طب داخلی روز (افق دانش)
سال:1394 | دوره:21 | شماره:2 |تعداد مقالات:14

اهداف: هدف از انجام عمل جراحی پیوند عروق کرونر، بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری است. بسیاری از مطالعات انجام شده اجرای یک برنامه بازتوانی قلبی پس از عمل جراحی را لازمه رسیدن به این هدف بیان نموده اند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر بازتوانی قلبی بر کیفیت زندگی بیماران پس از عمل جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی در سال 1391، 70 بیمار (35 بیمار در گروه آزمون و 35 بیمار در گروه کنترل) تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر در مرکز قلب شهیدرجایی تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برنامه بازتوانی قلبی به مدت 12 جلسه برای گروه آزمون انجام شد و گروه کنترل فقط مراقبت های معمول را دریافت نمودند. کیفیت زندگی بیماران دو گروه، قبل و بعد از برنامه بازتوانی قلبی با استفاده از پرسش نامه کیفیت زندگی بیماران قلبی فرانس و پاورس اندازه گیری شد. داده ها در قالب نرم افزار SPSS 16 و با استفاده از آزمون های T زوجی، T مستقل و رگرسیون خطی مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بیماران دو گروه کنترل و آزمون از نظر سن و جنسیت همگون بودند. پیش از مداخله بین دو گروه از نظر نمره کیفیت زندگی اختلاف معنی دار آماری وجود نداشت. پس از انجام بازتوانی قلبی برای گروه آزمون، نمره کیفیت زندگی در هر دو گروه افزایش یافت، ولی اختلاف بین گروه کنترل (18.49±1.48) و گروه آزمون (19.99±1.11) معنی دار بود (p<0.001).نتیجه گیری: برنامه بازتوانی قلبی بر بهبود کیفیت زندگی بیماران متعاقب عمل جراحی پیوند عروق کرونر موثر است.

اهداف: بیماران دیالیزی درجاتی از درد خصوصا درد پا را تجربه می کنند. برخی مداخلات مکمل مانند آرام سازی عضلانی موجب کاهش درد می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تکنیک آرام سازی عضلانی بر درد بیماران همودیالیزی انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر، کارآزمایی بالینی تصادفی است که روی 90 بیمار همودیالیزی مراکز همودیالیز خاتم الانبیا و امام علی (ع) زاهدان در سال های 93-1392 انجام شد. واحدهای پژوهش به روش مبتنی بر هدف و بر اساس معیارهای ورود انتخاب شده و سپس به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. شدت درد بیماران به وسیله پرسش نامه مک گیل قبل از مداخله اندازه گیری شد. سپس آرام سازی عضلانی بنسون طی سه جلسه به گروه مداخله آموزش داده شد و از آنها خواسته شد به مدت یک ماه روزی دو بار و هر بار به مدت 20-15 دقیقه آرام سازی را انجام دهند. برای گروه کنترل هیچ آموزشی ارایه نشد. سپس شدت درد در دو گروه بعد از یک ماه با هم مقایسه شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری مجذور کای، T مستقل و من- ویتنی و با کمک نرم افزار SPSS 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: اکثریت بیماران، مرد، متاهل، خانه دار و با تحصیلات زیر دیپلم بودند و میانگین سنی واحدهای پژوهش 43.0±15.0 سال بود. در گروه مداخله کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل در میانگین شدت درد مشاهده شد (p=0.03).نتیجه گیری: می توان از تکنیک آرام سازی عضلانی برای کاهش درد بیماران همودیالیزی استفاده کرد.

اهداف: افزایش سطوح پروتئین واکنشگر C، اسیداوریک و بیلی روبین تام سرمی با افزایش خطر بروز بیماری عروق کرونر همراه است. هدف این تحقیق، تعیین تاثیر 8 هفته تمرین هوازی منتخب بر سطوح پروتئین واکنشگر C، اسیداوریک و بیلی روبین تام زنان سالمند غیرفعال بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی در سال 1393 در مشهد، 21 زن سالم و غیرفعال با دامنه سنی 60 تا 70 سال به روش نمونه گیری دردسترس و هدفمند انتخاب شدند. آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (11 نفر) و شاهد (10 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی 8 هفته، هر هفته سه جلسه به مدت 45 تا 60 دقیقه با شدتی معادل 50 تا %70 حداکثر ضربان قلب ذخیره بود. نمونه خونی پیش از شروع و پس از پایان مداخله تمرینی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری T همبسته و مستقل توسط نرم افزار SPSS 20 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: وزن بدن (p=0.001)، نمایه توده بدن (p=0.01)، درصد چربی بدن (p=0.02) و مقادیر (p=0.01) CRP و اسیداوریک (p=0.001) در پایان دوره تمرین هوازی در مقایسه با ابتدای دوره در گروه تجربی کاهش معنی دار یافت. همچنین بین دو گروه تجربی و شاهد تفاوت معنی داری از نظر متغیر وزن مشاهده شد (p<0.05).نتیجه گیری: تمرین هوازی منجر به بهبود بیومارکرهای جدید قلبی- عروقی می شود و می توان با انجام تمرین هوازی از بروز بیماری آترواسکلروزیس جلوگیری نمود.

اهداف: سلول های مزانشیمی مشتق شده از مغز استخوان به دلیل خاصیت تنظیم کنندگی سیستم ایمنی، دارای پتانسیل درمانی هستند. استروژن نیز نوعی تنظیم کننده سیستم ایمنی است. هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر مایع رویی حاصل از سلول های مزانشیمی رت نر مجاورشده با استروژن، بر عملکرد و میزان زنده مانی نوتروفیل بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، سلول های مزانشیمی جداشده از مغز استخوان فمور و تیبیای موش صحرایی نر 6-8 هفته ای در محیط کشت اختصاصی کشت داده شد. پس از بلوغ، مایع رویی حاصل از سلول های مزانشیمی با استروژن 10 و 20 نانومولار به مدت 72 ساعت و در 37oC تیمار شد. سپس سلول های مزانشیمی با نوتروفیل خون محیطی مجاور شد و عملکرد نوتروفیل با آزمون فاگوسیتوز مخمر و انفجار تنفسی (احیای نیتروبلوتترازولیوم) مورد سنجش قرار گرفت. میزان زنده مانی نوتروفیل با استفاده از رنگ آمیزی فلورسنت اکریدین- اورنج محاسبه شد. داده ها با نرم افزار SPSS 18 و آزمون های T مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و توکی آنالیز شدند.یافته ها: میزان انفجار تنفسی در گروه های تیمارشده با دوز 10 نانومولار و 20 نانومولار استروژن نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی داری داشت. درصد فاگوسیتوز بعد از تیمار با دوزهای 20 انومولار و 20 نانومولار، نسبت به گروه کنترل دارای افزایش معنی دار بود. بین درصد فاگوسیتوز دوزهای 20 نانومولار و 10 نانومولار نیز اختلاف معنی داری وجود داشت (p<0.05). میزان آپوپتوز در گروه 10 نانومولار و 20 نانومولار نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی داری داشت.نتیجه گیری: مایع رویی سلول های مزانشیمی مجاورشده با استروژن قابلیت فاگوسیتوز و انفجار تنفسی نوتروفیل ها را افزایش می دهند.

اهداف: ورزش شدید موجب آسیب بسیاری از بافت های بدن می شود، اما استفاده از مکمل های ضداکسایشی می تواند فشار اکسایشی ناشی از فعالیت های ورزشی شدید را تعدیل نماید. هدف این مطالعه، بررسی اثر مکمل عناب بر میزان فعالیت آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) سرم متعاقب یک جلسه فعالیت مقاومتی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 24 دانشجوی غیرورزشکار دختر دانشگاه های بیرجند به صورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مصرف میوه عناب+فعالیت مقاومتی شدید و فعالیت مقاومتی شدید تقسیم شدند. گروه اول روزانه 0.4 گرم عناب به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت 3 هفته دریافت کردند، اما گروه دیگر از خوردن عناب منع شدند. افراد هر دو گروه در یک جلسه فعالیت مقاومتی مشتمل بر 5 حرکت با شدت 90% یک تکرار بیشینه شرکت کردند. نمونه خونی در سه مرحله؛ پایه، پس از مصرف میوه عناب و جلسه تمرین مقاومتی گرفته شد. به منظور ارزیابی فعالیت آنزیم ها از روش رنگ سنجی آنزیمی استفاده شد. داده ها با نرم افزار SPSS 22 و آزمون های تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و LSD تحلیل شدند.یافته ها: مکمل عناب، فعالیت آنزیم GPX را به طور معنی داری افزایش داد (p=0.001)، اما بر فعالیت آنزیم SOD تاثیر معنی داری نداشت (p=0.19). به علاوه، تمرین مقاومتی شدید موجب کاهش معنی دار (p=0.03) SOD و (p=0.02) GPX بلافاصله پس از تمرین شد.نتیجه گیری: استفاده از مکمل عناب، فعالیت آنزیم ضداکسایشی GPX را تقویت می نماید، اما این بهبودی در حدی نیست که بتواند جلوی سرکوب این آنزیم ها پس از اجرای تمرین مقاومتی را بگیرد.

اهداف: کارلا (موموردیکا چارانتیا) به طور گسترده ای در طب سنتی به عنوان داروی ضددیابتی استفاده می شود. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر عصاره آبی و متانولی میوه کارلا بر میزان قند خون و آنزیم های کبدی در موش صحرایی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 36 موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار در 6 گروه 6 تایی؛ کنترل (موش های صحرایی سالم)، شاهد منفی (موش های صحرایی دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین) و 4 گروه تجربی (موش های صحرایی دیابتی دریافت کننده دوزهای 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره آبی و عصاره متانولی گیاه به صورت روزانه به مدت 40 روز)، قرار گرفتند. مقدار قند خون حیوانات یک بار در هفته با شکاف پیاپی در نوک دمشان اندازه گیری شد. پس از طی دوره 40 روزه از قلب موش های صحرایی خونگیری به عمل آمد و سطح سرمی آنزیم های کبدی اندازه گیری شد. نتایج با آزمون های آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و آنالیز واریانس یک طرفه توسط نرم افزار SPSS 19 تحلیل شدند.یافته ها: تاثیر غلظت های مختلف عصاره های آبی و متانولی بر میزان قند خون معنی دار بود (p<0.001). بین میزان فعالیت آنزیم های آسپارتات آمینوترنسفراز (p=0.049) و آلانین آمینوترنسفراز (p=0.005) در دو گروه شاهد منفی و گروه دریافت کننده عصاره متانولی با غلظت 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن موش صحرایی تفاوت معنی داری دیده شد. استفاده از عصاره های آبی و متانولی با غلظت های 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن بر کاهش فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز تاثیر معنی داری داشت (p=0.002).نتیجه گیری: عصاره آبی میوه کارلا تاثیر بیشتری در کاهش قند خون نسبت به عصاره متانولی دارد. عصاره آبی و متانولی این گیاه سبب کاهش فعالیت آنزیم های آسپارتات آمینوترنسفراز، آلانین آمینوترنسفراز و آلکالین فسفاتاز می شود.

اهداف: در سال های اخیر، مصرف مکمل های تغذیه ای از جمله ال- آرژینین برای افزایش کارآیی و کاهش خستگی ورزشکاران رواج یافته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر 4 هفته تمرین سرعتی تناوبی شدید با و بدون مصرف مکمل ال- آرژینین بر عملکرد بی هوازی و هوازی زنان فوتسالیست بود.مواد و روش ها: در این مطالعه پژوهشی در سال 1392، 20 زن سالم فوتسالیست شهر کرمانشاه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه تمرین- مکمل (10 نفر) و تمرین- دارونما (10 نفر) تقسیم شدند. هر دو گروه علاوه بر تمرینات ویژه فوتسال، آزمون RAST (آزمون بی هوازی دوی سرعت) را به عنوان پروتکل تمرین سرعتی تناوبی شدید، 2 جلسه در هفته به مدت 4 هفته اجرا کردند. پیش و پس از اجرای پروتکل تمرینی، آزمودنی ها به ترتیب آزمون های بروس و RAST را برای اندازه گیری توان هوازی و بی هوازی انجام دادند. نمونه های خونی 30 ثانیه پس از آزمون RAST برای اندازه گیری غلظت لاکتات خون گرفته شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های T زوجی و T مستقل استفاده شد.یافته ها: پس از دوره تمرین، توان هوازی و بی هوازی در هر دو گروه افزایش معنی دار (p<0.05) و غلظت لاکتات خون کاهش معنی دار یافت (p<0.05)؛ درصد تغییرات در هر سه عامل در گروه اول بیشتر بود.نتیجه گیری: استفاده از تمرینات تناوبی سرعتی شدید به همراه مکمل ال- آرژینین باعث بهبود آمادگی هوازی و بی هوازی در زنان فوتسالیست می شود.

اهداف: یکی از ابتدایی ترین روش ها برای مقابله با بیماری ها و تسکین درد استفاده از گیاهان دارویی بوده است. هدف از مطالعه حاضر، تعیین اثرات ضددردی و ضد التهابی عصاره هیدروالکلی مریم گلی ارغوانی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 42 موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات در 6 گروه 7 تایی؛ کنترل (بدون دریافت هیچ ماده ای)، شم (تجویز درون صفاقی حلال) و گروه های دریافت کننده دوزهای 50، 100، 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره به صورت درون صفاقی، قرار گرفتند. درد -حرارتی و شیمیایی به ترتیب با آزمون پس کشیدن دم و آزمون فرمالین، ارزیابی شد. همچنین برای بررسی میزان التهاب، حجم ادم ناشی از التهاب پا به روش پلتیسمومتری سنجش شد. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS 16 با کمک آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری تکراری و آزمون T دانشجو انجام شد.یافته ها: در گروه های تجربی، تزریق درون صفاقی عصاره در همه دوزها سبب کاهش درد القاشده با فرمالین شد (p<0.05). عصاره هیدروالکلی گیاه سبب ایجاد پردردی در دوزهای 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم نسبت به گروه کنترل شد (p<0.01). تمامی غلظت های عصاره هیدرو الکلی گیاه سبب کاهش التهاب شدند (p<0.01).نتیجه گیری: تجویز درون صفاقی عصاره هیدروالکلی مریم گلی ارغوانی دارای اثرات ضد دردی است.

اهداف: در میان انواع سردرد، میگرن به عنوان سومین اختلال شایع و هفتمین علت شایع ایجاد ناتوانی شناخته شده است. در منابع پزشکی کهن ایران، میوه گشنیز به عنوان گیاه موثر در درمان سردرد معرفی شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر میوه گشنیز بر کاهش شدت و مدت حملات میگرنی بود.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی شاهددار سه سوکور در درمانگاه تخصصی مغز و اعصاب بیمارستان شهدای تجریش در شهر تهران انجام شد. در مجموع، با توجه به فرمول حجم نمونه برای داده های طولی، 66 بیمار به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. افراد گروه مداخله داروی رایج به همراه داروی منتخب از تخم گشنیز و گروه کنترل داروی رایج به همراه دارونما دریافت کردند و به مدت 4 هفته پس از شروع مطالعه پیگیری شدند. برای تحلیل داده ها، مدل های اثرات تصادفی و انتقال به کار گرفته شد و نتایج با توجه به معیار نیکویی برازش مقایسه شدند.یافته ها: طول مدت درد بیماران در گروه مداخله به طور متوسط 4.27 ساعت کمتر از گروه کنترل بود (p<0.001). همچنین میانگین شدت درد بیماران در گروه مداخله به طور متوسط 2.81 واحد در مقیاس 10 نمره ای کمتر از گروه کنترل بود (p<0.001).نتیجه گیری: میوه گشنیز موجب کاهش علایم سردردهای میگرنی می شود. همچنین درنظرگرفتن مدت و شدت حمله میگرنی قبلی برای پیش بینی وضعیت فعلی ضروری به نظر می رسد.

اهداف: لپتین پلی پپتیدی است که با تغییرات وزن بدن و مصرف انرژی مرتبط است و تحت تاثیر تمرینات ورزشی قرار می گیرد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر 6 هفته تمرینات مقاومتی بر ترکیب بدن، لپتین سرم و قدرت عضلانی در مردان غیرورزشکار بود.مواد و روش ها: در این کارآزمایی نیمه تجربی، 22 مرد غیرورزشکار ساکن در خوابگاه دانشگاه زنجان که در سال تحصیلی 91-1390 مشغول به تحصیل بودند با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین (12 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. افراد گروه تمرین به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه، برنامه تمرینات مقاومتی را براساس پروتکل کرامر و راتانس اجرا نمودند. در حالت پایه و پس آزمون، قدرت عضلانی، ترکیب بدن و لپتین سرم آزمودنی ها مورد سنجش قرار گرفت. برای اندازه گیری لپتین از روش الایزا استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS 16 و با آزمون های T وابسته و T مستقل انجام گرفت.یافته ها: پس از 6 هفته تمرین قدرتی، تغییرات میزان لپتین سرمی و ترکیب بدن (درصد چربی و توده بدون چربی) بین دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود (p>0.05). ولی در گروه تمرین، قدرت بالاتنه و پایین تنه نسبت به پیش آزمون و قدرت پایین تنه در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری یافت (p<0.05).نتیجه گیری: به نظر می رسد عدم تغییر میزان لپیتن سرمی پس از یک دوره تمرینات مقاومتی به خاطر عدم تغییر در درصد چربی بدن و کافی نبودن تمرین است، اما این تمرینات باعث افزایش قدرت عضلانی می شود.

اهداف: تولد نوزاد نارس موضوع بهداشتی حل نشده است که فاکتورهای زیستی، اجتماعی، استرس های محیطی و ژنتیک در بروز آن نقش دارند. با توجه به اهمیت موضوع، پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل خطر قابل تعدیل مرتبط با تولد نوزاد نارس در شهرستان گناباد انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مورد- شاهدی روی 73 نوزاد نارس و 161 نوزاد رسیده در سال 1393 در بیمارستان 22 بهمن گناباد انجام شد. روش نمونه گیری در گروه مورد دردسترس و در گروه شاهد تصادفی بود. داده ها با استفاده از پرسش نامه پژوهشگر ساخته و از طریق پرونده های بهداشتی و مصاحبه با مادران جمع آوری شد. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS 18 و آزمون های مجذور کای، T مستقل، دقیق فیشر، تای کندال و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: دو گروه از لحاظ سطح درآمد، سابقه تولد نوزاد نارس، نحوه زایمان، شغل پدر، شرکت در کلاس های دوران بارداری (p<0.001)، محل سکونت (p<0.001)، تعداد فرزندان (p=0.046)، حاملگی ناخواسته (p=0.005)، سطح تحصیلات مادر (p=0.042) و وضعیت مهاجرت (p=0.012) تفاوت معنی داری داشتند. تنها 4 متغیر محل سکونت (p=0.014؛ OR=2.45)، شرکت در کلاس های دوران بارداری (p=0.007؛ OR=2.81)، سابقه تولد نوزاد نارس (p=0.001؛ OR=0.063) و متغیر سطح درآمد پایین تا متوسط (p=0.002؛ OR=0.068) پیش بینی کننده های تولد نوزاد نارس بودند.نتیجه گیری: محل سکونت، شرکت در کلاس های دوران بارداری، سابقه تولد نوزاد نارس و سطح درآمد با احتمال تولد نوزاد نارس ارتباط دارند.