مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
سال:1390 | دوره:13 | شماره:3 |تعداد مقالات:19

زمینه و هدف: با توجه به مکمل یاری آهن روزانه در دوره بارداری و مشکلات احتمالی ناشی از مصرف اضافی آن، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مصرف مکمل آهن در دوره بارداری و نتیجه بارداری انجام شد.روش بررسی: در این کار آزمایی بالینی، زنان باردار دارای هموگلوبین بالاتر از 110 گرم در لیتر، فریتین سرم بالاتر از 20 میکروگرم در لیتر و زیر 20 هفته بارداری به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده مکمل سولفات آهن (62 نفر) (حاوی 60 میلی گرم آهن در روز) و دارونما (67 نفر) تقسیم شدند. در هفته 28-24 حاملگی و پایان حاملگی مجددا شاخص های هموگلوبین و فریتین اندازه گیری و ثبت گردید. همچنین وزن و قد هنگام تولد و طول دوره باردارای در دو گروه ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون اندازه های مکرر (کوکران)، کای اسکور و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: درصد شیوع فقر آهن در هفته 28-24 در گروه آهن و دارو نما به ترتیب 5.8 و 24.3% (P=0.002) و در پایان حاملگی به ترتیب 9.5 و 28.2% بود (P=0.002) تفاوت معنی داری در طول مطالعه در شاخص های هموگلوبین و فریتین در هر دو گروه دیده نشد. میانگین وزن نوزادان متولد شده در گروه آهن و دارونما به ترتیب 3.30±0.49 و 3.27±0.47 کیلوگرم و قد هنگام تولد به ترتیب 49.1±3.9 و 49.3±4.4 سانتیمتر و طول بارداری در دو گروه به ترتیب 38.9±1.7 و 38.8±2.2 هفته بود (P>0.05).نتیجه گیری: هر چند به نظر می رسد دادن یا ندادن آهن تاثیری بر نتیجه بارداری ندارد اما با توجه به افزایش بیشتر درصد افراد مبتلا به فقر آهن در گروه شاهد برای نتیجه گیری قطعی در زمینه سودمندی و یا بی فایده بودن مکمل یاری آهن در دوره بارداری نیاز به مطالعات بیشتری است.

زمینه و هدف: بتالاکتاماز وسیع الطیف گروه CTX-M در سراسر جهان به عنوان یک مکانیسم مهم مقاومت در مقابل سفالوسپورین در پاتوژن های گرم منفی شناخته شده و به سرعت در حال افزایش اند. هدف از این مطالعه تعیین ژن CTX-M در سویه های انتروباکتریاسه مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف ایزوله شده از بیمارستان های آموزشی شهرکرد به روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 325 ایزوله انتروباکتریاسه از نمونه های ادرار، خون و زخم جداسازی و با آزمون های بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. مقاومت باکتری ها نسبت به دیسک های سفوتاکسیم، سفتازیدیم، سفتریاکسون و آزترونام به روش دیسک دیفیوژن تعیین شد. ایزوله های مقاوم به آنتی بیوتیک های فوق بوسیله تست تاییدی دیسک های ترکیبی سفوتاکسیم- کلاولانیک اسید و سفتازیدیم- کلاولانیک اسید بررسی شدند. سپس در سویه های مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف، وجود ژن CTX-M با روش PCR بررسی شد.یافته ها: در تست فنوتیپی تاییدی 28% ایزوله ها بتالاکتامازهای وسیع الطیف تولید می کردند و فراوانی ژن بتالاکتاماز CTX-M در کل انتروباکتریاسه های فنوتیپ مثبت 50.5%در ایزوله های اشرشیاکلی، انتروباکتر و کلبسیلاپنومونیه به ترتیب 19.7%، 15.4% و 4% بدست آمد (P<0.05) سویه های پروتئوس فاقد ژنوتیپ مزبور بودند.نتیجه گیری: ژن بتالاکتاماز CTX-M شیوع بالایی در ایزوله های مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف دارد و این آنزیم نقش مهمی در مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام بازی می کند.

زمینه و هدف: میگرن سردردی یک طرفه، ضربان دار همراه با تهوع و استفراغ می باشد و در سنین جوانی و بلوغ بیشترین شیوع را دارد. با توجه به شیوع فراوان میگرن و حملات مکرر آن و ایجاد ترس و استرس در شروع حملات روشی ساده مورد نیاز است تا بیماران حین درد خودشان بتوانند از شدت آن بکاهند و یا آن را از بین ببرند. هدف این مطالعه مقایسه اثر تسکینی دگزامتازون وریدی با و بدون فشردن شرایین سطحی پوست سر در حملات حاد سردرد میگرنی می باشد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، 200 نفر از بیمارانی که با سردرد حاد (بدون پاسخ به مسکن های معمول) به کلینیک یا اورژانس مغز و اعصاب بیمارستان آیت اله کاشانی شهرکرد مراجعه کرده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. افراد مورد مطالعه بطور تصادفی در دو گروه یکصد نفری شاهد (دریافت کنندگان دگزامتازون) و مورد (دریافت کنندگان دگزامتازون همراه با فشار شریان های سطحی اسکالپ) قرار گرفتند. میزان درد قبل و پس از مداخله در دو گروه طبق معیارهای انجمن بین المللی سر درد و بر اساس پرسشنامه میداس ارزیابی شد. داده ها بر اساس آزمون من ویتنی، مجذور کای، رتبه علامت دار ویل کاکسون و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی بیماران 31.4±11 سال و 74% بیماران زن بودند. نسبت میگرن شایع به کلاسیک 10 به 1 بود. کاهش معنی داری در نمره درد پس از مداخله در هر دو گروه دیده شد (P<0.01). فشردن شریان های سطحی پوست سر همراه با دگزامتازون در گروه مورد سبب بهبودی بیشتری نسبت به گروه شاهد گردید (P<0.05).نتیجه گیری: درمان با دگزامتازون وریدی همراه با فشردن شریان های سطحی پوست سر سبب بهبودی بیشتر حملات سردردهای میگرنی نسبت به دگزامتازون تنها می شود. لذا احتمالا فشردن سطحی شریان های اسکالپ می تواند باعث بهبودی حملات سردرد گردد.

زمینه و هدف: آلودگی به شپش سر یکی از مسایل بهداشتی مهم در بین دانش آموزان است که سبب به وجود آمدن عوارض جسمی، روانی و اجتماعی می گردد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر برنامه آموزشی مدون بر آگاهی، نگرش، عملکرد و میزان ابتلا به شپش سر در دانش آموزان دختر ابتدایی چابهار در سال 88-87 بود.روش بررسی: این پژوهش مطالعه ای نیمه تجربی از نوع آزمون - کنترل است. دو دبستان بطور تصادفی از دبستان های ابتدایی دخترانه چابهار انتخاب شدند که 153 دانش آموز به دو گروه آزمون و کنترل تخصیص یافتند. پس از جمع آوری داده ها، برنامه آموزشی طراحی و در گروه آزمون اجرا و بعد از دو ماه ارزیابی گردید. ابزار گرد آوری داده ها شامل پرسشنامه، چک لیست و معاینه سر بود. داده ها به کمک آزمون های آماری کای، من ویتنی، ویلکاکسون، و مک نمار تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج اختلاف معناداری را در آگاهی، نگرش و عملکرد دانش آموزان گروه آزمون در مقایسه قبل و بعد از آموزش نشان داد (P<0.001) که در گروه کنترل معنادار نبود. میزان آلودگی در دو گروه آزمون و کنترل در قبل از آموزش 69.3 و 82.1% بود که بعد از آموزش در گروه آزمون به 26.7% کاهش یافت (P<0.001) ولی در گروه کنترل، هیچ تغییر معناداری نشان نداد. متغیرهای سطح تحصیلات پدر، تعداد اتاق خواب، تعداد افراد در یک اتاق، وجود آب دایم لوله کشی در منزل، نوع مو، آلودگی قبلی دانش آموزان و موارد آلوده در خانواده، با آلودگی ارتباط معناداری داشت (P<0.05).نتیجه گیری: برنامه آموزش بهداشت تاثیری مثبت بر کاهش آلودگی به شپش سر در دانش آموزان داشته است، لذا پیشنهاد می گردد برنامه های آموزشی برای دانش آموزان و والدین آنها اجرا و ارزیابی گردد

زمینه و هدف: امروزه مقاله نویسی علمی اهمیت خاصی پیدا کرده است و بهترین راه به اشتراک گذاشتن دستاوردهای علمی بنظر میرسد به شرط آنکه معیارهای تعیین شده مرتبط با زبان مقاله نویسی رعایت گردد. هدف از این تحقیق شناسایی انحرافات ساختاری چکیده های ترجمه انگلیسی چاپ شده در مجلات فارسی زبان ایرانی و مقایسه آنها با چکیده هایی است که از ابتدا به زبان انگلیسی نوشته شده و در مجلات بین المللی پزشکی به چاپ رسیده اند.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی تعداد 64 چکیده (32 چکیده از مجلات ایرانی و 32 چکیده از مجلات بین المللی) بر اساس مدل پیشنهادی Swales مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفت. بررسی دقیق تری هم بر اساس مدل  (Create A Research Space) CARS پیشنهاد شده توسطSwales  در قسمت مقدمه این چکیده ها انجام شد. توالی مقدمه، مواد و روش ها، یافته ها و نتیجه گیری  (IMRC=Introduction, Methods, Results, Conclusion) به عنوان قسمتهای ساختاری جهت بررسی در نظر گرفته شد. داده ها به کمک آزمون های آماری کای اسکوئر و آزمون دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: یافته ها نشان داد در حالی که چکیده های ترجمه شده همگی توالی IMRC را رعایت کرده اند، در چکیده های اصیل انگلیسی زبان این توالی کاملا رعایت نشده است. در قسمت مقدمه چکیده ها، اختلاف معنی داری در نگارش بیان هدف تحقیق وجود داشت که در چکیده های ترجمه شده بیشتر به چشم می خورد (P<0.001). همچنین اختلاف معنی داری هم در به کارگیری قسمت مواد و روش کار بین دو گروه چکیده البته به نفع چکیده های ترجمه شده دیده شد (P<0.01). اما هر دو گروه در نگارش قسمت های یافته ها و نتیجه گیری یکسان عمل کرده اند.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که چکیده مقالات پزشکی ترجمه شده از فارسی به انگلیسی، در ارائه ساختار علمی و پایبندی به زبان مقاله نویسی موفق تر از چکیده های برگرفته از مقالات اصیل انگلیسی زبان بود.

زمینه و هدف: کاندیدا آلبیکنس شایع ترین عامل اتیولوژیک بیماری های ناشی از مخمرهای جنس کاندیدا است. با توجه به این که مقاومت قارچ ها نسبت به تعدادی از داروهای ضد قارچی افزایش یافته و بسیاری از این داروها سمی و گران هستند، بررسی فرآورده های طبیعی گیاهی موثر بر این قارچ ها ضروری است. لذا هدف این تحقیق بررسی اثر اسانس آویشن بر ممانعت از رشد کاندیدا آلبیکنس در شرایط آزمایشگاهی بود.روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 50 بیمار مبتلا به کاندیدیازیس دهانی، صورت گرفت. نمونه های حاصل از سواپ در محیط سابورودکستروز آگار همراه با سیکلوهگزیمید و کلرآمفنیکل کشت و در نهایت با انجام آزمایشات تکمیلی، تعداد 32 ایزوله به عنوان کاندیدا آلبیکنس شناسایی و در محیط کشت رشد داده شدند. سپس اسانس آویشن در غلظت های مختلف به این محیط اضافه و حداقل غلظت مهار کننده اسانس برای رقت های مختلف سوسپانسیونی حاوی کاندیدا آلبیکنس محاسبه گردید.یافته ها: حداقل غلظت مهار کننده اسانس آویشن برای رقت های 10، 1-10 و 2-10 برابر با 0.390 میکرولیتر در هر میلی لیتر و برای رقت 3-10 و 4-10 به ترتیب برابر با 0.195 و 0.0975 میکرولیتر در هر میلی لیتر از محیط کشت تعیین شد.نتیجه گیری: اسانس آویشن دارای اثر ضد قارچی بسیار خوب علیه کاندیدا آلبیکنس می باشد و در مقادیر نسبتا کم می تواند از رشد کاندیدا آلبیکنس در محیط کشت جلوگیری نماید.

زمینه و هدف: لپتین توسط سلول های بافت چربی تولید و در جریان خون وارد می شود. در مقایسه با افراد سالم در بیماران تحت دیالیز صفاقی (CAPD) سطح لپتین سرم بالاتر است. در مورد ارتباط لپتین و شاخص های متابولیسم استخوان مطالعات اندک و با نتایج ضد و نقیضی وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط بین لپتین سرم با برخی از فاکتورهای متابولیسم استخوان در بیماران تحت دیالیز صفاقی بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی – تحلیلی 75 بیمار تحت دیالیز صفاقی در بیمارستان الزهراء اصفهان، به روش در دسترس انتخاب شدند. بیماران از نظر سطح لپتین سرم، شاخص توده بدن، شاخص کفایت دیالیز، کلسیم، فسفر، آلبومین، هورمون پاراتیروئید، علت و مدت نارسایی کلیه، مدت و سابقه همودیالیز و مدت دیالیز صفاقی مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها به کمک آزمون های آماری t و ضریب همبستگی تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: میانگین سطح لپتین سرم در زنان بالاتر از مردان بود (P<0.001) یک رابطه مستقیم قوی بین سطح لپتین سرم و شاخص توده بدنی وجود داشت (P<0.001) بین سطح لپتین و هورمون پاراتیروئید سرم بیماران ارتباط معکوس وجود داشت (P<0.01) ولی لپتین با غلظت آلکالن فسفاتاز و کلسیم و فسفر سرم ارتباط معنی داری نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: با توجه به ارتباط معکوس سطح لپتین سرم با پاراتیروئید احتمالا لپتین سرم باعث کاهش تجدید ساخت استخوان می شود.

زمینه و هدف: برنامه ریزی آموزشی، روش تدریس و آزمون های مختلف تاثیرات متفاوتی بر روی یادگیری و نمرات فراگیران دارند. این مطالعه با هدف بررسی اثر آزمون های تکوینی بر میزان یادگیری دانشجویان در دروس فیزیک رشته تکنولوژی پرتوشناسی انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی دو درس فیزیک پرتوشناسی (درس A) و رادیوبیولوژی (درس B)، ارائه شده برای یک گروه 15 نفره از دانشجویان رشته تکنولوژی پرتوشناسی در مقطع کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، انتخاب شدند. در طول نیمسال تحصیلی، با اطلاع قبلی دانشجویان، برای درس A هشت آزمون تکوینی برگزار شد. سایر شرایط تدریس و آزمون های میان ترم و پایان ترم برای هر دو درس تقریبا مشابه بود. برای اطمینان بیشتر، نمرات دو درس فیزیک دیگر، که با شرایط مشابه تدریس شده بودند، با نمرات دروس A و B مقایسه شدند. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین نمره هشت آزمون تکوینی 2.7±0.05 (از 4 نمره) بود. نمرات آزمون های میان ترم، پایان ترم و نمرات نهایی درس A بیشتر از درس B بود (P<0.001). میانگین نمره نهایی کلاس برای درس A (15.9±1.1) حدود 22% بیشتر از درس B (13±1.9) بود.نتیجه گیری: این مطالعه نشان میدهد انجام آزمون های تکوینی در طول نیمسال تحصیلی، باعث افزایش یادگیری دانشجویان رادیولوژی در دروس فیزیک می شود.

زمینه و هدف: با توجه به لزوم کنترل درد حین سنگ شکن، این مطالعه با هدف مقایسه کارآیی و عوارض داروی مخدر فنتانیل با ترکیب پتیدین و میدازولام جهت کنترل درد حین عمل سنگ شکن ضربه ای برون اندامی انجام شد.روش بررسی: در این کار آزمایی بالینی یک سو کور 89 بیمار با سن بالاتر از 18 سال واجد شرایط انجام عمل سنگ شکن ضربه ای برون اندامی به صورت تصادفی به دو گروه مداخله (45 نفر) و کنترل (44 نفر) تقسیم شدند. در بیماران گروه مداخله 1 میکروگرم بر کیلوگرم فنتانیل و در گروه کنترل 0.7 میلی گرم بر کیلوگرم پتیدین و 0.02 میلی گرم بر کیلوگرم میدازولام به صورت وریدی تزریق شد. سپس در هر دو گروه، سنگ شکن به روش استاندارد انجام و شدت درد حین عمل هر 20 دقیقه و دو ساعت بعد از عمل با مقیاس سنجش درد (VAS) اندازه گیری شد. کارآیی عمل بر اساس پیگیری های بعدی بیماران ارزیابی شد. داده ها به کمک آزمون آماری کای دو تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: گر چه فراوانی عدم درد و درد خفیف در گروه مداخله (به ترتیب 26.6 و 24.4%) و فراوانی درد شدید در گروه کنترل بالاتر (32.5%) بود ولی این اختلاف معنی دار نبود. همچنین نتایج بررسی میزان کارآیی عمل در بیماران دو گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی داری را نشان نداد.نتیجه گیری: فنتانیل تزریقی با دوز کم مانند ترکیب پتیدین و میدازولام در کنترل درد حین عمل سنگ شکنی برون اندامی دارویی با عوارض کم و کارآیی مناسب است و می تواند به صورت سرپایی مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: علیرغم اهمیت تغذیه با شیر مادر، در بسیاری از موارد تداوم تغذیه با شیر مادر به شکل انحصاری نادیده گرفته می شود. شناسایی عوامل موثر بر عدم شیردهی مادران می تواند در برنامه ریزی های مرتبط مفید باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین علل مصرف شیر مصنوعی در شیرخواران زیر یکسال تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی استان چهارمحال و بختیاری انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه ی توصیفی - تحلیلی 411 شیرخوار زیر یک سال ساکن استان چهارمحال و بختیاری در سال 1386 به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی در سطح شهرها و روستاهای استان چهارمحال و بختیاری انتخاب شدند. اطلاعات به کمک پرسشنامه محقق ساخته حاوی سوالاتی در زمینه اطلاعات دموگرافیک مادر، بیماری مرتبط با شیردهی مادر، مشکلات شیرخوار، عوامل مرتبط با گرایش به شیر مصنوعی جمع آوری و با استفاده از آزمون های آماری کای دو و t تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین سنی مادران 29.25±5.5 سال و میانگین سنی شیر خواران 6.5±3 ماه بود. شیوع تغذیه انحصاری با شیر مادر در شیرخواران تا سن 6 ماهگی به صورت 44.5% با شیر مادر، 44% شیر مصنوعی توام با شیر مادر و 11.5% شیر مصنوعی به تنهایی بود. 76.1% شیر خواران بعد از 6 ماهگی تغذیه با شیر مصنوعی را شروع کرده بودند. 90% مادران و 92.5% نوزادان فاقد بیماری های مرتبط با شیردهی بودند. فرزندان مادران روستایی، خانه دار و با سطح سواد کمتر بیشتر از تغذیه انحصاری با شیر مادر تا سن 6 ماهگی استفاده می کردند (P<0.05). ناکافی بودن شیر مادر با فراوانی 43.1% بیشترین علت گزارش شده برای تغذیه با شیرمصنوعی بود.نتیجه گیری: میزان تغذیه انحصاری با شیر مادر و عوامل مرتبط با آن در مطالعه حاضر نشان دهنده لزوم توجه بیشتر به نگرش و آگاهی مادران و پرسنل بهداشتی درمانی و آموزش مستمر مادران در دوران بارداری و پس از آن در خصوص تغذیه انحصاری با شیر مادر در سنین زیر 6 ماهگی می باشد.

زمینه و هدف: هاری بیماری ویروسی است که معمولا بعد از گزش توسط حیوان هار روی می دهد. واکسیناسیون ضد هاری نقش مهمی در پروفیلاکسی بعد از برخورد با عامل بیماری دارد. این تحقیق به منظور تعیین تیتر آنتی بادی در افرادی که در شهرستان شهرکرد 3 تا 5 بار واکسن ضد هاری دریافت کرده بودند، انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی با استفاده از سوابق موجود در مراکز بهداشتی شهرستان شهرکرد، از 63 نفر از افرادی که پس از گزش حیوان در طی 4 سال واکسن دریافت کرده اند، سرم خون تهیه و تیتر آنتی بادی ضد هاری آنها به روش (Rapid Fluorescence Focus Inhibition Test) RFFIT، مورد بررسی قرار گرفت. تیتر آنتی بادی ضد هاری، بیش از 0.5 واحد بین المللی، مصون تلقی شد. داده ها به کمک آزمون های آماری  t مستقل و اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: 30 نفر از بیماران 3 نوبت و 33 نفر 5 نوبت واکسن ضد هاری و 5 نفر از مجموعه 63 نفر علاوه بر واکسن، ایمنوگلوبولین (Human Rabies Immune Globlin) HRIG نیز دریافت کرده بودند. میانگین مدت زمانی که از آخرین نوبت واکسیناسیون این افراد می گذشت، 23.3±9.6 ماه و میانگین تیتر آنتی بادی ضد هاری آنها 2.5±1.9 واحد بین المللی بود. 3 نفر (4.8% افراد) دارای تیتر آنتی بادی کمتر از 0.5 واحد بین المللی بودند، بین تعداد دفعات دریافت واکسن، جنسیت مجروحین، مدت زمانی که از دریافت آخرین نوبت واکسیناسیون گذشته بود و سن با تیتر آنتی بادی ضد هاری بیماران رابطه معنی داری بدست نیامد.نتیجه گیری: در صورت مواجهه بهتر است تیتر آنتی بادی ضد هاری سرم افراد حیوان گزیده چک شود و کسانی که میزان آنتی بادی آنها زیر استاندارد جهانی است، دوز مجدد واکسن هاری دریافت کنند.

زمینه و هدف: پراکسید اولین ترکیبی است که بعد از اکسیداسیون چربی ها و روغن ها به وجود آمده و می تواند زمینه ساز بیماری های مختلفی از جمله تصلب شرائین، سرطان، پیری زودرس، التهاب آلرژیک، ایسکمی قلبی و مغزی، سندرم دیسترس تنفسی و اختلالات مختلف کبدی گردد. هدف کلی این تحقیق بررسی میزان پراکسید موجود در روغن های مصرفی در ساندویچی های شهر شهرکرد در سال 89-1388 می باشد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی – تحلیلی بر روی 50% از واحدهای ساندویچی شهر شهرکرد (40 واحد)، انجام گرفت. از هر واحد 4 نمونه برداشت شد. در مجموع 160 نمونه از واحدهای ساندویچی مناطق مختلف شهر در میانه روز یعنی از حدود ساعت 11 تا 14 در ابتدا و آخر هر هفته به مدت سه ماه و بر اساس استاندارد کشوری شماره 493 جمع آوری گردید. برای انجام آزمایش پراکسید هیدروژن از رفرانس  (Association of official analytical chemists) AOAC استفاده شد. حد استاندارد مجاز پراکسید برای روغن های جامد و مایع به ترتیب 2 و 5 میلی اکی والان در هر کیلوگرم می باشد. داده ها با استفاده از آزمون من- ویتنی و آزمون رتبه علامت دار ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: عدد پراکسید در کلیه نمونه های روغن سرخ شده جامد و مایع (خوراکی و غیر خوراکی) بالاتر از حد مجاز استاندارد بود. میزان پراکسید هیدروژن در نمونه های روغن های خوراکی و سرخ کردنی خام اول و آخر هفته به طور معنی داری بیشتر از نمونه های روغن های خوراکی و سرخ کردنی اول و آخر هفته بود (P<0.001). ولی در نمونه های روغن های خوراکی و سرخ کردنی اول و آخر هفته اختلاف معنی داری بدست نیامد (P>0.05).نتیجه گیری: با توجه با نتایج بدست آمده از این مطالعه، تقریبا 100% روغن های سرخ شده از نوع جامد و مایع (خوراکی و سرخ کردنی) دارای عدد پراکسید بالاتر از حد مجاز استاندارد می باشند. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که نحوه استفاده از روغن ها در واحدهای ساندویچی نامطلوب بوده لذا پیشنهاد می گردد تمهیدات لازم در خصوص آموزش متصدیان این واحدها و نیز نظارت صحیح آنها توسط مراکز بهداشتی انجام بگیرد.