هدف: این پژوهش با هدف بررسی روایی و پایایی آزمون یک مایل جاگینگ در مقایسه با آزمون بروس در برآورد Vo2max دانشجویان پسر 18- 29 ساله دانشگاه تهران انجام شده است.
روش: 50 دانشجو به عنوان آزمودنی به طور تصادفی انتخاب شدند. پس از ثبت مشخصات بدنی آزمودنی ها، هر یک از آن، در هفته اول، آزمون بروس و در هفته دوم و سوم، آزمون یک مایل جاگینگ را انجام دادند.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین آزمون های بروس و یک مایل جاگینگ در برآورد Vo2max همبستگی معنی داری (r=0.818) وجود داشت. بین Vo2max حاصل از تکرار آزمون یک مایل جاگینگ همبستگی معنی داری (r=0.845) وجود داشت، ولی بین میانگین های آن اختلاف معنی داری موجود نبود. بین Vo2max حاصل از آزمودنی های یک مایل جاگینگ و بروس با درصد چربی بدن آزمودنی ها به ترتیب همبستگی معنی داری (r= -0.425 , r= -0.619) وجود داشت.
شاخص توده بدن آزمودنی ها با Vo2max حاصل از آزمون یک مایل جاگینگ همبستگی معنی داری (r= -0.451) داشت، ولی با Vo2max حاصل از آزمون بروس همبستگی معنی داری (r= 0.217) نداشت.