پژوهش در علوم ورزشی
سال:1384 | دوره:3 | شماره:8 |تعداد مقالات:11

هدف: هدف از مطالعه حاضر، مقایسه وضعیت باشگاه های لیگ حرفه ای جمهوری اسلامی ایران با حداقل معیارهای تعیین شده توسط یوفا بود. همچنین وضعیت باشگاه های لیگ حرفه ای ایران با باشگاه های دسته اول کشور و منتخبی از باشگاه های کشورهای ژاپن، کره جنوبی، امارات متحده عربی و ترکیه مورد مقایسه قرار گرفت.روش: باشگاه های مورد بررسی شامل 14 باشگاه لیگ حرفه ای و 12 باشگاه دسته اول جام آزادگان از ایران و 8 باشگاه از لیگ های حرفه ای، ژاپن، کره جنوبی، امارات و ترکیه (از هر کشور 2 باشگاه) بود. ابزار تحقیق پرسشنامه ای بود که بر اساس معیارهای یوفا تنظیم گشته و حاوی 110 سوال در قالب شش حیطه بود.یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از آن بود که باشگاه های لیگ حرفه ای ایران در هیچ یک از حیطه های شش گانه نتوانسته اند حداقل معیارهای یوفا را دارا باشند و حتی در بعضی از حیطه ها، خلا بسیار زیادی بین وضعیت باشگاه های حرفه ای ایران و معیارهای یوفا وجود دارد.نتیجه گیری: مقایسه وضعیت باشگاه های ایرانی با باشگاه های منتخب مورد بررسی نشان داد که باشگاه های منتخب خارجی در بسیاری از حیطه ها، به طور معنی داری وضعیت بهتری را داشته اند.

هدف: بررسی تاثیر الگوی شنیداری با توجه به نقش فراوانی باز برخورد بر یادگیری و تشخیص خطا.روش: در این آزمایش، 72 آزمودنی (36 پسر و 36 دختر) بر اساس فراوانی الگوی شنیداری (100%، 50%، بدون الگو) و فراوانی بازخورد (100%، بدون بازخورد) به شش گروه مستقل تقسیم شدند و تکلیف حرکتی فشار کلیدهای رایانه را در زمانبندی های مختلف تعیین شده انجام دادند. آزمایش در دو روز جداگانه انجام گرفت و شامل مراحل اکتساب، یاد داری و انتقال بود. جهت بررسی دقت عملکرد برنامه حرکتی، از خطای زمانبندی نسبی و جهت بررسی دقت عملکرد پارامتر، از خطای ریشه مجذور میانگین و جهت اندازه گیری قابلیت تشخیص خطا، از دقت تخمین خطا استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که در مورد زمانبندی نسبی، یادگیری گروه هایی با الگوی شنیداری و بازخورد بهتر از بدون الگو و بدون بازخورد بوده است (P<0.05) . در مورد زمانبندی مطلق کاهش فراوانی الگوی شنیداری و ارایه بازخورد به یادگیری و قابلیت تشخیص خطای بهتری منجر شده است (P<0.05).نتیجه گیری: ارایه الگوی شنیداری موجب یادگیری و افزایش قابلیت تشخیص خطا در تکالیف زمانبندی شده می گردد و کاهش فراوانی الگودهی در مورد زمانبندی مطلق مانند بازخورد مطابق با فرضیه راهنمایی عمل می کند.

هدف: بررسی اثر هشت هفته تمرینات هوازی بر استرس اکسایشی زمان استراحت و پس از ورزش وامانده ساز در دانشجویان ورزشکار.روش: 20 دانشجوی تربیت بدنی به روش غیر تصادفی انتخاب و به دو گروه تمرینات هوازی و کنترل تقسیم شدند. مدت تمرینات دو ماه و تعداد جلسات، سه جلسه در هفته بود. در این تمرینات آزمودنی ها با شدت 75 تا 80 درصد ضربان قلب بیشینه دویدند. مدت دویدن بعد از گرم کردن در جلسه اول 20 دقیقه بود. بعد از آن در هر جلسه یک دقیقه به مدت دویدن افزوده شد. نمونه های خونی قبل و بعد از تمرینات هوازی در حالت استراحت و پس از ورزش وامانده ساز گرفته شد. ورزش وامانده ساز با فشار 50 وات شروع و بعد از آن هر5 دقیقه، 50 وات به فشار کار افزوده شد. شاخص های استرس اکسایشی یعنی مالون دی آلدئید (MDA)، پروتئین کربونیل شده (CP) و کراتین کیناز (CK) اندازه گیری گردید.یافته ها: نتایج آزمون T مستقل نشان داد که تمرینات هوازی تغییر معنی داری در CK, CP, MAD زمان استراحت و پس از ورزش وامانده ساز ایجاد نکرد و از افزایش معنی دار CK پس از ورزش وامانده ساز جلوگیری نکرد.نتیجه گیری: در مجموع این نتیجه به دست آمد که تمرینات هوازی بر استرس اکسایشی زمان استراحت و پس از ورزش وامانده ساز در دانشجویان ورزشکار تاثیری ندارد.

هدف: یافتن راهبردها و راهکارهای مربوط به روزآمد کردن برنامه درسی دوره کارشناسی تربیت بدنی و علوم ورزشی از دیدگاه کارشناسان و دبیران نمونه تربیت بدنی و ورزش مدارس.روش: پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و از طریق مصاحبه نیمه سازمان یافته اجرا شده است. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران تربیت بدنی (50 نفر) و دبیران ورزش مدارس (150 نفر) شهرستان اصفهان بود که بالغ بر 200 نفر می شدند. از هر گروه 15 نفر و در مجموع 30 نفر که به نمونه بودن شهرت داشتند، به طور هدفدار به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این مقاله، دیدگاه ها در چهار زمینه مورد بررسی قرار می گیرد: ارزشیابی فارغ التحصیلان دوره کارشناسی، تاثیر برنامه جدید در تربیت دانشجویان و رفع نیازها، ارزشیابی درس های عملی و نظری برنامه درسی فعلی، و ارزشیابی برنامه پیشنهادی.یافته ها: مدیران و معلمان ورزش به اتفاق به عدم روزآمدی و بی تناسبی برنامه موجود با نیازهای جامعه معتقد بودند. همچنین آن ها خواهان تغییر برنامه درسی کنونی و ایجاد گروه ها و گرایش های جدید تخصصی متناسب با نیازهای جدید جامعه و بازار کار بودند.مقایسه دیدگاه های دبیران با مدیران ورزش مدارس نشان داد که دبیران دیدگاهی عمل گراتر داشته و مشکلات عملیاتی برنامه را به خوبی شناسایی نموده اند. مدیران نیز با توجه به شناخت خود از کلیت برنامه های آموزشی، به عدم جامعیت برنامه و انطباق آن با نیازهای جامعه نظر داشتند.نتیجه گیری: جمع بندی این دو دیدگاه می تواند برای دست اندرکاران برنامه ریزی درسی دوره کارشناسی تربیت بدنی و علوم ورزشی مفید واقع شود.

هدف: بررسی تاثیر سه برنامه منتخب سرد کن بر میزان دفع لاکتات خون و کاهش ضربان قلب به دنبال یک فعالیت بیشینه در ورزشکاران.روش: 33 نفر از بازیکنان لیگ برتر فوتبال با میانگین سنی2.7+24 سال، وزن 4.88+73.63 کیلوگرم و حداکثر اکسیژن مصرفی 2.6+40.46 لیتر بر دقیقه انتخاب و بر اساس حداکثر اکسیژن مصرفی به سه گروه مساوی 11 نفره تقسیم شدند. آزمودنی ها پس از انجام آزمون کیوبک، برنامه سرد کن 10 دقیقه ای خود را اجرا کردند، سپس به طور مشابه 15 دقیقه به استراحت پرداختند. برنامه منتخب سرد کن 10 دقیقه ای عبارت بود از: گروه اول: 5 دقیقه دوی نرم و آهسته + 5 دقیقه کشش ایستا؛ گروه دوم: 5 دقیقه کشش ایستا + 5 دقیقه دوی نرم و آهسته، گروه سوم:  2.5دقیقه دوی نرم و آهسته + 2.5 دقیقه کشش ایستا+ 2.5 دقیقه دوی نرم و آهسته + 2.5 دقیقه کش ایستا. لاکتات خون در فواصل زمانی 0، 5، 10 و 25 دقیقه پس از فعالیت و ضربان قلب در زمان های پیش از فعالیت، 0، 5، 10 و 25 دقیقه از دوره بازیافت اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین میانگین لاکتات خون در دقایق ،10، 25 و ضربان قلب در دقیقه پنجم از دوره بازیافت در هر سه گروه تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین زمان کافی برای سرد کردن بدن باید بیشتر از 5 دقیقه باشد.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج نشان داد که سرد کردن نوع اول در دفع سریع تر لاکتات خون و کاهش ضربان قلب موثرتر است.

هدف: برسی اثر یک برنامه اصلاحی بر تغییر زاویه لمبوساکرال دانش آموزان پسر 14- 11.روش: ابتدا یک مدرسه به صورت تصادفی انتخاب و تمام دانش آموزان آن مدرسه با شیوه غربالی و آزمون نیویورک ارزیابی شدند. سپس از میان آنان 30 نفر با عارضه افزایش قوس به عنوان نمونه با میانگین سنی 1.06+12.96 سال انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. اندازه گیری زاویه لوردوز با استفاده از خط کش منعطف در وضعیت ایستاده انجام شد. از آزمون توماس و انعطاف سنج لیتون برای اندازه گیری دامنه حرکتی ران استفاده شد. فلکشن کمر با استفاده از آزمون اسکوبر اندازه گیری شد. قدرت عضلات شکم و باز کننده ران با استفاده از نیرو سنج دستی نیکلاس تعیین شد. برنامه تمرینی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه اجرا شد. در پایان برنامه تمرینی پس آزمون به عمل آمد. یافته ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس و t استیودنت مورد تجزیه و تحلیل قرار  گرفتند.یافته ها: پس از برنامه تمرینی، تفاوت معنی داری در کاهش زاویه لوردوز آزمودنی های گروه آزمایش به وجود آمد (P<0.01) در انعطاف پذیری عضلات خم کننده ران و میزان قدرت عضلات شکمی و باز کننده ران پس از برنامه تمرینی تفاوت معنی داری مشاهده شد .(P<0.01).نتیجه گیری: اجرای تمرینات ورزشی و حرکات اصلاحی سبب کاهش لوردوز کمری می شود و معلمان و مربیان ورزش می توانند نقش عمده ای در بهبود ناهنجاری های وضعیتی دانش آموزان داشته باشند.

هدف:  تعیین تاثیر هشت هفته تمرینات هوازی بر حذف پنج کیلو بازی (5kb) ژنوم میتوکندریایی (mtDNA) لکوسیت های خون انسان.روش: 20 نفر از دانشجویان غیر ورزشکار سالم داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه تمرین (سن 1.5+20.7 سال، وزن 10+67.7 کیلوگرم، و درصد چربی 7.35+17.5)، و کنترل (سن 1.3+21 سال، وزن 18.5+78.5 کیلوگرم، و درصد چربی 6.4+18.2) قرار گرفتند. برای اطمینان کامل از عدم وجود جهش های mtDNA به صورت حذف معمولی 5kg در حالت استراحت، قبل از شروع دوره تمرینات هوازی تمام آزمودنی ها مورد بررسی قرار گرفتند تا در صورت وجود چنین جهشی، از تحقیق خارج شوند. از آزمودنی ها نمونه های خونی در دو مرحله، قبل از شروع و یک روز بعد از آخرین جلسه تمرین هوازی، در وضعیت نشسته گرفته شد. پس از استخراج DNA میتوکندری لکوسیت های خون، حذف 5kg ژنوم میتوکندری ها با تکنیک مولکولی Multiplex PCR بررسی شد. شدت تمرینات هوازی برای هر آزمودنی بر اساس 50 الی 75 درصد HRR (روش کاروونن) تعیین شد.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که شرکت در برنامه هشت هفته ای تمرینات هوازی هیچ تغییری در mtDNA لکوسیت های خون افراد مورد مطالعه ایجاد نکرد (P>0.05).نتیجه گیری: تمرینات هوازی تاثیری در بروز حذف 5kb ژنوم میتوکندریایی افراد غیر ورزشکار ندارد.

هدف: برسی رابطه بین مدیریت و سبک های رهبری تحول گرا و عمل گرای مسوولان تربیت بدنی با رضایت شغلی از نظر معلمان ورزش زن.روش: 118 نفر از معلمان ورزش زن نواحی پنج گانه آموزش و پرورش اصفهان در این پژوهش شرکت کردند که در آن نوع سبک رهبری مسوولان تربیت بدنی هر پنج ناحیه آموزش و پرورش و رضایت شغلی معلمان ورزش و در نهایت رابطه بین سبک مدیریت مسوولان با رضایت شغلی معلمان به وسیله دو پرسشنامه که اعتبار آن ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده بود، مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که رابطه بین سبک مدیریت و رهبری مسوولان تربیت بدنی و رضایت شغلی معلمان ورزش با احتمال خطای 5%، مثبت و معنادار بوده است. همان طور که ساشکین (1995) سبک مدیریت را نیازمند هر دو بعد علمگرایی و تحولگرایی می داند.نتیجه گیری: به نظر می رسد یک مدیر با توجه به سطح زیردستان و شرایط سازمانی باید از سبک های مدیریتی مختلف و مناسب استفاده نماید.