مقدمه: حیوانات شبیه سازی شده در بستر طبیعی رحم، انعقاد و رشد نمی یابند، بلکه در بستر آزمایشگاهی کشت شده و تولید می شوند. تهیه غذا از این روش به دو گونه است؛ تولید گوشت در آزمایشگاه یا تولید حیوان در بستر کشت آزمایشگاهی. از آنجا که این دو روش می تواند نقش بسزایی در تغذیه مردم جهان ایفا کند، و از طرفی تقاضای جهانی برای استفاده از غذای حلال بویژه گوشت تزکیه شده به شیوه اسلامی در حال رشد است، بررسی شاخص های غذای حلال و تطبیق آن براین محصولات، دارای ضرورت و اهمیت بیشتری خواهد بود. روش ها: با استفاده از روش توصیفی، به بررسی شاخص های غذای حلال در فقه شیعی و مقایسه نظرات فقهای معاصر در این زمینه پرداخته شده است. با توجه به اینکه یک پژوهش کاربردی با نگاه به مبانی بنیادین است، از روش تحلیل اطلاعات به صورت مقایسه ای استفاده شده است. نظرات فقها در این زمینه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت و اطلاعات و داده ها بر اساس آن تحلیل شده است. نتایج: نتایج حاصل از تحقیق، حاکی از آن است که حکم اولیه در استفاده از این نوع گوشت ها از نظر فقهی، حلیت است و در صورتی که ضرر معتنابهی برای آن در چهارچوب فقه اسلامی قابل تصور نباشد، حرام نخواهد بود. نتیجه گیری: غذای حلال غذایی است که از نظر تغذیه دارای بیشترین میزان سود دهی باشد، بنابراین حیوانات مسخ شده، وحشی، حشرات و چهار پایانی که ذبح اسلامی نشده اند، شاخص های غذای حلال را دارا نیستند. گوشت های کلونی شده شامل هیچکدام از این موارد نمی شود بنابراین حلال بشمار می آید.