مجله علمی شیلات ایران (فارسی)
سال:1390 | دوره:20 | شماره:4 (مسلسل 77) |تعداد مقالات:18

تاثیر نوکلئوتید جیره (0.2 درصد) بر رشد، مورفولوژی روده و پروفیل اسیدهای چرب میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) به مدت 5 هفته در استان بوشهر (دلوار) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با 3 تکرار در مخازن پلی اتیلنی مدور با ظرفیت 300 لیتر انجام گرفت. هر تانک پرورشی بطور تصادفی با 25 عدد میگو با میانگین (انحراف معیار) وزن 0.03±3.21 گرم پر شد. افزودن نوکلئوتید جیره سبب بهبود معنی دار شاخص های رشد (شامل، 10 درصد افزایش وزن بدن، 7.97 درصد افزایش ضریب رشد ویژه، 11.32 درصد افزایش نرخ بازده پروتئین، 9.64 درصد کاهش ضریب تبدیل غذایی) و میزان اسیدهای چرب 14:1n5،20:3n3  و DHA شد اما اختلاف معنی داری در میزان بقا، طول حدقه ای کاراپاس، غذای مصرفی و میزان SFA، MUFA، PUFA،n3/n6   EPA+DHA وبین دو تیمار مشاهده نشد. همچنین طول سلولهای اپی تلیال روده در بند اول شکمی در تیمار نوکلئوتید بطور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود.

این مطالعه به منظور تعیین مولدین مناسب ماهی بنی (Barbus sharpeyi) و ماهی شیربت (Barbus grypus) با استفاده از شاخص هم آوری کاری جهت تکثیر مصنوعی آنها صورت گرفت. برای این منظور سه تیمار برای ماهی بنی انتخاب شد. تیمار 1 مولدین با میانگین (±انحراف معیار) وزن 300±650 گرم، سن 0.5±1 سال و طول کل 2.7±40.68 سانتیمتر، تیمار 2 مولدین با وزن 350±1350 گرم، سن 0.5±2.5 سال و 4.63±47.92 سانتیمتر، تیمار 3 با وزن 400±2200 گرم و سن 0.4±4 سال، با طول کل 3.56±59.62 سانتیمتر و مولدین نر برای همه تیمارها مشترک بوده است (80 ±700 گرم و 1 سال). برای ماهی شیربت نیز سه تیمار انتخاب شد. تیمار 1 مولدین با وزن میانگین (±انحراف معیار) 780±2212.5 گرم، سن 0.5±2.5 سال و طول کل 6.7±62.68 سانتیمتر، تیمار 2 مولدین با وزن 780±4518 گرم، سن 1±4 سال و طول کل 4.36±79.12 سانتیمتر، تیمار 3 با وزن 1171±7712.5 گرم، سن 1.3±7.7 سال، 3.13±92.62 سانتیمتر و مولدین نر برای همه تیمارها مشترک بوده است (100±1400 گرم و 2 سال). مولدین ماده بنی و شیربت در دو نوبت و با فاصله زمانی 10 ساعت با عصاره غده هیپوفیز به میزان 3 میلی گرم در کیلوگرم و مولدین نر در یک مرحله و به میزان 2 میلی گرم در کیلوگرم تزریق شدند. هم آوری کاری در گروه های وزنی، سنی و طولی اندازه گیری شد. حداکثر هم آوری کاری ماهی بنی 1450±33000 عدد (تیمار 2) و ماهی شیربت 4651.57±13000.37 عدد (تیمار 2) محاسبه گردید. در هم آوری کاری اختلاف معنی داری بین تیمار 2 با دیگر تیمارها برای هر دو گونه ماهی مشاهده گردید. با افزایش وزن، سن و طول مولدین ماده هم آوری کاری برای هر دو گونه ماهی افزایش و از تیمار 2 به بعد کاهش می یابد. برای انتخاب مولدین جهت تکثیر مصنوعی و تولید بچه ماهی، اندازه مولدین تیمار 2 برای هر دو گونه ماهی پیشنهاد می گردد.

این تحقیق به منظور مدیریت بر صید و بهره برداری پایدار از ذخایر ماهی کیلکای آنچوی با هدف تعیین دوره تولید مثلی، زمان اوج تخمریزی و طول بلوغ جنسی در سواحل جنوبی دریای خزر در سال 1385 انجام شد. نمونه های مورد نیاز توسط شناورهای صیادی مخصوص مجهز به تور قیفی و نور زیر آبی تهیه گردید. میانگین (±انحراف معیار) طول چنگالی و وزن کل بترتیب 5.9±118 میلیمتر و 1.7±11 گرم و میانگین سن 1.2±4.6 سال محاسبه شد. میانگین (±انحراف معیار) هم آوری مطلق 5533±12625 عدد تخمک محاسبه شد. طول در سن بلوغ (Lm50) بیانگر آن است که بیش از 50 درصد نمونه ها در اندازه های بالاتر از 92.50 میلیمتر به سن بلوغ می رسند. بررسی مشخصات ظاهری اندام های جنسی و شاخص گنادی نشان می دهد که علاوه بر تخمریزی اصلی این گونه در فصل پاییز، دوره تخمریزی این گونه در طول سال بسط و گسترش یافته است، بطوریکه فراوانی ماهیان آماده یا در حال تخمریزی که در مراحل IV وV رسیدگی جنسی بودند بویژه در فصول بهار و زمستان به بیش از 40 درصد افزایش یافته است. بر اساس نتایج این تحقیق دامنه طولی و سنی کیلکای آنچوی نسبت به سالهای گذشته محدودتر شده، فراوانی ماهیان مسن افزایش و بالعکس فراوانی ماهیان جوان (کمتر از 2 سال) که ذخایر تجاری این ماهیان را در سالهای آتی تشکیل می دهند کاهش یافته است. این مساله ممکن است بدلیل فشار صیادی و ورود شانه دار مهاجم به دریای خزر و بدنبال آن کشیده شدن دوره تولید مثلی به فصل زمستان باشد. احتمالا وقوع این پدیده برای آنچوی که در معرض کاهش مولدین جوان قرار دارد موجب شده تا این گونه با توسعه دوره تخمریزی در تمام طول سال، به نحوی با کاهش ذخایر Recruitment (ذخایر ماهیان جوان و جدید اضافه شونده) مقابله نماید.

شرکتهای صیادی استان بوشهر یکی از بخشهای مهم اقتصادی صنایع شیلاتی می باشند که نقش موثری را در ایجاد اشتغال و ارزش افزوده در این استان دارند. هدف اصلی از این تحقیق ابتدا شناسایی و سپس تحلیل و رتبه بندی عوامل موثر بر بهره وری شرکتهای صیادی استان بوشهر با استفاده از تکنیک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی گروهی Group Analytic Hierarchy Process (GAHP) می باشد. بدین منظور دو نوع پرسشنامه استاندارد تدوین گردید نمونه آماری شامل 100 نفر از صیادان و 18 نفر از کارشناسان و خبرگان بخش شیلات در استان بوشهر بودند. در این تحقیق پس از تحلیل پاسخ های مرتبط به پرسشنامه نوع اول عوامل موثر بر بهره وری شرکتهای صیادی در استان بوشهر در دو معیار اصلی عوامل داخلی و عوامل خارجی و 5 زیر معیار دولت، عوامل ساختاری، منابع طبیعی، عوامل نرم افزاری و عوامل سخت افزاری شناسایی گردیدند. در مرحله بعد، با استفاده از اطلاعات مربوط به پرسشنامه نوع دوم هرکدام از عوامل شناسایی شده، با استفاده از تکنیکGAHP  رتبه بندی گردیدند. از جمله نتایج مهم تحقیق این بود که در زیر معیار دولت، اداره کل شیلات، در زیر معیار عوامل ساختاری، عامل تغییرات اقتصادی، در زیر معیار عوامل نرم افزاری، روشهای مدیریت و بالاخره در زیر معیار عوامل سخت افزاری، میزان و نوع صید با دارا بودن بیشترین وزن مهمترین عامل در هر کدام از زیر معیارهای خود بشمار می آیند. بر اساس نتایج بدست آمده راهکارهای مهم جهت ارتقا عملکرد شرکتهای صیادی در استان بوشهر ارائه گردیدند.

در تحقیق حاضر 50 عدد ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) با میانگین (±انحراف معیار) وزن 24±155.8 گرم و میانگین (±انحراف معیار) طول 2±23.7 سانتیمتر در سیستم مدار بسته پژوهشکده تالاب بین المللی هامون دانشگاه زابل با غلظت های 100، 75، 50، 25 و 10 ppmاسانس گل میخک (Eugenia caryophillata) بارگذاری شده روی نانو ذرات آهن به شیوه حمام بیهوش شدند. زمانهای رسیدن به مراحل تسکین، از دست دادن تعادل، بیهوشی سبک، بازگشت تعادل و احیا کامل هر یک از ماهیان اندازه گیری و ثبت شد. نتایج نشان دادند که هر چه غلظت ماده بیهوش کننده کمتر شود، ایجاد بیهوشی آهسته تر و بازگشت از آن سریع تر اتفاق می افتد. حداقل مقدار مورد نیاز برای القا بیهوشی در این گونه با استفاده از اسانس گل میخک بار شده بر نانو ذرات آهن 10 ppm تعیین شد که بطور میانگین پس از 2.16 دقیقه بیهوشی را القا کرد و بازگشت از آن بطور میانگین 4.65 دقیقه بطول انجامید. مقایسه نتایج بدست آمده در این تحقیق با نتایج بدست آمده توسط دیگر محققین در مورد استفاده از اسانس گل میخک روی ماهی قزل آلای رنگین کمان نشان می دهد بارگذاری اسانس گل میخک روی نانو ذرات آهن قدرت بیهوش کنندگی آن را تا 25 برابر افزایش می دهد.

در این تحقیق عوامل بیوشیمیایی موثر در فعالیت آنزیم تریپسین روده و ضمائم پیلوریک که در پدیده هضم دیواره شکمی (Belly Bursting) در ماهی کیلکای معمولی (Clupeonella cultriventris caspia) نقش دارد، مورد مطالعه قرار گرفتند. بررسی عوامل دما، pH، عناصر فلزی و بازدارنده ها نشان داد که آنزیم تریپسین در دامنه دمایی بین 70-4 درجه سانتیگراد، بیشترین فعالیت را در دمای 60 درجه سانتیگراد داشت و توانست پایداری خود را تا دمای 55 درجه سانتیگراد نیز حفظ نماید. بررسی فعالیت آنزیم تریپسین در دامنه 4 pH تا 11 نشان داد که آنزیم تریپسین بالاترین فعالیت را در 8.5 pH داشت و بالاترین پایداری را نیز در این pH نشان داد. اثر عناصر فلزی بررسی شده در این تحقیق نیز آشکار نمود که CaCl2،MgCl2  و MnCl2 اثر افزایشی و عناصر CuCl2،ZnCl2  و Al2(SO4)3 اثر کاهشی بر فعالیت آنزیم تریپسین از خود نشان دادند. بازدارنده های SBTI، PMSF،TLCK  و r-aminobenzamidine نیز اثر بازدارندگی روی فعالیت آنزیم تریپسین روده و ضمائم پیلوریک نشان دادند و از بین آنها SBTI و TLCK که دو بازدارنده اختصاصی برای آنزیم تریپسین هستند بطور معنی داری از فعالیت آنزیم جلوگیری نمودند. نتایج این بررسی ها در محیط in vitro نشان داد که استفاده از دمای پایین (4 درجه سانتیگراد)،pH  اسیدی، عناصر CuCl2،ZnCl2  و Al2(SO4)3 و بازدارنده هایSBTI  و TLCK می توانند از فعالیت آنزیم تریپسین در روده و ضمائم پیلوریک و از هضم دیواره شکمی ناشی از فعالیت آنزیم تریپسین جلوگیری نمایند.

تحقیق حاضر بمنظور تعیین امکان پرورش میگوی سفید غربی با استفاده از آب زیرزمینی لب شور در استان بوشهر، ایران انجام شد. در تیر ماه سال 1387 نسبت به ذخیره سازی پست لاروهای میگوی سفید غربی در 4 تانک فایبرگلاس (هریک به مساحت 3.8 مترمربع) اقدام گردید. دو عدد از تانک ها با آب دارای شوری 35 قسمت در هزار و دو تانک دیگر با آب چاه با شوری 4 قسمت در هزار، آبگیری و تا پایان دوره این شوری ها حفظ گردید. تانک ها در فضای باز (بیرون از سالن تکثیر ایستگاه) مستقر و با یکدستگاه هواده مرکزی در طول شبانه روز هوادهی شدند. تراکم ذخیره سازی 58 عدد در هر مترمربع و طول دوره پرورش 90 روز بود. غذای مصرف شده در طول دوره برای تغذیه میگوها، غذای تجاری تولید داخل کشور بوده است. در هر تانک، غذای مورد نیاز هر وعده، در 2 سینی غذادهی هر یک با قطر 75 سانتیمتر ریخته می شد. معمولا هفته ای 2 بار آب تانک ها به میزان 20 تا 30 درصد تعویض می گردید. در طول دوره به فاصله هر 15 روز یکبار، با استفاده از یکدستگاه ترازوی دیجیتالی، 40 عدد میگو بصورت انفرادی وزن می گردیدند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که در شوری های 35 و 4 قسمت در هزار، میانگین وزن در پایان دوره بترتیب 21.34 و 18.22 گرم، بازماندگی بترتیب 92.25 و 97.75 درصد، میانگین تولید در واحد سطح بترتیب 1.11 و 1.03 کیلوگرم بر مترمربع و ضریب تبدیل غذایی بترتیب 1.20 و 1.28 بوده است. با استفاده از آنالیز واریانس مشخص گردید که از نظر شاخص های ذکر شده، بین تیمارها اختلاف معنی دار آماری وجود ندارد.

در این تحقیق، اثرات جیره غذایی حاوی آرتمیای غنی شده با اسیدهای چرب بلند زنجیره غیراشباع و مقادیر مختلف ویتامین C روی فاکتورهای رشد و بازماندگی میگوی سفید غربی (وانامی) در 4 گروه مختلف (3 تیمار و یک شاهد) و با 3 تکرار برای هر تیمار به مدت 15 روز در مرحله پست لاروی یک تا 15 روزه مورد بررسی قرار گرفت. پست لاروهای یک روزه بصورت تصادفی انتخاب و در تانکهای 300 لیتری ذخیره سازی شدند و در 4 تیمار با جیره های غذایی حاوی آرتمیای غنی نشده (تیمار شاهد)، آرتمیای غنی شده با روغن کبد ماهی کاد (تیمار 1)، آرتمیای غنی شده با روغن کبد ماهی کاد و 10 درصد ویتامین) C تیمار 2) و آرتمیای غنی شده با روغن کبد ماهی کاد و 20 درصد ویتامین) C تیمار 3) تغذیه گردیدند. از بررسی میزان رشد پست لاروهای تغذیه شده (میانگین وزن و متوسط طول کل) در هر 3 تیمار، اختلاف معنی دار نسبت به تیمار شاهد مشاهده شد ولی از این نظر اختلاف معنی داری بین پست لاروهای تیمار 2 و 3 مشاهده نگردید. مقایسه درصد بازماندگی بین تیمارهای (1، 2 و 3) با تیمار شاهد نشان داد که فقط تیمارهای 2 و 3 تفاوت معنی دار با تیمار شاهد دارند. بالاترین میزان رشد و درصد بازماندگی در بین تیمارهای فوق مربوط به تیمار 3 بود که پست لاروها میگو با جیره غذایی حاوی آرتمیای غنی شده با روغن کبد ماهی کاد و 20 درصد ویتامین C تغذیه گردیدند و کمترین میزان رشد و درصد بازماندگی مربوط به تیمار شاهد بود که پست لاروها با جیره غذایی حاوی آرتمیای غنی نشده تغذیه شدند.

در این تحقیق به بررسی تاثیر سطوح دو نوع پروتئین هیدرولیز شده حاصل از ماهی ساردین پهلو طلایی (Sardinella gibossa) و ضایعات کشتارگاهی طیور روی رشد، بقا و ترکیب اسیدهای آمینه بدن آلوین های ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) بررسی شد. شش جیره غذایی با سطوح متفاوت جایگزینی پروتئین هیدرولیز شده (10، 25 و 50 درصد) با آرد ماهی تولید و آلوین های ماهی به مدت 30 روز از شروع تغذیه فعال با آن تغذیه شدند. یک جیره غذایی مشابه و بدون پروتئین هیدرولیز شده نیز برای مقایسه بکار رفت. وزن نهایی، نرخ کارآیی پروتئین، ارزش تولیدی پروتئین، بقا و فاکتور وضعیت در آلوین های تغذیه شده با جیره های جایگزین شده ساردین 25 درصد و ضایعات کشتارگاهی طیور 10 درصد بهتر بود و با جیره شاهد اختلاف معنی داری را نشان داد. در بررسی ترکیب اسید آمینه جیره مشخص گردید که جیره های ساردین 25 درصد و ضایعات کشتار گاهی طیور 10 درصد نسبت اسیدهای آمینه ضروری متعادل تری دارند. همچنین با افزایش میزان پروتئین هیدرولیز شده جیره میزان اسیدهای آمینه آزاد در جیره و ترکیب بدن آلوین ها افزایش معنی داری پیدا نمود. افزایش پروتئین های هیدرولیز شده مورد استفاده در جیره غذایی آلوین های ماهی قزل آلای رنگین کمان تا یک سطح بهینه می تواند باعث بهبود رشد و بقای این ماهی گردد اما کاربرد بیش از حد آن باعث عدم تعادل ترکیب اسیدهای آمینه در بدن آلوین ها می گردد. حد بهینه برای جایگزینی پروتئین هیدرولیز شده ساردین پهلو طلایی 25 درصد و برای پروتئین هیدرولیز شده ضایعات کشتارگاهی طیور 10 درصد تعیین گردید.

این آزمایش در مدت 36 روز به منظور بررسی تاثیر ناپلیوس آرتمیا فرانسیسکانای (Artemia fransiscana) غنی شده با ویتامین E روی میزان رشد، بازماندگی و مقاومت لاروهای ماهی شانک زردباله در برابر تنش های دمایی، شوری در اردیبهشت ماه 1388 انجام گردید. لاروهای شانک زردباله با میانگین (± انحراف معیار) طولی 0.08±0.84 میلی متر و میانگین وزنی (±انحراف معیار) 0.01±53 میلی گرم، با تراکم 4 عدد به ازای هر لیتر به مخازن پرورش منتقل شدند و پس از پانزده روز آداپتاسیون، به مدت 8 روز بوسیله ناپلیوس آرتمیا فرانسیسکانای غنی شده با اسیدهای چرب غیراشباع حاوی 5 و 10 درصد ویتامین) E بترتیب گروههایE1  و (E2 تغذیه شدند و پس از آن تا روز سی و ششم بوسیله ناپلیوس آرتمیای غنی نشده و غذای کنسانتره تغذیه شدند. در پایان دوره پرورش، به منظور ارزیابی مقاومت در برابر استرس، دو گروه از لاروها در برابر تنش های شوری صفر گرم در لیتر و دمای 15 درجه سانتیگراد قرار داده شدند. میزان مرگ و میر استرس دمایی ثبت و ماهی هایی که تحت استرس اسمزی قرار گرفتند، برای بررسی میزان هورمون کورتیزول، گلوکز و پروتئین کل در دمای 25- درجه سانتیگراد منجمد گردیدند. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که ویتامین E موجب بهبود رشد لاروهای شانک زردباله گردید ولی تفاوت آماری معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد. این در صورتی است که تفاوت معنی داری را در بازماندگی، هنگام آغاز تیمارهای تغذیه ای نشان دادند. نتایج این آزمایش نشان دهنده آن است که غنی سازی آرتمیا با اسیدهای چرب ضروری می تواند روی رشد و کاهش مرگ و میر، مفید واقع شود.

هدف اصلی این آزمایش تعیین اثر سلنیوم در غذای حاوی سطوح بالای چربی بر ترکیب اسیدهای چرب بافت ماهی قزل آلای رنگین کمان بود. در این تحقیق شش غذای آزمایشی با استفاده از دو سطح چربی (15 و 30 درصد) و سه سطح سلنیوم (0.1، 0.15 و 0.2 میلی گرم در کیلوگرم غذا) در چهارچوب طرح فاکتوریل (2×3) ساخته شد. بچه ماهیان قزل آلا با وزن اولیه 6.99 گرم و تراکم 25 عدد در 18 تانک 300 لیتری در شش گروه سه تایی برای هفت هفته با جیره های ساخته شده تغذیه شدند. نتایج حاصله نشان داد با افزایش چربی جیره میزان اسیدهای چرب غیراشباع و میزان اکسیداسیون بافت افزایش می یابد. افزایش سلنیوم جیره باعث فعالیت بیشتر آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز شده و در جیره های پرچرب (30 درصد چربی) وجود سلنیوم بعنوان عامل بازدارنده اکسیداسیون باعث بهبود ترکیب اسیدهای چرب غیراشباع می شود. از سوی دیگر وجود سلنیوم بالا (0.2 میلی گرم در کیلوگرم) در جیره می تواند اثرات محدود کننده بر اسیدهای چرب غیراشباع مانند آراشیدونیک اسید و EPA داشته باشد. در نتیجه وجود مکمل سلنیوم می تواند بعنوان عامل کنترل کننده اکسیداسیون باعث حفظ کیفیت اسیدهای چرب عضله در غذاهای پرچرب شود و بر اساس تحقیق انجام شده مقدار 0.15 میلی گرم سلنیوم در کیلوگرم غذا برای سطوح بالای چربی پیشنهاد می شود.

این مطالعه طی چهار فصل از پاییز 1387 تا تابستان 1388 در سواحل استان بوشهر انجام گرفت. نمونه برداری از شش ایستگاه در هنگام جزر کامل و با روش ترانسکت خطی از ساحل به سمت دریا بصورت پرتاب تصادفی کوادرات (به ابعاد 50 در 50 سانتیمترمربع) در محدوده ترانسکت فرضی انجام شد. میزان کل زیتوده بدست آمده 2598.91 گرم در مترمربع برای 15 گونه جلبک قرمز بوده است. ایستگاه نیروگاه با مقدار زیتوده 1114.32 گرم بر مترمربع (43 درصد) دارای بیشترین زیتوده جلبکهای قرمز بوده است. همچنین فصل تابستان با داشتن 1076.36 گرم زیتوده در مترمربع (41 درصد) بیشترین زیتوده جلبکهای قرمز را داشته است. در حالی که بیشترین مقدار زیتوده جلبکهای قرمز در منطقه پایین کشندی ثبت گردیده است. نتایج نشان می دهد که جلبکهای قرمز انتشار وسیعی در مناطق میان بین کشندی و پایین کشندی دارند. گونه Geracilaria canaliculata بیشترین زیتوده را بخود اختصاص داد.

ماهی هوور یکی از گونه های مهم سطح زیان درشت در آبهای استان هرمزگان محسوب می شود. میزان صید این گونه در سال 1389 بالغ بر 32405 تن گردید که این مقدار 65 درصد از کل صید ماهیان سطحزی درشت را تشکیل داد. جهت برداشت پایدار از ذخایر ماهی هوور لازم است الگوی برداشت٬ حداکثر ثابت برداشت و بازگشت شیلاتی مورد محاسبه قرار گیرد. به همین منظور اطلاعات مربوط به فراوانی طولی و وزنی در تمامی ماههای سال 1389 از 6 تخلیه گاه اصلی حسینه، کنگ، بندرعباس، سلخ، سیریک و جاسک در استان هرمزگان جمع آوری گردید. پیراسنجه های رشد L¥ و K بترتیب 112.23 سانتیمتر و 0.3 در سال بدست آمد و از آنجا٬ میزان مرگ و میر طبیعی 0.43 در سال بدست آمد و سپس مقدار حداکثر ثابت برداشت 11880 تن برآورد گردید. رابطه توانی W=a.FLb طول (سانتیمتر)–وزن (گرم) این بررسی بصورت W=3×10-5FL2.82 محاسبه شد که نشان دهنده رشد همگون این گونه بود. الگوی برداشت نشان داد که حدود 85 درصد از ماهیان صید شده قبل از اولین طول بلوغ مورد بهره برداری قرار می گیرند. بیشترین مقدار بازسازی شیلاتی در آبان ماه و با میانگین طولی 27 سانتیمتر بدست آمد. جهت تصحیح الگوی برداشت مناسب این گونه٬ پیشنهادات ممنوعیت صید در زمان بیشترین بازگشت شیلاتی و تعدیل ابزار صید (گوشگیر سطح) ارائه می گردد.

پارامترهای جمعیتی ماهی چغوک رشته دار (Gerres filamentosus) و ماهی چغوک دم بلند (Gerres longirostris) در خوریات منطقه حفاظت شده حرای جاسک شامل: خور مرکزی جاسک، خور خلاصی و خور گابریک از دی ماه 1384 تا آذر ماه 1385 مورد مطالعه قرارگرفت. میانگین طول کل برای ماهی چغوک رشته دار 6.2 سانتیمتر و برای ماهی چغوک دم بلند 5.4 سانتیمتر ثبت شدند. پارامترهای رشدL¥ ، K وt0  برای ماهی چغوک رشته دار بترتیب 16.8 سانتیمتر، 0.99 (در سال) و 0.12- برای ماهی چغوک دم بلند 15 سانتیمتر، 0.77 (در سال) و 0.12- تخمین زده شدند. بیشینه سن ماهی چغوک رشته دار 3 سال و برای ماهی چغوک دم بلند 3.8 سال محاسبه شد. رابطه طول کل-وزن کل برای ماهی چغوک رشته دار بصورت W=0.0088 L3.21 و برای ماهی چغوک دم بلند W=0.0087 L3.18 بدست آمد. نتایج مشخص نمود که چغوک ماهیان در خوریات منطقه مورد بررسی جوان بودند و بر نقش حمایتی خوریات بعنوان نوزادگاه این ماهیان تاکید می نماید.

کاهش شدید و روزافزون ذخایر و میزان صید ماهیان خاویاری طی دهه ای اخیر در دریای خزر نشان دهنده روند رو به تخریب ذخایر این ماهیان با ارزش است. اکثر محققین و دانشمندان مرتبط با آن اعتقاد دارند عوامل متعددی در این امر دخیل هستند که از مهمترین آنها می توان به صید بیش از حد مجاز در سالهای گذشته، افزایش و توسعه فعالیت های صید غیر قانونی، محدود شدن و از بین رفتن محلهای تخمریزی با احداث سازه های مختلف، افزایش آلاینده ها، کاهش شدید میزان تکثیر طبیعی، ناکارا بودن سیاست های اتخاذ شده برای حفاظت از آنها و همچنین بکارگیری ابزار و روش های نامناسب صید اشاره کرد.

چشم یک ساختار بسیار موثر در میگو و سایر سخت پوستان می باشد و از لحاظ بافت شناسی دارای دو ناحیه متفاوت شامل ناحیه غده ای مشتمل بر سه غده و ناحیه بینایی است. در این موجودات چشم علاوه بر نقش بینایی در ترشح هورمون ها نیز نقش دارد. در حقیقت ارگان نوروهورمون اصلی در میگو مجموعه غدد سینوسی است که درون ناحیه غده ای چشم قرار دارد.