مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
سال:1387 | دوره:10 | شماره:2 |تعداد مقالات:18

زمینه و هدف: ارتباط معکوس بین لیپوپروتئین های با دانسیته بالا (HDL-C) و بیماری عروق کرونر شناخته شده است. کلستریل استر ترانسفر پروتئین (CETP) و هپاتیک لیپاز (HL) پروتئین های کلیدی در متابولیسم HDL-C می باشند و کاهش فعالیت آنها باعث افزایش غلظت HDL-C می گردد. مطالعات نشان داده پلی مورفیسم -629C/A در پروموتر ژن CETP و پلی مورفیسم 514C/T- در پروموتر ژن هپاتیک لیپاز (LIPC) با کاهش فعالیت و غلظت پروتئین های مربوطه همراه می باشد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط این دو پلی مورفیسم با بیماری عروق کرونر با توجه به سطح HDL-C پلاسما می باشد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 321 بیمار آنژیوگرافی شده و بر اساس نتایج آنژیوگرام در دو گروه تقسیم شدند (135 نفر بدون گرفتگی عروق کرونر به عنوان گروه کنترل و 186 نفر با حداقل یک رگ گرفتگی بالای50% در عروق کرونر). برای هر دو گروه اندازه گیری پروفایل لیپیدی به روش استاندارد انجام گردید و پلی مورفیسم های ذکر شده به روش چند شکلی طول قطعه محدود (PCR-RFLP) تعیین ژنوتیپ شدند.یافته ها: فراوانی ژنوتیپ برای CETP در بیماران 1/59% (110 نفر)، 5/28% (53 نفر) و 4/12% (23 نفر) و در کنترل 2/45% (61 نفر)، 5/41% (56 نفر) و 3/13% (18 نفر) به ترتیب برای AA، CA و CC و فراوانی ژنوتیپ برای LIPC در بیماران 6/61% (114 نفر)، 5/33% (63 نفر) و 9/4% (9 نفر) و در کنترل 9/65% (89 نفر)، 4/27% (37 نفر) و 7/6% (9 نفر) به ترتیب برای CC، CT و TT می باشد. در گروه کنترل غلظت HDL-C در ژنوتیپ AA نسبت به CC و در ژنوتیپ TT نسبت به CC در پلی مورفیسم های مربوطه افزایش داشت (01/P<0)، اما فراوانی آلل A در تمام بیماران و T در گروه زنان بر خلاف انتظار بیشتر بود (01/P<0). افزایش نسبی در غلظتHDL-C  (mg/dl10) در افرادی که ژنوتیپ CETP-AA/LIPC-TT و CETP-CA/LIPC-TT داشتند نسبت به افرادی که CETP-CC/LIPC-CC داشتند دیده شد (001/P<0)، اما فراوانی بیماری قلبی در افراد با ژنوتیپ فوق تفاوتی نداشت.نتیجه گیری: آلل Aاز -629C/A و T از 514C/T- علیرغم افزایش غلظت HDL-C، در بیماران با گرفتگی عروق کرونر، فراوانی بیشتری نسبت به افراد بدون گرفتگی عروق کرونر دارند. لذا بنظر می رسد کاهش فعالیت CETP و HL که منجر به افزایش HDL-C گردیده، نتوانسته اثر محافظتی بر عروق کرونر داشته باشد.

زمینه و هدف: افزایش کسر دمی اکسیژن استنشاقی (FiO2)، اثرات همودینامیک منفی در افراد داوطلب و بیدار در چند مطالعه محدود داشته است. در عمل جراحی قلب به دلیل خطر تجویز نیتروس اکسید (N2O) به ویژه آمبولی هوا، از اکسیژن 100% استفاده می شود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات قلبی عروقی اکسیژن خالص استنشاقی حین بیهوشی در مقایسه با اکسیژن 50% در جراحی بای پاس عروق کرونر انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه کار آزمایی بالینی دو سویه کور، تعداد 60 بیمار با سن 70-40 سال و کاندید عمل انتخابی بای پاس عروق کرونر با وضعیت فیزیکی کلاس دو و سه ASA) II، (III مراجعه کننده به مرکز پزشکی قلب چمران اصفهان به روش در دسترس انتخاب شدند. بیماران به طور تصادفی در دو گروه 30 نفری مورد و شاهد قرار گرفته به صورتی که بلافاصله بعد از القای بیهوشی در گروه مورد از مخلوط اکسیژن و هوا به نسبت 50%-50% و در گروه شاهد از اکسیژن 100% در ادامه بیهوشی استفاده گردید. زمان های حین عمل و پس از ورود به آی سی یو، متغیرهای فشار خون، فشار ورید مرکزی (CVP)، فشار سهمی اکسیژن شریانی (PaO2)، PH شریانی، اندکس قلبی و میزان نیاز به داروی اینوتروپ ارزیابی و ثبت گردید. اطلاعات توسط آزمونهای کای دو، t، آنالیز واریانس، مشاهدات تکرار شده و من ویتنی تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: دو گروه از نظر سن، جنس، کسر جهشی قبل عمل، مدت پمپ قلبی ریوی، مدت زمان عمل و شاخص توده بدنی، با یکدیگر شباهت داشتند(0.05<P). متوسط فشارهای سیستول و دیاستول و همچنین سرعت ضربان قلب و اندکس قلبی در کلیه زمانهای بررسی در دو گروه تفاوت آماری قابل ملاحظه ای با یکدیگر نداشتند 0.05)<(P. فراوانی نسبی نیاز به داروی اینوتروپ در گروه شاهد 53.3% (16 بیمار) و در گروه مورد 26.7% (8 بیمار) بود (P<0.05). همچنین متوسط میزان فشار ورید مرکزی در گروه شاهد بیشتر از گروه مورد بود(P<0.05) .نتیجه گیری: تجویز اکسیژن استنشاقی با کسر دمی 100% در حین بیهوشی عمل جراحی قلب، باعث افزایش میزان نیاز به داروی اینوتروپ و نیز فشار ورید مرکزی می شود. بنابراین استفاده از غلظت های کمتر اکسیژن دمی در حین بیهوشی جراحی قلب و جایگزینی هوا با آن توصیه می شود.

زمینه و هدف: بیماری مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن و پیشرونده است که در حد زیادی کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر برنامه خودمراقبتی مبتنی بر الگوی اورم بر ابعاد جسمی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 70 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس عضو انجمن مولتیپل اسکلروزیس ایران (20 تا 40 ساله) به روش در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد (35 نفر آزمون و 35 نفر شاهد) قرار گرفتند. 8 جلسه برنامه آموزشی بر اساس نیازهای آموزشی بیماران و مبتنی بر الگوی اورم در طول سه ماه توسط بیماران گروه آزمون بکار گرفته شد. ابعاد جسمی کیفیت زندگی بیماران قبل و سه ماه بعد از اجرای برنامه با استفاده از مقیاس سنجش ابعاد جسمی کیفیت زندگی بیماران مولتیپل اسکلروزیس مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های آماری کای دو، t و t زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: مشخصات دموگرافیک ابعاد جسمی کیفیت زندگی در بیماران گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله اختلاف معنی داری نداشت. میانگین کیفیت زندگی در ابعاد جسمی بعد از مداخله در گروه آزمون (41.8±66.5) و در گروه شاهد (12.79±43.24) بود (P<0.001). پس از مداخله در گروه آزمون همه ابعاد جسمی کیفیت زندگی نسبت به قبل از آن افزایش معنی داری داشت (P<0.001) ولی در گروه شاهد این تفاوت معنی دار نبود.نتیجه گیری: طراحی و بکارگیری برنامه خودمراقبتی مبتنی بر الگوی اورم بر ابعاد جسمی کیفیت زندگی بیماران مولتیپل اسکلروزیس می تواند موثر باشد. این مداخله غیر تهاجمی، کم هزینه و مکمل مداخلات طبی می تواند مورد توجه مراکز حمایت کننده بیماران مولتیپل اسکلروزیس قرار گرفته و بکار رود.

زمینه و هدف: منابع انسانی مهمترین و با ارزش ترین منابع یک سازمان محسوب می شوند. وضوح و شفافیت نقش، می تواند موجب رضایت و احساس دلگرمی و مفید بودن فرد و در نهایت انجام بهتر و دقیق تر کارها شود. این مطالعه به منظور بررسی رابطه شفافیت نقش و تعهد شغلی کارکنان دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شده است.روش بررسی: برای انجام این مطالعه توصیفی - تحلیلی 144 نفر با استفاده از روش طبقه ای تصادفی از بین کلیه کارکنان دانشکده های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (401 نفر) انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از دو پرسشنامه شفافیت نقش و تعهد شغلی جمع آوری گردید. روایی پرسشنامه ها با روش روایی محتوا و پایایی آنها با روش ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آماری t تک متغیره، ضریب همبستگی پیرسون و t2 هتلینگ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها:بر اساس یافته های پژوهش میانگین نمرات حاصل از پرسشنامه شفافیت نقش (0.52±2.76) و تعهد شغلی (0.41±3.39) بالاتر از حد متوسط بود (P<0.01). میزان شفافیت نقش و تعهد شغلی کارکنان بالاتر از حد متوسط و رابطه بین آن دو نیز معنی دار و مثبت بود (0.31=r). بین شفافیت نقش با کلیه ابعاد چهارگانه تعهد شغلی (وابستگی حرفه ای، وابستگی سازمانی، پایبندی به ارزش های کار و مشارکت شغلی) ارتباط معنی دار و مثبت مشاهده شد (P<0.05).نتیجه گیری: وضوح و شفافیت نقش، منجر به رضایت و دلگرمی کارکنان و در نهایت تغییر بینش و نگرش فرد نسبت به وظایف و شغل خود را به دنبال خواهد داشت. این امر خود منجر به تعهد شغلی فرد و فعالیت او در جهت تحقق اهداف فردی و سازمان خواهد شد.

زمینه و هدف: شیر نقش عمده ای در تغذیه انسان دارد. لذا کنترل و نظارت بر موازین بهداشتی آن در طول تهیه، حمل و نقل، نگهداری و عرضه بسیار حیاتی است. با توجه به اینکه مصرف شیرخام (غیر پاستوریزه) در استان چهارمحال و بختیاری بالا است این پژوهش با هدف تعیین میزان آلودگی باکتریولوژیکی در شیر خام و پاستوریزه در شهرکرد انجام شد.روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی – تحلیلی است که در سال 1385 در مراکز جمع آوری و کارخانجات تولید شیر شهرستان شهرکرد انجام شد. تعداد 300 نمونه شیر خام از پنج مرکز جمع آوری شهرکرد در ظروف استریل 200 میلی لیتری و تعداد 120 نمونه شیر پاستوریزه از کارخانجات تولید شیر و مراکز تهیه و توزیع مواد غذایی به روش سهمیه ای در دو فصل تابستان و زمستان جمع آوری گردید.کلیفرم ها به روش محتمل ترین تعداد (MPN) بر روی محیط کشت لاکتوز برات، جهت شمارش کلی باکتری ها (TC) از محیط کشت ویولت رد بایل آگار و جهت جدا سازی اشرشیا کلی از محیط کشت ائوزین متیلن بلو (EMB) و جهت تشخیص افتراقی از آزمایش ایم ویک (IMVIC) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های مجذور کای، من ویتنی و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که 70% (208 مورد) نمونه های شیر خام به اشرشیا کلی آلوده بودند و 80.5% (242 مورد) نمونه ها آلودگی کلیفرمی داشتند. بیشترین میزان آلودگی در منطقه جنوب غربی با 88% و کمترین میزان در منطقه شمال شرقی 58.3% بود (P<0.05). میزان کلیفرم و اشرشیا کلی در شیر خام در تابستان زیادتر از زمستان بود (P<0.05). همچنین میزان کلیفرم ها در شیر پاستوریزه گر چه در حد استاندارد (کمتر از 10 عدد در یک سی سی) بود، با این حال تعداد آنها در فصل تابستان بیشتر از زمستان بود.نتیجه گیری: با توجه به میزان آلودگی شیر خام به اشرشیا کلی و کلیفرم ها بخصوص در فصول گرم سال در منطقه جنوب غربی شهرکرد رعایت اصول و موازین بهداشتی همچنین نظارت در مرحله تهیه، حمل و نقل، نگهداری و عرضه بخصوص در ماه های گرم سال و منطقه جنوب غربی ضروری است.

زمینه و هدف: ملاسما به هیپرپیگمانتاسیون اکتسابی صـورت اطلاق می شـود که به طور عمده در خانم های 55-30 سال دیده می شود که در صورت عدم درمان به موقع، می تواند سبب بروز مشکلات زیبایی در آنان شود. هـدف از این مطالعه، تاثـیر مقایسه ای کرم کوژیک اسید و هیـدروکینون در درمـان ملاسما بود.روش بررسی: این پژوهش به صورت یک کار آزمایی بالینی بر روی 100 نفراز زنان مبتلا به عارضه ملاسمای اپیدرمی، مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان 22 بهمن مشهد انجام شد. تمام واحدهای مورد پژوهش، حداقل دارای دو ضایعه ملاسمایی به صورت قرینه بوده که شدت و وسعت ضایعات دو طرف نیز نسبتا یکسان بود. برای هر بیمار در طول مطالعه، کرم کوژیک اسید 4% موضعی جهت ضایعه ملاسمایی یک طرف صورت و کرم هیدروکینون 2% برای ضایعه ملاسمایی سمت دیگر صورت، به طور همزمان تجویز شد. در طول 3 ماه مصرف دارو، میزان بهبودی توسط محققین مورد بررسی قرار گرفت و داده ها با استفاده از آزمون آماری غیر پارامتری ویلکاکسون تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: یک ماه پس از مطالعه، 7% به کرم کوژیک اسید و10 % به داروی هیدروکینون و دو ماه پس از درمان 24% به کرم کوژیک اسید و 22% به هیدروکینون پاسخ خوب دادند (P<0.05). اما سه ماه پس از شروع درمان، 58% بیماران با استفاده از کرم کوژیک اسید و 35% با کرم هیدروکینون بهبود یافتند (P<0.001).نتیجه گیری: با توجه به طول مدت درمان، کرم کوژیک اسید 4% روش درمانی مناسبی برای ضایعه ملاسما می باشد، لذا می تواند در پروتکل های درمانی این اختلال رنگدانه ای مورد توجه قرار گیرد.

زمینه و هدف: تالاسمی از مهمترین بیماریهای ژنتیک است که مشکلات زیادی برای بیماران مبتلا ایجاد کرده است. با آموزش والدین می توان از بروز مشکلات جبران ناپذیر و عوارض خطرناک این بیماری پیشگیری و یا آنها را به حداقل رساند. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر روش سخنرانی و خود آموزی بر میزان آگاهی والدین کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور بر نحوه مراقبت از کودکان خود انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه مداخله ای والدین 90 نفر از بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور که به منظور گرفتن خدمات پزشکی به بیمارستان هاجر شهرکرد مراجعه نموده بودند بصورت نمونه گیری آسان انتخاب و بصورت تصادفی به سه گروه آموزش سخنرانی، خود آموزی و شاهد تقسیم شدند. در گروه آموزش سخنرانی چهار جلسه کلاس به مدت 30 دقیقه و در فاصله 3 هفته برای والدین برگزار شد. در گروه آموزش خود آموزی جزوه ای که حاوی همان مطالب در روش سخنرانی بود به زبان ساده در اختیار والدین قرارداده شد و در گروه شاهد هیچگونه مداخله ای انجام نشد. آگاهی والدین نسبت به بیماری در هر سه گروه، قبل و بعد از مداخله با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های t زوجی وضریب همبستگی اسپیرمن و آنالیز واریانس یکراهه استفاده شد.یافته ها: بین سه گروه از نظر میانگین سنی، جنس، مدرک تحصیلی، شغل، تعداد فرزندان مبتلا، سن کودک مبتلا و میزان آگاهی قبل از آموزش اختلاف معنی دار وجود نداشت. یافته ها نشان داد که میانگین میزان آگاهی به ترتیب قبل و پس از آموزش در گروه سخنرانی 4.73±10.53 و 4.14±16.5 (P<0.05) و در گروه خود آموزی 3.06±10.7 و 2.7±14.6 (P<0.05) بود. اختلاف معنی داری بین آموزش از طریق سخنرانی و خود آموزی وجود نداشت. پس از آموزش میزان آگاهی در گروه های سخنرانی و خود آموزی به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (P<0.0).نتیجه گیری: با توجه به نتایج، روش سخنرانی و یا خود آموزی اثرات مثبت و یکسانی در افزایش میزان آگاهی والدین نسبت به بیماری تالاسمی دارد. لذا توزیع جزوات آموزشی به ویژه در مناطق با شیوع بالای تالاسمی برای والدین توصیه می شود.

زمینه و هدف: جهت ایجاد دید عمق مناسب تصاویر روی شبکیه دو چشم باید وضوح، شکل و اندازه مشابهی داشته باشد. یکی از عوامل موثر بر دید عمق انایزومتروپی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر انایزومتروپی ایجاد شده بر دید عمق و عملکرد دو چشمی بوده است.روش بررسی: این مطالعه شبه تجربی بر روی 135 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زاهدان که به صورت تصادفی ساده انتخاب شده و معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، انجام شد. ابتدا عیوب انکساری افراد مورد مطالعه با روش رتینوسکوپی اصلاح و دید عمق فرد با تست TNO اندازه گیری شد. سپس عدسی های کروی محدب و مقعر با قدرت های 1، 2 و 3 دیوپتر در تریل فریم مقابل یک چشم فرد قرار داده شد. پس از ایجاد انایزومتروپی مایوپی و هایپروپی، دید عمق افراد مجددا با TNO اندازه گیری شد. با گذاشتن عدسی های استوانه ای محدب در محورهای 90 و 180 انایزومتروپی آستیگمات مخالف و موافق قاعده ایجاد شد و سپس دید عمق اندازه گیری شد. پس از جمع آوری اطلاعات داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس درون موردی دو فاکتوری و آنالیز واریانس اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: این مطالعه نشان داد که نوع و مقادیر مختلف انایزومتروپی به طور معنی داری بر مقدار دید عمق موثر هستند (0.001>P). در این مطالعه میانگین استریوپسیس قبل از مداخله 12.65±36.42 ثانیه بر آرک و بیشترین اثر مربوط به انایزومتروپی هایپروپی با مقدار 3 دیوپتر با میانگین 125.1±339.42 ثانیه بر آرک و کمترین میزان تاثیر مربوط به انایزومتروپی آستیگمات موافق قاعده با مقدار 1 دیوپتر با میانگین 12.6±36.57 ثانیه برآرک بود. میانگین استریوپسیس قبل و بعد از ایجاد انواع انایزومتروپی با مقادیر مختلف، اختلاف معنی داری نشان داد (0.001>P).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش میزان انایزومتروپی دید عمق نیز کاهش می یابد. بنابراین مقادیر کم و حدود یک دیوپتر انایزومتروپی می تواند تا حدی باعث کاهش دید عمق و عملکرد دید دوچشمی شود و اصلاح انایزومتروپی با توجه به تاثیر آن بر دید عمق ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: درد یک مشکل شایع بهداشتی و مهم در زندگی دوران کودکی است و یکی از شایع ترین علایمی است که کودکان در بیمارستان تجربه می کنند. تسکین درد همیشه یک بخش اساسی از نقش مراقبتی پرستاران است اما هنوز پرستاران در مدیریت درمان درد احساس ضعف می کنند. هدف از این مطالعه بررسی نحوه اداره درد کودکان در بیمارستان های آموزشی شهرکرد توسط پرستاران می باشد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی – تحلیلی 100 پرستار شاغل در بیمارستان های آموزشی درمانی شهرکرد به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های خود ساخته شامل چهار قسمت مشخصات دموگرافیک، سوالات آگاهی (20 سوال) سوالات نگرش (20 سوال) با مقیاس لیکرت 6 تایی و چک لیست عملکرد بود. اطلاعات با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمره سطح آگاهی، نگرش و سطح عملکرد پرسنل از اداره درد کودکان به ترتیب 1.9±13.09، 7.2±76.1 و 2.99±8.42 بوده و 73.1% پرستاران در مورد اداره درد کودکان آگاهی متوسط، 69.1% دارای نگرش خنثی و 71.3% آنها سطح عملکرد متوسطی در مورد اداره درد کودکان داشتند. بین سطح عملکرد پرستاران و میزان آگاهی و نگرش آنها در مورد اداره درد کودکان ارتباط معنی داری وجود نداشت. بین میزان آموزش و نحوه نگرش پرستاران ارتباط معنی دار وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد پرستاران در مورد اداره درد کودکان از آگاهی، نگرش و عملکرد متوسط برخوردارند و در مورد استفاده از مخدرها در درمان درد، خطر اعتیاد، درمان غیر دارویی، خطر دپرسیون تنفسی و روشهای ارزیابی درد نیاز به آگاهی بیشتر دارند.

زمینه و هدف: کارکنان، گرانبهاترین سرمایه یک سازمان هستند. تحول و پویایی هر سازمان، به میزان توانمندی نیروی انسانی آن سازمان بستگی دارد. این پژوهش با هدف شناسایی و اولویت بندی راهکارهای موثر در توانمندسازی کارشناسان حوزه معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شد.روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی - تحلیلی، در سال 1384، کلیه کارشناسان شاغل در ستادهای مرکز بهداشت استان و شبکه های بهداشت و درمان شهرستانهای تابعه استان (حدود 210 نفر) تحت مطالعه قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسش نامه محقق ساخته بود. پرسش نامه پیمایش نیاز سنجی بر مبنای مقیاس لیکرت تهیه شد که شامل 60 سوال بود. پس از جمع آوری اطلاعات و تایید مناسب بودن تحلیل عاملی توسط آزمون های بارتلت و کفایت نمونه (KMO)، تحلیل عاملی انجام و از میان 60 متغیر پنج عامل انتخاب گردید. به منظور تفسیر عوامل از روش چرخاندن واریماکس استفاده گردید.یافته ها: راهکارهای پنج گانه توانمندسازی به ترتیب آزادی عمل (راهکار اول) 42.25%، مدیریت موثر منابع انسانی (راهکار دوم) 5.99%، عامل انگیزش (راهکار سوم) 5.07%، خود مدیریتی (راهکار چهارم) 3.71% و ارتقا یادگیری سازمانی (راهکار پنجم) 2.84% از کل واریانس را به خود اختصاص دادند. نتایج بررسی و آزمون سوال فرعی نشان داد که بین نظرات کارشناسان در مورد راهکار پنجم توانمندسازی ارتقا یادگیری سازمانی و محل کار (P<0.01) و با سن (0.18=r، P<0.05)، و همچنین بین راهکار دوم مدیریت موثر منابع انسانی و سن (0.19=r، P<0.01) ارتباط معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: آزادی عمل، مدیریت موثر منابع انسانی، ارتقا انگیزش، خود مدیریتی و ارتقا یادگیری سازمانی راهکارهای موثر در توانمند سازی کارشناسان حوزه معاونت بهداشتی دانشگاه هستند که از نظر کارکنان مسن تر و با تجربه تر، ارتقا یادگیری سازمانی در بالندگی سازمانی، از بقیه موارد تاثیر بیشتری دارد.

زمینه و هدف: استفاده از روشهایی که بتواند الگوی انقباضات رحمی را نظم بخشیده و به تسریع لیبر کمک کند، همیشه مدنظر بوده است. یکی از این روشها استفاده از پوزیشن های مختلف در طی لیبر می باشد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت قرار گرفتن مادر در مرحله فعال زایمان بر طول مدت فاز فعال، آپگار نوزاد و نوع زایمان بود.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 200 نفر از زنان باردار که برای انجام زایمان طبیعی به زایشگاه بیمارستان امام خمینی فلاورجان مراجعه و بستری شده بودند به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه: وضعیت خوابیده به پهلو، نشسته، در حرکت و آزاد (هر گروه 50 نفر) تقسیم بندی شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات مربوط به زایمان و نوزاد جمع آوری و به کمک آزمون های آماری کای دو و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: میانگین طول مدت مرحله فعال زایمان در گروه خوابیده به پهلو، نشسته، در حرکت و گروه آزاد به ترتیب 0.52±3.57، 0.31±2.23، 0.25±2.46 و 0.16±2.25 ساعت بود. در گروه خوابیده به پهلو طول مدت مرحله فعال زایمان بیشتر از سه گروه دیگر بود (0.01>P). همچنین میانگین طول مدت مرحله دوم زایمان در گروه خوابیده به پهلو و نشسته بیشتر از گروه در حرکت و آزاد بود (0.01>P). آپگار دقیقه اول نوزادان در چهار گروه تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. اما آپگار 10-8 در دقیقه پنجم در گروه خوابیده به پهلو به طور معنی داری کمتر از سه گروه دیگر بود (0.001>P). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، پوزیشن های عمودی در لیبر می تواند از طریق تسهیل پیشرفت انقباض های رحمی و کاهش طول مدت فاز فعال زایمان، آسایش و راحتی بیشتری برای مادر فراهم کند و نیاز مادر به مسکن های مخدر در لیبر را کاهش دهد.

زمینه و هدف: نزدیک بینی از شایع ترین نوع عیوب انکساری چشم است. با توجه به اینکه تغذیه از جمله عوامل متعددی است که در ایجاد میوپی دخیل میباشد. این مطالعه با هدف بررسی میزان تاثیر روزه داری بر مقدار میوپی در طی ماه مبارک رمضان انجام شد.روش بررسی: مطالعه به صورت توصیفی – تحلیلی بر روی 122 چشم از 61 نفر انجام شد. جامعه مورد بررسی افراد میوپ مذکر با درجه نزدیک بینی 0.50- تا 8.00- دیوپتر در سنین 50-22 سال بودند.  قبل از ماه مبارک رمضان کلیه افراد تحت معاینه کامل چشمی قرار گرفتند و عیب انکساری آنها با روش Cycloplegic refraction اندازه گیری شد. پس از پایان ماه مبارک رمضان در افرادی که توفیق روزه داری به مدت حداقل 29 روز را داشتند مجددا معاینات چشمی شامل حدت بینایی و عیب انکساری و معاینه با Slit lamp و فوندوسکپی انجام شد و نتایج قبل و بعد از روزه داری با استفاده از آزمون t زوج مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی بیماران 11.24±31.20 (دامنه 50-22) سال بود. حدت بینایی تمام بیماران 20.20 بود. میانگین عیب انکساری افراد قبل و پس از روزه داری به ترتیب 2.80±3.21- و 3.00±3.16- دیوپتر به دست آمد (P>0.05).نتیجه گیری: روزه داری در افراد مذکر بالای 22 سال موجب تغییر مقدار میوپی نمی شود.

مقدمه: تیلگات کیست (Tailgut cyst=TGC) یک ضایعه کیستیک غیر شایع با منشا بقایای روده Postnatal است که در فضای خلف رکتوم ایجاد می گردد.گزارش مورد: آقای 90 ساله اهل میناب با شکایت زخم در ناحیه ساکروم در مرکز آموزشی درمانی شهید صدوقی یزد پذیرش شد. بیمار در گرفتن شرح حال همکاری لازم را نداشت. بعد از انجام آزمایشات معمول، بیمار تحت عمل جراحی قرار گرفت و ناحیه مربوطه از نظر ترشحات تخلیه و ترمیم شد و طی عمل جراحی به توده ای در ناحیه ساکروم برخورد گردید، بعد از برش کامل و خارج کردن آن در بررسی آسیب شناسیTGC  تشخیص داده شد.نتیجه گیری: با اینکه بروز بدخیمی در تیلگات کیست نادر است ولی باید در تشخیص افتراقی، تمام تومورهای خلف رکتوم به ویژه در زنان میانسال مورد توجه قرار گیرد.