مقدمه: هدف از انجام این مطالعه تعیین شیوع سندرم T3 پایین در مبتلایان به نارسایی سیستولیک قلبی و بررسی ارتباط سطوح کاهش یافته تری یدوتیرونین (T3) با میزان مرگ و میر در این بیماران بود.روش کار: در این مطالعه آینده نگر، 91 بیمار مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی بستری در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس در سال 1387 انجام گرفت. تست های عملکرد تیروئیدی یرای تمام بیماران انجام شد سپس بیماران بر اساس رفرانس آزمایشگاه مربوطه به دو گروه با سطوح نرمال تری یدوتیرونین (60≤T3≤120) و سطوح کاهش یافته (60>T3) تقسیم شده، در پایان میزان مرگ و میر در این دو گروه در سیر بستری در بازه زمانی هشت ماهه مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: 31 (34.1%) بیمار در گروه با سطوح کاهش یافته تری یدوتیرونین و 60 (65.9%) بیمار در گروه با سطوح نرمال T3 جای گرفتند. تعداد 6 (19.4%) مورد مرگ در گروه با سطوح کاهش یافته T3 و تعداد 5 (8.3%) مورد مرگ در گروه با سطوح نرمال T3 ثبت گردید. در این مطالعه ارتباط آماری معنی داری بین سطوح کاهش یافته تری یدوتیرونین با میزان مرگ و میر در مبتلایان به نارسایی سیستولیک قلبی دیده نشد.نتیجه گیری: سندرم T3 پایین به تنهایی نمی تواند پیش بینی کننده افزایش مرگ و میر در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی سیستولیک بستری در کوتاه مدت باشد.