پژوهشی خون
سال:1399 | دوره:17 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

سابقه و هدف: استفاده از کیت های با حساسیت و ویژگی بالا، برای تعیین شیوع آنتی بادی علیه هسته ویروس هپاتیت B (anti-HBc) از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. این مطالعه با هدف تعیین شیوع آنتی بادی علیه هسته ویروس هپاتیت B در اهداکنندگان خون HBsAg منفی، با استفاده از دو کیت ایمنواسی آنزیمی anti-HBc دیاپرو و زیمنس انجام شد. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی، 4313 نمونه از اهداکنندگان خون HBsAg منفی جمع آوری گردید. همه نمونه ها جهت شناساییanti-HBc به روش الایزا و با استفاده از کیت های دو کمپانی دیاپرو و زیمنس آزمایش شدند. روی نمونه های واکنشی هر دو کیت، آزمایش anti-HBc به صورت دوتایی تکرار شد. آنالیز آماری داده ها با استفاده از نرم افزار 22 SPSS و آزمون کای دو انجام شد. یافته ها: جمعیت این مطالعه شامل(3/5%) 227 زن و (7/94%) 4086 مرد بودند. (5/11%) 498 و (9/8%) 384 نمونه به ترتیب با کیت های دیاپرو و زیمنس برای anti-HBc واکنش نشان دادند. 114 مورد از نمونه های واکنشی کیت دیاپرو، در آزمایش با کیت زیمنس، منفی شدند. بین نتایج واکنشی دو کیت، اختلاف معناداری مشاهده شد (00005/0 p=). ضریب توافق برای نتایج واکنشی دو کیت 85% بود. نتیجه گیری: با توجه به اختلاف معنادار نتایج دو کیت، پیشنهاد می شود برای قابل مقایسه بودن نتایج مطالعه ها و برای تعیین شیوع anti-HBc در اهداکنندگان خون با عفونت گذشته HBV، آزمایش anti-HBc به همراه anti-HBs و یا anti-HBe انجام شود.

سابقه و هدف: آلوآنتی بادی های ایجاد شده در حین تزریق خون، اغلب در بین افرادی که نیازمند دریافت مزمن فرآورده خونی می باشند، هم چون تالاسمی شایع است. در مطالعه حاضر، با تمرکز بر بیماران تالاسمی، فراوانی آلوآنتی بادی های ناخواسته گروه خونی در این بیماران را مورد بررسی قرار دادیم. مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی، طی مدت یک سال(1397-1396)، 305 بیمار تالاسمی مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی(ره) تهران از نظر حضور آنتی بادی علیه آنتی ژن های گروه خونی غربالگری شدند. سپس هویت آنتی بادی ها در این بیماران به کمک روش آماری تمایل مرکزی تعیین و بررسی شد. یافته ها: تعداد 305 بیمار(8/53% مونث و 2/46% مذکر، با دامنه سنی 38-4 سال) مورد مطالعه قرار گرفتند. از بین 305 بیمار، 7 نفر(3/2%) غربالگری آنتی بادی مثبت داشتند. شایع ترین آلوآنتی بادی ها عبارت بودند از anti-K (6 نفر، 7/85%) و anti-E (2 نفر، 57/28%). هم چنین 2 نفر از این بیماران(57/28%) دارای آلوآنتی بادی دوگانه anti-K و anti-E بودند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، anti-K و anti-E شایع ترین آلوآنتی بادی ها در جامعه تالاسمی مورد مطالعه می باشند. از این مطلب احتمالا می توان در راستای فراهم سازی سریع تر و راحت تر واحدهای خونی سازگار جهت این جامعه بهره برد. هم چنین جهت بیماران مولتی ترانسفیوز هم چون تالاسمی، می توان فنوتیپ بیماران را از نظر گروه های خونی مهم Kell و Rh پیش از شروع درمان مورد بررسی قرار داد.

سابقه و هدف: سنجش تغییرات بیان میکرو RNAهای پلاکتی، یکی از شاخص های ارزیابی ضایعات ناشی از ذخیره سازی پلاکت محسوب می شود. هدف از مطالعه، بررسی سطح تغییرات در بیان mir-223 و mir-92a و mir-222 طی دوران ذخیره سازی در پلاکت های تهیه شده به روش پلاسمای غنی از پلاکت، به عنوان شاخصی برای ارزیابی ضایعات ذخیره سازی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 5 واحد کنسانتره پلاکتی تهیه شده به روش PRP از اهداکنندگان خون جمع آوری گردید و به مدت 5 روز در دمای 22 درجه سانتی گراد همراه با آژیتاسیون نگهداری شد. تغییرات در سطح بیان mir-223، mir-92a و mir-222 با استفاده از روش qRT-PCR طی روزهای صفر، سه و پنج ذخیره سازی اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از نرم افزار GenEX نسخه 7 با آزمون paired-sample t-test تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: طی این مطالعه مشخص شد بیان mir-223 در روزهای سوم و پنجم ذخیره سازی نسبت به روز صفر افزایش یافت(001/0 p<). بیان mir-92a نیز در روز سوم و پنجم نسبت به روز صفر نیز افزایش معناداری را نشان داد (05/0 p<). از طرفی بیان mir-222 به تدریج در طول مدت زمان ذخیره سازی طی پنج روز کاهش یافت(0/05< p). نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که تعیین پروفایل miRNA های میکروپارتیکل ها در کنسانتره های پلاکتی در کنار پارامترهای رایج مانند شمارش پلاکت ها، تعیین MPV و حجم فرآورده پلاکتی، شمارش لکوسیت ها، بررسی swirling و تعیین pH فرآورده پلاکتی می تواند ابزار مفیدی برای شناسایی آسیب های سلولی مرتبط با ضایعات ذخیره سازی پلاکت و شاخص بالقوه ای برای ارزیابی کیفیت و قابلیت زیستی پلاکت های ذخیره شده در in vitro باشد.

سابقه و هدف: کورکومین، ماده ای است که اثرات ضد سرطانی آن در بسیاری از سرطان ها اثبات شده است. سورافنیب به عنوان مهارکننده رگزایی مانع افزایش حیات در سلول ها می شود. یکی از مسیرهای موثر و کلیدی در بقای سلول های سرطانی، فعالیت ژن AKT است. هدف این مطالعه، بررسی اثر ترکیبی کورکومین و سورافنیب بر بیان ژن AKT بود. مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر، از آزمایشMTT جهت بررسی تکثیر دو رده سلولی U937 و KG-1 با کورکومین و سورافنیب به صورت تک و ترکیبی در دوزها و بازه های زمانی مختلف استفاده گردید. میزان آپوپتوز با آزمایش فلوسایتومتری ارزیابی شد. در نهایت میزان بیان ژن AKT توسط Real Time PCR سنجیده شد. از آزمون آماری Mann-Whitney U testوGraphpad Prism5 برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. یافته ها: IC50 برای داروی سورافنیب در رده سلولی KG-1 برابر با µ M 7 و در رده سلولی U937، Mµ 5 و برای کورکومین در هر دو رده µ M 40 در بازه زمانی 24 ساعته به دست آمد. ترکیب داروها اثرکشندگی بیشتری در هر دو رده سلولی نشان داد. بیان ژن AKT به دنبال تیمار با ترکیب کورکومین و سورافنیب در رده KG1به مقدار30% و در رده U937 به میزان 50% کاهش معناداری داشت(001/0 ***

سابقه و هدف: درخواست غیر منطقی خون قبل از اعمال جراحی، موجب انجام کراس مچ های غیرضروری، تحمیل کار به کارکنان بانک خون، هدر رفتن کیسه های خون با گذشتن تاریخ انقضا و افزایش هزینه می گردد. برآن شدیم تا به بررسی اثر بخشی میزان استفاده از الگوی حداکثر درخواست خون در اعمال جراحیMSBOS)). در بهینه سازی مصرف خون در بیمارستان فقیهی شیراز بپردازیم. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در بیمارستان فقیهی شیراز در ماه های فروردین، اردیبهشت و خرداد سال های1397 و 1398 (قبل و بعد از استقرار MSBOS) انجام گرفت. MSBOS به تمام بیمارستان ها ابلاغ شد. سپس کلاس های آموزشی برای پزشکان به منظور آشنایی با MSBOS و اهمیت درخواست خون بر این اساس برگزار گردید. تعداد کیسه های خون مصرفی، درصد کراس مچ به تزریق در بخش های جراحی انتخابی قبل و بعد از استقرار MSBOS، با استفاده از آزمون آماری مقایسه نسبت ها و نرم افزار آماریMed calc مقایسه گردید. یافته ها: درصد کراس مچ به تزریق بعد از استقرار MSBOS به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت(001/0 p<)(97/3 به 57/1). درصد تزریق بعد از استقرار MSBOS به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافت(001/0 p<)(2/25% به 6/63%). احتمال تزریق خون از 7/24% به 4/59% افزایش پیدا کرد(001/0 p<). تعداد انجام آزمایش های کراس مچ نیز 13/51%کاهش یافت(001/0 p<). هزینه انجام کراس مچ از 293898528 ریال به 143626560 ریال رسید. نتیجه گیری: در این مطالعه درصد کراس مچ بعد از استقرار MSBOS به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت که نشان دهنده اثربخشی MSBOS در منطقی سازی مصرف خون می باشد. بنابراین آموزش جراحان و تاکید بر درخواست خون بر اساس MSBOS، موجب هماهنگ سازی رویه پزشکان برای درخواست منطقی خون می گردد.

سابقه و هدف: تب هموراژیک کریمه کنگو، یک عفونت ویروسی خونریزی دهنده با میزان مرگ و میر بالا می باشد. به دلیل فقدان درمان اختصاصی، مدیریت بیماری به کمک حمایت درمانی و داروهای ضد ویروسی انجام می شود. در مطالعه حاضر میزان مصرف فرآورده های خون در طغیان بیماری در بهار 1396 در زاهدان بررسی شد. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی، تمامی بیماران بستری شده در طغیان کریمه کنگو، که در بهار 96 در بخش عفونی بیمارستان بوعلی زاهدان بستری شدند، وارد مطالعه شده و اطلاعات بیماران شامل سن و جنس و نیز میزان و نوع فرآورده های خون مصرفی آنان ثبت گردید. علاوه بر این، شغل، علت احتمالی ابتلا به بیماری و پاسخ به درمان نیز بررسی شد. تشخیص قطعی بیماری بر اساس آزمایش سرولوژیک الایزا و نسخه برداری معکوس واکنش زنجیره ای پلیمراز(RT-PCR)داده شد. یافته ها توسط آزمون های آماری توصیفی و نرم افزار 16 SPSS تحلیل شدند. یافته ها: در مدت مطالعه، 18 بیمار با تشخیص قطعی تب کریمه کنگو و میانگین سنی 9/6 ± 5/27 سال در بیمارستان بوعلی بستری شدند. تمام بیماران مرد و اغلب کارگر کشتارگاه(5/44%) بودند. علت اصلی آلودگی به تب کریمه کنگو، تماس با گوشت و دام آلوده بود. از میان 18 بیمار، 11 نفر(61%) نیاز به تزریق فرآورده های خون پیدا کردند و کنسانتره پلاکت پرکاربردترین فرآورده مصرفی در بین بیماران بود(2/83%). در مجموع 191 واحد فرآورده خون شامل 159 واحد(2/83%) کنسانتره پلاکت مصرف شده و هیچ یک از بیماران در اثر این بیماری فوت نکردند. نتیجه گیری: جهت مدیریت بیماری تب کریمه کنگو، اغلب نیاز به تزریق میزان بالای خون و فرآورده های خون است. از این میان کنسانتره پلاکت پرمصرف ترین فرآورده می باشد.

سابقه و هدف: تالاسمی یک نقص ژنتیکی در ساخت زنجیره های هموگلوبین است. با شناسایی ناقلین و تشخیص قبل از تولد، می توان از بروز بیماری تالاسمی ماژور پیشگیری نمود. مورد: زوج جوان ساکن بندرعباس، خانم 23 ساله با MCV: 63fL; MCH: 19; HbA2: 3. 9 و آقا 25 ساله با HbF: 36. 4؛ HbA2: 2. 1؛ MCH: 32 و MCV: 94Fl جهت مشاوره پیش از ازدواج به مرکز ژنتیک و تشخیص پیش از تولد بندرعباس مراجعه نمودند. نتیجه گیری: جهش نادرCD139 (AAT→ GAT)، سبب جایگزینی آسپارتیک اسید به جای آسپاراژین در اسید آمینه 139 و بروز نوعی هموگلوبین بنام Hb Geelong می گردد. این مورد اولین گزارش Hb-Geelong در ایران می باشد به نظر می رسد که این جهش بر پایداری مولکول هموگلوبین تاثیر گذاشته، ولیکن پاتولوژیک نبوده و تظاهرات فنوتیپی شبیه به تالاسمی مینور b+ دارد.

سابقه و هدف: در سال های اخیر، سلول های بنیادی مزانشیمی توجه بسیاری را در حیطه پزشکی بازساختی به خود جلب کرده اند. تمایز به دودمان های سلولی مختلف، ایمنی زایی اندک و به ویژه فعالیت ضد التهابی و سرکوب کننده/ تعدیل کننده سیستم ایمنی در این سلول ها، از مهم ترین علل توجه محققین به آن ها بوده است. مواد و روش ها: در این مقاله مروری پس از جمع آوری بیش از 150 مقاله، به بررسی جامع فعالیت های ضد التهابی و سرکوب کننده/ تعدیل کننده سیستم ایمنی سلول های بنیادی مزانشیمی و پتانسیل درمانی آن ها پرداخته شد. یافته ها: سلول های بنیادی مزانشیمی با ریخت شناسی شبه فیبروبلاستی، از منابع مختلفی هم چون مغز استخوان، بافت چربی، ماهیچه اسکلتی، ژله وارتون، بند ناف، جفت و مایع آمنیوتیک به دست می آیند. عملکرد سرکوب/ تعدیل کنندگی سلول های بنیادی مزانشیمی به واسطه اثر مهاری آن ها بر روی سلول های سیستم ایمنی ذاتی و اکتسابی اعمال می شود. چنین عملکردی ناشی از ارتباطات این سلول ها با سلول های ایمنی به صورت تماس مستقیم سلول-سلول و یا به واسطه عوامل ترشحی پاراکراین می باشد. مجموعه این ترشحات یا سکرتوم این سلول ها شامل اجزای مختلفی هم چون عوامل رشد، سایتوکاین ها، کموکاین ها، واسطه های ضد التهابی و اگزوزوم ها است. بسیاری از مطالعه های درون تنی در مدل های حیوانی، توانایی باز ساخت و ترمیم سلول های بنیادی مزانشیمی در بافت ها را اغلب به جای ویژگی تکثیری، ناشی از عملکرد سرکوب/ تعدیل کنندگی آن ها توسط همین عوامل ترشحی می دانند. نتیجه گیری: درک ساز و کارهای تعامل این سلول ها با عوامل سیستم ایمنی می تواند در استفاده از آن ها به عنوان یک رویکرد درمانی امید بخش در آینده در رابطه با بیماری های ایمونولوژیک و هم چنین در زمینه پزشکی بازساختی موثر باشد.