مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال:1389 | دوره:32 | شماره:3 |تعداد مقالات:18

زمینه و اهداف: گرچه پاتوژنز بیماری میاستنی گراویس نسبتا بخوبی مشخص شده است، ولی مکانیسم القا پاسخ ایمنی ناشناخته است. استعداد ژنتیکی نسبت به بیماری بارها گزارش شده است و بر اساس تظاهرات بالینی بیماران متفاوت می باشد. رابطه بین وجود یا غیبت برخی انواع خاص (Human leukocyte antigen) HLA با بیماری یا شدت آن نیز گزارش شده است، هدف از این مطالعه، یافتن آنتی ژنهای کلاس یک HLA-I در بیماران مبتلا به میاستنی گراویس است.مواد و روشها: در یک مطالعه مورد - شاهدی، 50 بیمار مبتلا به میاستنی گراویس تاییدشده و 50 فرد سالم (دهنده کلیه) همسان از نظر جنسی طی 18 ماه بررسی شدند. انواع مختلف HLA-I بررسی و بین دوگروه مورد و شاهد مقایسه گردید. رابطه بین دوز تجویزی آنتی کولین استراز و انواع مختلف HLA-I ارزیابی شد.یافته ها: درصد فراوانی HLA-I از نوع (OR=7.73) A9، (OR=10.76) A29، (OR=0.88) B8، (OR=8.81) B53 و  (OR=50.6) BW4، در بیماران میاستنی گراو بطور معنی داری بیشتر بود. از سوی دیگر درصد فراوانی HLA-I از نوع  (OR=0.10) BW6 و (OR=0.263) B5 در همان گروه بطور معنی داری کمتر بود. دوز آنتی کولین استراز تجویز شده در بیماران با HLA-I از نوع  A2 و A3 بطور معنی داری بیشتر بود. سن آغاز بیماری در افراد دارای HLA-A2 بطور معنی داری کمتر بود. در بیماران مونث درصد فراوانی HLA-BW6+ بطور معنی داری در مقایسه با افراد مذکر بیشتر است.نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه ما، رابطه معنی داری بین انواعی از HLA-I و میاستنی گراویس وجود دارد.

زمینه و اهداف: محققین بر این باورند که بین شخصیت و رفتار های پرخطر جنسی تعامل وجود دارد. هدف این تحقیق بررسی و مقایسه عوامل و صفات شخصیتی در افراد دارای رفتار پر خطر جنسی با افراد بدون رفتار پرخطر جنسی.روش بررسی: در این مطالعه تمام مراجعین (واجد شرایط) به مرکز مشاوره ایدز جمعیت هلال احمر تبریز، طی 3 ماه که دارای روابط جنسی پرخطر بودند با یک گروه از افراد عادی که از نظر ویژگی های جمعیت شناختی با آنها همتاسازی شدند انتخاب گردیدند. داده ها به کمک پرسشنامه در دو بخش اطلاعات دموگرافیکی، پرسشنامه مدل پنج عاملی شخصیت، جمع‎آوری گردید.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که گروه دارای روابط جنسی پرخطر با گروه کم خطر جنسی در عامل های روان رنجور خویی، انعطاف پذیری، دلپذیر بودن تفاوت معنی دار دارند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش ساختار شخصیتی ویژه ای وجود دارد که افراد را به مشکلاتی از قبیل رفتار جنسی پر خطر و به تبع آن آلودگی به بیماری ایدز آسیب پذیر کرده و در این میان نوع شدت یافته این خصایص در افراد دارای رفتار پر خطر جنسی وجود دارد.

زمینه و اهداف: مطالعات اخیر نشان داده است که بافت چربی اپیکارد نقش مهمی در پاتوژنز بیماریهای قلبی - عروقی و سندرم متابولیک دارد. هدف از این مطالعه بررسی الگوی اسیدهای چرب بافت چربی اپیکارد و زیرپوست بیماران قلبی - عروقی تحت درمان بای پس کرونری و بررسی ارتباط آنها با ریسک فاکتور های قلبی می باشد.روش بررسی: از 32 بیمار مذکر مبتلا به گرفتاری عروق کرونری بدون دیابت نمونه خون (روز قبل از جراحی) و نمونه بافت چربی زیرپوست و اپی کارد (در حین عمل بای پس کرونری) جمع آوری شدند. لیپیدها و لیپوپروتئین ها با روش های استاندارد آنزیمی و ترکیب اسیدهای چرب بافتهای چربی به روش گاز کروماتوگرافی تعیین مقدار شدند.یافته ها: اسیدهای چرب اشباع در بافت چربی اپیکارد بیشتر (P=0.007) و اسیدهای چرب با چند باند دوگانه کمتر از بافت چربی زیرپوست بود(P=0.03) . سطح HDL-C سرم با محتویات اسیدهای چرب غیراشباع ω6 بافت چربی اپیکارد رابطه منفی معنی داری را داشت (r=-0.502).نتیجه گیری: ترکیب اسیدهای چرب بافت چربی زیر پوست و اپیکارد متفاوت می باشد و احتمالا ارتباط آنها با ریسک فاکتورهای قلبی عروقی نیز متفاوت است.

زمینه و اهداف: در دختران نوجوان اضافه وزن و اختلالات خوردن جزو مشکلات شایع بهداشتی هستند. بدلیل کمی اطلاعات در کشور ما، در این مطالعه تصمیم گرفته شد تا وضعیت نمایه توده بدنی و ارتباط آن با نگرش تغذیه ای که اختلال در آن عامل اصلی برای اختلالات خوردن است، در بین دختران نوجوان ارزیابی شود.روش بررسی: 1887 دانش آموز دبیرستانی 18 - 14 ساله دختر شهر تبریز به صورت تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. بر اساس تعاریف مرکز کنترل بیماریها و گروه جهانی مبارزه با چاقی و با استفاده از صدکهای نمایه توده بدنی افراد به گروههای مختلف تقسیم بندی شدند. نگرش تغذیه ای با پرسشنامه آزمون نگرش تغذیه ای ارزیابی شد.یافته ها: شیوع کم وزنی، وزن طبیعی، در معرض خطر اضافه وزن و اضافه وزن در نمونه های مورد بررسی به ترتیب: 5.6،77.6 ، 12.4-16.1 و 3.6-4.4 درصد بود. نمایه توده بدنی رابطه مثبت و معنی داری با امتیاز حاصل از پرسشنامه آزمون نگرش تغذیه ای داشت (r=0.22، P<0.01) در دانش آموزان در معرض خطر اضافه وزن و اضافه وزن امتیاز حاصل از پرسشنامه فوق بیشتر از افراد با نمایه توده بدنی طبیعی و یا کم وزن بود (P<0.01).نتیجه گیری: درصد قابل توجهی از دانش آموزان دبیرستانی دختر تبریز دارای نمایه توده بدنی غیر طبیعی هستند. میزان نمایه توده بدنی عامل مهمی برای نگرش غیر طبیعی نسبت به خوردن می تواند محسوب گردد. در نوجوانان دختر یکی از عوامل ایجاد کننده نگرش غیرطبیعی نسبت به خوردن، نمایه توده بدنی غیر طبیعی است.

زمینه و اهداف: شیوع بالای بیماری قلبی عروقی اهمیت مقابله با این بیماری را آشکار می سازد و به همین دلیل شناسایی و بررسی عوامل خطرساز زیستی و روان شناختی و پیشگیری و درمان در این حیطه ضروری می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل خطرساز روانی در ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب، رابطه پنج عامل شخصیتی و هشت سبک مقابله ای را با بیماری کرونر قلبی مورد بررسی قرار می دهد.روش بررسی: جامعه نمونه این پژوهش 120 نفر زن و مرد (60 نفر از افراد مبتلا به بیماری گرفتگی عروق کرونر قلب که برای انجام عمل جراحی در مرکز آموزشی - درمانی فوق تخصصی قلب شهید مدنی تبریز در سال 1387 بستری بودند و 60 نفر از افراد سالم) 60 - 40 ساله به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه شامل آزمون پنج عاملی شخصیت نئو، آزمون سبک های مقابله ای، و پرسشنامه جمعیت شناختی استفاده شد. سپس با استفاده از تحلیل رگرسیون چند متغیری گام به گام، آزمون تی مستقل، و همبستگی پیرسون داده ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: تحلیل رگرسیون نشان داد از بین 5 عامل شخصیتی نئو فقط عامل نورزگرایی (P=0.018) و از بین 8 سبک مقابله ای فقط سبک اجتناب (P=0.013)، متغیرهای خوبی برای پیش بینی متغیر بیماری عروق کرونری قلب محسوب می شوند. بین دو گروه بیمار و غیر بیمار فقط در عامل نورزگرایی (P=0.001) و دو سبک مقابله ای اجتناب (P=0.02) و خویشتن داری (P=0.002) تفاوت معنی دار وجود دارد.نتیجه گیری: عامل نورزگرایی که از رگه هایی چون خصومت، غم، بدبینی و عواطف منفی اشباع شده است و سبک مقابله ای اجتناب که شیوه ای منفی و هیجانی در برخورد با رویدادهای استرس زای زندگی است، همچنین سبک خود کنترلی (خویشتن داری) که مانع بروز احساسات و هیجانات فرد می شود و نوعی بازداری عاطفی را ایجاد می کند همگی از جمله عوامل روان شناختی خطرساز می باشند که فرد را مستعد ابتلا به بیماریهای عروق کرونر قلب می کند.

زمینه و هدف: فراوانی آنوریسم آئورت شکمی با افزایش سن بیشتر شده و در 5 درصد جمعیت بالای 50 سال دیده می شود. اختلاف نظر در مورد رابطه و همزمانی بین آنوریسم آئورت شکمی و بیماری عروق کرونری وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع آنوریسم آئورت شکمی در افراد دچار بیماری عروق کرونری است.روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی ـ مقایسه ای، 234 کاندید آنژیوگرافی عروق کرونری در مرکز آموزشی درمانی امام خمینی و مدنی تبریز طی مدت 18 ماه بررسی شدند. بر اساس نتایج آنژیوگرافی، 184 نفر مبتلا به بیماری عروق کرونری بودند. سونوگرافی داپلکس شکمی جهت ارزیابی این افراد از نظر وجود آنوریسم آئورت شکمی که بصورت وجود قطر آئورت شکمی بزرگتر یا مساوی 30 میلی متر درنظر گرفته شد، بکار رفت. فراوانی آنوریسم آئورت شکمی بین افراد با و بدون بیماری عروق کرونری مقایسه گردید.یافته ها: درصد فراوانی آنوریسم در گروه با و بدون بیماری عروق کرونری بترتیب 4.3 درصد و صفر بود (P=0.208) بر اساس آنالیز منحنی راک، سن افراد مبتلا به بیماری عروق کرونری بزرگتر یا مساوی 67 سال بود، در این گروه سنی، درصد فراوانی آنوریسم آئورت شکمی در افراد با و بدون بیماری عروق کرونری بترتیب 14% و صفر بود (P=0.008). درصد فراوانی آنوریسم در بیماری عروق کرونری با گرفتاری یک رگ، دو رگ، سه رگ بترتیب 2.2، 5 و 8.8 درصد بود (P=0.269).نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه فعلی، سن عامل خطر مهمی برای آنوریسم آئورت شکمی در بیماری عروق کرونری است. بنابراین پیشنهاد می گردد برنامه غربالگری با سونوگرافی داپلکس در افراد مسن با بیماری عروق کرونری مدنظر باشد.

زمینه و اهداف: بیماری های متابولیک استخوان یک عارضه شایع در بیماری کبدی طول کشیده می باشد که باعث استئوپنیک و استئوپروتیک شدن استخوانها می شود و این مساله خود بر روی موربیدیتی و کیفیت زندگی این بیماران اثر می گذارد. شکستگیها همچنین با افزایش مرگ و میر این بیماران مرتبط می باشد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه میزان تراکم استخوان در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کبدی با افراد سالم می باشد.روش بررسی: 30 بیمار مبتلا به بیماری مزمن کبدی و 27 فرد غیر مبتلا به صورت غیر احتمالی آسان یا نمونه ها در دسترس وارد مطالعه شدند. بیماران مزمن کبدی شامل سیروز (ناشی از انواع هپاتیت)، هپاتیت اتوایمیون، سیروز صفراوی اولیه و کلانژیت اسکلروزان اولیه بود. بیماران سیروتیک بر اساس شدت بیماری و سیستم تقسیم بندیChild  به گروه های Child-A و Child-B و Child-C تقسیم شدند. افراد گروه کنترل نه تنها بیماری کبدی نداشتند بلکه کلیه عوامل دیگری که منجر به تغییر تراکم استخوان می شود، در مورد ایشان حذف شده بود. تراکم معدنی استخوان توسط روش DEXA در دو ناحیه ستون مهره های کمری و گردن استخوان ران اندازه گیری شد.یافته ها: میانگین توده استخوانی (Z.Score) در بیماران مزمن کبدی پایین تر و فراوانی استئوپروز در بیماران مزمن کبدی بالاتر از گروه شاهد بود (P>0.05). همچنین Z.Score از Child-A بهChild-C  که شدت سیروز زیادتر می شود، کاهش پیدا می کرد (P>0.05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه ثابت کرد که بیماری مزمن کبدی می تواند باعث کاهش میزان تراکم استخوان و افزایش شیوع استئوپروز در بیماران این منطقه شود و این ریسک با افزایش شدت سیروز بالاتر می رود (بدون اختلاف معنی دار) و ارزیابی فردی بیماران با توجه به سن و جنس و درجه بندی سیروز بیمار و داشتن فاکتورهای خطر جهت انجام تراکم سنجی استخوان به جای توصیه کلی این تست به همه بیماران مبتلا به بیماری مزمن کبدی، مناسب می باشد.

زمینه و هدف: برگشت غیر طبیعی وریدهای ریوی 1 تا 3 درصد موارد بیماریهای مادرزادی قلب را تشکیل می دهد. تصحیح امروزه با مورتالیته و موربیدیته کمی همراه است. انسداد وریدهای ریوی ممکن است در این بیماران به شکل اینترنسیک و یا از عوارض بعد از جراحی باشد. هدف از این مطالعه نتایج جراحی و عوارض بعد از عمل این بیماران می باشد.روش بررسی: روش این مطالعه، توصیفی است که طی آن کلیه نوزادان و بیمارانی که در بیمارستان کودکان با تشخیص برگشت غیر طبیعی وریدهای ریوی بستری بوده و کلیه بیمارانی که با تشخیص برگشت غیر طبیعی وریدهای ریوی در بیمارستان شهید مدنی جهت جراحی بستری شده بودند وارد این مطالعه شدند. تشخیص بر مبنای اکوکاردیوگرافی و کاتتریسم و در دو مورد سی تی آنژیو همراه کاتتریسم صورت گرفته است. سن موقع عمل جراحی، بیماریهای همراه، سندرم، وجود فشار ریه بالا، نوع تیپ برگشت غیر طبیعی وریدهای ریوی، وجود نارسایی قلبی قبل از جراحی، مدت بستری در بخش مراقبتهای ویژه، مدت استفاده از تنفس مصنوعی و نیاز به ونتیلاتور مجدد، نیاز به اینوتروپ بعد از عمل به مدت طولانی، ریتم بعد از عمل و وجود انسداد در وریدهای ریوی قبل و بعد از جراحی این بیماران در پرسشنامه ثبت گردید.یافته ها: 23 نفر با تشخیص برگشت غیر طبیعی وریدهای ریوی وارد مطالعه ما شدند. 16 نفر مذکر و 7 نفر مونث بود. 8 نفر آنهاقبل از جراحی فوت کردند. میانگین سن موقع جراحی 36.29±30.2 ماه بود. از 15 نفرکه تحت عمل جراحی قرار گرفتند 8 نفر از تیپ سوپرا کاردیاک بودندکه شایعترین فرم بود. 4 نفر (26.7%) از بیماران عمل شده بعد از جراحی فوت کردند که یک مورد به علت انسداد وریدهای ریوی توام با بیماری بوده است.نتیجه گیری: تصحیح برگشت غیر طبیعی وریدهای ریوی امروزه با تشخیص به موقع در دوره نوزادی با مرگ و میر کمی همراه است. سن جراحی در این بچه ها بالا بوده که علتش مراجعه این بیماران به کاردیو لوژیست اطفال در سنین بالاتر بوده است .تشخیص و درمان انسداد ورید های ریوی چه به شکل اینترنسیک و چه اکسنتریک در این بیماران حایز اهمیت است.

زمینه و اهداف: بستری شدن در بخش های ویژه به عنوان یک بحران برای بیمار و خانواده بوده و موجبات استرس و نگرانی شدیدی برای آنان می باشد پرستاران نیز در برخورد با پدیده ملاقات خانواده از بیماران بستری در بخش ویژه رفتارهای مختلفی از خود نشان می دهند که از دلایل آن می تواند بروز مشکلات مختلف برای بیماران بستری و نیز بروزمشکلاتی دراداره بخش باشد. سیاست ملاقات خانواده از بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه در حال حاضر دارای محدودیتهای بسیاری می باشد. این مطالعه بر اساس تئوری " عمل بر پایه دلیل آجزن و فیش بین" انجام شده است. هدف این مطالعه تحلیل تاثیر تغییر خط  مشی ملاقات آزاد روی باور پرستاران در مورد مراقبت پرستاری است.روش بررسی: یک مطالعه نیمه تجربی طراحی شد. به دلیل مخالفت با اعمال تغییر در شیوه ملاقات در سطح وسیع لذا نمونه شامل 14 نفر پرستار شاغل در بخش مراقبتهای ویژه از یک بیمارستان آموزشی در تبریز بود که هر یک در دو نوبت یک پرسشنامه محقق ساخته را تکمیل می کردند. پرسشنامه با معیار لیکرت و تعداد 28 سوال در مورد عوامل فردی و اجتماعی باور پرستاران در باره تغییر خط مشی ملاقات از محدود به آزاد طراحی گردید و روایی و پایایی آن محاسبه شد. و سپس داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS.15.0/win مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که باور پرستاران قبل از تغییر در خط مشی ملاقات منفی بود، بر اساس معیار با حداکثر نمره 4، میانگین نمرات 67.71±6.31 بود و بعد از آزاد کردن ملاقات میانگین نمرات 79.64±5.94 بود. تفاوت توزیع نمرات باور پرستاران قبل و بعد از تغییر خط مشی ملاقات معنی دار بود (P=0.038) و رابطه بین باورپرستاران با عوامل اجتماعی معنی دار نبود (P=0.85، r=0.053).تیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه عامل غالب در باور پرستاران در بین عوامل اجتماعی به ویزه نقش همکاران و سوپروایزران و سیاست گذاری و مدیریت بود.

زمینه واهداف: شیوع و شدت چاقی در کودکان بطور قابل توجهی رو به افزایش است چاقی دوران کودکی سبب افزایش بروز سندرم متابولیک در کودکان و نوجوانان شده است. هدف این مطالعه تعیین میزان شیوع سندرم متابولیک درکودکان و نوجوانان چاق و ارزیابی رابطه آن با درجات مختلف چاقی می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی توصیفی تعداد 235 کودک و نوجوان دارای اضافه وزن و چاق 4 الی 18 ساله بررسی شدند. پس از معاینه بالینی، فشار خون و نمایه توده بدن در همه موارد اندازه گیری شد. بر اساس نمایه توده بدن طبق تقسیم بندی مرکز کنترل بیماری در سال 2000 به سه گروه: 1- در معرض خطر اضافه وزن (نمایه توده بدن بیشتر از صدک 85 ولی کمتر از صدک 95)، 2- اضافه وزن (نمایه توده بدن مساویی یا بیشتر از صدک 95 ولی کمتر از صدک 97)، 3- اضافه وزن شدید (نمایه توده بدن مساوی یا بیشتر از صدک 97) تقسیم شدند. بعد از تبدیل نمایه توده بدن به Z-Score برحسب سن و جنس، Z-Score مساوی یا بیشتر از 2 را چاق تعریف کردیم. و بعد از 12 ساعت ناشتایی نمونه خون برای اندازه گیری پروفایل لیپیدهای سرم و گلوکز سرم گرفته شد. سندرم متابولیک در صورت وجود 3 تا از 5 عامل خطر ساز: فشار خون بیشتر از صدک 95، کلسترولHDL  کمتر از صدک 5، تری گلیسرید سرم بیشتر از صدک 95، Z-Score نمایه توده بدن مساوی یا بیشتر از 2 (همه موارد بر اساس سن و جنس تعدیل شدند) وقندخون ناشتای بیشتر از 100 mg/dl، تشخیص داده شد.یافته ها: شیوع کلی سندرم متابولیک 31.9% بود و رابطه مستقیمی با میزان افزایش وزن داشت، در افراد در معرض خطر اضافه وزن 11.6%، دارای اضافه وزن 6.3% و در موارد اضافه وزن شدید 40.8% بود (P<0.0005) تری گلیسرید بالا شایعترین جزء سندرم متابولیک بود (53.2%)، 24.7% افراد کلسترول HDL- پایین و 20.4% پرفشاری خون و 28.9% هیپرگلیسمی ناشتا داشتند. رابطه آماری معنی داری بین گلوکز ناشتای مختل و درجه افزایش وزن وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: سندرم متابولیک در کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق مورد مطالعه ما شیوع بالایی دارد و با شدت اضافه وزن شیوع آن افزایش می یابد. این مطالعه نشان دهنده ضرورت اقدامات پیشگیرانه اولیه از طریق آموزش پایدار برای تغذیه صحیح و فعالیت فیزیکی در این گروه سنی می باشد.

زمینه و اهداف: وجود واریاسیون های آناتومیک در شریان مغزی میانی، یکی از مشکلات موجود طی اقدامات تشخیصی و درمانی محسوب می گردند. هرچند شیوع این واریاسیون ها در شریان مغزی میانی پایین است، ولی با توجه به فراوانی قابل توجه آنوریسم در این شریان عمده مغز، شناسایی این اختلالات و دانستن شیوع آنها ضروری است. هدف از مطالعه فعلی، بررسی واریاسیون های شریان مغزی میانی در 100 نمونه مغز انسانی مذکر در استان آذربایجان شرقی است.روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی، نتایج تشریح 100 نمونه مغز مذکر انسانی که به علل نامشخص فوت نموده اند، در مرکز پزشکی قانونی استان آذربایجان شرقی طی مدت یک سال مورد بررسی قرار گرفت. پس از عکسبرداری از نمونه ها، با بررسی مجدد این تصاویر، شریان مغزی میانی در دو طرف بررسی و واریاسیون های موجود طبقه بندی گردید. نتایج با نمای آناتومیک مرجع در منابع مربوطه مقایسه شده اند.یافته ها: در این مطالعه 100 نمونه مغز مذکر از افراد 25 تا 50 ساله تشریح گردید. محل جدا شدن شاخه مرکزی یا سوراخ کننده در تمامی موارد طبیعی بود. نمای آناتومیک مطابق با کتب آناتومی مرجع، فقط در 43% موارد وجود داشت. همچنین شریانی مغزی میانی دوگانه فقط در 1% موارد وجودداشت و موردی از وجود شریان مغز میانی فرعی مشاهده نگردید. تاثیر سایر واریاسیون های ثبت شده (6 گروه) از نظر تشخیصی و درمانی قابل بررسی است.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه فعلی، واریاسیون های عمده شریان مغزی دو گانه و فرعی در حد متوسط تا پایینی مشاهده می گردند. اهمیت سایر موارد از نظر تشخیصی و درمانی قابل بررسی است.

زمینه و اهداف: اوستئوآرتریت زانو، شایعترین بیماری مفصلی انسان است عموما یک بیماری غیر التهابی است اما حملات التهابی در طول بیماری ایجاد می شود. این مطالعه اثر پردنیزولون خوراکی با تزریق داخل مفصلی تریامسینولون در فاز التهابی استئوآرتریت نشان می دهد.روش بررسی: 33 نفر از مبتلایان به اوستئوآرتریت التهابی زانو که در طی 6 هفته اخیر دچار شواهد التهاب مفصل بودند مورد بررسی قرار گرفتند. برای 18 نفر تزریق داخل مفصلی آمپول تریامسینولون به میزان 40 میلی گرم و برای 15 نفر قرص پردنیزولون 25 میلی گرم خوراکی به مدت 10 روز تجویز شده و پاسخ درمانی تغییرات میزان درد، خشکی صبح گاهی، تورم و میزان گرمی مفصل در روزهای 10، 30 و 60 مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: روند کاهش میزان درد درهر دو گروه معنی دار بود (P<0.0001) و تفاوتی بین دو گروه در روز 30 و 60 وجود نداشت. ولی میزان کاهش درد در 10 روز اول در گروه درمان شده با تریامسینولون داخل مفصلی به طور معنی داری بیشتر از گروه درمان شده با پردنیزولون خوراکی بود. روند کاهش میزان خشکی صبح گاهی، تورم مفصلی، گرمی مفصلی با هر دو نوع درمان معنی دار بود P value) به ترتیب P<0.0001،P<0.008 ،(P<0.005) ، تفاوتی بین دو گروه درمانی در روزهای 10، 30 و 60 وجود نداشت.نتیجه گیری: کاهش درد مفصلی با تزریق داخل مفصلی استروئید سریعتر است، ولی در کل پردنیزولون خوراکی همانند تزریق داخل مفصلی تریامسینولون در کاهش علایم التهابی اوستئوآرتریت زانو در طی 2 ماه موثر است.

زمینه و هدف: یکی از معایب کامپوزیت های دندانی، انقباض پلیمریزاسیون و ریزنشت ناشی از آن می باشد. از آنجایی که یکی از روشهای بهبود تطابق لبه ای و کاهش ریزنشت، استفاده از لایه نازکی از کامپوزیت فلو در زیر ترمیم های کامپوزیتی است، هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر لاینر کامپوزیت فلو بر ریزنشت لبه جینجیوالی حفرات کلاس پنج ترمیم شده با رزین چسباننده نسل هفتم (all-in-one) بود.مواد و روش اجرا: در سطوح باکال 30 دندان پرمولر سالم انسانی (با آپکس بسته و کشیده شده بدلیل ارتودنسی)، حفرات کلاس پنج تهیه شده و لبه جینجیوالی حفرات یک میلی متر زیر CEJ قرار گرفت. دندانها به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول، نمونه ها بدون استفاده از لاینر کامپوزیت فلو و در گروه دوم با استفاده از لاینر کامپوزیت فلو ترمیم شدند. در هر دو گروه از رزین چسباننده all-in-one و کامپوزیت Z100 به روش لایه لایه، به منظور ترمیم استفاده گردید. پس از پرداخت و پالیش، نمونه ها تحت عمل ترموسایکلینگ قرار گرفتند. سپس در محلول فوشین بازی 2%به مدت 24 ساعت قرار داده شده و پس از برش، ریزنشت لبه جینجیوالی نمونه ها زیر استریو میکروسکوپ مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور مقایسه ریزنشت در دو گروه، ازآزمون ناپارامتریک Mann-Whitney U استفاده گردید.یافته ها: تفاوت آماری معنی داری در میزان ریزنشت دو گروه وجود داشت (P<0.0005).نتیجه گیری: استفاده از لاینر کامپوزیت فلو در حفرات کلاس پنج کامپوزیتی ترمیم شده با رزین چسباننده  all-in-one، باعث کاهش معنی داری در میزان ریزنشت لبه جینجیوالی گردید.

زمینه و اهداف: پاراکسوناز سرم یک استراز وابسته به لیپوپروتئین پرچگال است که می تواند از تشکیل لیپوپروتئین کم چگال اکسید شده جلوگیری کند. فعالیت پاراکسوناز سرم در بیماری های قلبی - عروقی کاهش می یابد. در مطالعه حاضر، توزیع فنوتیپ های پاراکسوناز سرم در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر تعیین گردید. همچنین، به علت محدود بودن مطالعات انجام گرفته در مورد ارتباط بین فعالیت های پاراکسونازی و آریل استرازی پاراکسوناز سرم با میزان گرفتگی عروق کرونر، این ارتباط نیز مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: 61 بیمار با گرفتگی عروقی کمتر از 50 درصد و 63 بیمار با گرفتگی عروقی بیشتر از 70 درصد در این مطالعه وارد شدند. فعالیت های پاراکسونازی و آریل استرازی به ترتیب با سوبسترای پاراکسون و فنیل استات اندازه گیری گردیدند. فنوتیپ های پلی مورفیسم Q/R192 آنزیم با روش دو سوبسترایی تعیین گردید.یافته ها: در بیماران با گرفتگی عروق کرونری کمتر از 50 درصد، به ترتیب 41، 46 و 13 دزصد از بیماران به فنوتیپ های Q،QR  و R تعلق داشتند. فنوتیپ های Q،QR  و R در بیماران با گرفتگی عروقی بیشتر از 70 درصد، به ترتیب 48، 41 و 11 درصد بودند. در بیماران با گرفتگی عروقی کمتر از 50 درصد فعالیت های پاراکسونازی و آریل استرازی نسبت به بیماران با گرفتگی عروقی بیشتر از 70 درصد به طور معنی داری بالاتر بود (به ترتیب برابر با P=0.02 و P=0.04 همچنین میزان لیپوپروتئین با چگالی بالا در بیماران با گرفتگی عروقی کمتر از 50 درصد در مقایسه با بیماران با گرفتگی عروقی بیشتر از 70 درصد افزایش معنی داری داشت (P=0.025).نتیجه گیری: در مطالعه حاضر، توزیع فنوتیپ های پاراکسوناز سرم در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی - عروقی با میزان گرفتگی عروقی متفاوت مشخص گردید. همچنین، با توجه به کاهش معنی دار فعالیت های پاراکسونازی و آریل استرازی پاراکسوناز سرم و میزان لیپوپروتئین با چگالی بالا با افزایش میزان گرفتگی عروقی، این مطالعه می تواند به عنوان شاهدی مطرح شود در راستای نقش مهم این آنزیم در آترواسکلروز.

آنتاموبا هیستولیتیکا یکی از علل شایع دیسانتری در کشورهای در حال توسعه بوده و ارتباط این پاتوژن به عنوان یک پروتوزوا و بروز سندرم اورمی همولیتیک پدیده ای در حال رشد است. از طرفی داروی مترونیدازول نیز ازجمله علل ایجاد این سندرم مطرح شده و پزشکان را در مواجهه با سندرم همولیتیک اورمیک با تردید مواجه می کند. دراین گزارش مورد دختر 9 ساله ای با نارسایی حاد کلیوی پس از یک اپیدمی دسیانتری آمیبی و مصرف 5 روزه مترونیدازول به اورژانس مراجعه کرده و با تشخیص سندرم اورمی همولیتیک تحت بررسی و درمان قرار می گیرد.