مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال:1397 | دوره:40 | شماره:5 |تعداد مقالات:19

زمینه: ادویه جات با قابلیت تجمع فلزات سنگین از زمان های گذشته به عنوان یکی از متداول ترین طعم دهنده ها و چاشنی ها با منشا طبیعی به مقادیر قابل توجه در تهیه مواد غذایی حتی به عنوان دارو برای درمان بیماران استفاده شده اند. این پژوهش با هدف تعیین شاخص سلامت عناصر روی و کادمیوم در دارچین، فلفل سیاه و فلفل قرمز مصرفی در شهر همدان در سال 1394 انجام یافت. روش کا ر: بعد از تهیه 18 نمونه از هر یک از ادویه جات مورد مطالعه، آماده سازی و هضم اسیدی نمونه ها در آزمایشگاه، غلظت عناصر روی و کادمیوم توسط دستگاه جذب اتمی به ترتیب به روش شعله ای و کوره گرافیتی تعیین شد. پردازش آماری نتایج نیز توسط نرم افزار SPSS انجام یافت. یافته ها: کمینه و بیشینه میانگین غلظت عناصر در نمونه های ادویه بر حسب میلی گرم در کیلوگرم برای روی با 1/0± 43/0 و 14/0± 6/0 به ترتیب مربوط به دارچین و فلفل قرمز و برای کادمیوم با 01/0± 02/0 و 01/0± 03/0 به ترتیب مربوط به دارچین و فلفل سیاه و در همه موارد کم تر از رهنمود WHO بود. همچنین مقادیر شاخص سلامت (HI) برای همه ادویه جات کوچک تر از یک بود. نتیجه گیری: با استناد به نتایج این پژوهش مصرف کنترل شده ادویه جات مورد مطالعه عواقب مخاطره آمیز بهداشتی برای مصرف کنندگان ندارد، اما به دلیل عدم وجود اطلاعات کافی از شرایط بهینه فرآوری، مجاورت رویشگاه ها با مناطق صنعتی و آلوده به فلزات سنگین، توسعه استفاده از کودهای آلی به ویژه کمپوست و همچنین لجن فاضلاب حاوی فلزات سنگین به عنوان کود و مصرف بی رویه سموم و کودهای شیمیایی، نسبت به پایش مقادیر تجمع یافته فلزات سنگین در مواد غذایی پرمصرف به ویژه سایر ادویه جات به منظور حفظ ایمنی غذایی توصیه می شود.

زمینه: قرارگیری در شرایط کم جاذبه همچون فضا، استراحت مطلق در بستر و دیگر محیط هایی که در آن فرد دچار کم وزنی می شود، باعث بروز مشکلات عصبی-عضلانی متعددی می گردد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرین استقامتی تحت شرایط بی وزنی شبیه سازی شده بر سطح سرمی عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز (BDNF) موش های صحرایی نر نژاد ویستار بود. روش کاربه منظور آزمایش تعداد 36 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزن 15± 175 در چهار گروه تعلیق (10n=)، تمرین استقامتی (6n=)، تعلیقتمرین استقامتی در حالت تعلیق (10n=)، و کنترل (10n=) قرار گرفته و به مدت شش هفته مورد آزمایش قرار گرفتند. برای ایجاد شرایط بی وزنی از روش تعلیق اندام عقبی (HLS) استفاده شد. 24 ساعت پس از انجام پروتکل، خون گیری از قلب موش ها که به وسیله مخلوط کتامین و زایلوزین بی هوش شده بودند، انجام شد و سپس نمونه ها به روش الایزا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته هانتایج تحقیق حاضر نشان داد که سطح سرمی BDNF پس از شش هفته در گروه تعلیق تمرین استقامتی در حالت تعلیق نسبت به سایر گروه ها افزایش معنی داری داشت (معنی داری در سطح 05/0). نتیجه گیریبراساس نتایج تحقیق حاضر به نظر می رسد که تمرینات استقامتی در شرایط بی وزنی سبب افزایش سطح سرمی BDNF گشته و به تعدیل اختلالات عصبی کمک می کنند. همچنین می توان از مزایای تمرینات استقامتی در شرایط بی وزنی مانند تمرین با تردمیل های ضد جاذبه در جامعه های آماری دیگری که شرایط فیزیولوژیکی مشابه با فضانوردان دارند، نظیر سالمندان، بیمارانی که تحت استراحت مطلق به سر می برند و افرادی که دچار آسیب های نخاعی و حرکتی می باشند، بهره برد

زمینهسندرم متابولیک و افزایش سن از عوامل موثر بر افسردگی می باشند. هدف از این تحقیق بررسی اثرگذاری 8 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط و مصرف کورکومین بر IL1β و افسردگی زنان 60-65 ساله ی مبتلا به سندرم متابولیک می باشد. روش کار44 زن مبتلا به سندرم متابولیک به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی به گروه مکملتمرین، تمرین، مکمل و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرینمکمل و گروه تمرین، هفته اول سه ست 10 دقیقه ای با فواصل استراحت پنج دقیقه با شدت 65 تا 75 درصد از ضربان قلب ذخیره ای تمرینات خود را را توسط تردمیل انجام دادند. با سپری شدن هر هفته، یک دقیقه به مدت زمان ست های تمرین افزوده می شد. در دو مرحله از آزمودنی ها خونگیری و آزمون بک انجام شد. سطوح IL1β به روش الایزا مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه، تی جفتی استفاده گردید و سطح معنی داری (05/0≥ P) در نظر گرفته شد. یافته هامیزان سطوح پلاسمایی IL1β و افسردگی در سه گروه تجربی کاهش معنی داری یافتند (05/0≥ P). همچنین کاهش فشارخون، سایز دور کمر، درصد چربی بدن، تری گلیسرید خون و افزایش HDL در هر سه گروه تجربی معنی دار بود (05/0≥ P). نتیجه گیریدر اثر هشت هفته اعمال مداخله افسردگی کاهش و سندرم متابولیک بهبود یافت. این احتمال وجود دارد که کاهش افسردگی در اثر هشت هفته مداخله در ارتباط با کاهش IL1β و بهبودی سندرم متابولیک باشد.

زمینه: بروسلوز یا تب مالت (تب مدیترانه ای) به واسطه رشد و تکثیر باکتری کوکوباسیل گرم منفی بروسلا در سلول های پستانداران رخ می دهد. این بیماری به عنوان یک بیماری مشترک بین انسان و دام شناخته شده است. تا به حال 6 گونه بروسلا شناسایی شده اند بطوریکه مهمترین آنها که در انسان ایجاد بیماری می کند، بروسلا ملیتنسیس می باشد. اولین قدم در رسیدن به واکسن نوترکیب انتخاب بهترین آنتی ژن هایی است که بیشترین نقش را در ایجاد بالاترین سطح ایمنی داشته باشد. روش کاراین پژوهش با هدف خالص سازی دو عدد از بهترین آنتی ژن های محرک بیماری بروسلوز و ساخت کایمر ترکیبی متشکل از این دو آنتی ژن، بواسطه جداسازی و کلونینگ آنتی ژن های Omp31 وOmp25 از باکتری کوکوباسیل بروسلا و هم چنین انجام فعالیت های بیوانفورماتیک و تهیه وکتور بیانی کایمر شده از این آنتی ژن ها و کایمر ساخته شده آنها، توسط روش های مهندسی ژنتیک با هدف تولید واکسن نوترکیب به منظور پیشگیری از این بیماری خواهد بود. یافته هاتوالی های آنتی ژنی مورد نظر با استفاده از آغازگرهای اختصاصی تکثیر و توالی یابی شدند. عمل اتصال و تولید کایمر دو آنتی ژن با استفاده از لینکر EAAAK)2) بدون وجود جهش و تغییر در ساختار پروتئین آن انجام شد. قطعه کایمر ساخته شده مورد نظر به داخل میزبان بیانی BL21 (DE3) بعد از عمل کلون، در وکتور بیانی Pet32 a انتقال داده شد. نتیجه گیریامکان اتصال دو آنتی ژن با لینکر مورد نظر بدون جهش وجود داشت. و علاوه بر آن امکان انتقال توالی کایمری ساخته شده به درون وکتور بیانی و میزبان بیانی امکان پذیر بود. علاوه بر این نتایج بیوانفورماتیکی درخت فیلوژنتیکی نشان داد که سویه ملیتنسیس Rev1 بیشترین همولوژی را برای آنتی ژن Omp25 با سویه ملیتنسیس M16 و همچنین بیشترین همولوژی را در بررسی ها برای آنتی ژن Omp31 بعد از ملیتینسیس با گونه بروسلا Ovis دارا می باشد.

زمینه: در این پژوهش، اثرات متفورمین به دو صورت حاد و مزمن بر بازخوانی حافظه و تعداد نورون های سالم ناحیه CA1 هیپوکامپ در رت های نر آلزایمری شده با استرپتوزوتوسین بررسی شد. روش کار48 سر رت نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 220-250 گرم به 6 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل (سالین-سالین)، گروه استرپتوزوتوسین (استرپتوزوتوسین-سالین)، گروه های تیمار با استرپتوزوتوسین به همراه متفورمین به صورت یک نوبته، یک هفته، سه هفته و یازده هفته. تزریق درون بطن مغزی استرپتوزوتوسین (mg/kg3) در روز اول و سوم پس از جراحی و تزریق درون صفاقی متفورمین (mg/kg200) یا سالین (ml/kg) روزانه از یک روز قبل از جراحی تا پایان دوره تیمار انجام گرفت. پس از تست رفتاری، حیوانات کشته و مغز آنها فیکس شد و تعداد نورون های سالم ناحیه CA1 هیپوکامپ بررسی شد. آنالیزهای آماری توسط نرم افزار SPSS، ANOVA و نرم افزار Prisme انجام گرفت. یافته هاتزریق STZ به طور معناداری به خاطر آوری حافظه (001/0p<) و تعداد نورون های سالم (001/0(p< ناحیه CA1را در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد. استفاده از متفورمین در تیمارهای یک نوبته، یک هفته و سه هفته اثرات ناشی از STZرا بهبود بخشید (001/0(p<. اما متفورمین در دوره تیمار یازده هفته تاثیر معناداری بر بازخوانی حافظه و تعداد نورون های سالم در ناحیه CA1 هیپوکامپ نداشت (05/0. (p>نتیجه گیریمصرف حاد و مزمن متفورمین اثرات متفاوتی بر بازخوانی حافظه و تعداد نورون های سالم ناحیه CA1 هیپوکامپ دارد.

زمینه: بسیاری از مکانیسم های ایمونولوژیک و التهابی نقش مهمی در ابتلا به آسم دارند. یکی از اعضای خانواده ژن رمز گذار دومن ایمنوگلوبولینی و موسینی سلول T، 1-TIM در ناحیه 5q31-33 قرار دارد. ناحیه ای که ارتباط آن با سلول های T helpers2) TH2) و بیماری آلرژیک اثبات شده است. بنابراین هدف از انجام این پژوهش ارتباط پلی مورفیسم های ژن 1-TIM با میزان آمادگی دچار شدن به آسم و سطح ایمونوگلوبین E تام سرمی در بیماران مبتلا به آسم و افراد سالم بود. روش کار(Polymerase chain reaction– restriction fragment length polymorphism، PCR-RFLP) و (Polyacrylamide gelelectrophoresis، PAGE) به منظور بررسی حضور پلی مورفیسم های سکانس های ژن 1-TIM در 200 بیمار مبتلا به آسم و 200 فرد سالم استفاده شد. از آزمون کای دو برای بررسی فراوانی ژنوتیپ افراد و رابطه آن با میزان ایمونوگلوبین E تام سرمی و بیماری آسم استفاده گردید. 05/0>P معنی دار محسوب شد. یافته هافراوانی پلی مورفیسم های ژن 1-TIM میان دو گروه مبتلا به آسم و کنترل متفاوت بود و ارتباط معنی داری میان این پلی مورفیسم ها و خطر ابتلا به بیماری آسم دیده شد. نتیجه گیرییافته های ما در این پژوهش نشان داد که پلی مورفیسم های 5529A>G و-416G>C،-5529A>G ژن1-TIM با بیماری آسم و همچنین این پلی مورفیسم ها با سطح ایمونوگلوبین E تام سرمی ارتباط معنی داری دارند.

زمینه صوت یکی از جنبه های گفتار است. در این پژوهش، هدف بررسی و ارزیابی سیگنال صوتی جهت تعیین شدت اختلال گفتاری و همچنین وضوح گفتار است. تاکنون روش ها جهت ارزیابی گفتار به صورت کیفی بوده است. روش کار با مشورت متخصصان گفتار درمانی یک جمله شامل 5 کلمه و 8 هجا تعیین شد و از 80 نفر نمونه گیری شد که به صورت تصادفی در میان افراد سالم و از گروه های سنی و جنسیت مختلفی انتخاب شده اند. افراد ناسالم نیز از میان دانش آموزان مراکز استثنایی به صورت تصادفی انتخاب شده اند. از میان نمونه های انتخاب شده 50 شخص سالم و 30 نفر دارای اختلالات گفتاری هستند. در این مقاله، سیستم هوشمندی طراحی شده که بر اساس اصول پردازش گفتار و تصویر، می تواند افراد سالم را از افراد دارای اختلالات گفتاری تفکیک کند. یافته ها از آنجا که تشخیص وجود اختلالات گفتاری، معمولا تنها بر اساس تشخیص متخصصان گفتار درمانی و بر اساس اصول شنیداری انجام می شده است لذا با سیستم پیشنهادی طراحی شده در این مقاله، می توان عملیات تشخیص را به صورت هوشمند و با دقت بسیار بالا و بدون خطای انسانی انجام داد. نتیجه گیری نتایج حاصل نشان دهنده تفکیک افراد با دقت بیش از 92% بوده است که در مقایسه با نتایج سایر گزارشات نتیجه بسیار قابل قبولی می باشد. درصد خطای سیستم پیشنهادی که منجر به تکرار آزمایش شده است هم در حدود 7% می باشد.

زمینه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرین بلندمدت وامانده ساز همراه با مصرف گلوکز بر پاسخ HSP70 مردان غیرورزشکار بود. روش کارتعداد 18 نفر مرد سالم (میانگین سن: 5/2± 5/21 سال، میانگین وزن: 5/9± 1/73 کیلوگرم) که فعالیت بدنی منظم نداشتند انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه مورد مطالعه قرار گرفتند: گروه گلوکز-تمرین (n = 6)، گروه تمرین-دارونما (n = 6) و گروه کنترل (n = 6). در سه مرحله قبل از شروع دوره تمرینی (پیش آزمون)، بلافاصله پس از اتمام اولین جلسه تمرینی (پس آزمون اول) و بلافاصله پس از اتمام آخرین جلسه تمرینی پس از شش هفته (پس آزمون دوم) نمونه های خونی از سیاهرگ زند اعلی جهت اندازه گیری متغیرهای تحقیق جمع آوری شد. غلظتHSP70 سرم بوسیله تکنیک ELISA اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر جهت معنی داری و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. سطح معنی داری نیز α =0. 05 استفاده شد. یافته هامقادیرHSP70 سرم در مرحله پس آزمون دوم در سه گروه به ترتیب1/1± 8/3، 2/1± 9/3 و 2/1± 8/2ng/ml بود. نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیریهای مکرر تفاوت معنی داری در گروه گلوکز-تمرین بین هر سه مرحله را نشان داد (P<0. 01). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی حاکی از تفاوت معنی داری بین مرحله پیش آزمون با پس آزمون اول و پس آزمون دوم و همچنین بین پس آزمون اول با پس آزمون دوم بود (P<0. 05). نتایج آزمون اندازه گیریهای مکرر تفاوت معنی داری در گروه تمرین-دارونما بین هر سه مرحله را نشان داد (P<0. 05). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی در گروه تمرین-دارونما، حاکی از تفاوت معنی داری بین مرحله پیش آزمون با پس آزمون اول و بین پس آزمون اول با پس آزمون دوم بود (P<0. 05). نتیجه گیریتمرین وامانده ساز بهمراه مصرف گلوکز بر سازگاری در پاسخ عامل ضداسترسی HSP70، اثربخش تر از تمرین وامانده ساز به تنهایی می باشد

زمینهپرش و فرود از ویژگی های اکثر ورزش ها و از مکانیسم های اصلی آسیب لیگامان صلیبی قدامی محسوب می شود. محققان عقیده دارند طراحی تمرینات پیشگیرانه مکانیسم محور احتمالا بتواند اثرگذاری بهتری به همراه داشته باشد. هدف کلی این پژوهش بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات پرش-فرود بر فعالیت فیدفورواردی و فیدبکی برخی عضلات منتخب تنه و اندام تحتانی و عملکرد حرکتی زنان فعال بود. روش کاردر این تحقیق نیمه تجربی، 25 زن فعال 18 تا 26 ساله شرکت کردند. جهت بررسی فعالیت الکتریکی عضلات (عضلات همسترینگ، کوادریسپس و گلوتئوس مدیوس و ماگزیموس در فرود از روی پله) و عملکرد حرکتی به ترتیب از دستگاه الکترومیوگرافی سطحی مدل ME6000 و آزمون لی سه گانه استفاده شد. بعد از انجام پیش آزمون، آزمودنی های گروه تجربی تحت برنامه تمرینی هشت هفته ای پرش-فرود پیشرونده هرینگتون و همکاران قرار گرفتند. بعد از انجام تمرینات، پس آزمون الکترومایوگرافی و عملکرد حرکتی مانند پیش آزمون انجام شده و داده ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته هانتایج آزمون تی زوجی نشان داد که تمرینات پرش-فرود منجر به ایجاد تغییرات معنادار در نمرات فعالیت فیدفورواردی و فیدبکی [واستوس مدیالیس (002/0=فیدفورواردیP، 001/0=فیدبکیP)، واستوس لترالیس (001/0=فیدفورواردیP، 021/0=فیدبکیP)، رکتوس فموریس (004/0=فیدفورواردیP، 001/0=فیدبکیP)، مدیال همسترینگ (001/0=فیدفورواردیP، 001/0=فیدبکیP)، لترال همسترینگ (001/0=فیدفورواردیP، 034/0=فیدبکیP)، گلوتئوس مدیوس (001/0=فیدفورواردیP، 001/0=فیدبکیP) و گلوتئوس ماگزیموس (001/0=فیدفورواردیP، 001/0=فیدبکیP) ] و عملکرد حرکتی (001/0=P) گروه تجربی از پیش آزمون به پس آزمون می شود در حالی که تفاوت در گروه کنترل معنادار نبود. نتیجه گیریتمرینات پرش-فرود با تعدیل و بهینه کردن میزان فعالیت عضلات ثبات دهنده زانو، و از طرفی دیگر بهبود عملکرد حرکتی افراد احتمالا می توانند نقش مهمی در کاهش آسیب دیدگی ACL در زنان فعال داشته باشند.

زمینهمحصول پروتئینی ژن SLC6A4 سروتونین را از فضای سیناپتیک، به فضای پیش سیناپتیک نورون ها منتقل می کند. بعضی از پلی مورفیسم های این ژن منجر به ایجاد حالت های متفاوتی از بیان ژن و سنتز پروتئین می شوند و از این طریق نقش مهمی در میزان جذب سروتونین دارند. ارتباط آلل های مختلف پلی مورفیسم های این ژن با انواع بیماری های روانپزشکی مانند اضطراب منتشر، فوبی اجتماعی، و اختلال اوتیستیک گزارش شده است در این مطالعه برای اولین بار در شمال غرب ایران ارتباط آلل های مختلف پلی مورفیسم 5-HTTLPR ژن SLC6A4 با اختلال اوتیستیک در جمعیت ایرانی با ن‍ ژاد ترک آذری بررسی شد. روش کاردراین مطالعه مقایسه ای-تحلیلی 78 بیمار مبتلا به اختلال اوتیستیک و 100 فردسالم به عنوان گروه کنترل از نژاد ترک آذری از جمعیت شمال غرب ایران مورد بررسی قرار گرفت. تمام بیماران و نمونه های کنترل از نظر سنی، جنسیت و نژاد همسان بودند. پلی مورفیسم فوق الذکر با استفاده از روشLong Range PCR ژنوتایپ شد. یافته هامقایسه توزیع آلل ها و ژنوتایپ های مختلف پلی مورفیسم 5-HTTLPR ژن SLC6A4 در جمعیت کنترل و بیمار با روش های آماری مختلف در همه موارد را نشان داد. نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد ارتباط معنی داری بین آلل های مختلف پلی مورفیسم 5-HTTLPR ژن SLC6A4 با اختلال اوتیستیک در جمعیت ایرانی با ن‍ ژاد ترک آذری وجود ندارد.

زمینه: از زمینه های تحقیقاتی که در سال های اخیر پژوهش های مختلفی بر روی آن صورت گرفته، تشخیص احساسات در سیگنال های الکتروانسفالوگرافی است. در این پژوهش با ارائه روشی 4 لایه اقدام به بهبود تشخیص احساسات افراد از طریق این سیگنال ها خواهیم نمود. روش کاراین پژوهش، از مجموعه دادگان DEAP استفاده کرده و روشی 4 لایه ارائه داده که عبارتند از: 1-پیش پردازش 2-استخراج ویژگی 3-کاهش بعد 4-تشخیص و تخمین احساسات. برای یافتن انتخاب های بهینه در برخی مراحل از این لایه ها نیز آزمایش های متفاوتی صورت گرفته است. یافته هادر این پژوهش، 3 آزمایش متفاوت صورت گرفته است. اول، یافتن مناسب ترین پنجره در بخش استخراج ویژگی که نتیجه آن برتری پنجره Hamming نسبت به سایر پنجره ها بود. دوم، انتخاب مناسب ترین تعداد فیلتربانک که مناسب ترین نتیجه آن تعداد 26 بود. سومین آزمایش نیز تشخیص احساسات بود که دقتی معادل 81. 58 برای بعد برانگیختگی، 79. 87 برای بعد ظرفیت و 80. 35 برای بعد احاطه در آزمایش 2 کلاسه و 68. 54 برای بعد برانگیختگی، 66. 31 برای بعد ظرفیت و 66. 92 برای بعد احاطه در آزمایش 3 کلاسه را به همراه داشت. نتیجه گیرینتایج حاصله از این روش بهبود 7. 38 درصدی در سطح 2 کلاسه و 3. 38 درصدی در سطح 3 کلاسه در بعد برانگیختگی را نشان داد. این بهبود در بعد ظرفیت به ترتیب برابر 7. 54 و 5. 21 بوده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که روش پیشنهادی می تواند منجر به بهبود دقت تشخیص احساسات گردد.

پارشیل نفرکتومی روش جراحی ترجیحی برای تومورهای (کوچکتر از 7 سانتی متر) که محدود به کلیه هستند می باشد. بیشتر موارد لاپاراسکوپیک پارشیل نفرکتومی به روش ترانس پریتونئال انجام می شود. در اینجا ما دو مورد از توده های کلیه کوچکتر از 7 سانتی متر که تحت پارشیل نفرکتومی لاپاراسکوپیک به روش رتروپرتونئال برای اولین بار در ایران انجام شده را گزارش می کنیم. بیمار اول آقای 59 ساله و بیمار دوم خانم 65 ساله ای که به ترتیب با توده ای به ابعاد 55×50 میلی متر و 27 میلی متر در قطب تحتانی کلیه چپ بودند. مدت ایسکمی گرم در بیمار اول و دوم به ترتیب 28 و24 دقیقه بود

نوکاردیا باکتری رشته ای هوازی، گرم مثبت با خاصیت اسید فاست نسبی است که در منابع محیطی از قبیل آب، خاک و ذرات گرد و غبار زندگی می کند. این باکتری ها قادرند که عفونت های تنفسی، عصبی و جلدی را در بیماران دچار نقص سیستم ایمنی و افراد سالم پدید آورند. یک مرد 20 ساله بدون سابقه بیماری خاص به علت سردرد، ضعف، خواب آلودگی و بی اختیاری ادرار به بیمارستان الزهرا اصفهان مراجعه نمود. باکتری جدا شده از آبسه مغزی این بیمار با توجه به بررسی های میکروسکوپی، کشت و خصوصیات بیوشیمیایی و بررسی مولکولی به عنوان نوکاردیا سیریاسیجورجیکا شناسایی شد. و با توجه به نتایج آنتی بیوگرام، این بیمار با تجویز کوتریموکسازول، آمیکاسین و لنزولاید درمان شد. آبسه های مغزی نوکاردیایی در بیماران نقص سیستم ایمنی و حتی افراد سالم نیز مشاهده می شوند که در صورت عدم تشخیص صحیح و درمان موثر مرگ و میر بالایی دارند.