری های اشرشیا کلی، سالمونلا، استافیلوکوکوس اورئوس و باکتری های لاکتیکی انجام شد. ویژگی های فیزیکوشیمیایی نمونه های ژله شامل pH، بریکس و سینرسیس (آب-اندازی) در طول شش هفته ارزیابی گردید. ویژگی های حسی نمونه ها با آزمون حسی بررسی شد. نتایج نشان داد که در طول شش هفته روند کاهشی پروبیوتیک ها در نمونه های پروبیوتیک و سین بیوتیک وجود داشته است. نمونه های ژله ویژگی پروبیوتیک بودن را تا هفته ششم حفظ نمودند اما تا حدوداً بین هفته های چهارم و پنجم وضعیت مطلوب تر بود. ازنظر ایمنی در هیچ یک از نمونه ها میکروارگانیسم های مورد آزمایش مشاهده نشد. نتایج بریکس نشان داد که از هفته پنجم روند کاهشی در نمونه های پروبیوتیک و سین بیوتیک نسبت به شاهد مشهودتر بود که در هفته ششم معنادار نیز بوده است (05/0p<). pH نمونه ها تا قبل از هفته چهارم با یکدیگر اختلاف معناداری نداشته اند (05/0p>) اما بعد از آن نمونه های پروبیوتیک و سین بیوتیک به طور معناداری نسبت به نمونه شاهد pHکمتری داشتند (05/0p<). در آزمون سینرسیس، در هیچ یک از نمونه ها سینرسیس مشاهده نشد. نتایج آزمون حسی بیانگر عدم تأثیر معنادار افزودن باکتری پروبیوتیک و ترکیب پری بیوتیک به نمونه های ژله، نسبت به شاهد بود (05/0p>). بنابراین با توجه به نتایج حاصل شده می توان ژله پروبیوتیک و سین بیوتیک با ویژگی های کیفی مناسب تولید نمود.

اسانس های گیاهی و اجزای تشکیل دهنده آن ها دارای اثرات شناخته شده ضد باکتریایی هستند. هدف از این مطالعه، ارزیابی غلظت های مختلف اسانس گیاه نعناع بر میزان بقاء اشریشیاکولایO157: H7 در پنیر سنتی لیقوان می باشد. اسانس نعناع با استفاده از دستگاه کلونجر استخراج شد و آنالیز اسانس ها توسط دستگاه گاز کروماتوگراف متصل به طیف نگار جرمی انجام شد. جهت تعیین حداکثر مقدار استفاده از اسانس ارزیابی حسی انجام گرفت. نمونه های پنیر با کمک تولید کنندگان محلی مستقر در روستای لیقوان در سه تکرار، حاوی غلظت های صفر، 100 و ppm 200 از اسانس نعناع و با دز های 103 و CFU/mL 105 از باکتری اشریشیاکولای O157: H7 تهیه شد و در روز-های صفر، 30، 60 و 90 دوره رسیدن، مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از اسانس نعناع با غلظت های 100 و ppm200 در مقایسه با گروه کنترل در نودمین روز نگهداری، میانگین لگاریتم تعداد اشریشیا کولای O157: H7 را به طور معنی داری کاهش داده است (P<0/05). لذا در مجموع می توان گفت که اسانس نعناع، می تواند به عنوان یک نگهدارنده طبیعی در پنیر سنتی لیقوان استفاده شود ولی حتما باید در غلظت هایی استفاده شود که فاقد اثرات سوء بر عطر و طعم ماده غذایی باشند.

استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین یکی از اصلی ترین عوامل نوظهور ایجاد کننده مسمومیت های غذایی مقاوم به آنتی بیوتیک در انسان است. باکتری همچنین توانایی تولید انتروتوکسین مقاوم به حرارت را دارد. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی میزان شیوع، الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های کد کننده انتروتوکسین در سوش های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از سبزیجات و سالاد انجام پذیرفت. در این مطالعه تعداد 485 نمونه سبزیجات و سالاد جمع آوری و سریعا به آزمایشگاه انتقال داده شدند. به منظور جداسازی استافیلوکوکوس اورئوس از کشت میکروبی استفاده و سوش های مقاوم به متی سیلین با استفاده از دیسک های سفوکسیتین و اگزاسیلین تایید شدند. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های کد کننده انتروتوکسین به ترتیب با استفاده از روش های انتشار دیسکی و PCR ارزیابی شدند. میزان شیوع استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در نمونه های سبزیجات و سالاد به ترتیب 2/7 و 51/8 درصد بود. سوش های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین، بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی را نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین (100 درصد)، کوآموکسی کلاو (100 درصد)، آمپی سیلین (100 درصد) و سفتی راکسون (100 درصد) داشتند. شیوع مقاومت برعلیه ایمی پنم (52/10 درصد) و کلرامفنیکل (68/23 درصد) کمتر از سایر آنتی بیوتیک ها بود. فراوان ترین انتروتوکسین های ردیابی شده در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین، SEA (15/63 درصد) و SEB (26/52 درصد) بودند. حضور همزمان چند ژن کد کننده انتروتوکسین و مقاومت چندگانه برعلیه چندین آنتی بیوتیک در سوش های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از نمونه های سبزیجات و سالاد نشان دهنده بروز یک مشکل بهداشتی عمده در این دسته از مواد غذایی است. جلوگیری از تجویز بی رویه آنتی-بیوتیک ها می تواند خطر استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین انتروتوکسین زا را در سبزیجات و سالاد کاهش دهد.

اسپیرولینا پلاتنسیس به دلیل اهمیت به عنوان غذای انسان و دارا بودن رنگدانه های طبیعی با ویژگی های عملکردی خاص، توجه ویژه ایی را به خود جلب کرده است. در این مطالعه، 7 فاکتور محیطی موثر بر تولید رنگدانه های کلروفیلa و کاروتنوئید از ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس شامل: دوره نوردهی (12 ساعت روشنایی/ 12 ساعت تاریکی و 16 ساعت روشنایی/ 8 ساعت تاریکی)، مدت کشت (11روز و 14 روز )، ترکیب نوری (LED) (6 آبی/ 3 قرمز/ 4 سفید و 3 آبی/ 6 قرمز/ 4 سفید)، منبع نیتروژن (65 میلی گرم در لیتر اوره به روش خوراک دهی بچ و 40 میلی گرم در لیتر اوره به روش خوراک دهی فدبچ )، منبع کربن (1 گرم در لیتر، شیره ی خرما، به روش خوراک دهی بچ و فدبچ)، حجم تلقیح اولیه (کدورت: 4/0 و 6/0) و کلرید سدیم (0 و 2 گرم در لیتر) در طرح غربالگری پلاکت برمن به منظور انتخاب متغیرهای تاثیرگذار استفاده گردید. نتایج نشان داد، از بین فاکتورهای مورد بررسی، متغیرهای کلرید سدیم، منبع کربن، ترکیب نوری، دوره نوردهی (01/0p<) و حجم تلقیح اولیه، تاثیر معناداری (05/0p<) بر میزان تولید رنگدانه کلروفیل aو متغیرهای منبع نیتروژن، منبع کربن وکلرید سدیم تاثیر معناداری (01/0p<) بر میزان تولید رنگدانه کاروتنوئیدکل داشتند. همچنین بالاترین میزان تولید رنگدانه کلروفیل a و کاروتنوئید کل به ترتیب 9/0± 46/13 و17/0± 21/8 (µ g/ml) به دست آمد.

با توجه به تقاضای روزافزون مواد غذایی در سراسر دنیا، افرادی به طور سهوی یا عمدی، از طریق تولید، عرضه، واردات و صادرات مواد غذایی فاسد و آلوده، سبب بیماری های لحظه ای، کوتاه مدت، طولانی مدت و حتی مرگ بسیاری از افراد می شوند. نسترن وحشی (Rosa canina L. ) یکی از گیاهان دارویی ارزشمندی است که مردم اکثر سرزمین ها از میوه های آن برای درمان بعضی از بیماری ها استفاده می کنند. هدف از این مطالعه بررسی اثر آنتی باکتریال فراکسیون های قطبی، نیمه قطبی، غیرقطبی عصاره گیاه نسترن وحشی بر روی باکتری های سودوموناس آئروژینوزا، استافیلوکوکوس اورئوس، لیستریامنوسیتوژنز و اشریشیا کولی بود. ابتدا عصاره های متانولی، کلروفرمی و هگزانی نسترن وحشی تهیه شد و تأثیر غلظت های مختلف این عصاره ها موردبررسی قرار گرفت. تمامی آزمایش ها با روش انتشار چاهک و تعیین MIC و MBC بر روی سویه های استاندارد باکتری های مورد نظر انجام گرفت. عصاره کلروفرمی گیاه نسترن وحشی در غلظت 25/6 میکروگرم در میلی لیتر از رشد باکتری گرم مثبت لیستریا مونوسیتوژنز جلوگیری کرد. درحالی که برای اثر بر باکتری های گرم منفی سودوموناس آئروژینوزا و اشریشیا کولی به غلظت های بالای عصاره کلروفرمی نیاز بود. عصاره متانولی گیاه نسترن وحشی در غلظت 25 میکروگرم در میلی لیتر اثر مهارکنندگی و کشندگی هم بر باکتری های گرم مثبت و هم بر باکتری های گرم منفی داشت و عصاره کلروفرمی این گیاه بیشترین اثر مهارکنندگی را روی باکتری لیستریا مونوسیتوژنز داشت. در حالت کلی می توان نتیجه گرفت که عصاره گیاه نسترن وحشی دارای اثر ضدباکتریایی است.